Sinds augustus, was gisteren de eerste keer dat ik niet op dinsdag bij de ecokathedraal verscheen. Het regende en het waaide namenlijk. Ik zit daarom thuis en blader in het boek dat Le Roy, onze maestro, in de jaren zeventig schreef: Natuur inschakelen, Nauur uitschakelen. Dit boek was voor mij aanleiding om ons piepkleine voortuintje in L. aan de V. vol te storten met stenen en rottend hout, om zodoende een biotoop voor diversiteit te creëren. Het eerste jaar ging dat wel aardig. Ik heb nog een lijstje met plantensoorten bewaard die in 1977 op die tweeenenhalf bij drie meter groeide. Op dit lijstje staan 48 wilde plantensoorten, waarvan ik een groot aantal in wegbermen en op waterkeringen heb gezocht en overgeplant. De jaren daarop werd mijn voortuintje de puinhoop, die mijn buren al hadden voorspeld. En omdat troep, troep aantrekt, werd het een verzamelplek voor menselijk en dierlijk afval. Ik heb het toen maar enigszins gefatsoeneerd.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten