Stapelen 52

Na driekwartier stapelen begint het te regenen. eerst zachtjes, zodat je niet door hebt dat langzamerhand je schouders doorweekt raken; later hard, zodat we nat en koud gaan schuilen. In het schemerduister van het atelier, drinken we vroegtijdig onze koffie en vertellen verhalen.

Via de mobiele telefoon laat Siebe weten, dat wij onmiddellijk worden verwacht bij de meester zelf, maar onze laatste restje anarchistisch gevoel speelt op en daarom draven we niet op, maar verzinnen via thuisblijver Johan een passender oplossing voor ons overleg met leermeester Le Roy. Gelukkig wordt het droog en kunnen we nog een mooi klinkerpaadje aanleggen in de druipnatte ecokathedraal.

freek