Ajax!!!

Voetbalsupporters vormen een apart volk. Aparte volkeren moet ik zeggen, want ze bestrijden elkaar. In mijn ogen is het één volk. Ik begrijp de brisante verschillen niet. Ik weet dat ze bestaan, die verschillen, heb ze ook vaak van nabij gezien (onderzocht zelfs, met name de gewelddadige gevolgen van hun stammenstrijden), maar begrijpen... nee.
Afgelopen zondag gaf een vriend die 60 werd, een groot feest. Hij deed dat met een mooie lunch vanaf een uur of 12 in een afgehuurd restaurant. Er waren toespraken en liedjes, er was rode wijn en witte wijn, ja, het was een mooi feest. Maar intussen speelde Ajax uit in Kerkrade en het stond daar alsmaar 1-0 voor die ander. In het toiletblok sprak ik Peter, een vriend van de 60-jarige. Hij tuurde naar zijn telefoon, keek nog eens op zijn klokkie en gaf zich over: dit is een verloren wedstrijd.
Ik zocht mijn plekje weer op aan een van de drie lange tafels met feestgangers waarvan eenderde onder tafel de smartphone in de gaten houdt. Niemand vraagt het woord, iedereen keuvelt beleefd verder. Dan is het kwart over twee. Uit zeventien hoeken klinkt plots een ongeremd gejuich. Mensen gaan staan, laten elkaar iets zien, slaan elkaar op de schouder. Het kwam mij voor dat vanaf dat moment het feest pas echt los kwam, ontremd, bevrijd.

Metz viert feest

Jetta en de Fabeltjeskrant

Telkens als de stem van Jetta Klijnsma uit de radio komt, en dat was vandaag heel vaak, moet ik aan de Fabeltjeskrant denken. Dat komt omdat Jetta Klijnsma twee dieren uit deze oude poppenserie in zich verenigt: Truus de Mier en Meindert het Paard. Met haar drie octaven te hoge gepiep (als ze nóg verder omhoog gaat met haar stem, kunnen alleen honden en hangjongeren haar nog horen) zet ze een perfecte  Truus de Mier neer. Tutterdetut. En als je naar de inhoud van haar verhaaltjes luistert, over fijn helpen met warme soep voor echte mensen, dan verschijnt op mijn netvlies Meindert het Paard, die zijden sok die opkomt voor de noodruftige mededieren.
Maar helaas, Jetta vertelt geen fabeltjes. Met haar ultrasone zalfpraat spreekt Jetta mensen die pech hebben aan als onwillige egoïsten. Uit zichzelf doen ze niks voor een ander. Pas als Jetta het opdraagt, komen ze in beweging.

Metz luistert radio

Reces

Ik houd er een tijdje mee op en noem het kerstreces.
Volgend jaar ben ik er weer!
Dus....

(klik op foto voor vergroting)

freek

Stapelen 141.

Het vriest als we bij de ecokathedraal aankomen en dat heeft nadelen. De tegels die we moeten gebruiken zijn aan elkaar gevroren en alleen een tikje met de hamer laat ze losspringen, maar erger, het zand aan de tegels is ook bevroren en zorgt voor een hobbelig oppervlak en dat is weer dodelijk voor het waterpas maken van onze Porta Celi. Dus we tikken tegels en we bikken zand weg. Die tegels moeten we trouwens zo'n 75 m met de kruiwagen verplaatsen om op de bouwplaats te komen. Dat kost tijd. Wat ook tijd kost is het opruimen van de bouwsels die door bezoekers op onze fundamenten zijn gebouwd en het herstellen van vernielingen door onverlaten.
Tijdens de koffiepauze hebben we een kleine berekening gemaakt. We hebben zestig tegels nodige voor een laag. De poort wordt 3 m hoog. Een tegels is 4 cm, dus 300 : 4 = 75 . Dus
75 x 60 = 4500 tegels. Daar komen nog de 'extra' tegels bij, die nodig zijn als de poort boven gesloten is en we nog 50 cm doorstapelen. Tot nu toe liggen er 480 tegels.
We zijn nog even bezig.

 

halverwege de ochtend

 

 

12.00

(klik op foto voor vergroting)

 

 

 

freek

 



Voetbal 2

De uitspraken van trainers zijn zeer aan mode onderhevig. Werd een jaar geleden  de punt naar voren of de punt naar achteren' nog veelvuldig gebezigd door het trainersgilde, nu is het 'druk naar voren zetten'.

'We wilden vanaf het begin druk naar voren zetten.'

Wat het trainersgilde bedoelt is dat ze van plan waren meteen de beuk erin te gooien. Onlangs hoorde ik, na afloop van een wedstrijd als commentaar de ene trainer zeggen, dat ze waren vergeten vroeg druk te zetten' terwijl de ander glimmend zei dat hadden afgesproken vroeg druk te zetten. Beide trainers konden niet verklaren waarom de ene ploeg het druk zetten vergeten was, terwijl de ander de afspraak na kwam.
Ik weet die verklaring wel: die ene ploeg was veel beter dan de andere!

freek

Voetbal

Gisteren met zoon, kleinzoon en vrouw naar het voetballen. Feyenoord was op bezoek en won. Wij zaten, vier op een rij en vrouw had voor warme chocomel en boterhammen gezorgd. Kleinzoon was zeer geïmponeerd door het uitvak. Die jongens van Fyenoord houden niet op met zingen en springen. Wij van onze club zijn een beetje bescheidener.
Om 14.30 was de wedstrijd afgelopen en vrouw had thuis pompoensoep gemaakt, dus smullen. Daarna gingen zoon en kleinzoon weer op weg naar Haarlem. Het was een mooie middag ondanks de verloren pot.

freek

Sinterklaas 2

 Vannacht gedroomd van die ene keer voor kleuterschool Pinokkio die later werd samengevoegd met de Aldegondeschool aan de Tugelaweg in de Transvaalbuurt. Een christelijke kleuterschool en omdat de Surinamers in hun thuisland slechte ervaringen hadden met openbare scholen , en de scholen van de Hernnhutters (zending) uitblonken in kwaliteit, werd deze kleuterschool nagenoeg uitsluitend door Surinaamse kinderen bevolkt. Voeg daarbij dat de schoolleiding ook de ouders had uitgenodigd voor mijn optreden en men kan zich de overbevolkte speelzaal voorstellen met een deinende zwarte mensenmenigte. De (mij onbekende) huurpiet had dat niet zo in de gaten en praatte tegen mij in een brabbeltaaltje met een dikke Surinaamse 'W'  (Oewel Sinterklaasje...) Achter mijn hand probeerde ik de Piet diverse malen attent te maken op deze omissie ( 'Hé jongen, normaal praten, er zitten allemaal Surinamers in de zaal) maar de Piet geloofde in zijn rol en wilde van geen ophouden weten.
In mijn droom stond de zaal op en begaf zich dreigend naar mijn wankele podium. Deze ontwikkeling is, denk ik, er bij gedroomd onder invloed van de Zwarte Piet discussie, heden ten dage.
In werkelijkheid ben ik vrolijk uitgeluid door ouders en kinderen: 'Dag Sinterklaasje daaag, daaag, daaag, daaag, Sjoewarte Piet.'

freek

Sinterklaas

Het is vandaag  5 december, de dag waarop ik een tijdje geleden nog een bezig baasje was. Ik was namelijk Sinterklaas op diverse scholen in Amsterdam en vanaf 8,00 in touw met schminken en optreden. Niet omdat ik dat fijn vond, ik vond het een gruwel, maar meer omdat ik het wel aardig kon en de vragers niet wilde teleurstellen. Een slapjanus dus.
Ik ben in die dertig jaar op de meest onterende manieren vervoerd: in een zijspan, een brandweerauto, bakfiets; op een scooter, een brommer, een tandem, you name it. Ik ben met hoogwerkers van een flatgebouw gehaald, door de politie opgebracht, niks was te dol, om mij te vernederen.
Aan de meest beschamende situatie was ik zelf debet.
Omdat ik haastig van de ene school naar de andere moest, was ik in mijn eigen autootje gestapt, mijter af, om naar Betondorp te racen, naar het schoolgebouw, waar eerder Johan Cruyff als leerling bivakkeerde. Ter hoogte van de Oosterbegraafplaats, op de Middenweg, kreeg ik een lekke band. Onthutst stond ik naast mijn auto en om het decorumverlies te beperken, had ik mijn mijter maar weer opgezet.  En al die toffe Amsterdammers gingen lekker toeteren, schateren en de duim opsteken terwijl ze langsreden. Niemand stopte om een poot uit te steken. Ik heb de laatste 500 m naar die school gewandeld en na afloop de bekeuring achter mijn ruitenwisser vandaan gevist.
Vanavond zit ik met vrouw achter een bakkie en een stukje banket en luister naar de storm.
Het is goed zo!

freek

Stapelen 140

Als we 's ochtends in het donker aankomen bij de ecokathedraal staat Berend met z'n 2Cheveaux al te wachten. Hij heeft latten meengenomen om een mal te maken voor de poortopening van
Porta Celi. We moeten immers elke laag tegels zo'n anderhalve centimeter naar binnen verschuiven, willen we de zijkanten na drie en een halve meter hoogte bij elkaar laten komen. Dat is een precies werkje en Berend is streng. Rob en ik, zijn wat losser in de pols, maar we doen ons best.

 de latten voor de mal

 

De mal is geplaatst

 

Elke laag tegels een stukje naar binnen 

(klik op foto voor vergroting)

 

 

freek

Platteland

Ons platteland blinkt niet uit in schoonheid. Het is eigenlijk maar een saaie bedoening met dat vlakke groene land hier; overbemest dus nauwelijks bloeiend kruid te vinden. Verder vindt men nog hier en daar een rietkraag met daarachter een meer waar de E.coli bacterie overal z'n kopje boven water steekt omdat de meeste watersporters het vertikken om hun drollen in de vuilwatertank te spoelen.
En onze stelp -en kop-hals-romp boerderijen verdwijnen achter grote prefab nieuwbouwstallen voor een paar honderd koeien, want melk is booming business.
Nee, dan Berg en Dal of Schin op Geul, waar het landschap bolt, meidoornhagen bloeien en bospartijen tegen heuvels gevleid liggen.
Wij moeten het hier niet van ons land hebben, maar wel van onze lucht. Het zwerk is nergens mooier dan hier en neemt gelukkig zo'n 70% van onze buitenruimte in beslag. Soms is onze hemel immens leeg en blauw, maar vaak onstuimig en in grillige tinten en dan vaal en grijs als een paardendeken.
Ik mag daar graag naar kijken en voel me dan echt een passagier op ruimteschip Aarde.

freek

Freek

Ik kom toch nog even terug op afgelopen donderdagavond toen Freek de Jonge bij Pauw enWitteman weer eens uit de bocht vloog. Zijn onsamenhangend verhaal over links en rechts, over progressief en populisme smoorde in halve zinnen, herhalingen en zelfverwijt.
Hij was weerloos tegen de kritiek van een rechtse gast en onderging de hoon van Rita Verdonk (daar was ze weer) gelaten 'Je bent toch cabaretier, vertel eens een leuke grap', de ultieme vernedering van een begenadigd artiest die een heel cabaretoeuvre bij elkaar heeft geschreven.
En toch ging hij nog een liedje zingen, tot slot. Toegegeven, hij aarzelde wel en vroeg zich hardop af of dit nu wel kon, maar hij deed het. En dat viel me nog het meeste tegen. Held van mijn zeventiger en tachtiger jaren, laat zich hier de kaas van het brood eten door de hele tafel van PenW, maar zingt zijn liedje, omdat de schoorsteen moet roken en omdat hij dan nog mee kan delen, waar hij in de decembermaand optreedt
Ik ben even de kamer uitgelopen. Ik kon het niet aanzien!

freek

Boer

Kijk Stephan, zo'n advertentie vind je niet in Het Parool:

Veehouder, 45+ i.b.v. ligboxstal met robots is op zoek naar een nette, lieve, actieve vrouw met warm agrarisch bloed, 35+ Evt.  kinderen geen bezwaar.

Wel in ons provinciaal prachtblad (sinds 1752) van zaterdag 23 november.

freek

Vroege kerstgedachte

Ik ben een natuurliefhebber op de vierkante meter. Voor mij geen blauw meer met roze flamingo's, een savanne met luierende leeuwen, of een sidderende kolibri van bloem tot bloem. Ik houd van de natuur om mijn huis in een straal van 5 kilometer. De waarnemingen die ik daar doe, geven betekenis en structuur aan mijn dagelijkse tochten met Bijke de hond:

Oh ja, daar is de dassenburcht, in dat bosje. Daar bij die sloot zakten twee reeën door het ijs, hier in het riet vloog een roerdomp op; daar in de berm kroop een stervend jong egeltje en even verderop stak onlangs een mol zijn snuitje boven de aarde; in die hoge abeel zit een buizerdnest, daar op dat bospaadje kruiste een boommarter mijn pad.
Ga zo maar door!
Dagelijks genot.

Maar vandaag had ik een reviaanse godservaring. Ik liep op het polderdijkje naar de Koevorde. De lucht was hoog, wijd en geschakeerd met majestueuze wolkenpartijen. Plotseling brak de zakkende zon in het westen met tientallen stralen door de gaten van een donker wolkenpak. De aarde werd goudbruin aangelicht en stond stil. En ik fantaseerde over neerdalende jubelende hemelse heerscharen, aangevoerd door de goddelijke majesteit himself, die even wat verlichting kwamen brengen voor de moedeloze aarde en ik wou dat het waar was!

freek

Stapelen 139

Het druipt in de ecokathedraal, er kan zelfs natte sneeuw vallen en de stemming is wat kribbig. Dat komt omdat we moeite hebben de twee fundamenten van de poort waterpas te krijgen, zowel afzonderlijk als in verhouding tot elkaar.
Aan het einde van de ochtend is de lucht opgeklaard, schijnt een waterig zonnetje en is de stemming opperbest. Het is gelukt!

rechter fundament

linker fundament

overzicht

(klik op foto voor vergroting)

 

 

freek

CITO

Terwijl in de Randstad de discussie over zin en onzin van de CITO toets voor groep acht van het basisonderwijs voortduurt, trekken wijop het platteland, ons daar niets van aan. Zo feliciteerde het christelijk schoolbestuur 'De Tjongerwerven'  in ons regionale prachtblad (sinds 1752) , de cbs 'De Peggebult' met het behalen van de eerste plaats in Friesland in het RTL Citoscore overzicht.
De advertentie van dit wakkere schoolbestuur stond op de pagina 'familieberichten' onder de laatste overlijdensadvertentie.

'Met een gemiddeld cijfer van 9.1 gaat de school ruimschoots aan de leiding in Friesland.'

De school heeft 68 leerlingen, zag ik op internet, dus ze hebben wel wat leerlingen nodig!

freek

Smaak

In ons provinciaal prachtblad (sinds 1752) stond een artikel over de tentoonstelling van opgedoken Titanicspullen in een  nagemaakte ambiance die de pracht en praal van dit schip kopieert.
Een eerste klas hut, de staatsietrap, die lange middengang met hutdeuren, aan alles is gedacht. Zelfs aan het toegangskaartje is zorg besteed. Dat is een Boarding Pass van de White Star Line, de rederij van de Tatanic, met op de achterkant een passagiersticket dat op naam staat van een passagier die toentertijd geboekt had. Als extra verrassing kan men aan het eind van de tentoonstelling op de passagierslijst nagaan of de persoon van je ticket in een sloep terecht is gekomen of verzopen is.
Smaakvol gedaan, dus gaan!

freek

Vogeltje

Oud gedeputeerde Ton Hooijmaijers van de provincie Noord-Holland stond wegens corruptie en nog wat zaakjes voor de rechter.  Hij verweerde zich kranig.
"Sinds de inval in mijn woning in 2010 was ik vogelvrij en vleugellam' , zo sprak hij bitter tegen zijn rechters.
Ik leef met Ton mee. Dan ben je zo vrij als een vogeltje, heb je lamme vleugels, zodat je nog nergens naar toe kunt.


freek

Paar

Al maanden trekken ze met elkaar op. Zo vanaf mei jongstleden zag ik ze altijd samen, midden in het lage polderland bij de Koevorde of peinzend starend bij een sloot. Altijd op een afstandje van zo'n tien meter van elkaar. De blauwe en de witte. Soms staat een blauwe nieuwkomer in het zelfde weiland maar altijd op ruime afstand van eerder genoemd paar, en verdwijnt weer na een poosje. De blauwe komt hier sinds mensenheugenis voor, de witte is langzaam in deze contreien binnengedrongen vanuit Zuid -en Oost Europa. Het klimaat is daar eerder de oorzaak van dan de EU.
Eeen paar apart, die Blauwe -en Zilverreiger.

freek

Stapelen 138

We vorderen langzaam met het fundament van onze Porta Celi.
Op de foto is goed te zien dat we de plak beton in de grond hebben opgekrikt, waterpas gelegd en als fundament gaan gebruiken.

 

(klik op foto voor vergroting)

 

 

freek

Kiezen

Nog even onze raadsverkiezingen van vorige week. Omdat we samen worden gevoegd met twee andere gemeentes moest er ook een nieuwe naam komen. Dat leek wat mosterd na de maaltijd, want de drie gemeentes werken al een jaar samen, de ambtelijk organisaties zijn al in één hok gezet en het briefpapier, de gemeenteauto's in diverse formaten en nog zo wat, dragen al fier het logo en de naam die een marketingbureau heeft bedacht: De Friese Meren. Maar vorige week mochten we over een nieuwe naam stemmen. Dat hebben bijna alle stemmers gedaan en de uitslag was diffuus. Veel voors en tegens
De gemeente laat nu weten dat een verandering van de naam van de gemeente om en nabij een miljoen euro's gaat kosten. Dus veranderen zit er niet in.
Voor niks gestemd!

freek

Sint

Hij is weer aangekomen, in onze dorpshaven: de enige echte. Dat vermeldde ik altijd toen ik nog aankwam, om daarmee de televisie de loef af te steken, want wij kwamen tegelijkertijd.
Nu sta ik aan de kade en kijk hoe mijn opvolger, niet vergezeld is van Smartiepieten, maar nog steeds de Kachelpoetspieten in zijn gevolg heeft. Diepzwart en ook nu doen ze domme dingen en rare kunstjes, dus er valt hier te protesteren, maar dat gebeurt niet.
Ik ben een beetje weemoedig en denk terug aan de tijd, dat ik als goedheiligman op de kade een tekening kreeg van mijn kleinzoon.

(klik op foto voor vergroting) 

 

 

freek

 

Verdienen

Er waren dus gemeenteraadsverkiezingen op ons platteland en de Friese nationalisten en het CDA hebben gewonnen in de streken waar het groen is. De PvdA was meester van de urbane gebieden zoals Leeuwarden en Heerenveen.
Bij de Friese nationalisten en het CDA kwamen respectievelijk de slogans, 'Eigen en fertroud en 'Veilig, vertrouwd', langs. Ze mikten dus op de wat bangere kiezer, die het maar niks vind in de boze buitenwereld over de Afsluitdijk.
De VVD in Leeuwarden verloor licht, hetgeen de lokale VVD politicus deed verzuchten, dat ze 'dit niet verdiend hadden'.
Je krijgt wat je verdient in de politiek, jongen!

freek

Senior

Ik kreeg een brief van burgemeester en wethouders van de gemeente waar ik woon. Die hebben het erg druk, dus laten ze de brief namens hen ondertekenen.
Ik citeer het slot:

 Hoogachtend,

burgemeester en wethouders van de gemeente Skarsterlân,
namens hen,

de senior van de cluster vergunningen,

W.J. Tadema

Tja,... .


freek

Wantrouwen in de stad #3

Als je op deze link klikt zie je een voorvertoning van een documentaire over de Indische Buurt. Pas op 28 november is de hele film te zien, tijdens een bijeenkomst in Pakhuis De Zwijger, maar ik heb mijn recensie nu al klaar. Soms kan dat, een hele documentaire beoordelen op een preview van drie minuten.    
De Oogst heet de film en dat is een passende titel. De maker wil ons laten zien dat het vroeger (zo'n tien jaar geleden) een verloederde buurt was, vol enge jongeren en criminelen, terwijl er nu voorspoed heerst en iedereen zijn beste beentje voorzet. Dat hebben de bewoners voor elkaar gekregen.
Om deze verhaallijn kracht bij te zetten laat hij eerst zien hoe de buurt er in de duistere periode uitzag. Hij schotelt ons nachtelijke beelden voor van rouwende Marokkanen bij een gedenkteken voor een neergestoken burger, vermengd met trillende beelden van hollende jongeren en blauwe zwaailichten. Oei, oei, dat ziet er inderdaad niet fris uit. Vervolgens komt een bejaarde blanke mevrouw in beeld die staande voor de FEBO op het Javaplein verklapt 's avonds de straat niet meer op te durven. Ook dat nog. De camera ontdekt nu een dichtgetimmerd pand met links en rechts betonrot. Zo kan het toch werkelijk geen dag langer doorgaan. Doe er wat aan, roep je dan als kijker. Laat deze zeven magere jaren stoppen. Verlos ons!
Precies op tijd verschijnen verstandig ogende mannen op het toneel. Ze kennen geen twijfel: de maat is vol. Hier bereikt de documentaire het kantelpunt: we verlaten het boze verleden en schakelen over naar het zonnige heden. "We leken wel de muzikanten op de Titanic," zegt een van de verstandige mannen als hij terugdenkt aan de magere jaren, maar nu gaat het anders, nu werken de burgers samen met de overheid, zegt een andere verstandige man. Het zijn de Power Rangers van het sociaal domein, zij cocreëren de zeven vette jaren. "Het is een revolutie" bezweert een verstandig ogende mevrouw. We zien vergaderende mannen en vrouwen, ze plakken briefjes op de muur en geven elkaar gelijk. Volgens de commentaarstem zien we hier communities in werking en communities lossen alle problemen op, met dank aan de overheid die communities als partner ziet. Aan het eind van het verhaal zijn we terug op het Javaplein. De zon schijnt, de terrassen zitten vol. Eind goed al goed.
Het is een mooi sprookje. En wie erin gelooft heeft vast weer een mooie avond in Pakhuis De Zwijger want daar gaan de gelovigen van deze tijd ter kerke.

Metz gelooft niet

Stapelen 137

Het is een secuur werkje, het fundament van onze poort een beetje waterpas te krijgen. Berend, die echt verstand van bouwen heeft huldigt het adagium dat als het fundament een beetje uit het lood ligt, je het hele bouwwerk verder wel kan schudden. Jammer genoeg lag de betonplaat ons danig in de weg, maar met een hefboom, konden we de steenklomp wat omhoog wrikken, zodat we dit nadeel in een voordeel veranderden: een mooie waterpas ondergrond om verder op te bouwen.

 

 

de betonplaat tot waterpas opkrikken

 

zand er onder

 

 

 

het andere fundament is bijna klaar

 

(klik op foto voor vergroting)

 

 

 

freek



Ervaring

Zo na het toeristenseizoen kan ik de sociologen weer van dienst zijn met mijn ervaringskennis. Heb ik in het verleden al eens de kroegtijger onder handen genomen, vandaag is het de beurt aan de 'parkeerder'
In de straat voor mijn huis geldt een parkeerverbod en het plein achter mijn huis is ingericht als parkeerplaats. Om kort te gaan:  de Audi en BMW rijders smijten in de straat voor mijn huis hun bak dwars tussen de leidlindes en gaan genoeglijk naar de kroeg en het zijn ook de Audi's' en BMW's die de invalidenparkeerplaats van het parkeerterrein achter mijn huis bij grote drukte in bezit nemen. Kortom de Audi en BMW rijder trekt zich geen reet aan van wat wel of niet hoort in het menselijk verkeer, maar doet gewoon alsof de wereld rondom hem is geschapen. Ik kan het fenotype van deze rijder ook beschrijven, omdat ik mij vaak achter de gordijnen ophoudt: een kleine uitzondering daargelaten zijn het mannen tussen de dertig en vijftig, die hun lamswool trui geknoopt over de schouders dragen. De vulgaire pendant van deze  types vindt men in zwarte Golfjes of afgeragde Japanners, die met veel bonkebonke lawaai door mijn straatje scheuren of achter op de parkeerplaats de speakers laten blazen.

drs freek

Treurig

Campagnetijd op ons platteland vanwege de gemeenteverkiezingen. Hieronder het aller treurigste plaatje van de campagne en dat komt voor rekening van de VVD.
De conservatieve liberalen hadden minister Kamps ingevlogen en gingen met hem op pad naar een bejaardentehuis in Lemmer. Op de foto zien we de oudjes aan de maaltijd. Kamps stoort hen daarbij met een paar luchtballonnen in de hand en de VVD kandidaten zitten met hun kekke jackjes daar naar te staren, maken een foto of kijken hun berichten na. Het lijkt er op alsof ze ook nog een hapje gaan meeëten.
Als de politiek je zo lastig valt, moet je maken dat je weg komt, maar ja, dat is wat lastig voor die bewoners.
Moeilijk ter been en ingesloten door de VVD.

 

(klik op foto voor vergroting)

freek

Hoe kan dat?

Hoe kan dat? vraagt Rob Trip van het NOS-Journaal aan de correspondent in de Filipijnen. Een orkaan trekt een vernietigend spoor over het land. Eerst zeiden ze 1200 doden en nu hebben ze het over 10.000 doden. Hoe kan dat?
Nederlandse journalisten zoeken de zwakke plekken in de meldingen van de overheid. Overheden kritisch volgen, dat is het echte werk. Als er op het ene moment zusveel doden en op het andere moment zoveel doden wordt geschat, is het geschipper met aantallen het hoofdonderwerp van gesprek. Zo maken we van andermans leed onze hobby. Hoe kan dat?

Metz kijkt tv

Serious

Het glazen huis van Serious Request staat dit jaar in onze hoofdstad Leeuwarden. Het doel is op een volksfeestachtige manier het leed in de wereld te bestrijden. We geven niet meer gewoon geld, alleen nog als we er lol aan beleven.
Allerlei ongein-initiatieven worden ondernomen in onze provincie om de opbrengst van Enschede te laten verbleken, want ook het wedstrijdelement mag niet ontbreken.
Het dorp verderop spant de kroon als het gaat om lucide ideeën: Potzitten.
Op een ponton in de dorpshaven worden veertien toiletpotten geplaatst, waarop plaatselijke kasteleins gaan plaatsnemen. Het publiek kan geld inzetten op de meest volhardende kastelein.
Degene die het langst zit wordt uitgeroepen tot Koning van Pot 2013. De opbrengst gaat inderdaad naar Serious Request
En die besteedt het geld dan, ja we blijven lachen, aan kinderen die sterven door diarree.

freek

Politiek

Bij ons is de verkiezingsstrijd voor een zeteltje in onze nieuwe gemeenteraad losgebarsten. Vooral het CDA kleurt ons weidegebied groen.
Dit bord geeft te denken: Wij stemmen CDA
De vraag is nu: wie zijn wij? Ik zie namelijk niemand.
Alleen vogels.

 

(klik op foto voor vergroting)

 

 

freek



Stapelen 136

Vorige week, eerst de stormschade in ecokathedraal geïnventariseerd. Er zijn weer diverse abelen gevallen en armdikke takken versperren overal de weg. We hebben wat losjes opgeruimd en laten verder de natuur het afbrekende werk doen.
Terug naar ons masterpiece, hebben we ons op de fundamenten gestort en kwamen een plak beton tegen van  ruim een vierkante meter en met een dikte van 15 centimeter. Dit alles zit lekker in de grond gezogen, dus we moeten de betonplaat laten liggen en onze plannen op dit gegeven aanpassen.
Op de foto's de vorderingen met het rechter fundament en verder nog de plak beton in de grond.
Dit obstakel zit ons niet lekker!

 



 

vorige week

 

 



heden

 

 

de plak beton half in de grond

(klik op foto voor vergroting)

 

 

freek



teelbalkanker

In het zaterdagnummer van ons provinciale dagblad (Anno 1752) staan twee berichten over Rintje Ritsma, voorheen de Beer van Lemmer. In het ene bericht in de rubriek: Watvliegtdaar, laat Rintje in de maand november zijn snor staan om aandacht te vragen voor prostaatkanker; in het bericht in de rubriek GehoordGezien, is daar teelbalkanker aan toegevoegd. In beide berichten vraagt Rintje  alle mannen van Nederland om, net als hij, ook hun snor te laten staan als ultiem protest tegen één of twee kankers.
Omdat je teelbalkanker met een beetje inspanning onder de knie kan krijgen en je met prostaatkanker nog best oud kan worden, vind ik de krachttoer van Rintje overbodig en wijs op het esthetische aspect. Het is toch geen gezicht om die kalende nog net blonde oudere jongere een vlassig snorretje te laten kweken?
Prostaat -en teelbalkankermannen: zeg dat Rintje moet stoppen!

freek

Krijdvat

De taalwetenschappers die bang zijn dat de ij-klank verdwijnt omdat iedereen ai zegt ("Kaik, ik like je") kunnen gerust zijn: de ij neemt de plaats van de ui in. Luister zelf naar de jongste Kruidvatreclame.

Metz luistert televisie

Schaap

Er lag een schaap in de sloot, ver van de bewoonde wereld, maar toch kreeg onze brandweer er lucht van en kwam ter plaatse.' Schaap in de sloot' is de plattelandsvariant van 'kat in de boom', dus  brandweerlieden gingen te water en redden het dier. De opgepiepte dierenarts onderzocht het schaap en liet het inslapen.

freek

Dood

En weer is een oude kennis te vroeg gestorven. Ditmaal de vrouw van een oud-collega. Net zestig en een acute hartstilstand maakte er een eind aan. Dat is weggaan, zonder afscheid  nemen en dat is doodzonde.
Collega werkte vroeger met mij in Amsterdam in en voor het onderwijs. Ik ging later naar Friesland en hij naar Zuid Limburg.Beiden terug naar de geboortegrond. Daar gedijen wij goed en hebben spaarzaam, maar gemeend contact.
Hij is nu alleen en ik knijp mijn handen dicht.

freek

Gelachen

Oeps. Ik maar denken dat ik lid ben van een politieke partij. Blijkt het een gezelligheidsvereniging te zijn. Uitroepteken. Uitroepteken. Uitroepteken.

