...pamflet...In de brievenbus vond ik onlangs bovenstaand pamflet. Een pleidooi tegen het beschimpen van de Koran op een toonhoogte en met een woordkeus die mij deed denken aan de Jehova's getuigen. Die kwamen niet alleen je brievenbus vervuilen met steng religieuze prietpraat maar belden bovendien aan. "Ik kom u de leer van Christus brengen", riepen ze door het trappenhuis en volgens het grapje moest je dan antwoorden: "Zet maar in de schuur".
Net toen ik het papiertje wou gooien in de doos met Sursum Corda's, folders van de Kiloknaller en andere ongevraagde post, zag ik dat Het Parool er de editie van donderdag mee opende.
...voorpagina Het Parool, donderdag...Zo, dacht ik, dat is zeker nieuws! En ik herlas het pamflet nog een keer. Op zoek naar nieuws. Maar hoe ik ook las en herlas, ik kwam niet verder dan de verzuchting dat hier een religieus genootschap aan het woord is en dergelijke genootschappen stoppen nu eenmaal veel hoofdletters, waarheden, uitroeptekens, citaten, herhalingen en bijvoegelijke naamwoorden in hun zinnen. Ja, wat opviel was het hanteren van de Nederlandse taal, terwijl de brief duidelijk gericht is aan Marokkanen en Turken. Het gaat blijkbaar goed met de taallessen en de integratie.
Ach, zo goed als je Wilders geen aandacht moet geven (die man is nu eenmaal desperaat op zoek naar aandacht, daarom doopte hij eerst zijn haar in de bleek en daarna zijn meningen in het zuur), moet je dit soort brieven niet te hoog in de lucht steken.
'Niet op reageren, Lena', riep Wim Sonneveld ooit. En zo is het. Mijn Turkse buurman heeft het pamflet al in de doos met oude kranten gegooid en de vader van Mohammed van de overkant gooit sowieso bijna alles weg wat in zijn brievenbus terecht komt. Ook Ali, van het portiek daarnaast, verdenk ik ervan geen acht te slaan op dit soort kerkberichten. Sterker nog, ik verdenk hem ervan helemaal nooit naar een moskee te gaan.
Metz leegt zijn brievenbus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten