2-3

Ik zat gistermiddag verbijsterd in het zonnetje in vak 23. Na een 2-0 voorsprong werd de eindstand 2-3, dus mijn cluppie ging de bietenbrug op. Nog van slag ga ik een biertje drinken in het 'spelershome'. Ik kijk naar de persconferentie die door de beide trainers wordt gegeven op een monitor die aan het plafond is bevestigd. Mooi beeld: onder de monitor waar de aanwezigen in het zaaltje naar kijken, staat Michael Bradley tegen de muur geleund, Amerikaan, twintig jaar, middenvelder en in verplicht clubkostuum met krijtstreepje. Hij staat daar maar, uitgewoond en hologig, in het niets te kijken. Hij ziet de mensen niet, die in zijn richting kijken en boven zijn hoofd trainers ingewikkeld ziet doen; hij ziet de wedstrijd nog.
freek