Van mijn zwager, die gaat verhuizen van een gracht naar een laan in A'dam, dus nog steeds op stand, kreeg ik een boekje. In een grachtenpand kan je veel wegstouwen, maar aan die laan is dat minder, dus hij moest schiften. Bij mij kwam de handelsuitgave van het proefschrift van Willem Wilmink terecht, die een prettige studie heeft geschreven over de Groninger dichter Hendrik de Vries. In zijn voorwoord stond een zin die mij trof, maar eerst dit: ik ben bijna vijfenzestig, mijn vader is jongstleden augustus op zijn vierennegentigste doodgegaan en gecremeerd. Op dergelijke leeftijden moet de vader-zoonverhouding toch wat losgezongen zijn van de eertijds verticale band, hij boven, ik onder. Maar nu schrijft Wilmink: ' Een feit blijft dat elke prestatie, ook een proefschrift, onvoltooid moet blijven als er geen vader meer is om erover op te scheppen'. Ik werd vannacht wakker en deze zin schoot me weer te binnen. Wilmink heeft gelijk.
freek.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten