27 februari 2010

Schouwtoneel (6) – slempen

“Kinderen die bijvoorbeeld te vaak ongeoorloofd van school wegblijven, tekenen van fysieke of emotionele mishandeling vertonen of op een andere manier tegengewerkt worden in hun ontwikkeling. Als dit wordt geconstateerd is het de verantwoordelijkheid van professionele hulpverleners om actie te ondernemen.” Dit schrijft D66 in het verkiezingsprogramma en dat is helemaal niet gek bedacht. Alleen vraag ik mij en u af: wat heeft dat met de deelraad van stadsdeel Oost te maken? Een deelraad die helemaal niet gáát over de verantwoordelijkheid van professionele hulpverleners. Zelfs niet over de financiering van die hulpverleners. Gelukkig maakt D66 het helemaal goed met een andere mooie zin: “Een totaalverbod op alcohol in het park, die het ook voor buurtbewoners onmogelijk maakt om een onschuldig glaasje te drinken op een mooie zomerse dag, gaat echter veel te ver.” Kijk, nu hebben we het over slempen in het mooie Oosterpark en dat valt wèl onder de bevoegdheden van het stadsdeel. Waar de een in de zomer een onschuldig flesje rosé mag wegklokken mag de ander niet zijn schuldig blikje bier in de winter opslurpen. Verschil moet er zijn.
Ook de PvdA-afdeling Oost schrijft van die zwierige zinnen in het verkiezingsprogramma: “Dat betekent voor het welzijnsbeleid dat we ons allereerst richten op het bevorderen van een samenleving waarin alle inwoners oog hebben voor elkaar en samen willen werken aan de leefbaarheid van hun straat of hun buurt.” Vertel in je eigen woorden wat hier bedoeld wordt, zou mijn vroegere leraar Nederlands nu zeggen.
Ja, het is fijn dat de lokale politiek zo dicht bij de burger staat. Dan gaat het eindelijk eens ergens over. Ik stort me weer in de werken van de D66-afdeling Oost: “Het adopteren van elkaars geveltuinen kan een extra verbinding vormen tussen oud en jong, allochtoon en autochtoon, werkende en niet-werkende.” Na lezing van deze zin controleer ik even of mijn stemkaart nog op het prikbord hangt. Misschien ga ik op de verkiezingsdag einde middag wel even het café in en ja, dat kan uitlopen. Dan kom ik mezelf rond sluitingstijd van de stembus tegen bij mijn favoriete stembureau, gevestigd in een Chinees met een volledige vergunning. “Hoe weet ook weer die bartij van die verbindende gevelduinen? W66? DOEN!”

Metz leest verkiezingsprogramma’s

26 februari 2010

Stampen

Ruim drie jaar geleden zag het CDA kans om de slogan: 'Met Wouter Bos ben je de klos' in het nationale geheugen te stampen. Nu probeert de VVD haar liberale principes uit te venten door Bos consequent ' de minister met het gat in zijn hand' te noemen. Heer Rutte deed dit zes keer in een NOVA uitzending van vijfentwintig minuten.
Dus voortaan:
'Met Balkenende weer vier jaar ellende!'
en
'Met Mark van de VVD gaat sociaal beleid door de plee!'.

Kwestie van volhouden.

freek

25 februari 2010

Winkel

Ik ben geboren in een historisch huis. Een weduwe vestigde in dat pand in 1753 een winkeltje in kruideniers -en koloniale waren. Dat zaakje liep goed en haar nageslacht zorgde voor uitbreiding van de nering. Zo was op het laatst bijna de hele arbeidersbevolking van de plaats waar ik als kind woonde in dienst van dat nageslacht, dat in mijn jongenstijd mijnheer Cees werd genoemd.
Toen de zaak tweehonderd jaar bestond hieven tientallen leden van het personeel een luidruchtige aubade aan voor ons huis. Ik stond toen achter een raam te kijken en was een weinig trots op ons huis.
Het was geen spectaculair huis en uit reclameoverweging heeft de firma een rustiek pandje, verderop in de winkelstraat gebombardeerd tot het eerste pand van de firma. Ze maakten het mooi old finish , hingen een houten schild, met een witte os daarop, boven de voordeur en een nieuwe mythe was geboren.
Drink hun koffie en thee, spaar hun punten, rook hun tabak, maar geloof die lui van Douwe Egberts niet.



