09 juli 2009

Cyclus

Mijn regelmatige cyclus, hapert in de komende zomermaanden. Het stokt vanwege warme dagen, geen zin, of een korte vakantie. De routine , om elke dag een stukje te schrijven, wordt dan een last en dat is niet de bedoeling. Vanaf heden, kan men niet meer van mij op aan, maar dat zal in september weer anders zijn.
Men mag mij wel schrijven.


freek

Kleur

"Hmm', zei de oude baas en keek vorsend naar Bijke. 'Een blauwschimmel stabij', zei hij, 'die wordt mooi donker... .'
De man was een kenner en hij aaide Bijke bijna verliefd over de rug en voelde haar lendenen.
'Als het gehemelte donkere vlekken heeft, wordt het een goeie mollenvanger', zei hij toen. Ik pakte Bijke bij de bek en trok voorzichtig de kaken van elkaar: een donker gekleurd gehemelte werd zichtbaar.
Dat belooft wat!


freek

08 juli 2009

stapelen 80

Onze medestapelaar Johan, die t.v. journalist van huis uit is, heeft een stukje geschreven, op ons verzoek, voor de lokale krant 'De Koerier'. Wij willen namenlijk wel een paar collegae erbij hebben en zoeken zodoende de publiciteit. Aan het stukje van Johan mankeert niks, dat is hem wel toevertrouwd, maar de bijgevoegde foto van onze koffiepauze, laat een onthutsend beeld zien van uitgebluste, moeie, oude mannen, die wat weg van de lens kijken. Op de voorgrond ligt de hond van Frouk en die hond is al dood. De foto maakt een weinig dynamische en wervende indruk. Dat komt omdat wij voor de koffiepauze altijd het zwaarste lichamelijke werk doen en dan even tijd nodig hebben om te herstellen. En dat moment is in beeld gebracht. Als je deze foto gelooft, is meedoen met stapelen, slachtofferhulp voor ons.


freek

07 juli 2009

Gekte

Kunnen honden ook de tropenkolder krijgen met dit warme weer? Toen ik Bijke gisteren tekeer zag gaan, dacht daar even aan. Met een niet te stuiten drift tolde ze door de kamer, hapte naar alles en was niet te stuiten. Een probaat middel is,om een hondje in de nek te 'bijten', maar ze bleef weerspannig. Uiteindelijk heb ik haar in de houdgreep genomen en met een woest gebaar in de bench gezet. Daar ging ze prompt hijgend voor de tralies zitten.
De gekte was over.


freek

06 juli 2009

Frankrijk

Mijn kleinzoon is met zijn ouders op vakantie. Naar Frankrijk. Kleinzoon had in groep 1 van veel vriendjes gehoord, dat ze ook naar Frankrijk gingen. Hij kwam opgelucht thuis; kon hij mooi in Frankrijk met zijn vriendjes spelen.


freek

03 juli 2009

Geest

Ik liep met Bijke door de singel, waar ik in november voor het laatst met Djoeke heb gewandeld. Het eikenhakhout zat vol in het blad en de kruinen van de bomen aan weerszijde van het pad raakten elkaar. Plotseling ging Bijke janken en stoof tussen mijn voeten. Door de groene tunnel voor ons kwam met zoevende vleugelslag een vogel aangevlogen, op borsthoogte. Terwijl Bijke bibberend tussen mijn voeten afwachtte, zweefde de buizerd, want dat was het, vlak voor ons omhoog, verdween door een gaatje in het bladerdak en maakte meteen hoogte. Richting blauw hoorde ik 'm 'miauwen'. En ik dacht primitief: 'Het zou de vrij zwevende geest van Djoeke kunnen zijn'.
Zo ervoer ik dat Djoeke nog steeds stevig in mij zit!

freek

p.s. eigenlijk waren het twee buizerds, vlak achter elkaar. Ze kwamen zo dichtbij, omdat ze hun nest verdedigden, denk ik nu.

02 juli 2009

kies

Gisteren naar de stad van Metz geweest om een kies te laten trekken. Erik is sinds 1970 mijn tandarts en dat wil ik zo houden tot het stopt. Hij kent mij immers van verstandskies tot snijtand en ook anderszins is hij van mijn lek en gebrek op de hoogte. Omgekeerd is dat minder het geval, omdat onze gesprekken moeizaam verlopen. Ik ben al blij, als ik met open mond een vraag van hem kan beantwoorden en kom niet toe aan een tegenvraag, want dan giert de boor al weer.

Wel weet ik dat Erik en zijn familie iets verschrikkelijks is overkomen; een zoon is op jonge leeftijd verdronken. Ik heb hem toen een briefje geschreven, maar daarna hebben we het er nooit meer over gehad.



freek

01 juli 2009

bloei



Hoe was het ook al weer: meimaand groeimaand, juni bloeimaand?
Ik denk dat het zo is, want eerst komt groeien en dan bloeien, toch?
In elk geval is mijn tuin in juni op z'n volst. Omdat ik een halfwilde tuin heb, zijn snoeien en wieden moeizame begrippen. Wat moet weg en wat kan blijven staan?
Het doet me denken aan het nest jonge katten dat onze toenmalige huiskat in het diepe verleden wierp. Alles poesjes zou ik, manhaftig, een pijnloze, geruisloze dood laten sterven in een bakje lauw water, op één na. Achteraf, twee gruwelijkheden op een rij: eerst de keuze van de overlever, dan het doodmaken van de achterblijvers. Ik heb het gedaan en met spijt achteraf. Eerst slecht geslapen en nu droom ik nog wel eens van dat wriemelde grut in de handdoek, dat ik onder water hield in de gootsteenbak.

freek