Reclame

Ik ga reclame maken voor mijn nageslacht: vanaf maandag 24 november schrijft mijn zoon elke dag en vier weken lang een literair stukje over schaatsen in De Volkskrant. Dat worden dan vierentwintig stukjes. Zijn eerste miniatuurtje ging over zijn jeugd, toen ik nog zijn vader was.
Ik herkende de plaats en omstandigheden en las het beeld dat mijn zoon schetste van die tijd.
Dichtbij en toch veraf!


freek

Sursum Corda

...uit de "Samen Indische Buurt-krant", nr 1, 2008...

Sursum Corda, zo heette het parochieblaadje dat in de jaren zestig eens per maand (kwartaal?) op de deurmat lag. Ik heb het nooit gelezen en ik vermoed dat mijn ouders het standaard bij de oude kranten legden, nadat het nog een paar dagen in de lectuurbak beschikbaar was gesteld want je weet maar nooit met Onze Lieve Heer.
Saai, dat was Sursum Corda vast, zoals alle blaadjes met twijfelloos positief nieuws saai zijn. Na Sursum Corda kreeg je in de jaren zeventig en tachtig de Samen op weg kerken met hun kleffe opdracht waar je - ongeacht de inhoud - tegen was. De kerken bemoeiden zich in die tijd ook overal mee: bewapening, homofilie, woningnood, socialisme. Lezing van oecemenische oproepingen van kerk of overheid berokkenen nog altijd weerstand.

Metz leest een blaadje

Wintertijd

Zo was ik onlangs weer even in de stad van Metz. Ik moest als voorzitter en enig jurylid de uitslag bekend maken, tijdens een alumni bijeenkomst van een Hogeschool ter stede, wie van de negen geselecteerde kandidaten het beste werkstuk had geschreven voor zijn/haar afstuderen. Die beste kreeg een beeldje, de rest een boekenbon.

De locatie van dit festijn was in het Teleportgebied rond station Sloterdijk.

Nu is het een feit dat het bij ons op het platteland altijd kouder is dan in de stad; stedelingen klagen hier ook over. Maar daar in Amsterdam West heerst een gierende tocht langs de moderne architectuur en dat is veel erger.


freek

Nagel bijten

De verslaggever van Radio 1 vatte nog even de armoedige situatie samen van de eenzame matroos op dat eenzame schip van de bijna failliete reder in de haven van IJmuiden: "Hij heeft geen centen meer om zijn billen te krabben". Omdat dit raar klonk, controleerde ik het door het te visualiseren. Ik zag een vette man voor me die met een munt over zijn bleke, pukkelige kont iets opschraapte. Kan nooit de bedoeling van dit gezegde zijn geweest.
Nee dan gisteren, ook Radio 1. Een verslaggeefster van Villa VPRO legde uit dat inwoners van een Afrikaanse eilandengroep verrast reageerden toen ze merkten dat de prijzen verdubbeld waren. "Ze vielen letterlijk dood neer". Ook ditmaal hielp de visualisatie.

Metz luistert radio

Stapelen 59

We ruimen nog steeds het laatste restje stort op bij de ingang van de kathedraal. Ik heb Berend verteld van Djoeke, hij wenste me sterkte en we gingen solitair aan het werk, ieder met zijn eigen gedachten. Ik had dat vanmorgen ook nodig.

Voor de kathedraal stopt een vrachtwagen met een container bouwafval op de trailer. Er springt, tot onze verbazing, een meisje/jonge vrouw uit de truckr, Ze vraagt ons vrolijk, 'wat dit hier voorstelt?'. Wij beginnen ons standaard verhaal over de eco-kathedraal, de jonge vrouw is nieuwsgierig, vraagt door en besluit met de opmerking , dat ze 'hier in haar vrije tijd nog eens terug komt, om alles goed te bekijken... .'
'Woon je dan in de buurt?', vraag ik nog. 'Nee, in Gerkesklooster, maar ik heb wel een auto', antwoordt ze monter. Dan klimt ze weer vliegensvlug in haar truck, geeft een hengst op de claxon en vertrekt dieselend.

