stront

Ik loop langs de Houtvaardersweg, midden tussen de weilanden. In een luw hoekje bij een hek groeit al speenkruid in de onderwal bij de sloot. De boeren rijden af en aan met trekkers en giertanken. Dat wordt nu de grond in geïnjecteerd, want anders komt er te veel ammoniak in de lucht. Die scherpe gierlucht is hier nu overal te ruiken. Toen ik jongen was en graag bij de boer kwam, was stront nog stront en het rook lekker kruidig. De boer schepte de koeienstront vermengd met stro in een hoge houten kruiwagen en reed deze met een kleine aanloop en met vaart de smalle plank op die naar de top van de mestvaalt voerde. Daar dampte die stront nog heerlijk na en droogde langzaam uit tot een korstige massa.Ik heb één keer zo'n kruiwagen de strontbult op mogen rijden. Halverwege de plank kiepte de kruiwagen naar rechts en ik sprong naar links, tot aan mijn knieën in de stront. En echt waar, een glanzende paardenvijg is mooi om te zien, maar die koeienstront rook lekker, ook 's avonds nog.
freek