freek

24 februari 2010

Schouwtoneel (5) - knorrepot

“Dapper, Duidelijk en Daadkrachtig”, dat is het motto van de PvdA-afdeling Oost in de verkiezingscampagne. Duh-Duh-Duh, mijn gedachten dwalen af naar het motto van Balkenende I. Was dat ook niet iets met duidelijk en daadkracht en wie-weet dapper? Een klein vleugje van mijn gedachtewolk kiest een andere richting en komt uit bij Dappere Dodo en de Vliegende Knorrepot. Jammer dat díé niet meedoet met de deelraadsverkiezingen. Het CDA heeft ook een mooie naam bedacht voor het programma: ”Amsterdam verdient beter”. Als enige heeft het CDA geen eigen programma voor het gebied tussen Weesperzijdestrook en IJburg gemaakt met als reden dat het stedelijk programma volstaat. Het CDA wil zich “hard maken voor” waar de PvdA de hele tijd maar “wil vechten voor”. Ik vind het allebei niks. Waarom slaan politieke partijen altijd zo’n rare nare toon aan? Je kunt toch ook gewoon zeggen wat je wilt?
Over kunst is het CDA wel duidelijk, het moet gezegd. “Architectuur en kunst moeten minder elitair worden, maar meer zorgen voor een gevoel van trots bij de Amsterdammers”. Een tekst waar Stalin zijn snorharen bij zou aflikken.
In de bus lag vandaag een folder van het CDA met op de flipside de vijf punten voor Oost. Toch nog een beetje een eigen programma. Goedkoper wonen voor de gezinnen met kinderen, in een niet al te hoge flat, goedkoop het autootje parkeren, een strand voor de arbeiders om de hoek en heel Oost “is van ons allemaal”. Ik begin nu toch echt te denken dat die C van de CPN geleend is.

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Boek

Eindelijk het boek van de dames historicae Hermans en Hooghiemstra gelezen, getiteld 'Voor de troon wordt men niet ongestraft geboren'. Het boek geeft een onthullend en hilarisch beeld van de historische ontwikkeling van de monarchie in Nederland. Van Koning Willem 1, die eerst smekend aan Napoleon vroeg om in aanmerking te mogen komen voor een stukje territoir in het door Napoleon bezette Duitsland en toen een piepklein stukje grond (Fulda) als vorstendom mocht beheren, maar later, toen Napoleon was verslagen, zich opportunistisch als een door God gezonden soeverein op het strand van Scheveningen liet verwelkomen.
Tot Willem 3, die naar Engeland vluchtte toen zijn vader op het punt van overlijden stond, omdat hij liever het vrije leven dan de troon wilde en die door een delegatie werd overgehaald om toch koning te worden en op zijn tweeënzestigste eerst zijn zuster vroeg om de hand van haar dochtertje, om even later het negentienjarige meisje Emma van Waldeck-Pyrmont te trouwen en te bezwangeren met een troonopvolger. De kinderen van zijn eerste huwelijk waren immers dood en één leefde samen met een stalknecht en had een bastaard.

Wie na dit boek nog gelooft in de band 'God, Nederland en Oranje', is van lotje getikt.
De uitgever heeft op de voorkaft van het boek een promotiesticker geplakt met een uitspraak van konigin Beatrix: 'Dit boek geeft een eenzijdig beeld van mijn voorouders'.


freek

23 februari 2010

Gemser

Sven Kramer en Gerard Kemkers kon ik zojuist niet goed verstaan maar Henk Gemser kwam luid en duidelijk door: "Dát kan beter..."

Metz kijkt televisie

Zien

Naast lezen, komen wij op het platteland met wandelen de winter door. Het gure gladde weer geeft geen aanleiding om de auto te pakken, dus kuier ik in de omgeving. Daar is van alles te zien. Zo zag ik aan de rand van de singel zeven reeën, die mij hun witte kontjes lieten zien en toen verder doorgingen met grazen op een braakliggend stuk maisland. Even verderop ritselde een troep kramsvogels in de onderwal van een sloot, omdat het nog geen tijd was om naar Scandinavié of Rusland te vertrekken en op die sloot paradeerde weer een grote zilverreiger, die vanuit de Balkan is opgerukt om hier standvogel te worden.
Zo zie je maar weer: een drukte van belang bij ons op het platteland.

freek

Mist

Ik liep in de mist langs het kanaal. In de verte hoorde ik gebeuk, gebots, gebonk en doemde een steven van een ijzeren bak uit Dordrecht op. De ijsschotsen, van tien centimeter dik, bestegen de boeg, braken dof rommelend in stukken en verdwenen onder het schip of werden aan weerskanten daarvan over elkaar heen geduwd. Deze explosie van kracht ebde weg en Bijke hervatte haar speurtocht naar muizen, in de berm.
Verderop zag ik uit door mist een stuk omgeploegd maisland op, dacht ik, maar de donkere vlek in de verte was geen rulle aarde, maar het was een verzameling van zo'n duizend grauwe ganzen, die, toen Bijke een spurtje trok, luid gakkend opstegen en als een grote donkere wolk door de mist zeilden.
Toen was het weer stil.


freek

20 februari 2010

Rust

We hebben bij ons op het platteland gehoord dat het kabinet is gevallen, maar er nog niets van gemerkt. Wel stiefelde zaterdagochtend een zwerm bejaarde CDA'ers, met gifgroene sjaals om, door de sneeuw van onze dorpsstraat, maar dat was vanwege de gemeenteraadsverkiezingen.

De hamvraag bij de kabinetsclash blijft, waarom Wouter Bos zo vastberaden voor de camera zei dat de PvdA niet langer in Uruzgan wilde blijven, terwijl hij paar dagen daarvoor als vice ministerpresident, namens het kabinet zei dat alle opties besproken zouden worden.

Door mijn opvoeding gedesemd. geloof ik dat die gluipkop van een Maxime Verhagen een vies spelletje heeft gespeeld, maar dat is natuurlijk bevooroordeeld piskijken.



freek

19 februari 2010

Duo

In de pauze van het freefight gevecht in de Haagse Stolp Arena, kwamen twee sprookjesfiguren aan het woord: de schone prins Asscher met twinkelende oogopslag en zachte, melodieuze stem en de wrattige pad Hillen die opgeblazen en met een mond vol slootwater zijn commentaar lispelde.
De inhoud van hun boodschappen was identiek aan hun verschijning. De schone prins was verwonderd en klaterde dat hij hield van eerlijkheid en oprechtheid. De wrattige pad sproeide dat hij door alle sloten van Nederland had gebaggerd en wel wist hoe de wereld in elkaar zat. Vond de schone prins de vertoning in de Haagse Stolp Arena, naar om te zien, de wrattige pad rook wellustig de 'roofdierengeur' tijdens het gevecht. Vroeg de schone prins zich 'oprecht' iets af, de wrattige pad wist het cynische antwoord al.
Betere typecasting heb ik zelden gezien.

freek

18 februari 2010

Goedemorgen de mantelzorger (57) - de begrafenis

Vanmiddag hebben familie en buren de buurvrouw begraven. De hulphond, al enkele maanden opgevangen door een buurtbewoonster, hield zich voorbeeldig. Sinds de scheiding draagt de hond een muilkorf. In de verwarring vergat het dier alle lessen over sleutels oprapen en ontpopte zich als een bijtert.
Na afloop, boven de koffie en de cake, was iedereen het erover eens: zo was het beter. Voor de buurvrouw, voor de familie, voor de buren, zelfs voor de hond die van voren dan mag bijten maar van achteren nog altijd kwispelt.

Metz de ex-mantelzorger

Bericht

Ik las een persbericht van TON, dat tegenwoordig TROTS wil heten, maar dat vindt de Tros weer niet leuk. In dit persbericht wordt gewag gemaakt van een op handen zijnde koene daad van Rita die zal plaatsvinden om 19.00 in het Sanquin Hoofdbureau Regio Noord West, Plesmanlaan 125, Amstelveen.
Jawel, Rita gaat bloed geven, zomaar een halve liter.
Dus mensen, verzamelen bij het Olympisch Stadion en dan in rotten van vier de Amstelveense Weg af richting Plesmanlaan. Daar opstellen met erebogen en als Rita dan om 19.00 uur verschijnt, juichen, als ware zij de Koningin Moeder zelve.


freek

17 februari 2010

List

Volgens ons prachtblad (sinds 1752) heeft de hengstenhouder Romke A. spijt. Door verfijnd DNA onderzoek is gebleken dat hij de boel en zeker de merries geflest heeft de laatste twee jaar. Zijn populaire Friese dekhengst Rypke ( waarvan ons blad ook weet te melden dat hij als enige Friese hengst nog naturel dekte en niet in een kunstschede zijn kwakje deponeerde) was al twee jaar onvruchtbaar, maar Romke liet in zijn naam andere hensten dekken en ving de €600.- dekgeld.
Dat was niet zoals het hoorde en in vier kolommen doet Romke zijn ootmoedig zegje.

Ons prachtblad, nooit vies van een sappige detail, weet over hengst Rypke nog een aardige bijzonderheid te melden. Ik citeer:
Rypke's bijnaam was de hengst met ' in slach yn it pypke'. Tijdens een sprong was hij een aantal jaren geleden flink geraakt en gewond geraakt aan zijn penis: er zat een slag in'

Ikzelf denk dat Rypke sinds die tijd de smaak heeft verloren en tenslotte in ultieme weerzin onvruchtbaarheid heeft gesimuleerd, om onder de daad uit te komen.


freek

16 februari 2010

Dikkop

De 'Dikkop' is verkocht. Ze heeft ons drie seizoenen over de wateren vervoerd. Over het Tjeukemeer kroop ze bij harde wind langs de hoge wal naar huis en op een zomerse dag voer ze over Luts door de bossen van Gaasterland. Ze is niet zomaar een gevormd stuk polyester, maar heeft voor ons de identiteit van een betrouwbare makker aangenomen. En nu hebben wij haar in handen gesteld van een ander.
Trouweloos is de mens!

freek

15 februari 2010

Vaag

Van Metz hebben we een mooie bloemlezing van uitspraken uit grootstedelijke verkiezingsprogramma's gekregen. Het maakt de gang naar de stembus zwaar, zo'n overzicht van modische newspeak.
Bij ons op het platteland kunnen we er ook wat van, alhoewel hier nog de oude schema's gelden.
In onze politieke praktijk is de VVD blind voor alles wat ondernemers vrij baan geeft; is de PvdA voor alles wat zweemt naar werkgelegenheid en is het CDA voor alles wat het College wil. En verder weten we het niet zo goed en prevelen over goed luisteren en zo. Op de website van de PvdA lees ik een exposé van wethouder en lijstrekker Walrecht, die mijmert over het recreatiebeleid en dan het volk het volgende laat weten:
'Mijn ideeën zijn echter nog te vaag en zijn vrijwel met niemand besproken.'


freek

12 februari 2010

Schouwtoneel (4) – daarom

Mooie zinnen kom je tegen in de verkiezingsprogramma’s van de politieke partijen in mijn stadsdeel. “Met vertrouwen, lef en liefde” werpt de PvdA er op pagina 1 zomaar tussendoor. Alsof we iets met elkaar hebben en dat nu gaan bezegelen. Op diezelfde pagina lees ik: “Jonge homoseksuele en lesbische allochtonen ondervinden problemen bij het bespreekbaar maken van hun seksuele identiteit. Zij verdienen onze solidariteit; zodat ook zij kunnen kiezen in vrijheid”. Vind ik een mooie zin. Komt door dat “zodat ook zij…”. Het is de zinswending waar de dominee zijn geld mee verdient. En dus gaat mijn solidariteit, met als toegift alle lef en liefde, naar de homosexuele neger met een bochel. Mits wonende in Amsterdam Oost.
In daarom-zinnen is de PvdA ook bedreven. “De Partij van de Arbeid wil het elan van Oost versterken. Daarom staan we aan de kant van mensen die iets van hun leven en van ons stadsdeel willen maken”. Maar wat dan met de mensen die niets elannerigs met hun leven willen en al zeker niet met het (ons? hun?) stadsdeel. Die gewoon hun biertje willen drinken en het verder wel best vinden. Die met rust willen worden gelaten en niemand tot last zijn. Waarom staat de PvdA niet aan hun kant?
Midden in het PvdA-programma staat nog zo’n daarom-zin waarvan ik denk: waarom? “Om talenten maximaal te ontwikkelen streven we daarom naar brede basisscholen”. Los van het feit dat de zinsconstructie niet deugt, rijst bij mij twijfel omtrent de juistheid van de veronderstelling dat een school, dankzij de aanwezigheid van een voorschool, een koffieochtend voor ouders en een spreekuur van een maatschappelijk werker, talenten van leerlingen tot volle wasdom zal brengen. Inlegkunde, noemde mijn hoogleraar andragologie dergelijke nepwetenschappelijke beweringen ooit. Maar ja, andragologie, wie luistert er nu naar een andragoloog? Heeft er trouwens ooit iemand naar een andragoloog geluisterd?
Ook GroenLinks verstopt raadsels in het verkiezingsprogramma. “GroenLinks is voorstander van gemengde scholen. Het stadsdeel organiseert jaarlijks een scholentoer langs basisscholen waarin scholen zich aan ouders presenteren. Er moet een centraal inschrijvingssysteem komen”. Hallo, nu weet ik het nog niet. Komt er nu een scholentoer, zodat ouders zelf een keuze kunnen maken? Óf komt er een centraal inschrijvingssysteem waarbij ze een school voor hun kind krijgen toegewezen? Vroeger waren die CPN-ers tenminste duidelijk: “Hoge lonen, lage prijzen”.
Het raadsel van de dag komt uit het programma van D66: “D66 wil dat er gecommuniceerd wordt met bijvoorbeeld Hotel Arena, het Tropentheater en Panama”.
Eindelijk een partij die durft te zeggen wat de mensen denken.

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Weer

Wij van het platteland kankeren. We kankeren op het weer en vooral op de sneeuw die steeds weer valt. Met kerst was de sneeuw idyllisch, in januari verrassend licht, maar nu vervelend en hinderlijk. We klagen er dus over in het voorbijgaan: 'Die prakke mag van mij wel weg', want 'prakke' is het woord dat wij voor smurriesneeuw gebruiken en smurrie wordt die maagdelijke laag later op de dag, als het kwik boven nul is. En, verraderlijk, onder die sneeuw liggen nog vastgereden ijsklonten;wij noemen dat 'kwalsters' Intussen leggen de Eerste Hulpartsen van onze regionale ziekenhuizen, met de ogen dicht, gipsmanchetten aan om gebroken polsen.
Dus weg met die 'prakke' en opzouten die 'kwalsters.

freek

11 februari 2010

Stukske

Carnaval is in ons wingewest een namaakfeest. We hebben het nooit gedaan, maar sinds André van Duin, heeft nu bijna elk dorp zijn eigen carnavalsvereniging. We hebben geen traditie, maar de losbollen van het dorp, proberen wat zuidelijk te feesten en een polonaise. Eigenlijk is het bij ons alleen maar zuipen, alhoewel Prins Carnaval hier ook wel eens op ziekenbezoek gaat met een fruitmand. En als we zingen, zingen we over 'het paard', 'het behang', 'bloemkolen' en een 'feestneus'.
We hebben geen eigen plaatselijke liederen zoals in het zuiden en zoals ik in een interview op de radio hoorde. Een inwoner van Breda vertelde trots over het aloude plaatselijke carnavalsnummer en zong de eerste regel:
'Uit de weg want ik moet weer overgeven
en daar zitten allemaal harde stukskes in... .'
Dat hoor je bij ons niet!

freek

10 februari 2010

Schouwtoneel (3) – geactiveerde plafonds

Laten we vooral konkrete punten noemen. Zo zullen de programmacommissies van de verschillende partijen zichzelf hebben toegesproken nadat alle gemeenplaatsen waren opgetikt. “Nestkastjes worden gestimuleerd”, opperde iemand van de VVD. Ja, dat is nu een mooi konkreet voorbeeld. Op een verlanglijst vol parkeerzones, parkeerheffingen, parkeernormen, parkeergarages en parkeerplaatsen, verliest de VVD de pimpelmees niet uit het oog. Vermoedelijk zat er een vogelaar in de commissie want benevens de vraag naar “voldoende halteerplekken voor touringcars” mag alles wat vliegt zich verheugen in liberale aandacht: “Nestmogelijkheden voor vogels en vleermuizen worden standaard meegenomen in de aanbestedingen”. En elders in het programma worden ook de bijtjes en de vlinders niet vergeten.
Bij D66 heeft vermoedelijk een geflipte energieprofessor van de TU Delft een deel van het programma mogen schrijven: “D66 wil het gebruik van energetische energiedistributie toepassen, zoals bijvoorbeeld geactiveerde plafonds”. Wel lekker konkreet. Ook over de invloed van bewoners heeft D66 van die precieze zinnen opgeschreven. Het leest als een schema met pijlen en blokjes: “Tot slot, en dit is volgens D66 het belangrijkste onderdeel in dit nieuwe model, wordt een formele overlegstructuur opgebouwd met de (vice)voorzitters van de bewonersgroepen en andere belangrijke stakeholders per buurt. In dit model worden de bestaande buurtbeheergroepen feitelijk een stuk belangrijker. Ook de migrantenorganisaties moeten een plaats krijgen in deze overlegstructuur”. Zo, dat is dan ook weer geregeld. Misschien komen ze hierover tot een vergelijk met de SP, die houden ook wel van schemataal, al koesteren ze een ander eindbeeld: “Deze buurtbeheergroepen moeten zich ontwikkelen tot stevige buurtvertegenwoordigingen die een goede afspiegeling vormen van de buurt en de daar actieve organisaties, met als doel de uiteindelijke afschaffing van het stadsdeel”. Denk trouwens niet dat D66 geen heldere toekomstvisie heeft. De afdeling Oost heeft er zelfs eentje paraat voor het hele land: “Een land dat vraagt om verandering. Om een nieuw perspectief, een stip aan de horizon.”
Het liefst zou ik nu met mijn onderbroek gaan zwaaien.

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Spraak

Als je voetballers interviewt na een wedstrijd krijg je altijd hetzelfde sjabloom gesprek: de uitgewoonde speler heeft geen opvatting over de wedstrijd, maar vat de wedstrijd samen.
' We begonnen onrustig, toen Sjakie in de twaalfde minuut er één voor ons onprikte, moesten zij komen.... ' En dan zo door tot de 93ste minuut toen de scheidsrechter, 'gelukkig voor ons', de wedstrijd afblies.

Voetballer dichtten de bal in deze gesprekken een eigen identiteit toe met een sterk karakter: 'hij wilde er maar niet in. ' in plaats van dat ze meldden, dat ze mis punterden.

En voetballers zijn ook helderziende mensen, die nauwkeurig de ontwikkelingen van, laten we zeggen de tweede helft, kunnen bepalen. : 'Dan weet je, als jij niet scoort de tegenstander het doet'.

Ik mag er graag naar luisteren, naar die speler voor dat bord met sponsornamen. Het klinkt zo vertrouwd.



freek

09 februari 2010

Verifiwat?

Het is falsificatie en falsificeren dus zeggen we ook verificatie en verificeren. Dat zal de gedachtegang van Erik Akerboom zijn geweest toen hij vanmiddag op Radio 1 uitlegde dat in Den Bosch verzuimd is te verificeren. Hopelijk heeft hij meer verstand van terrorismebestrijding.

Metz luistert radio

Wakker

Ik werd vannacht wakker en dacht opeens aan Harriët S. Ze was al een eindje in de zeventig toen ik bij haar kwam in de Michelangelostraat. Ze was tandarts, als joodse vrouw eind jaren dertig uit Duitsland gevlucht en nu ging ze mijn, door een boerentandarts, verwaarloosde gebit restaureren. Ze zag er uit zoals dametjes uit A'dam Zuid rond de Beethovenstraat er uit horen te zien: Paarse spoeling in het immer verzorgde haar, aangestifte lippen, verzorgde nagellak en ze was klein en kittig en snel geïrriteerd door het soms wat passieve gedrag van haar assistente. Toen ze een verstandskies bij mij moest trekken, nodigde ze me 's morgens vroeg uit. Ze at dan eieren met spek om kracht te verzamelen en hing als het ware aan haar tang. Als ze iets moeilijk vond belde ze een vriend van de universiteitskliniek. Ze ging dan met me mee in mijn Lelijke Eend naar het W.G. en gaf de kaakchirurg, die haar zoon kon zijn, instructies.
Ze is natuurlijk al lang dood, maar was vannacht springlevend.

freek

08 februari 2010

Schouwtoneel (2) – iedereen

Schrijvers van de verkiezingsprogramma’s voor Stadsdeel Oost zijn meesters in het intrappen van open deuren. Het verkondigen van loze algemeenheden gebeurt op een dermate serieuze toon, dat ik een glimlach niet onderdrukken kan. Een hele reeks glimlachen.
“We willen een tolerant stadsdeel waar mensen vrij kunnen zijn”, verrast de PvdA ons. En: “Iedereen heeft recht op veiligheid”. Je moet er maar opkomen. Hebben andere partijen misschien een onderscheidende gedachte? “D66 Oost wil dat iedereen kan deelnemen aan het leven in het stadsdeel”. Dank u. Als het aan GroenLinks ligt “verdient iedereen kwalitatief goed onderwijs.” En ook: “GroenLinks wil dat iedereen kansen krijgt om zichzelf te ontplooien”.
Iedereen dit, iedereen dat, zo schieten we echt niet op met de politieke profilering in ons stadsdeel. Vol verwachting duik ik in het programma van de lokale partij Meerbelangen, maar helaas, daar ligt dezelfde plaat op de pick-up: “Voor iedereen, nu en in de toekomst”. En wie mogen er van Meerbelangen meedoen, nu en in de toekomst? “Wij vinden dat iedereen moet kunnen meedoen in onze samenleving”. Ook D66 kijkt vooruit: “Naar de toekomst toe kiest D66 er voor om ons stadsdeel verder te ontwikkelen”. Maar, het moet gezegd, ze hebben wel een origineel standpunt over de jeugd: “Kinderen en jongeren kunnen zich beter ontwikkelen als zij zich goed bewust zijn van de verleidingen van de stad.”
Hup, naar de Wallen met de hele klas!

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Dingetje

We zaten na afloop van de wedstrijd, die onze club eindelijk weer 's won, uitbuikend bij elkaar, toen even verderop Gerald S., onze bonkige spits, maar wel met een fluwelen balbehandeling, zich voor de camera opstelde om commentaar te geven. Nu is Gerald geen spraakwonder; het lijkt wel of een meetrillende maagklep eerder zijn geluid voortbrengt dan zijn stembanden, zo ingeslikt praat hij. Wat had de nieuwe trainer bijgedragen aan deze overwinning, luidde zo ongeveer de vraag van de interviewer en enigszins rafelig kwam uit de mond van Gerald: 'Hij heeft wel een dingetje'.
Wij mannen lagen, ook onder invloed van de overwinning, dubbel: 'Ja Gerald, wij hebben ook een dingetje... '
Flauw, maar ja... .
De interviewer liet zich echter niet door het 'dingetje' van Gerald het bos insturen en vroeg door over de invloed van de nieuwe trainer: 'Was dat al op de training te merken?'
En toen zei Gerald ernstig en letterlijk: 'Nou ja, hij stopt er zijn dingetje wel in'.
Ze konden ons opdweilen!


freek

07 februari 2010

Schouwtoneel (1) - mevrouw en meneer

Op 3 maart mag ik twee keer stemmen: voor de gemeenteraad van Amsterdam en voor de deelraad van Stadsdeel Oost. Nu al zit ik met de handen in het haar. Die gemeenteraad, daar kom ik wel uit, maar wat moet ik met de stadsdeelraad? Oorspronkelijk hadden stadsdeelraden redelijk wat zeggenschap, voorzien van bijbehorende democratische kop, met politieke partijen, verkiezingen en fractieleden die in de loop der jaren via de voorzitter elkaar mevrouw en meneer gingen noemen. Maar op 10 juni 2009 heeft de gemeenteraad, na lezing van het rapport Mertens, de klok weer teruggezet naar het pre-deelraadtijdperk. Alle beleidskeuzen, of het nu om veiligheid, jeugd, onderwijs, tarieven, milieu, zorg of bouwen gaat, liggen weer ouderwets op het bordje van de gemeenteraad. Deelraden rest niets dan uniforme uitvoering van stedelijk vastgesteld beleid. Nu is daar niks mis mee, integendeel, het is zelfs een eerzame taak. Geen reden dus om schamper te doen over stadsdelen. Maar die verkiezingen… waar gaan die eigenlijk nog over?

Buiten hangt al twee dagen een grijze wolk over mijn stadsdeeldeel, een mooi moment om eens in de verkiezingsprogramma’s te duiken van de zes partijen die naar mijn stem dingen. Misschien dat ik daar een aanwijzing vind óm te gaan stemmen en wie weet ook op welke partij. Kom ik er niet uit, dat stem ik maar weer eens op de partij waar ik lid van ben. Alhoewel, die krijgt al contributie van me, misschien moet ik mijn stem dus aan een ander gunnen. We zullen zien.
Als ik zo de programma’s doorblader van PvdA, GroenLinks, VVD, D66, SP en de lokale partij Méérbelangen (het CDA doet wel mee maar heeft zijn verkiezingsprogramma zo goed verstopt op internet dat ik het niet vinden kan), lees ik tussen de regels de worstelingen van commissies met tekstwijzigingen, cultuurbotsingen van fuserende stadsdelen, oude garde, grote idealen, newspeak, oude teksten en gebrek aan houvast. De stadsdeelraad mag nergens over gaan, politieke partijen etaleren van de weeromstuit een mening over alles. Europa, homosexualiteit, Schiphol, werkgelegenheid, de crisis: u roept en de deelraad draait.
Hieronder staat deel 1 van een bloemlezing uit de verkiezingsprogramma’s voor de stadsdeelraad van Amsterdam Oost, waarbij ik alvast verklap dat ik 25 keer duurzaam tegenkwam. Dat viel mee.

“We beseffen ons dat Europa zich in een economische crisis bevindt”, schrijft de afdeling Amsterdam-Oost van de PvdA en dat is een hele geruststelling. Stel je voor dat ze in de rest van de wereld ook last zouden hebben van de crisis, dan moet je je pas echt zorgen gaan maken. Ook de afdeling Amsterdam-Oost van D66 kijkt met een schuin oog naar Europa en lijft dat en passant in: “Wij onderkennen dat Europa steeds meer ons binnenland wordt.”
Waarmee de vraag zich opdringt wáár Stadsdeel Oost eigenlijk ligt. D66 weet ‘t: “Amsterdam Oost vormt in de metropool Amsterdam de verbinding tussen Amsterdam Centrum, Almere, Diemen, Ouder Amstel, Amstelveen, Amsterdam Zuid en Amsterdam Noord.” Zo is dat, en als je de passerpunt in het Muiderpoortstation prikt en een mooie grote cirkel trekt moet je niet verbaasd opkijken als Stadsdeel Oost het middelpunt van de wereld blijkt te zijn.
En zo groot! D66: “Nu de stadsdelen zijn gefuseerd en Stadsdeel Oost veel groter is geworden, moet er meer aandacht worden besteed aan de invloed van de bewoners”. Hoezo nu meer? Dient bij kleinere stadsdelen de invloed van bewoners te verminderen?
GroenLinks hanteert ook een aparte logica: “Een groter stadsdeel biedt ook kansen om bewonersparticipatie te verbeteren”. Een kleiner stadsdeel niet dus, terwijl je andersom zou verwachten. Gelukkig kun je van mening verschillen over grootte. En daarover vergaderen. D66: “De grootte van de buurt is een punt van overleg alsmede de frequentie waarin wordt vergaderd”. Daar zal deze partij vast iets anders mee bedoelen maar wat?
Plotseling schiet me de titel van het rapport Mertens te binnen: “De stad is een schouwtoneel, elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel”.
(wordt vervolgd)

Metz leest verkiezingsprogramma’s

05 februari 2010

Trainer

De trainer van mijn cluppie, laten we hem Jan noemen, leed aan voetbal. Dat zag je vooral na de wedstrijd. Alhoewel hij zijn gezicht altijd strak in de plooi hield en de wedstrijd in grote sterke mannentaal analyseerde voor persmannen en Barbara Barend, keek hij altijd wat weg van zijn publiek, alsof hij er eigenlijk niet wilde zijn. Jan kookte immers van woede, liep over van vreugde, jankte van verdriet en vloekte verongelijkt. Maar wel allemaal van binnen. Maar zoals elk rossig type (ik kan daar van meepraten) kleurden deze emoties zijn gezicht, bleek of rood. Eergisteren zei Jan dat hij er niet meer tegen kon en nam ontslag en meteen drie weken vakantie. Die gun ik hem van harte, maar ik hoop hem wel weer bij mijn club te zien.

freek

04 februari 2010

Voetbal

Mijn cluppie is radeloos en bijna reddeloos. Nu VVV -Venlo gemakkelijk won en de tweede trainer van dit seizoen ontslag heeft genomen, wordt het degradatievoetbal. En dat met de vijfde begroting van de Eredivisie. Ik maak grappen in de trant van: 'Is mijn seizoenkaart ook geldig voor de wedstrijden in de nacompetitie', maar eigenlijk heb ik flink de pest in en lig bij het wakkerworden aan mijn ontregelde clubje te denken. Dat had ik vroeger niet; misschien waren er toen meer dingen om je druk over te maken, maar nu kijk ik voor ik Studio Sport aan zet, eerst op teletekst, om de uitslag van de wedstrijd van mijn club te lezen. Hebben ze verloren, dan kijk ik niet meer naar de samenvatting. Ik ga mezelf niet kwellen en onrustig een boek lezen.




freek

03 februari 2010

Nat

Voor de winter heb ik drie jassen: een jekkertje met voering voor de 'warme' dagen; een waxjas voor de regendagen en een schippers bonkertje voor de koude dagen. En alle drie hangen ze ergens in het huis boven een radiator, omdat ze nat zijn, doorweekt nat. Dat komt omdat ik met Bijke loop, ook als wind en sneeuwregen ons striemen. Wij zijn dus meestal met z'n tweeën in het veld en dan kan het gebeuren dat opeens een koppeltje van zeven reeën voor ons de Legemeerster Singel oversteekt. En dat in een streek waar het land plat en leeg is met alleen hier en daar een hakhoutsingel.


freek

02 februari 2010

De morsige oude man met een zuurstofslangetje in beide neusgaten was Jan Blokker. Ik heb een tijdje naar de foto gekeken. Blokker was de beste columnist van Nederland met een productie van drie stukjes per week. Altijd in De Volkskrant, tot hij ruzie kreeg en overstapte naar het jongerenblad NRCnext. Hij was toen uit mijn zicht. Karakteristieke fotohouding van Blokker was vroeger: het grote hoofd dat met de kin steunde op de muis van de ene hand terwijl tussen de vingers van de andere hand, waarvan de elleboog op een tafelblad steunde,zich een smeulende sigaret bevond.
De foto van nu toont een vermoeide hondenkop, maar hij is dan ook al een long kwijt door de kanker en lag nu weer te herstellen van aandoening.
Maar in het interview bij de foto was Blokker nog onverzaagd. Of hij niet mentaal last had van al die ziektes vroeg de verslaggever. Blokker vond van niet: 'Ik laat de kanker niet toe tot mijn geest.'
Ik vond het een antwoord van een stoïcijn.



freek

01 februari 2010

Politiek

Vandaag iets over ons bestuur: de gemeenteraad van Skarsterlân. Vorige week heeft men genereus besloten om €10.000 aan Haïti te geven. Ook onze bestuurders, die anders om het hardst roepen dat er 'geen geld' is lieten hun gevoel spreken en versloegen daarmee verhoudingsgewijs hun collegae van Provinciale Staten van Overijsel, die hun stamelende vertegenwoordiger €500.000 liet overhandigen op de actieavond.

Een uitgetreden PvdA-vertegenwoordiger was tegen en sprak dat dit geld beter aan onze minima kon worden besteed. Trouwens deze ex PvdA-er staat nu op de tweede plaats van de kandidatenlijst van de SP bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Maar ja, nu blijkt dat die lokale SP verlinkt is door het landelijk bestuur van de SP, die vond dat er wel leden maar nog geen afdeling was en dat de kandidaten onvoldoende socialistische scholing hadden om namens de SP op het gemeentepluche te zitten. Toen keek de burgemeester nog eens naar de handtekening van voorzitter Jan Marijnissen en die bleekt vervalst. Dus belegde onze burgemeester een heuse persconferentie en stal de show. "Dit tast de wortels van de democratie aan', riep hij vol overtuiging. Omdat de beoogde SP-lijsttrekker in Limburg verbleef om 'een bevallende dochter bij te staan', zo meldt ons prachtblad (sinds 1752), moest de ex PvdA-er commentaar geven. Hij wist van niks en beloofde zich terug te trekken. Dat terugtrekken trok hij een dag later weer in: 'uit liefde voor het socialisme'.

freek