Berend en ik kijken elkaar aan: zo hebben we ze nog niet veel meegemaakt.


freek

Djoeke (slot)

De kogel is door de kerk, vandaag om kwart over twee gaat de spuit in Djoeke. Dat klinkt stoer, maar het maakt me droef en melancholiek. Gisteren hebben vrouw, ik en Djoeke onze laatste gezamenlijke wandeling gemaakt. Het lage zonlicht was geelbruin in de eikenhakhoutsingel waar we liepen. Djoeke draalde en was moeilijk tot een sprintje te verleiden.

Vandaag brengen wij haar weg, ze weet van niks, of misschien voelt ze iets aan onze neerslachtige stemming. Ze ligt nu voor de kamerdeur en kijkt vrouw en mij aan: 'is er iets... ?' Vrouw wil er bij zijn als Djoeke sterft. Ik aarzel, lafbek, omdat ik weet dat ik ga huilen en dat voor iemand met AOW, die weet dat alle leven eindig is.

Misschien wacht ik buiten in de auto en gaat vrouw Djoeke tot de laatste snik troosten, misschien ga ik mee; ik zal het niet vertellen.

freek

Djoeke 36

Vrouw en ik zijn ' in petear', in voortdurend overleg over Djoeke. Haar toestand is nu zorgelijk en vraagt om ingrijpen, maar wij aarzelen om scherprechter over haar leven te zijn. Is dit nu zinloos lijden, of leeft een hond uitsluitend in het hier en nu en geniet ze, naast het eindeloos vertwijfeld hurken, nog van de spaarzame momenten dat ze achter een stok aanhobbelt?

We nemen soms een besluit, dat we halverwege de dag weer herroepen. Nog weet Djoeke de instinctieve discipline op te brengen om niet in huis te piesen, maar de natuur gaat z'n gang, de blaastumor groeit en bloeit en zal zo langzamerhand haar hele blaas vullen, zodat er dan geen houden meer aan is.
Is dat dan het moment, of moeten we dat voor zijn.
We gaan weer ' in petear... .'


freek

Moment

(klik op foto voor vergroting)

Ik kan geen glorieuzer moment bedenken dan wat hier is vastgelegd.

Kleinzoon geeft opa Sint een mooie tekening en verklaart dat hij het afgelopen jaar zeer zoet is geweest.

Dat wist Sint trouwens al, maar desalniettemin glom Sint van trots en stroomde over van vertedering.

freek

Goedkope cursus

...de Volkskrant, vandaag...

Dat vermoeden had ik al, al lijkt het bedrag me een tikkie overdreven. De reactie van staatssecretaris Aboutaleb op dit bericht overtuigde me evenwel van de vermoedelijke juistheid ervan. "Als dit waar is, stop ik morgen!", hield de bewindsman de verslaggever van Radio 1 voor.
- "En u stopt morgen niet...", dacht de verslaggever hardop door "...dus het klopt niet!", rondde hij zijn gedachteontwikkeling af.
"Inderdaad", bevestigde Aboutaleb, "het is dus broddelwerk van dat onderzoeksbureau".
Deze beginnerscursus cirkelredeneren is geheel kosteloos.

Metz luistert radio

Vergaderen

Eergisteren had ik het over onze visievergadering met nazit. Nu pluk ik een mededeling uit ons dorpsblad, om te laten zien dat wij van het platteland snelle beslissers zijn:


Op donderdag 11 december is de jaarlijks ledenvergadering van ijsclub Frisia in café De Drie Zwaantjes. Aanvang 19.30 uur.
Na afloop gelegenheid om te klaverjassen of te schutjassen.

Dat laatste begint ongeveer om half negen.
Wij van het platteland houden dus van opschieten en kaarten.

freek

freek

Ochtendhumeur

Terwijl ik de Piet Heintunnel inrij pik ik nog net de aankondiging mee. "Tijd nu voor het ochtendhumeur van Maarten van Rossum". Waarna geruis de zender overneemt. In álle tunnels van álle rijkswegen wordt Radio 1 doorgegeven en dus heeft de gemeente Amsterdam besloten dat in hún tunnels niet Radio 1 maar Radio 2 wordt doorgegeven. Eerdere klachten hebben niet geholpen, in de ogen van Amsterdan rijdt de rest van Nederland spook. Bij het uitrijden van de tunnel was Maarten klaar. En zat ik met een ochtendhumeur opgezadeld terwijl ik doorgaans het zonnetje op de weg ben.

Metz in de stad

Weerstand

Bovenstaand artikel heb ik gisteravond gelezen. Tussen 1988 en 1998 heb ik zelf meermalen driftig meegedaan aan dit soort discussies; in werkgroepen, op conferenties, met artikelen, op ledenvergaderingen en op de lokale televisie. Godallemachtig, wat heb ik toch veel afgeboomd over het optimale aantal stadsdelen. En altijd met zo'n serieus gezicht. Acht, twaalf, zestien, veertien, tien, gek genoeg kwam er nooit een oneven aantal op tafel, laat staan het getal één. Kortom, ik had dus wat met het onderwerp. Maar dat maakte lezing van het artikel niet makkelijk. Per woord nam de weerstand toe. Alsof ergens diep van binnen een beer onaangenaam werd gestoord in zijn winterslaap. De eerste poging strandde zo al bij de aanhef en bij de tweede poging stak ik, onderaan de eerste kolom beland, dwars over naar de laatste regels van de rechterkolom en dat mag natuurlijk niet. Pas toen ik lectuur tot een taakje had verheven lukte het mij.

Metz lees de krant

Afrekening

Geert Wilders breide een vervolg aan z'n uitspraak 'knettergek' over Ella Vogelaar, door haar in het debat over haar vertrek consequent 'gekke Ella' te noemen.
Ik zweer nu bij God, Allah en de rest van het universum, dat als ik Geert ooit tegenkom, ik hem hardgrondig en langdurig verrot zal schelden.
Gevalletje van vrijheid van meningsuiting.

freek

Stapelen 58

De vorm was er vandaag niet, bij het stapelen in de eco-kathedraal. Dat had z'n reden.

Gisteravond hadden wij van ons dorp een belangwekkende vergadering in de bovenzaal van ons dorpscafé over de visie op ons dorp zo tot ongeveer 2025. De gemeente had beloofd om zich wat van ons rapport aan te trekken dus we zaten gewichtig te vergaderen. Toch waren we er om kwart voor tien uit en ook dat had z'n reden. Het wordt dan namenlijk comsumptietijd. Wij verkassen dan naar de gelagkamer en nemen in hoog tempo bier tot ons.

Dus vanochtend zag de wereld er even anders uit en ik heb Berend en Siebe subtiel verwittigd van mijn tijdelijk geringe werklust. Ze hebben me vandaag dus wat alleen laten pielen. Dat heb ik gedaan; wat gassig en zo nu en dan een oprisping.

freek

Droge ogen!?!

Eindelijk, ik mag meedoen aan de verkiezing van het bestuur van het Hoogheemraadschap Amstel, Gooi en Vecht! Zeg nu zelf, wat stelde onze democratie eigenlijk voor zonder de verkiezing van het bestuur van het Hoogheemraadschap Amstel, Gooi en Vecht?
"Alstublieft, uw stempakket voor de waterschapsverkiezing 2008!", jubelt J. de Bondt, dijkgraaf Hoogheemraadschap Amstel, Gooi en Vecht in een brief die ik vandaag ontving! Het pakket mag er zijn: een folder, een brief dus, een biljet, een enveloppe en een heuse kandidatenlijst! En achter elke zin staat een uitroepteken of vraagteken! Maar ja, op wie moet ik nu stemmen? "Water natuurlijk" (lijst 2) en "Eigen Woning en Water" (lijst 10) zien er aanlokkelijk uit maar de VVD heeft Fred Swemmer op 6! Of moet ik mijn trouwe vriend Nico stemmen, die ik nog nooit heb zien zwemmen maar nu wel klaar staat op startblok 8 bij de PvdA?

Gaat Metz stemmen?

Petite histoire

Metz heeft gelijk: wij hebben het gemakkelijk in ons dorp in vergelijking met zijn wachtwijk.
' Niks geen gedoe met namen en etiketten... .'
Klopt, zelfs een Sinterklaas heeft het moeilijk bij Metz thuis. Zo stond in de jaren negentig van de vorige eeuw, aan de rand van Metz z' n wijk een Sinterklaas te wachten op het dak van een flat van negen hoog. Hij stond verscholen achter de liftkoker en hield als een dame z'n onderkleed naar beneden, omdat er een fikse noordwestenwind over het IJ blies. De hoogwerker van SAAN uit Diemen kwam drie kwartier te laat en het bakje aan uitgeschoven telescooparm haalde net de dakrand en bewoog, onder invloed van de frisse bries, met een amplitude van dertig centimeter heen en weer. Toen Sinterklaas langzaam afdaalde naar het verzamelde volk, trilde hij over z'n hele lijf vanwege de spanning, opgelopen tijdens de overstap van dak naar bak. Eenmaal op het grasveld voor de school ging Sinterklaas, omstuwd door kinderen en 'video-ende' ouders minzaam wuivend richting schoolingang. Halverwege werd hij door een kinderhand op zijn dij getikt. Een Marokkaanse kleuter kijkt hem met de mooiste ogen van de wereld aan en zegt: 'Sinterklaas, heeft poep aan de schoen... .' Hij had inderdaad een plakkaat van een reuzenbouvier onder zijn schoenen. Schrapend en wuivend is hij de school binnengegaan.


freek

Rita Lijkenpikker

In mijn tijd behoorde Ella Vogelaar nog tot de gestaalde kaders van de CPN; voor de jongere lezer: de Communistische Partij Nederland. Nu werd ze afgeserveerd als de zwakste schakel van het kabinet. Dat was misschien noodzakelijk, maar dat hoeft niet ingewreven te worden.

Dat deed Rita wel, bij NOVA. Kijk, dat onhandig gedoe met de pers, dat deed zij veel anders. Zij gaf die jongens lik op stuk in plaats van Ella, die bij impertinente vragen schutterig werd.
Rita pikte zo in het lijk van Vogelaar.
Ze besefte niet dat de pers geen kind aan haar heeft. Ze laat haar gewoon haar gang gaan op de Bouw-RAI, of je wordt door haar uitgenodigd in een Haags kroegje en je hebt, zonder vragen, stof genoeg.

freek

Rituelen 2

Ondanks de gewoontevergadering over de intocht van Sinterklaas (zie rit.1) en het statische karakter van onze bespreking, is er toch een foutje in de organisatie geslopen. Op de, in ons dorp, verspreide poster is de aankomsttijd een uur eerder vermeld dan mogelijk is. Dat zit namenlijk zo: onze sleepbootkapitein heeft die dag twee klusjes, twee binnenkomsten van Sinterklaas. Omdat wij van de twee dorpen, het kleinste zijn, zijn wij het laatste aan de beurt en als onze kapitein flink doorstoomt halen we half vier net en niet half drie zoals op de poster stond ( 'it kin net')
Als dit zo blijft geven wij van de Sinterklaas, elke ouder met kind een taakstraf van een uur aan onze regenachtige en winderige haven.
Daarom heeft, buiten ons draaiboek om, de voorzitter van onze lokale ondernemersvereniging persoonlijk op elke opgehangen poster een plakkertje met mijn juiste aankomsttijd geplakt. En zaterdagochtend laat hij nog een geluidswagen rijden.
En we spreken elkaar natuurlijk ook bij de bakker.


freek

Dagboek uit een wachtwijk (23) - Spekwijk

Tsja, hoe moeten wij in onze wijk nu verder wonen en integreren? Het voelt wat kaal zonder ministeriële naamgeefster. Trouwens, hoe gaan we straks heten? Spekmanwijk? Wordt al snel Spekwijk.
Nee, dan heeft Freek het maar makkelijk in het Friese dorp L. Niks geen gedoe met namen en etiketten, gewoon met een muts op zwaaiend binnenvaren komende zaterdag. Misschien een prachtidee voor onze wachtwijk: morgen meert Sint Vogelaar aan op de Loswal bij de Zeeburgerdijk. Die mantel heeft ze al.

Metz wacht af

P.S. Weg met 'de snelle mening', is mijn mening. Bij uitzondering dit keer toch een snelle mening: het wegsturen van die onhandige, stavaste Vogelaar, maakt binnen de PvdA de weg vrij voor snelle leden met snelle meningen. Over Antillianen bijvoorbeeld. En Marokkanen natuurlijk. Dat soort meningen, daar zit nu werkelijk niemand in mijn Vogelaarwijk op te wachten. Behalve dan de snelle jongens en meisjes van de PvdA.

P.S. 2: Bah, heb ik me toch op de kast laten jagen door de snelheidsduivels.

Rituelen

Wij van het platteland kennen zo onze rituelen. Zo is er onze kermis voor afgesproken vrolijkheid, onze jaarvergadering van Plaatselijk Belang voor een verplicht potje zeuren, ons Skûtsjesilen voor het oppoetsen van onze dorpse trots en zo kan ik nog even doorgaan. Voor mij zijn er in het najaar twee rituelen van belang: het verwijderen van stront, kadavers en bladeren uit de dakgoten rondom ons huis en de jaarlijkse bespreking over de aankomst van Sinterklaas in ons dorp. Omdat ik sinds een aantal jaren dit kindvriendelijk klusje voor mijn rekening neem, hoor ik de bespreking bij te wonen. Er valt echter weinig te bespreken; mijn aankomsttijd staat sinds jaren vast, de sleepbootkapitein zou zich geschoffeerd voelen als we een andere boot namen en Hans breng mij al jaren met zijn koets met Friese paarden er voor naar de lokale sportzaal, alwaar ik ruim een uur het volk nog vermaak.

Dat staat allemaal in het draaiboek dat Boukje heeft gemaakt en elk jaar constateren wij dat dit draaiboek nog staat als een huis.


freek

Forever young

L. is net zo oud als ik, dus een dame op leeftijd. Ze heeft haar onderbeen verbrijzeld door een ongelukkige val van een dak. L. ligt nu in een soort revalidatie/verpleeghuis om één en ander weer in orde te krijgen, temidden van heupgebroken bejaarden. L. lag liever op de eerste verdieping, want daar ligt het jongere volk met val-en verkeersletsels en dat stemt wat vrolijker, maar daar was geen plaats en lieverkoekjes worden in zo'n situatie niet gebakken.

Ik was met maat G. bij haar op bezoek. Ze lag er wel monter bij. Dat was maar goed ook, want haar akkevietje kan wel een paar maanden duren. Maat G. heeft ook z'n lek en gebrek, dus aan praatstof geen gebrek.


Toch waren we eertijds negentien. Toen was de horizon breed, het licht veelbelovend en het weer onstuimig. Ook om die reden waren we bij L. op bezoek, om ons dat te herinneren.

En we wisten het weer!


freek

Matten

Met enig genoegen gekeken naar die matpartij tussen orthodoxe Armenen en idem dito Grieken, die op het grondgebied van eertijds de kribbe van Jezus, er lustig op los sloegen. Dit in het kader van 'Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven...' (Johannes 14:1-31)

Je zou kunnen zeggen, dat al die religieuzen elkaar aardig in de Weg liepen, met de Waarheid elkaar om de oren sloegen, om tenslotte elkaar naar het Leven te staan.


freek

Volendam

Utrecht is de onveiligste stad van Nederland, zegt de Politieacademie. Tenminste, als je moord en brand, doodslag, winkeldiefstal en gejatte fietsen niet meerekent.
Morgen zegt de Voetbalacademie dat Volendam bovenaan staat in de eredivisie. Tenminste, als je tegendoelpunten niet meetelt.

Metz luistert radio

Djoeke 24

Een buizerd is een wat slordige vogel, met zijn vlekkerig, beetje rafelig, verenpak.

Ik zit met Djoeke vanwege haar afscheidstoernee op een vuilnisbelt. Hier werd in de jaren zeventig, tachtig veel troep gestort, omdat Friesland nog niet aan verbranden deed. Al die rotzooi is afgedekt met een meter grond en hier en daar steken peilbuizen hun kop boven het maaiveld. Daarin kan de giftigheid van het grondwater worden gemeten. Omdat het kwalijk gebied is, is de grond onttrokken aan agrarisch gebruik en nu schieten berken, elzen en wilgen overal op. Ik zit midden in zo'n bosje van boomopslag op een ontwortelde els. Djoeke ligt aan mijn voeten.

De buizerd maakt zich plotseling los uit een schaduw, geeft een paar krachtige vleugelslagen en zeilt dan als een Star Track ruimteschip, gracieus wendend van de ene zij op de ander, tussen de boomstammetjes door, naar het open veld.
De vorst van de vuilnisbelt.

freek

Top

"Ja ja", dreigde de hoogleraar op de radio, "en dat is nog maar een tipje van de ijsberg".
Stel je voor dat de wetenschap een topje licht.
Dan zouden we alles weten.

Metz luistert radio

stapelen

Het is stil, geluidloos weer in de ecokathedraal.
De herfst laat zich van haar gedempte kant zien: mist en windstil.

Jan Siebelink bedacht de titel 'De herfst zal schitterend zijn.' voor één van zijn boeken. Jan was trouwens een meester in het bedenken van mooie titels vroeger; 'En joeg de vossen door het staande koren'. was er ook zo eentje. Krachtige en mysterieuze boektitels daar houd ik van.

Het doffe geluid waarmee Berend zijn voorhamer op brokken muur doet neerkomen, accentueert de stilte van de kathedraal. Wij zijn bezig met de laatste restanten van de storting van een jaar geleden, toen een viertal vrachtwagens de ingang van de kathedraal hebben volgestort.

We sorteren de verschillende bouwmaterialen en zingen er een liedje bij.
Zo zetten we de herfst naar onze hand.

freek

Hotel

Als het aan het gemeentebestuur ligt, gaan er bij ons vriendelijk meertje grootse dingen gebeuren. Een investeerder uit nota bene Blaricum wil een hotel neerpleuren aan de oever van ons watertje met uitzaaiingen naar Wellness, toeristen, conferentiegangers en een revalidatieplek voor herstellende ziekenhuispatienten.
Hoe verzint iemand zo'n combinatie en hoe ademloos was onze gemeenteraad. Dit was de kwaliteitsimpuls waar ze al jaren op zaten te wachten. Toen de ontwikkelaar zijn logiesplan ook nog Landschapspark, noemde, sopte de hele gemeenteraad van opwinding en euforie. Een 'landmark', kraaide de burgemeester die nog wat extra allure wilde toevoegen, alvorens hij voorging in een kleine polonaise om de vergadertafel. En ze pakten elkaar bij de schouders en stampten in een uitzinnige optocht door het gemeentehuis.
Dag vogels, dag bloemen, dag ruimte!



freek

Verloren voorwerpen 15

'Het is een echte jongensgek', zei vrouw toen kleindochter van één voor de zoveelste keer, breed en tandenloos lachtte toen ik de kamer binnenkwam. Opeens wist ik het weer: jongensgek, zo werden meisjes door meisjes uitgescholden, die zich, in hun ogen, teveel met de jongetjes uit de klas bemoeiden, zo'n vijftig jaar geleden; pure broodnijd als je het mij nu vraagt.
Ik was het woord jaren kwijt , maar heb het door vrouw weer gevonden.

freek

Breaking Rita

Groot nieuws van het 'Trotsfront' : Rita heeft de laatste twee thema's van haar beweging bekend gemaakt, om zodoende op de afgesproken tien thema's te komen. 'Ze zijn door u gekozen', schalt Rita op haar webside, 'en deskundigen hebben al uw reacties geïnventariseerd en beoordeeld.'
Wie, wat en waarom, wordt niet duidelijk, maar Kay zal er ongetwijfeld bij zijn geweest, bij die deskundigen.
Maar Freek, houdt de lezer niet langer in spanning; wat zijn de twee verlossende thema's van TON?
Welnu, daar komen ze: Economie en Financiën en, jawel, Milieu.
Daar heeft TON de gevestigde partijen weer even een poepie laten ruiken. Heel de Haagse coterie hangt nu amechtig in de touwen. Lamgeslagen: Economie, Financiën en Milieu. Het zet de Haagse kliek definitief op achterstand
Trouwens, wat waren de eerste acht thema's ook al weer?


freek

Leve de natuur 59

Het water in het meer is grauwer, de lucht dreigender, het maisveld stoppeliger, de wegen glimmender, de jassen dikker, de gezichtskleur valer, de vogels minder, de bomen kaler, het gras bruiner, de wind harder, de temperatuur kouder, kortom, het is herfst.
En ik loop door de singel alsof me niks gebeuren kan.


freek