29 januari 2010

Zin

Onderstaande drie zinnen werden in ons prachtblad (sinds 1752) geplaatst bij een foto van twee schaatsers in een desolaat landschap:

' Ondanks de inzettende dooi verkenden de broers Fopke en Louw Bijma uit Hijum, hier op de Feinsumer Feart, gisteren een flink deel van de noordelijke route van de Elfstedentocht. Zij constateerden dat onder de sneeuw redelijk tot goed ijs lag. Via Bartlehiem reed het duo over de Dokkumer Ie, met uitstekend ijs, naar Wyns.'

Dit soort zinnen vind je in De Limburger niet!

freek

28 januari 2010

Stapelen 92

(klik aan voor vergroting)

We zijn al een tijdje uitgestapeld en ik ga het missen.
Deze winter zet ons de voet lelijk dwars. Het Grote Plateau, dat Berend in gedachten had en waarvan wij zeiden, dat dat wel iets was, moet wachten.
Intussen wachten de mannelijke stapelaars norsig thuis op betere tijden. Wij lossen kruiswoorderaadsels op en vervelen onze huisgenoten.
Maar Frouk onze vrouwelijke stapelaar gaat in de Ecokathedraal kijken hoe het er bij staat.
En is er hoop en leven, want Frouk zond ons een foto, waarop dat zichtbaar is.

freek


27 januari 2010

Eén ding

Mario Been van Feyenoord was zo tevreden na de overwinning op PSV, dat hij nog maar één ding wil: "Europees voetbal halen èn de beker winnen".

Metz kijkt televisie

Dagboek uit een wachtwijk (29) - sterren

Ruim twee jaar geleden legde de lokale overheid het lot van de bestaande kinderclubjes in mijn Vogelaarwijk, in handen van de markt. Die inde het geld en paste verder beleefd. Dat is natuurlijk wat al te schril, zeiden de lokale politici zo kort voor de verkiezingen tegen elkaar. Met sterren, pasjes, witte limousines en openende wethouders (alleen de voetbalkaartjes ontbreken) worden kinderen deze maand verleid naar allerhande leuke clubjes. Ja, het zou wat kunnen worden en daarenboven: liever iets dan niets.
Twee vragen resten.
Waarom moesten eerst alle circa 50 kinderclubjes die prima draaiden worden stopgezet?
Hoe kan het dat primo het welzijnscircus wordt uitbesteed en secundo de overheid zich op eigen kosten ontpopt als wervingsinstituut voor het welzijnscircus?

Metz in de buurt

Koos

Omdat de kachel lekker snorde, las ik het nieuwste boek van Koos van Zoomeren 'Die stad, dat jaar'. Het boek is een mengeling van fictie en nonfictie en gaat over de beginperiode van de Socialistische Partij (SP) in het jaat 1972. Koos schrijft prachtig en lenig en laat zichzelf en zijn alter-ego Bert aan het woord. Wie dit boek leest, ontdekt de historische wortels van de opgewonden, gelijkhebberige verontwaardiging van Agnes Kant.

Koos heeft de partij verlaten en is de natuur ingetrokken met zijn hond. Daar kwam ik hem wel eens tegen toen hij nog in Woerden woonde en ik in Loenen aan de Vecht. We liepen vaak de Hollandsche Kade af, een oeroude waterkering in het veenweide gebied bij Kamerik, met onze honden; vanuit tegenovergestelde richtingen

'Môge... !'
'Môge... !'

freek

26 januari 2010

erg

Het was vanochtend erg koud, zeg maar steenkoud. Ik schuifel met Bijke door de sneeuw richting Noordoost. Mijn aangezicht wordt strak als een trommelvel en mijn snor bevriest. Voor mij komt de zon bloedrood op. De sneeuwvlaktes zijn roodoranje in de verte
Reve dichtte:

'Uitkijkend op het lege land weet ik, dat alles wat ik zie
en denk en doe en maak, en ben,
vergaat, behalve U.'

Je zou er, inderdaad een godsgevoel van krijgen!

freek

25 januari 2010

Wit


En opnieuw was het buiten wit toen ik gisterochtend de overgordijnen opentrok. En eigenlijk is er dan niks mooiers om met Bijke als eersten door de gevallen sneeuw te lopen. In de bleke ochtendschemering zijn de contouren van huizen en schuren zacht, lijken bomen sprookjesachtig, de paarden in het land, eenzamer en is het water ijsblauw koud.

Het was zo mooi, dat we later op de dag langs de polderdijk van de Oude Noorderweg (vaarwater) hebben gelopen. Daar was ook nog niemand geweest.

freek

24 januari 2010

Oetlul

Dick Advocaat, de trainer van AZ, werd naar de tribune gestuurd omdat hij de scheidsrechter een oetlul noemde. Dat zei deze Hagenees na afloop van de wedstrijd tegen Ajax. Hij zat achter zo'n gerokte voetbalpersconferentietafel voor een bord vol sponsornamen. Naast hem zat Martin Jol, ook al geboren in Den Haag (Scheveningen om precies te zijn) en samen met Advocaat getogen bij ADO. Het zijn bonkige mannen. Ze houden niet van abracte terugblikken. Worden ze boos, dan vallen ze zo mooi terug op het plat Haags, na te bootsen door de onderkaak los te laten hangen. Maar ook in de keuze van scheldwoord, verraadt de Hagenees zich.
Oetlul.
Typisch Haags.
En binnen de Haagse rangorde der scheldwoorden tamelijk mild, net zo mild als bijvoorbeeld flapdrol. Een Hagenees die enorm boos is maar zichzelf 100% beheerst, zegt oetlul. Tom Egberts van Studio Sport komt niet uit Den Haag. Hij bladert in de Van Dale en geeft de scheids gelijk want volgens Van Dale & Egberts staat oetlul gelijk aan hufter. Dat mag in Almelo zo zijn maar in Den Haag is een hufter echt een enorme plurk, een gemene kindermepper die zelfs in koffiehuis Spoorzicht (waar je je gestolen tomtom voor halfgeld terug kan kopen) niet meer welkom is.
Nederland snapt Den Haag niet. Oetlul is kindvriendelijk schelden, gelijk aan potjandoppie in Almelo. Gewoon schelden is in Den Haag 'kanker' voor elk zelfstandig naamwoord zetten (buitengemeen onsmakelijk vind ik dat overigens, daar mag je van mij rood voor geven), en echt raak schelden bestaat in de Hofstad uit een eindeloze reeks van ernstige ziektes en minderwaardig geachte beroepen.
Advocaat is dus ten onrechte gestraft.

Metz kijkt televisie

PS. En ADO had moeten winnen.

22 januari 2010

Alleen

Ik zag een stukje van Help Haïti en ik dacht aan Patrick, een Haïtiaans jongetje, dat tijden geleden soms bij ons logeerde vanwege moeilijke thuisomstandigheden. Later ging hij naar het Burgerweeshuis, achter het Olympisch Stadion. En toen dacht ik aan Frieda, die daar ook woonde. En als ik aan Frieda denk, denk ik aan de gebeurtenis die voor mij een metafoor is voor eenzaamheid.
Ik was in die tijd onderwijzer aan een lomschool en deed met mijn groep mee aan de avondvierdaagse. Elke avond verzamelden wij ons bij de reclamezuil voor de Nieuwe RAI en lieten daarna een spoor van geknakt fluitekruid achter in de bermen langs de Amstel e.o.
De laatste avond werden mijn leerlingen met bloemen onthaald en meegenomen door ouder(s) of anderszins.
Frieda was vergeten, er was niemand van de groepsleiding. Omdat het al schemerde, bracht ik haar naar 'huis' in mijn Lelijke Eend bestel (tijdsbeeld). Het Burgerweeshuis was donker; er brandde spaarzaam nachtverlichting. Frieda liep met mij op de deur af en drukte op de bel. De deur werd zoemend electrisch geopend. Frieda liep zonder om te kijken door de schemerige gang en verdween, richting haar leefgroep.

freek

21 januari 2010

Zaak

Wilders was voor de rechter en dat gaf commotie. Het ex-Pim Fortuynvolk verzamelde zich voor het gerechtsgebouw. Camera's en microfoons vingen de woedende onvrede. Daar kan ik wel mee leven, want Geert is machtig en vertolkt hun onmacht.
Maar Wilders zelf is natuurlijk een proleet van het zuiverste water.
Deze transcriptie plukte ik van internet:

'Laten we onze straten terugveroveren.
Laten we zorgen dat Nederland er eindelijk weer als Nederland uit gaat zien
Tijd voor de grote schoonmaak van onze straten.'


Wilders zei dat in het parlement en Femke en co. twitterden rustig verder met hun mobiele telefoons, maar zeg nou zelf, dit had Joseph Goebbels in 1935 in één van zijn radiopraatjes kunnen zeggen, als we voor Nederland , Duitschland lezen

freek

20 januari 2010

Weg

De laatste sneeuw smelt en de tuin is kletsnat. Toch is er hoop in de lucht. De mezen zijn druk in de taxus, de mussen tjilpen in de kieren van de planken van de schutting en een paar merels fluiten hun territorium schoon. Dat laatste is veel te vroeg, want het voorjaar is ver weg, maar niettemin veelbelovend.



freek

19 januari 2010

blue

Gisteren was het Blue Monday, de treurigste dag van het jaar. De feestdagen zijn achter de rug, de goede voornemens versleten en het voorjaar laat op zicht wachten.
Hoe heb ik deze dag stukgeslagen?
Bij zonsopgang heb ik een wandeling met de hond gemaakt, paarden in de mist geaaid en over een droom gemijmerd. Daarna wat gewerkt en om twaalf uur weer met de hond op pad door het dorp, mensen gezien en gesproken en stokken gegooid. In de middag tot drie uur gelezen en toen met de hond naar het bos. De wetterhoun Murk en baas ontmoet. 's Avonds nog een beetje gelezen en toen aan de buis.
Een welbestede dag dus, die er uit zag als de meeste dagen.



freek

18 januari 2010

Toneel

Nog even dat debat in de Kamer over Irak en Balkenende. De Kamer heeft twee toneelspelers van formaat.
Daar is op de eerst plaats: Halsema. Alhoewel haar uitspraak (slepend met sisgeluiden en zo nu en dan een slok lucht) beter kan, is haar timing perfect en haar typecasting magistraal. Ze speelt gelaagd, het naïve vrouwtje ('mag ik 's een eenvoudige vraag stellen', 'misschien zie ik het verkeerd'), dat eigenlijk een slim wijf blijkt te zijn.( 'dan zal ik het u uitleggen')
Beste toneelspeler is evenwel Pechtold. Met een stem die zelfs op het schellinkje glashelder is, speelt hij met verve de verontwaardigde intellectueel. Hij doet alsof hij nadenkt (vinger langs de neus), hij goochelt met documenten en uitspraken, zijn stap naar de microfoon is uitgeprobeerd en zijn verbazing is geoefend. Alles lijkt naturel.
Mijn probleem is, dat het het met beide inhoudelijk eens ben, maar hen niet geloof, omdat ze toneelspelen.

freek

15 januari 2010

Debat

Toch maar even gekeken naar het Kamerdebat over Irak en zo. Met name de oppositie putte zich uit in geweeklaag dat het bij ons weer niet om die 'verschrikkelijke' ,'illegale' oorlog ging, maar weer om benepen Hollandse gestuntel.
Schande!
Toch waren het met name die oppositiepartijen die elke komma afstoften, iedere zin binnenste buiten keerden en Marriët Hamer al interrumpeerden, voordat ze aan haar betoog begonnen was.
Het mag van mij hoor en het moet misschien ook wel, al die slimme vraagjes om enig politiek gewin te halen, maar dan niet zeuren, dat de oorlog ver weg is!


freek

14 januari 2010

Noord-Korea

Goudlokje Wilders maakte bezwaar tegen zijn op handen zijnde vervolging en moest dus met maatje Moskowitz naar de rechtbank. Dat viel hem niet mee. De officier van Justitie had niet naar hem gekeken en het was twee graden onder nul in de rechtzaal, volgens Wilders, om daarna de voorbedacht uitsmijter te serveren: 'Het rechtssysteem in Noord-Korea is nog beter dan in Nederland... .' Ik denk dat uiterst rechts hier uiterst links raakt en is Geert heimelijk jaloers op dat autoritaire systeem, waar maar één man het voor het zeggen heeft. Hij is niet voor niks de Kim Jong-il van de PVV fractie.

13 januari 2010

Hans niet

De website van de Amsterdamse afdeling van de PvdA is van deze tijd. Beeldmerken van Twitter, Facebook, Linkedin, YouTube en Hyves sieren het beeld op. Je moet even scrollen voor de eerste tekst verschijnt: een juichend stukje over de Giro d'Italia en dat doet mij als wielerliefhebber natuurlijk goed. Verder vullen foto's en video's van kopman Lodewijk Asscher (Team Asscher) het scherm. Temidden van deze beelden staan portretten van enkele ploeggenoten die een blog onderhouden. Daartussen ook Hans Gerson. Bijna 35 jaar ambtenaar van de gemeente en dan in ene wethouder van die verdoemde Noordzuidlijn. Gerson een blog? Zo'n brave PvdA-blog waarin de eigen bokalen worden opgewreven? Dat kunnen ze die man toch niet aandoen. Kijk, dat Gersons voorganger alsmaar op het partijblog meldde dat hij tijdig zijn contributie had betaald, is tot daaraan toe maar om nu een supersub op jaren te forceren tot tweets en blogs, dat is toch stuitend.
Een muisklik verder was ik gerust gesteld.

Metz kijkt websites

schuw

Eén van de meest schuwe vogels die ik ken, is de roerdomp. Ik heb hem eens vluchtig gezien in het riet van de Koevorder en één keer gehoord in het Schar bij St Johannesga, maar zaterdag overviel ik hem. Ik liep de weg langs Dijken tegen de ijskoude wind op; voor intimi, zo ongeveer bij de boerderij van Ed Nijpels. Opeens kreeg Bijke lucht en dook in de onderwal van de bermsloot. En daar verhief hij zich: een roerdomp en na moeizaam wat hoogte te hebben gewonnen vloog hij traag weg over de besneeuwde velden. Ik had net gelezen in het natuurblad Grasduinen, dat zelfs de schuwe roerdomp zich bij strenge vorst uit zijn rietkraag waagt om dichter bij de mensen nog een kostje op te scharrelen.
En dat is dus waar!





freek

12 januari 2010

Stilte

De tweede opening van ons prachtblad (sinds 1752) gaat over de nieuwjaarsreceptie, die ons provinciebestuur heeft gegeven. Een 'genante vertoning' volgens de verslaggever. De Commissaris der Koningin moest zelfs om stilte schreeuwen, maar het receptievolk keuvelde ongedwongen door. Ik ken die Commissaris van vroeger, toen hij nog niet van de Koningin was, maar een jonge, ambitieuze en gedreven gemeenteambtenaar, wat kort door de bocht, maar niet te beroerd om hard te werken en vasthoudend in zijn opvattingen. Je kon hem er wel bij hebben.
Maar nu sloeg hij de plank mis, volgens ons blad. Zoals altijd, bij de 'ons kent ons 'clubjes, waartoe ik ook onze provincie met haar gemeentes reken, zijn collega bestuurders immer bereid om, achter de hand, wat zout in de wond te wrijven. Zo tekende ons blad op uit de mond van de, ook aanwezige. burgemeester van de gemeente waar ik woon, dat hij 'het altijd houdt bij een korte, maar krachtige toespraak, want ' dan kan iedereen snel aan de borrel... .'
Hij zei dat 'zo neutraal mogelijk', monkelde ons blad.

Welnu, ik heb twee -of drie keer zo'n toespraak van die burgervader mogen aanhoren en het gerecht, dat hij toen opdiende was langdradig en smaakte zouteloos!

freek

11 januari 2010

Gevoel

De echte temperatuur hangt met pegeltjes aan mijn snor en de gevoelstemperatuur snijdt me de adem af. Het is hier, op het platteland, Siberisch. Watervogels klonteren bij elkaar in het enige wak van het dorp en reigers vliegen, de uitputting nabij, traag op. De natuur houdt opruiming en elk beest dat niet weldoorvoed de winter is ingegaan, komt nu aan de beurt. Dat is een geluk voor de buizerd, die ik van een eendenkarkas zag opvliegen en even later zag ik een aangereden haas aan de kant van de weg liggen,die van achteren al lekker was opgesmikkeld.


freek

08 januari 2010

Lezen

Scandinaviërs lezen dikke turven in de winter, want buitenshuis is het bar weer. Ik lees, nu de sneeuw opstuift tegen de gevel van het huis, de biografie van Johnny van Doorn, alias de Selfkicker. Een icoon uit de tijd dat ikzelf zeer naar Amsterdam verlangde. Eén dag en het boek is uit. Het was een feest der herkenning: Johnny was even eerder in Amsterdam dan ik, maar hij heeft de stad en dit ondermaanse ook weer eerder verlaten. Hij dook in de branding van die tijd, ik surfde er voorzichtig over heen. Ik las dat Johnny een zoon had , die de enigszins burleske naam Sindbad droeg. Johnny was geen vader,behalve op vakantie en Sindbad groeide, volgens de biograaf, op tot een ietwat vreemde en teruggetrokken jongen, terwijl Johnny de straten en kroegen afschuimde. Maar toen Johnny doodging in het Boven IJ Ziekenhuis was het laatste woord, dat hij sprak: 'Sindbad.'



freek

07 januari 2010

Laat

Waarom worden 's avonds laat programma's uitgezonden, die er toe doen en is prime time uitsluitend voorbehouden aan altijd dezelfde BN'ers. Zo stal dinsdagavond de IKON mijn show met het programma LUX, waarin acht denkers en schrijvers hun licht lieten schijnen over onze wereld. De Franse politicoloog Dominique Moïsi had het over de de culturele botsingen in de wereld en verklaarde die aan de hand van emoties. In het Verre Oosten heerst de emotie van de hoop. In de Arabische wereld heerst de emotie van de vernedering en in het Westen de emotie van de angst.
Bij hoop hoort een optimistische kijk op de toekomst, morgen wordt het beter.
Bij vernedering is er geen toekomst en heden, maar wordt het verleden gekoesterd.
En bij angst kijkt men pessimistisch naar de toekomst; morgen wordt het slechter.
Populisten als Wilders maken gebruik van deze angst. Ze wakkeren de angst aan. Het levert meer angst en stemmen op.
Er volgen nog drie uitzendingen met deze visionaire wereldburgers.
Komt dat zien en horen!


freek

06 januari 2010

Wit

"De wereld was weer 'woest en ledig' , toen ik met Bijke ging lopen. De weilanden, maar ook het meer waren wit door het besneeuwde ijs. En boven dat ijs hing eerst een laag wattige grondmist, voordat de witte lucht te zien was, met hier en daar de silhouetten van ganzen en in de verte bij de zwakke scheidslijn tussen land en lucht, voeren twee kleurige heteluchtballonnen door deze bleke ruimte, die oneindig is.

freek

05 januari 2010

Brrr...

(klik aan voor vergroting)

Ja mensen, bij ons op het platteland is het bitter koud. Het is -3, maar de gevoelstemperatuur is -12. Dat komt omdat er bij ons bijna geen beschermend struweel is, zodat de noordooster frank en vrij over velden en dorp raast. We waren even buitengaats, hebben een foto gemaakt en zijn toen als de wiedeweerga naar huis gegaan, om achter de centrale verwarming te kruipen en de erwtensoep te laten pruttelen. Het was het laatste blik uit onze voorraad.
'Mayday, mayday!'
freek

04 januari 2010

Stil

We zijn het nieuwe jaar goed begonnen met een stille week Na Oud en Nieuw zijn de weinige weekendmensen vertrokken en heeft de sneeuw ons toegedekt. We zijn onder ons en onze dorpssuper heeft het druk, want we kunnen de boodschappen nu moeilijk elders doen. Het hele dorp schuifelt dus naar Bauke en die zit genoeglijk achter zijn kassa. Maar hij blijft scherp. Zo vroeg een vrouw naar een voordeelaanbieding, maar toen zei Bauke rustig, maar met iets van triomf in zijn stem: 'Dat is alleen voor de vaste klanten!'

freek