Slang

Het kauwtje op de schouder van een klasgenootje - een beeld dat Freek laatst schetste - deed mij denken aan een reeks merkwaardige huisdieren bij een horde ontsporende klasgenoten. Dat zit zo: op mijn twaalfde ging ik naar een internaat zonder intern te gaan. Met vijf jongens uit de buurt waren wij de externen, temidden van een veertigtal Westfriese jongens die voortaan maar eens in de twee weken een zondag naar huis zouden mogen. Terwijl wij aan het einde van elke schooldag fluitend naar huis fietsten om door onze moeders te worden verwend, zonken zij diep weg in de put van heimwee en eenzaamheid, afgewisseld met snoeiharde vechtpartijen en tergende pesterijen van grote jongens. Kostschool dus. De surveillerende priesters van dienst lieten het allemaal gebeuren maar waren wel zo attent om 's avonds links en rechts een handje toe te steken om de jongens gerust te stellen wat het allemaal niet beter maakte. Nu had een slimme leraar, eentje die zich het lot van de jongens wèl aantrok, bedacht dat deze jongens troost en houvast zouden vinden bij de zorg voor een huisdier.
En zo verscheen er in de recreatiezaal van 1 & 2 een reeks aan kooien en terraria waarin hamsters, marmotten, kauwen, meer hamsters, hagedissen, nog meer hamsters en ook een slang de marteldood tegemoet gingen. Maar dat wisten ze nog niet. Eerst werd er nog gepronkt met het kauwtje op de schouder, eerst werden de hamsters nog gevoerd en mochten ze over je arm lopen, eerst mochten we de slang... nee, met die slang ging het al snel mis. De eigenaar was een bleke jongen die regelmatig klappen kreeg. Met zijn slang als wapen verwierf hij zich een positie. In de pauze liep hij dreigend over de cour met zijn slang in de aanslag en dat had effect. Daarna, misschien wel daardoor, was het onder mijn klasgenoten gedaan met de prille dierenliefde. Binnen no time was de kauw gevlogen maar liep de eigenaar wel met een vogelpootje te pronken waarbij je de klauw kon samentrekken als je maar aan de juiste los hangende peesjes trok. De hoogzwangere hamsters, apart gezet van de onbetrouwbare mannetjes, bleken op een ochtend toch weer samen te wonen met hun partners. Onvoorstelbaar hoeveel babyhamsters zo'n vader op kan vreten.
Na twee weken waren alle kooien en terraria weer verdwenen. Alleen de slang bleef. Daar durfde niemand aan te komen.

Metz