Johannes B. komt uit een bekende familie in ons dorp. Zijn familieleden hielden voordrachten bij gelegenheden en speelden viool op bruiloften en partijen. Zo'n familie: geworteld in het dorp, begiftigd met artistieke gaven. Omdat Johannes accordeon speelde bij mijn Sinterklaas optreden, kwam ik hem op de nazit tegen. Hij vertelde het verhaal van omke (oom) B., in vroegere tijden barbier in het dorp. Een delicate taak van hem was het scheren van overledenen, zodat ze netjes de kist in kwamen. Omdat, vertelde Johannes, veel mensen in die tijd, thuis in de bedstee stierven en omke, voor de bedstee staande, zichzelf het licht benam en nauwelijks het gelaat in al z'n hoeken kon bereiken, had hij de gewoonte om in de bedstee te stappen om, schrijlings gezeten op de overledene, hem keurig te scheren voor de hemelvaart. Hij had voor deze klussen een speciaal scheermes. In de oorlog, als hij een 'foute' dorpeling moest scheren in zijn kapperszaak, gebruikte hij stiekem het 'dodenmes'. Dat was een daad van verzet van omke.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten