Wij hebben een roekenkolonie in onze dorpsstraat. Die huist in de geknotte leilindes en een paar huizenhoge uitgeschoten lindebomen tegenover het dorpscafé. Hun speel -en fourageterrein is in de dorpsstraat en rond de kerktoren. Elk najaar als ik de dakgoten schoonmaak, haal ik er een dozijn kippenbotjes en varkenskrabbetjes uit. Die hebben onze roeken uit de afvalton bij het cafetaria gejat en in mijn goot kaalgepikt. Maar gisteren zag ik iets wonderlijk. Ik was met kleinzoon in de tuin en hoorde een luid roekenkabaal in de lucht. En daar kwam diagonaal over mijn huis met trage vleugelslag, laag, een buizerd aanzweven, met boven onder en achter zich krijsende en schijnpikkende roeken en een enkele meeuw. De buizerd zweefde in alle rust verder en verdween met de kluwen opgewonden roeken achter de daknok van de buurman.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten