Ajax!!!

Voetbalsupporters vormen een apart volk. Aparte volkeren moet ik zeggen, want ze bestrijden elkaar. In mijn ogen is het één volk. Ik begrijp de brisante verschillen niet. Ik weet dat ze bestaan, die verschillen, heb ze ook vaak van nabij gezien (onderzocht zelfs, met name de gewelddadige gevolgen van hun stammenstrijden), maar begrijpen... nee.
Afgelopen zondag gaf een vriend die 60 werd, een groot feest. Hij deed dat met een mooie lunch vanaf een uur of 12 in een afgehuurd restaurant. Er waren toespraken en liedjes, er was rode wijn en witte wijn, ja, het was een mooi feest. Maar intussen speelde Ajax uit in Kerkrade en het stond daar alsmaar 1-0 voor die ander. In het toiletblok sprak ik Peter, een vriend van de 60-jarige. Hij tuurde naar zijn telefoon, keek nog eens op zijn klokkie en gaf zich over: dit is een verloren wedstrijd.
Ik zocht mijn plekje weer op aan een van de drie lange tafels met feestgangers waarvan eenderde onder tafel de smartphone in de gaten houdt. Niemand vraagt het woord, iedereen keuvelt beleefd verder. Dan is het kwart over twee. Uit zeventien hoeken klinkt plots een ongeremd gejuich. Mensen gaan staan, laten elkaar iets zien, slaan elkaar op de schouder. Het kwam mij voor dat vanaf dat moment het feest pas echt los kwam, ontremd, bevrijd.

Metz viert feest

Jetta en de Fabeltjeskrant

Telkens als de stem van Jetta Klijnsma uit de radio komt, en dat was vandaag heel vaak, moet ik aan de Fabeltjeskrant denken. Dat komt omdat Jetta Klijnsma twee dieren uit deze oude poppenserie in zich verenigt: Truus de Mier en Meindert het Paard. Met haar drie octaven te hoge gepiep (als ze nóg verder omhoog gaat met haar stem, kunnen alleen honden en hangjongeren haar nog horen) zet ze een perfecte  Truus de Mier neer. Tutterdetut. En als je naar de inhoud van haar verhaaltjes luistert, over fijn helpen met warme soep voor echte mensen, dan verschijnt op mijn netvlies Meindert het Paard, die zijden sok die opkomt voor de noodruftige mededieren.
Maar helaas, Jetta vertelt geen fabeltjes. Met haar ultrasone zalfpraat spreekt Jetta mensen die pech hebben aan als onwillige egoïsten. Uit zichzelf doen ze niks voor een ander. Pas als Jetta het opdraagt, komen ze in beweging.

Metz luistert radio

Reces

Ik houd er een tijdje mee op en noem het kerstreces.
Volgend jaar ben ik er weer!
Dus....

(klik op foto voor vergroting)

freek

Stapelen 141.

Het vriest als we bij de ecokathedraal aankomen en dat heeft nadelen. De tegels die we moeten gebruiken zijn aan elkaar gevroren en alleen een tikje met de hamer laat ze losspringen, maar erger, het zand aan de tegels is ook bevroren en zorgt voor een hobbelig oppervlak en dat is weer dodelijk voor het waterpas maken van onze Porta Celi. Dus we tikken tegels en we bikken zand weg. Die tegels moeten we trouwens zo'n 75 m met de kruiwagen verplaatsen om op de bouwplaats te komen. Dat kost tijd. Wat ook tijd kost is het opruimen van de bouwsels die door bezoekers op onze fundamenten zijn gebouwd en het herstellen van vernielingen door onverlaten.
Tijdens de koffiepauze hebben we een kleine berekening gemaakt. We hebben zestig tegels nodige voor een laag. De poort wordt 3 m hoog. Een tegels is 4 cm, dus 300 : 4 = 75 . Dus
75 x 60 = 4500 tegels. Daar komen nog de 'extra' tegels bij, die nodig zijn als de poort boven gesloten is en we nog 50 cm doorstapelen. Tot nu toe liggen er 480 tegels.
We zijn nog even bezig.

 

halverwege de ochtend

 

 

12.00

(klik op foto voor vergroting)

 

 

 

freek

 



Voetbal 2

De uitspraken van trainers zijn zeer aan mode onderhevig. Werd een jaar geleden  de punt naar voren of de punt naar achteren' nog veelvuldig gebezigd door het trainersgilde, nu is het 'druk naar voren zetten'.

'We wilden vanaf het begin druk naar voren zetten.'

Wat het trainersgilde bedoelt is dat ze van plan waren meteen de beuk erin te gooien. Onlangs hoorde ik, na afloop van een wedstrijd als commentaar de ene trainer zeggen, dat ze waren vergeten vroeg druk te zetten' terwijl de ander glimmend zei dat hadden afgesproken vroeg druk te zetten. Beide trainers konden niet verklaren waarom de ene ploeg het druk zetten vergeten was, terwijl de ander de afspraak na kwam.
Ik weet die verklaring wel: die ene ploeg was veel beter dan de andere!

freek

Voetbal

Gisteren met zoon, kleinzoon en vrouw naar het voetballen. Feyenoord was op bezoek en won. Wij zaten, vier op een rij en vrouw had voor warme chocomel en boterhammen gezorgd. Kleinzoon was zeer geïmponeerd door het uitvak. Die jongens van Fyenoord houden niet op met zingen en springen. Wij van onze club zijn een beetje bescheidener.
Om 14.30 was de wedstrijd afgelopen en vrouw had thuis pompoensoep gemaakt, dus smullen. Daarna gingen zoon en kleinzoon weer op weg naar Haarlem. Het was een mooie middag ondanks de verloren pot.

freek

Sinterklaas 2

 Vannacht gedroomd van die ene keer voor kleuterschool Pinokkio die later werd samengevoegd met de Aldegondeschool aan de Tugelaweg in de Transvaalbuurt. Een christelijke kleuterschool en omdat de Surinamers in hun thuisland slechte ervaringen hadden met openbare scholen , en de scholen van de Hernnhutters (zending) uitblonken in kwaliteit, werd deze kleuterschool nagenoeg uitsluitend door Surinaamse kinderen bevolkt. Voeg daarbij dat de schoolleiding ook de ouders had uitgenodigd voor mijn optreden en men kan zich de overbevolkte speelzaal voorstellen met een deinende zwarte mensenmenigte. De (mij onbekende) huurpiet had dat niet zo in de gaten en praatte tegen mij in een brabbeltaaltje met een dikke Surinaamse 'W'  (Oewel Sinterklaasje...) Achter mijn hand probeerde ik de Piet diverse malen attent te maken op deze omissie ( 'Hé jongen, normaal praten, er zitten allemaal Surinamers in de zaal) maar de Piet geloofde in zijn rol en wilde van geen ophouden weten.
In mijn droom stond de zaal op en begaf zich dreigend naar mijn wankele podium. Deze ontwikkeling is, denk ik, er bij gedroomd onder invloed van de Zwarte Piet discussie, heden ten dage.
In werkelijkheid ben ik vrolijk uitgeluid door ouders en kinderen: 'Dag Sinterklaasje daaag, daaag, daaag, daaag, Sjoewarte Piet.'

freek

Sinterklaas

Het is vandaag  5 december, de dag waarop ik een tijdje geleden nog een bezig baasje was. Ik was namelijk Sinterklaas op diverse scholen in Amsterdam en vanaf 8,00 in touw met schminken en optreden. Niet omdat ik dat fijn vond, ik vond het een gruwel, maar meer omdat ik het wel aardig kon en de vragers niet wilde teleurstellen. Een slapjanus dus.
Ik ben in die dertig jaar op de meest onterende manieren vervoerd: in een zijspan, een brandweerauto, bakfiets; op een scooter, een brommer, een tandem, you name it. Ik ben met hoogwerkers van een flatgebouw gehaald, door de politie opgebracht, niks was te dol, om mij te vernederen.
Aan de meest beschamende situatie was ik zelf debet.
Omdat ik haastig van de ene school naar de andere moest, was ik in mijn eigen autootje gestapt, mijter af, om naar Betondorp te racen, naar het schoolgebouw, waar eerder Johan Cruyff als leerling bivakkeerde. Ter hoogte van de Oosterbegraafplaats, op de Middenweg, kreeg ik een lekke band. Onthutst stond ik naast mijn auto en om het decorumverlies te beperken, had ik mijn mijter maar weer opgezet.  En al die toffe Amsterdammers gingen lekker toeteren, schateren en de duim opsteken terwijl ze langsreden. Niemand stopte om een poot uit te steken. Ik heb de laatste 500 m naar die school gewandeld en na afloop de bekeuring achter mijn ruitenwisser vandaan gevist.
Vanavond zit ik met vrouw achter een bakkie en een stukje banket en luister naar de storm.
Het is goed zo!

freek

Stapelen 140

Als we 's ochtends in het donker aankomen bij de ecokathedraal staat Berend met z'n 2Cheveaux al te wachten. Hij heeft latten meengenomen om een mal te maken voor de poortopening van
Porta Celi. We moeten immers elke laag tegels zo'n anderhalve centimeter naar binnen verschuiven, willen we de zijkanten na drie en een halve meter hoogte bij elkaar laten komen. Dat is een precies werkje en Berend is streng. Rob en ik, zijn wat losser in de pols, maar we doen ons best.

 de latten voor de mal

 

De mal is geplaatst

 

Elke laag tegels een stukje naar binnen 

(klik op foto voor vergroting)

 

 

freek

Platteland

Ons platteland blinkt niet uit in schoonheid. Het is eigenlijk maar een saaie bedoening met dat vlakke groene land hier; overbemest dus nauwelijks bloeiend kruid te vinden. Verder vindt men nog hier en daar een rietkraag met daarachter een meer waar de E.coli bacterie overal z'n kopje boven water steekt omdat de meeste watersporters het vertikken om hun drollen in de vuilwatertank te spoelen.
En onze stelp -en kop-hals-romp boerderijen verdwijnen achter grote prefab nieuwbouwstallen voor een paar honderd koeien, want melk is booming business.
Nee, dan Berg en Dal of Schin op Geul, waar het landschap bolt, meidoornhagen bloeien en bospartijen tegen heuvels gevleid liggen.
Wij moeten het hier niet van ons land hebben, maar wel van onze lucht. Het zwerk is nergens mooier dan hier en neemt gelukkig zo'n 70% van onze buitenruimte in beslag. Soms is onze hemel immens leeg en blauw, maar vaak onstuimig en in grillige tinten en dan vaal en grijs als een paardendeken.
Ik mag daar graag naar kijken en voel me dan echt een passagier op ruimteschip Aarde.

freek

Freek

Ik kom toch nog even terug op afgelopen donderdagavond toen Freek de Jonge bij Pauw enWitteman weer eens uit de bocht vloog. Zijn onsamenhangend verhaal over links en rechts, over progressief en populisme smoorde in halve zinnen, herhalingen en zelfverwijt.
Hij was weerloos tegen de kritiek van een rechtse gast en onderging de hoon van Rita Verdonk (daar was ze weer) gelaten 'Je bent toch cabaretier, vertel eens een leuke grap', de ultieme vernedering van een begenadigd artiest die een heel cabaretoeuvre bij elkaar heeft geschreven.
En toch ging hij nog een liedje zingen, tot slot. Toegegeven, hij aarzelde wel en vroeg zich hardop af of dit nu wel kon, maar hij deed het. En dat viel me nog het meeste tegen. Held van mijn zeventiger en tachtiger jaren, laat zich hier de kaas van het brood eten door de hele tafel van PenW, maar zingt zijn liedje, omdat de schoorsteen moet roken en omdat hij dan nog mee kan delen, waar hij in de decembermaand optreedt
Ik ben even de kamer uitgelopen. Ik kon het niet aanzien!

freek