De gemeente Amsterdam werkte er aan mee dat VolkerWessels gootjes in de buurt heeft gegraven waarin dat bedrijf vervolgens glasvezelkabels uitrolde. Sindsdien bestoken allerhande one day fly-providers mij met het verzoek via hĂșn firma televisie te kijken, te bellen en te internetten. Dat is goedkoper en beter, zeggen ze drie keer per week in brieven en folders. Hoe ik ook reken: het wordt er voor mij (maar ik bel niet veel) altijd duurder op. Misschien trappen de buren erin.
Toch blijft het vreemd: de overheid investeert in een Vogelaarbuurt in glasvezel, laat vervolgens digitale tollenaars los op merendeels armlastige bewoners en jaagt tussendoor de schuldhulpverleners de buurt uit.
Na het lezen van Jacqueline haar betoog moet ik bekennen: ik ben een notoire zeurpiet. Ik bel niet veel, ik zei het al, maar nu wil ik Jacqueline Bakkum spreken. Van haar zal ik beter worden. Helaas, het telefoonboek kent geen Bakkums in de buurt.
Wel zo goedkoop.
Metz in de buurt
24 februari 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Die Remco, die ook in het blaadje wordt aangehaald als enthousiaste gebruiker, bestaat in elk geval wel echt, want die ken ik. Maar ik weet niet waar hij woont.
Ik heb de glasvezelkrant een e-mail gestuurd met het verzoek mij het blad niet meer te sturen. Zal wel niet helpen.
Een reactie posten