Djoeke 35

Alhoewel de deskundologen hebben geprofeteerd dat Djoeke al in de eeuwige rietlanden had moeten zijn, treuzelt ze nog steed in dit ondermaanse. Ik maak de trage wandelingetjes, die niet meer zijn dan een rondje om de kerk. We trekken er dus niet meer op uit en beleven geen spannende ontmoetingen meer met ander klein dierengrut.
Het is raar, maar ik wen aan deze terminale patient, die nauwelijks nog van haar plaats komt. Ik sukkel met haar mee,alsof ik nooit anders heb gedaan.
Alleen, ik word nu wel elke nacht wakker en luister of ik haar aan de deur hoor krabben, want misschien heeft ze dan pijn, of wil ze het opgeven.

freek

stapelen 56

Voor het eerst ben ik alleen aan het werk in de ecokathedraal; de maten zijn geblesseerd, op vakantie, of hebben familiaire plichten. De werkdag begint met een half uur schuilen in het atelier van onze meester, dat midden in de ecokathedraal staat. Daarna ga ik trottoirbanden al kantelend naar een verzamelplek brengen en gebroken klinker storten in een dalletje dat gevuld moet worden. Dit doe ik de hele ochtend. De rug kraakt, maar de geest wordt ruim. Tussentijds sta ik nog een watermeteropnemer te woord, die voor de ecokathedraal een aansluitpunt in de zakcomputer heeft. We nemen beide aan dat, als er een aansluiting indertijd is aangelegd, deze hoogst waarschijnlijk nu onder een gestapeld bouwerk zit en voor de eeuwigheid ingesloten. De meteropnemer zou dit gegeven met zijn superieuren opnemen. Verder kwam de voorzitter van de Stichting Tijd nog langs, de club die het gedachtengoed van onze meester doorgeeft en ontwikkelt. Hij wilde van mij iets met Tijd en Politiek. Ik zei dat het enige wat ik over dit thema kon bedenken is dat de Politiek meestal vierjaarlijkse sprongen maakt naar een volgend verkiezingsprogramma en een andere coalitie en dat de meeste ontwikkelingen veel meer tijd kosten. Zo zal de 'wachtwijk van Metz' na enige jaren tegenvallend Vogelaarsbeleid ongetwijfeld weer een nieuw politiek initiatief op zich af zien komen; weer met doelstellingen, opbrengstverwachtingen of targets.
Politiek is kortademig.

freek

Goedemorgen de mantelzorger (55) - nieuws

..."blijvend te verbeteren" - klik op de brief voor een groter beeld...

Lange tijd is op deze plaats geen nieuws meer gebracht over buurvrouw De Vries. Denk niet dat alles nu goed gaat. Het gaat nog steeds allemaal fout. Niks nieuws dus onder de zon en vandaar een stop in de berichtgeving over buurvrouws avonturen in hulpland. En alles blijft in de toekomst ook net zo mis gaan als in het verleden. Taxifirma Zeevang maakt daar zelfs beleid van: "Wij kunnen niet voorkomen dat u te laat door ons opgehaald wordt". Inderdaad, vijf keer heeft de buurvrouw een afspraak met de oogarts gemist maar dat is dus beleid. Een zekerheidje dat niet gerust stelt.

De taxifirma legt dit beleid uit in een brief die veel duidelijk maakt.
Ten eerste weet de lezer dat de afhandeling van een klacht over een ernstig ongerief eruit bestaat, dat drie maanden na dato wordt gemeld dat de klacht is afgehandeld. Punt.
Ten tweede is het (marktwerking?) gebruik geworden dat eigen falen wordt goedgepraat door te wijzen op andersmans falen op de markt, in dit geval de onwillige arbeidsmarkt.
Ten derde leren we dat de kern van de klacht ("u was te laat!") is omgebogen tot beleid ("wij komen te laat"). Voortaan heb je alleen nog recht van klagen als het busje op tijd komt.
Ten vierde verstrekt de firma, als ware het een gunst, het telefoonnummer dat de buurvrouw al honderd keer op niks af gedraaid heeft: "U mag daarom via onze klantenservice uw ritten bestellen". Dank u wel.
Ten vijfde (ik had niet anders verwacht al houdt een mens altijd hoop) weten we nu dat ook deze vertegenwoordiger van de taxibranche niet in staat is een fatsoenlijke Nederlandse zin op te tikken ("Dit willen wij uiteraard voorkomen en zullen in het vervolg.")
Ik stel bij deze voor de taxiwet uit te breiden met het volgende artikel:

Chauffeurs die oude en zieke mensen moeten vervoeren en op tijd komen, mogen oneindig veel taalfouten maken. Chauffeurs die oude en zieke mensen te laat ophalen, moeten € 1000 per taalfout aan de klant overhandigen.

Ik verzeker u dat vier weken na invoering van deze wet, de kredietcrisis verdwenen is.
Ten zesde, en dan houd ik echt op, zien we dat de dienstverlener, als een omgekeerde koning Midas, van een wanprestatie een verkooppraatje maakt: "Juist hierdoor zijn wij in staat onze service blijvend te verbeteren".

Van de week kwam ik de buurvrouw in de hal van het portiek tegen. Ze zat in haar scootmobiel al anderhalf uur op het busje te wachten, te briesen, te godveren, te koken, te janken, te tieren.
Het went blijkbaar niet.
En misschien is dat wel het nieuws.

Metz de mantelzorger

Prijsvraag

Het ABP, pensioenfonds di tutti pensioenfondsen, meldde alle aangesloten pensionados, dat zij mee kunnen doen met een prijsvraag: een cd met Sinterklaasliedjes wordt als prijs ruim beschikbaar gesteld. De wervende tekst die het ABP verzint om ons oudjes te lokken. luidt o.a.:
Samen met de lieve kindertjes zingen. Wie het hardst zingt, krijgt de volste schoen! Meedoen dus!'
Curieus, in opa's tijd ging het om mooi zingen, nu om hard zingen.
Het moet de invloed van Rita en Geert zijn!

freek

Toevallig kijken

Ik keek uit het raam en zag buiten, aan de overkant, bij buurman kroegbaas, beweging bij de voordeur. De deur ging moeizaam open en een oude dame in een rolstoel werd door haar zoon naar buiten gemanoeuvreerd. Eenmaal buiten pakte zoon uit een tas een meisjespop met mooi lang haar en gaf die aan zijn moeder. Die vlijde de pop in haar armen en koesterde het. Innig tevreden reed de oude dame onze dorpsstraat uit, letterlijk en figuurlijk voortgeduwd door haar zoon.


freek

Aardig

Mijn plattelandscluppie moest tegen de mastodont van het mondaine voetbal spelen: AC Milan. Dat vonden we hier een hele belevenis. De jongens van Milan wisten ook niet wat hen overkwam: een daverend applaus van tienduizend kijkers klaterde hen tegemoet toen ze een traininkje op ons hoofdveld kwamen afwerken en onze Seedorf kreeg er nog een applausje van ons bovenop. De arrogante helden ontdooiden bij zoveel naïeve sympathie en gingen zelfs hun trainingsjasjes weggeven en op de foto met Downkindertjes. Seedorf, die meestal iets anders hoort als hij het veld op komt, kreeg er maar niet genoeg en bleef maar dralen voor de spelersbus.
Eigenlijk vond ik het wel een mooi gezicht.

freek

Kleinzoon

Kleinzoon mag dan een stadsjongen zijn, hij houdt van ons platteland. De afgelopen tijd was hij er vaak, omdat zijn ouders hun huis verbouwen in het weekend en dat veelt geen handenbinders. Hij is dan samen met zijn zus van één, maar daar besteedt vrouw veel aandacht aan, zodat ik mijn handen vrij heb om met kleinzoon de wereld in te trekken. Dat doen we binnen een straal van vijf kilometer van ons dorp. We bewegen ons sluipend door het Grote Berenbos; we inspecteren alle konijntjes achter glas in de dierenwinkel; controleren of de wipbrug goed wipt en we blussen vele branden in de omgeving. Voeg daarbij het balletje overtrappen, het driewielerfietsen, het hond uitlaten, het tuinwerken, het voorlezen, dan valt te begrijpen dat de kredietkrisis langs opa heen is gegaan.

Vooruit, voor één keer: grootvader en kleinzoon.

freek

Appeltje, boontje

Het Kamerlid Schinkelshoek, hij mag op de radio uitleggen dat Kamerleden wat zorgvuldiger hun woorden moeten kiezen, is niet gediend van commentaar van opperagent van politie Stikvoort: "Wij kunnen als Kamerleden heel goed onze eigen appeltjes schillen".
Het was sowieso een drukke ochtend voor de taalturvers. Eerst gaf een politicus de eenvoud van een klusje aan door het "een gebakken eitje" te noemen, daarna vatte een presentator de dominante invloed van een zeker persoon aan door erop te wijzen dat deze "de toon uitmaakte". Schinkelshoek moest toen nog beginnen.
Leraren op middelbare scholen trekken bij proefwerken (maakt-niet-uit-waarover) punten van het cijfer af voor taalfouten. Mijn dochter vindt dat onrechtvaardig; ik juich het toe. Willen journalisten voortaan elke grove taalfout van politici, sporters, maakt-niet-uit-wie, onmiddellijk corrigeren? Uiteraard moeten de politici en de sporters dan ook wijzen op de verhaspelingen van de journalisten.
Zo, die afspraak staat als een huis boven water.

Metz luistert radio

stapelen 54

Herfstweer in de eco-kathedraal. We zijn weer met z'n tweeën, Berend en ik en merken bij aankomst dat er door tuintjesopknappers weer (gebroken) tegels en stenen zijn gestort. Het is niet de bedoeling dat iedereen maar zijn puin hier loost om de stortgelden bij de gemeente te ontlopen.
Later komt Johan trouwens nog, dritte im Bunde, maar die is op Lesbos grootvader geworden en komt net van de plaats delict, waar hij zijn grootvaderlijke zegen over deze jonge wereldburger heeft uitgesproken. En tenslotte verschijnt Siebe op het toneel, die achter in de eco-kathedraal een klus begint waarvan Sisyphus zou zuchten.
We werken tot half twaalf en hebben een paar kuub weggestouwd.

freek

PVV, weg ermee

Ik zag op internet de geachte afgevaardigde Fritsma van de PVV een spoeddebat aanvragen met de ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken over 'de marokkaan Ahmed Aboutaleb, die is voorgedragen als burgemeester van Rotterdam... .'
De kamer hield zich muisstil, dus er was geen steun voor dit spoeddebat.
Maar het is toch godsgeklaagd dat dat de Kamer tactisch zwijgt als één van de leden zich een nazistische en racistische terminologie permitteert (de jood ....)
We kijken er met z'n allen naar; de proleet Fritsma gloreert en wij zwijgen.

freek

Een kleine filosofie

Ik heb als jongen van het platteland bijna veertig jaar gewerkt in de snedige stadscultuur van Amsterdam. Het ging daar om snelheid van reageren, een grap overtroeven met een betere en een beetje uitkijken met wie je vrienden voor het moment zijn.
Nu loop ik met kleinzoon door het bos en driejarige kleinzoon heeft de gewoonte om bij elke opmerking zijnerzijds over problemen van existentiële aard, 'ja hè opa...' te zeggen.
'Die slak is dood, ja hè opa?'
Ik hoef alleen maar zijn opmerking te bevestigen, 'ja die slak is dood...' en hij werpt zich voldaan op een nieuwe these: 'Die vogel vliegt hoog, ja hè opa., ?'
Ik hoef niet na te denken, mijn netwerk aan te spreken of vluchtroutes te verzinnen.
Ik bevestig, dus ik besta,


freek

Dood in de Bataviastraat

Zondagochtend 9 uur. Ik loop in de richting van de Bataviastraat en hoor van verre al het scherpe gekrijs van de omstanders. Eenmaal om de hoek zie ik de reden: een gevecht op leven en dood, midden op de stoep. Het slachtoffer ligt op zijn rug en probeert zich om te draaien. Tevergeefs. De twee aanvallers pikken onophoudelijk in zijn buik en nek, aangemoedigd door tientallen schreeuwlelijkerds. Ik besluit over te steken en door te lopen maar kan mijn ogen niet van het tafereel afhouden. Van veilige afstand zie ik dat de ekster geen verzet meer biedt. Dan verstilt-ie, koppie scheef. Voor de zekerheid pikken de andere eksters nog een keertje na alvorens zich trots om te keren.

Metz in de buurt

Leve de natuur 60

Wij hebben een roekenkolonie in onze dorpsstraat. Die huist in de geknotte leilindes en een paar huizenhoge uitgeschoten lindebomen tegenover het dorpscafé. Hun speel -en fourageterrein is in de dorpsstraat en rond de kerktoren. Elk najaar als ik de dakgoten schoonmaak, haal ik er een dozijn kippenbotjes en varkenskrabbetjes uit. Die hebben onze roeken uit de afvalton bij het cafetaria gejat en in mijn goot kaalgepikt. Maar gisteren zag ik iets wonderlijk. Ik was met kleinzoon in de tuin en hoorde een luid roekenkabaal in de lucht. En daar kwam diagonaal over mijn huis met trage vleugelslag, laag, een buizerd aanzweven, met boven onder en achter zich krijsende en schijnpikkende roeken en een enkele meeuw. De buizerd zweefde in alle rust verder en verdween met de kluwen opgewonden roeken achter de daknok van de buurman.

freek

Dagboek uit een wachtwijk (22) - Koning, keizer, admiraal...

...Zeeburgkrant oktober...

Zo af en toe stuurt de lokale overheid een feel-good-krantje rond. Het is feest, de zon schijnt en het gaat goed met de buurt. Onze buurt. Teksten en foto's stralen het onwankelbare optimisme uit dat je vroeger ook wel aantrof bij de pukkelige jongens en de mooie meisjes van Youth for Christ. Iedereen is blij en op de kleurenfoto's gaan de wethouders ons voor in dans en spel. Zij onthullen een kunstige bank, zetten een bloemetje buiten (fotomoment!!!), gooien een champagnefles tegen een heipaal (feest!!) en doen in de yogales de buikoefening voor.
Uitroepteken, uitroepteken, uitroepteken.
Intussen worden wij als burgers ook opgeroepen om mee te doen, mee te feesten, mee te helpen, mee te lopen in optochten, knelpunten mee aan te pakken en vuilnisbakken mee te adopteren. Maakt niet uit wat en waarom, als we maar meedoen: "We willen graag dat bewoners overlast melden".
- Nu even ophouden met de scherts! Het is allemaal goed bedoeld en leve het feest. Bovendien is Jorieke, zie het knipseltje hierboven, echt blij en wat is daar mis mee?
Niks.

- Nou dan.
Zit ik alleen nog met de gezagsdragers in de knoop, met de poppetjes op het bord. Voorzitter, okay, dat is de hoogste maar in welke volgorde moet ik de wijkmeester, de buurtregisseur en de gebiedscoördinator zetten?

Metz leest de krant

Rat

Het was een pandemonium gisteren bij Pauw en Witteman. De rechtse meid Fleur Agema leek op een Egyptische prinses die na 3000 jaar weer uit de sarcofaag was gestapt en in levenloze zinnen sprak over de dooien in een Zandvoorts verpleeghuis. Ze werd geflankeerd door een neurotische professor doctor Willem Vermeend, die maar niet uitgelegd kreeg, waarom windmolens Nederland uit een recessie draaien en daarom maar prinses Fleur kribbig bejegende, die dat weer niet over haar aristocratische kant liet gaan. Aan de overkant van dit duo zat een aardige maar enigszins slaperige schrijfster, die huiselijk haar hoofd bijna op de tafel vlijde als ze sprak, geflankeerd door Job Cohen, die, fier rechtopzittend, maar dat kan ook het kontrast met de voornoemde schrijfster zijn, de wijze magistraat uithing.
Als extraatje kwam die man Sörensen uit Rotterdam nog via de band tot ons. Met een verbeten trek om de mond noemde hij de keuze van Aboutaleb tot burgemeester van Rotterdam, niet verstandig: 'Als je dan een representant neemt van een groep die in heel Nederland, dus ook in Rotterdam problemen veroorzaakt, dan is dat niet slim'.

Wie zo politiek slim is om van Aboutaleb een representant (vertegenwoordiger) van marokkaanse rotjochies te maken, is een rat.

freek

Reünie

Het is me wat zo'n reünie met oude klasgenoten. Het gaat je niet in je koude kleren zitten. De jongens en meisjes zijn veertig jaar ouder geworden. Lijnen zijn aangezet, ribbels verschenen en toch zie je door dit woud van aftakeling de jongen die je maat was, het meisje dat je droomde.
We zaten in een kring en vertelden elkaar de oude verhalen en zongen de liedjes van weleer. Dat deden we ongegeneerd en uit volle borst. En tenslotte gingen de voetjes van de vloer en pakten we elkaar beet.


freek

Regels

Een echte mislukkeling gaat onderuit terwijl hij volgens de regels niks verkeerd deed. Ralf Pans, directeur van de VNG, is de oppermislukkeling die gemeenten en provincies met IJslandse tegoeden verdedigt door regels aan te roepen. Alsof elke handeling binnen de regels verantwoord is en elke handeling buiten de regels onverantwoord. Het is geen probleem dat je als wethouder avond aan avond het red light district bezoekt zolang je maar stopt voor het rode verkeerslicht.
De ambtenaar van de provincie Noord-Holland die 100 miljoen euro op rare rekeningen zet (mag volgens de regels!!!) - overigens: hoe komt de provincie aan zoveel overtollig geld? Terug naar de burger zou ik zeggen, opknippen en gireren- wordt gesteund door Pans.
Het mag dus is het goed.
Zelden een slapper excuus gehoord.

Metz luistert radio

Rita Raast

Terwijl Kay de cameramannen instrueerde, schudde Rita haar veren.

'Nu komt het er op aan', had Kay gezegd, 'in de States gaan we in de tegenaanval en zeggen 'see you in court.... . Als je indruk wilt maken noem je de misdrijven bij hun juridische naam en vermeld je formeel welke wetsartikelen zijn overtreden. Niet dat jouw gewone man dat begrijpt, maar het maakt wel indruk op hem'.

En zo kon het gebeuren dat op een zondagmiddag op een shabby industrieterrein in een afgetrapt kantoorpand dat van die vastgoedjongen was, die eerst de LPF aan onderdak had geholpen en nu Rita ter wille was, dat in deze gribus, Rita in stemmige blouse op een soort podium stond en met gedragen stem voorlas dat zij op het politiebureau van Pijnacker aangifte had gedaan van,... en toen rolden de wetsartikelen en formele verdenkingen uit haar mond.

Ik denk dat Kay tevreden was met dit optreden.

Ik ook omdat ik denk dat Nederland nog geen States is.

freek

Redders

Dekrijtgestreepte bankwereld zit in zak en as, want ze krijgen nu op hun flikker en dat is maar goed ook.Van deze zelfverrijkers is ABN topman Rijkman Groenink net op tijd en goed weggekomen met een bonus van tientallen milioenen, maar wie nu volgt moet bloeden, althans, die kan geen bos aan de Vecht kopen en er een landgoed op neerzetten zoals Rijkman (what's in a name) deed.
Als ik de commentaren mag geloven, zijn er twee mensen in Europa die snel en adequaat handelen: Wouter Bos en Gordon Brown. Dit leert ons maar weer dat als het moeilijk wordt, we niks aan de profeten van de vrije markt hebben, maar dat sociaal-democraten redden wat er te reden valt van deze kapitalistische perversie.


freek

Mulder en Mulder

Toen ik zeventien was, was ik stinkend jaloers op hem. Hij kreeg een contract met die exotische club Anderlecht en ik bleef hangen in dat suffige Noorden. Maar ja, hij kon voetballen.
Later ging hij een beetje in kunst, een beetje in schrijven en ook dat ging hem goed af. Tot hij op één of andere manier zijn echte bestemming bereikte: sidekick bij praatprogramma's. Daar ontwikkelde hij een manier van permanente overspannen verontwaardiging die volgens de programmamakers zo aardig contrasterend werkte. Als zijlijntje wekten hij en zijn praatmaten ook nog de spannende suggestie dat Jan een vrouwenverslinder was. Op den duur werd hij gemakzuchtig en liep overal binnen waar een centje viel te verdienen, met zijn gimmick.
Gisteravond bij Studio Voetbal was hij weer's met zijn zoon, die twee versnellingen lager een zelfde type neer zet.
Ik vond dat een treurig gezicht: vader en zoon die zich niet kunnen ontworstelen aan hun publieke beeld.

freek

Djoeke 34

Op donderdag 9 oktober 2008 heb ik in het kader van het afscheidstournee van Djoeke, met haar een laatste tochtje over water gemaakt. Om 10.30 lag de ms Dikkop (13 pk) onder stoom en even later voeren we over een rimpelloze Langweerder Wielen. Djoeke nestelde zich als vanouds onder het helmhout en zat mij danig in de weg. Ze legde haar bek op de rand van de boot zodat ze in alle rust de opvliegende eenden, waterkippen, en aalscholvers kon bekijken. Ik voer de Dikkop naar de haven van Auke; morgen wordt de boot uit het water getakeld en naar de winterberging gebracht. Volgend voorjaar als de eenden baltsen, de kieviten duikelen en de grutto's hoog in de lucht lawaai maken zal ik weer varen.
Zonder Djoeke.

Djoeke 33

Ik droomde dat ik langzaam leefde...
langzamer dan de oudste steen.
Het was verschrikkelijk: om mij heen
schoot alles op, schokte of beefde,
wat stil lijkt... .


Ik loop met Djoeke kleine eindjes in het bos; kan ze in alle rust wat snuffelen en hurken. Ik loop steeds hetzelfde stukje bospad en zie paddenstoelen die gisteren nog omgeschonden pronkten langs de kant van het bospad, vandaag al aangeknaagd, verlept en verrot hun kop laten hangen. Het gaat snel met die bosvruchtjes en daarom citeerde ik hardop voor mezelf bovenstaande regels uit een gedicht van Vasalis.


freek

Varkensflats

Het gaat niet goed met Waterland. Al enkele weken voelde ik tijdens het rondjes draaien door Waterland dat er iets niet klopte. Alsof ze stiekem de wegen hadden verlegd of dorpen omgedraaid. Vanmiddag pas zag ik het: maisvelden. Als ik me niet vergis zijn die dit jaar nieuw in Waterland, ik heb ze er tijdens een duizendtal inspectietochten de afgelopen dertig jaar tenminste nooit gezien. Ze horen er ook niet. Waterland is een land van sloten en meren (dieën) die af en toe veenklonten opboeren en verder van weilanden waarop koeien, schapen, ganzen en grutto's rommelen. Met in het midden de stompe toren van Ransdorp. Zo simpel en zo mooi kan het leven zijn. Tot de mais kwam. Ik telde zes velden met die malle sanseveria's. Nog even en de intensieve veehouderij bouwt zeven varkensflats tussen Zunderdorp en Holysloot. Dan liever een vinexwijk.

Metz in de natuur

stapelen 53

We gingen vandaag op audiëntie bij Louis le Roy.

En zoals een echte Meester betaamt, ontvouwde hij in kleine en verspringende gedachten, zijn beeld van het universum, te beginnen bij de eco-kathedraal in Mildam. Wij (Berend en ik) waren niet onder de indruk, want de Meester had zijn gedachtengoed al eerder op ons los gelaten. Toch heeft die kleine bezeten man ook iets vertederends: vierentachtig en nog steeds dat vuur , die verontwaardiging, dat pertinente van het eigen gelijk. De meester had ook een verrassing voor in petto. Wij zijn door hem uitverkoren om de fundamenten voor een toren met een hoogte van tien meter aan te leggen, die in februari 2009 door een aantal internationale kunstenaars en wetenschappers zal worden gebouwd. 'Het moet een barokke toren worden', zei onze Meester,'met veel gaten en holen voor de dieren des velds...'.

Berend en ik zeiden dat we de zaak zouden bekijken en er op terug zouden komen.



freek

De laatste woorden 10

De laatste woorden in ons prachtblad(sinds 1752) gewijd in een rouwadvertentie aan een dierbare overledene:

Waarom nu na deze lange zoektocht,
net nu ik dichterbij was dan ooit.
'Uit het oog, maar nooit uit het hart', zei je altijd.
Nu is het te laat, want ik ben je kwijt.
Dus zeg ik:
'Uit het oog, maar nooit uit mijn hart'

freek

Djoeke 32

'Ik ben Overtoom niet maar ik kom wel snel', zei onze mevrouw de aardige dierenarts. Ze doelde op haar handeling met het finale spuitje dat Djoeke krijgt als haar nood hoog is. Djoekes tumor in de blaas is nu zo groot dat ze steeds het idee heeft dat ze moet plassen omdat haar blaas 'vol' is. Ze zit dus voortdurend op haar hurken i.p.v. achter een stok aan te rennen. We zijn dus in haar laatste fase aanbeland en Djoeke kan nu pijn krijgen. Met mevrouw de aardige dierenarts hebben we afgesproken dat we Djoeke de stress-gang naar haar praktijk besparen, maar dat ze bij ons huis komt, om onze Djoeke naar de eeuwige rietlanden te helpen, waar Djoeke dan tot aan de laatste dag achter eenden en hazen kan rennen.
Alleen, ik ben er niet meer bij.


freek

Goudse fictie

Korpschef Stikvoort heeft enkele nuchtere kanttekeningen geplaatst bij de aangeschoten wijze waarop Tweede Kamerleden en persmuskieten zich uitlieten over de situatie aan het Goudse Oostfront.
Dat had hij niet moeten doen.
Ontnuchterende kanttekeningen, daar zitten Tweede Kamerleden en journalisten niet op te wachten. Conflicten zijn immers hun brandstof. Bij voorkeur conflicten die verlopen volgens voorspelbare paden. Van Goedemorgen Nederland via Stand.nl tot Pauw en Witteman heb ik het aangehoord vandaag. Media en politiek dulden geen butsen in hun bangmakend succesverhaal.
Feiten doen niet ter zake.
Fictie first.

Metz luistert radio en kijkt televisie

Stapelen 52

Na driekwartier stapelen begint het te regenen. eerst zachtjes, zodat je niet door hebt dat langzamerhand je schouders doorweekt raken; later hard, zodat we nat en koud gaan schuilen. In het schemerduister van het atelier, drinken we vroegtijdig onze koffie en vertellen verhalen.

Via de mobiele telefoon laat Siebe weten, dat wij onmiddellijk worden verwacht bij de meester zelf, maar onze laatste restje anarchistisch gevoel speelt op en daarom draven we niet op, maar verzinnen via thuisblijver Johan een passender oplossing voor ons overleg met leermeester Le Roy. Gelukkig wordt het droog en kunnen we nog een mooi klinkerpaadje aanleggen in de druipnatte ecokathedraal.

freek

De laatste woorden 9

De laatste woorden in ons prachtblad (sinds 19752) gewijd in een rouwadvertentie aan een dierbare overledene:



'wij missen je, Ouwe Pik'



freek

Rita ritselt

Vorige week nog bij NOVA: 'nee geen sprake van, stel je voor, lid van de PSP... .' Alsof deze club van brave idealisten een landverradersclub à la de NSB was.

Nu, omdat het Instituut voor Sociale Geschiedenis op de loer lag:'Ik heb me vergist, ik was wel lid van de PSP... .'

En omdat Kay dat gezegd had, vermeldde ze dit ingepakt in een opsomming van lidmaatschappen en activiteiten van en voor Goede Doelen.

Maar we weten nu dat Rita, toen ze jong was, even een rebelse meid is geweest en dat siert haar.



freek