Het is een kleinigheidje, een dagelijks terugkerend kleinigheidje dat maar niet wennen wil. Een politicus die tussen neus en lippen door verzint hoe de professional moet handelen. Ministers en wethouders die het beter weten. Zoals minister Vogelaar onlangs in Arnhem. "We moeten zoeken naar nieuwe methoden, naar een onorthodoxe aanpak van de problemen", zei ze. Op zich is dit al de nodige verwondering waard. Wat is bij voorbaat mis met oude methoden en een orthodoxe aanpak? Maar goed, van dit type verwondering kijken we niet meer op, afgestompt als we zijn. Interessant wordt het als ze een voorbeeld geeft van de zo begeerde nieuwe, onorthodoxe aanpak. Jongeren die keer op keer de wet overtreden, zouden door de rechters niet meer voor het laatste feit alleen moeten worden bestraft maar voor de optelsom van strafbare feiten. Vind je dat geen goed idee? Zou dat niet veel beter zijn? Ze schudt het zo maar uit de mouw en klinkt reuze tevreden. Tevredenheid die voortkomt uit het feit dat ze niet weet dat een dergelijk systeem al bestaat. Inrichting Stelselmatige Daders heet deze aanpak. Heeft de Tweede Kamer oktober 2004 ingevoerd. Honderden veelplegers zijn dankzij deze (inmiddels al een beetje oude) aanpak twee jaar van de straat gehaald. Kan iemand de minister inlichten?
Metz luistert radio
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten