leegland 2

Vandaag rook ik het voor het eerst dit jaar: het onmiskenbare vleugje voorjaar dat door de lucht zweeft. Boven en door de zware geur van de rottende hopen riet en moeizaam verdwijnende plassen smeltwater, kringelt de zwakke, lichte geur van een ontwakende natuur. We zien nog niks,geen weidevogel behalve ganzen en meeuwen, geen bloem behalve een hardnekkig madeliefje. De zoete ondefinieerbare geur van verwachting, is onmiskenbaar. Bijke voelt het ook en raust door de struiken en hapt in de lucht. Ik kuier bedaard, wandelstok zwierig in de hand, het voorjaar tegemoet.

freek