SAVE THE DATE!

EXCLUSIEF VOOR PVDA LEDEN!

Zondag 10 november vanaf 15.30 uur ben je van harte uitgenodigd voor een exclusieve

'proefuitzending' van de talkshow “Oost Draait Door”.

Een interactieve bijeenkomst, exclusief voor leden van de PvdA afdeling Amsterdam Oost.

Met o.a. diverse prominente politieke gasten, een muzikale gast, een bekende Amsterdamse presentator.

Er gaat gelachen worden en na de show zijn er korte deelsessies over campagnevoeren en is het vooral gezellig.

Wij hopen dat iedereen een beetje campagnekoorts krijgt, maar vooral een leuke middag heeft ter voorbereiding op de verkiezingen in 2014!

Kom kijken en maak het mee!

Na afloop gelegenheid om volop te netwerken, (nieuwe) partijgenoten en de gasten uit de show te leren kennen en gezellig een drankje te drinken.

Indringers

De burgerwacht (die bestaat dus) van het eerder genoemde aanpalende dorp heeft een leuk succesje behaald, volgens ons lokaal kneuterig prachtblad (sinds 1752). Na een paar jaar vruchteloos nachtelijk surveilleren, heeft men nu een verdachte auto het dorp uitgejaagd. De inzittenden waren geen dorpsgenoten, dus ze hadden er 's nachts niks te zoeken, volgens de logica van de burgerwacht. Men heeft de auto tot de rand van het dorp gevolgd en daar gaven de indringers gas en verdwenen in de nacht.
Verder is toch wel opvallend dat het berichtje vermeldt dat een opgevraagde kentekencheck door de politie het bange vermoeden van de wakkere burgerwachtlieden bevestigde: het waren vreemdelingen van buiten de dorpsgrenzen.
Weg er mee!

freek

Fest

Ook in aanpalend dorp wordt het Oktoberfest gehouden, In een grote tent kunnen 1000 mensen plaatsnemen in lederhosen en dirndljurkjes. om pullen bier naar binnen te schuiven en om aan lange tafels ritmisch heen en weer te bewegen. Van links baar rechts van voor naar achter, van links ... enz.
Niks mis met deze ongein, leben und leben lassen, nicht?
Iets somberder word ik van de aankondiging dat een week later ook een Oktoberfest Kids wordt georganiseerd. Dit om waarschijnlijk een  overgang van cola naar halve liters wat soepeler te laten verlopen. Jumbo sponsort en de gemeente die onlangs een dure nota heeft geschreven over het tegengaan van alcohol misbruik op jonge leeftijd, geeft toestemming.
Es lebe die coma-zuipers!

freek

Uitdaging

Er was er eens een tijd dat de mensen een probleem een probleem noemden en een uitdaging een uitdaging. Toen kwamen er mensen die met woorden probeerden de werkelijkheid bij te schaven. Als er problemen waren waar je je met een beetje hulp en geluk onderuit zou kunnen draaien, noemden zij zo'n probleem een uitdaging. Je bent bijvoorbeeld werkloos geworden. Dat is niet langer een probleem dat je passief moet ondergaan maar een uitdaging waar je actief het beste van gaat maken. Ik ben nooit een liefhebber geweest van deze newspeak maar a la: alles went, zelfs een trend.
Maar zoals in het verhaal van de aap en de banaan (voor wie het verhaal niet kent: alle apen in een kooi worden nat gespoten als er eentje probeert een hoog opgehangen banaan te pakken; een onwetende nieuwkomer wordt afgeranseld wanneer hij het toch probeert - ah, niet meer doen, denkt hij dan - en wanneer er na vele wisselingen alleen nog nieuwe, nimmer nat gespoten apen in de kooi zitten, blijven ze elke nieuwe aap in elkaar timmeren wanneer deze de banaan wil pakken, al snapt geen aap waarom) lopen er nu mensen rond die het woord probleem niet meer kennen en elke tegenslag een uitdaging noemen. Zo kon het gebeuren dat vanmorgen een jonge man zonder enige spot of bijbedoeling op Radio 1 als volgt uitlegde waarom hij te laat was: "Ik zat vast in de file dus het was een uitdaging om op tijd te komen."

Metz luistert radio

Teen

Ik kijk op de computer naar de afwikkeling van de storm.  Het lopende tekstbalkje onder de beelden van het NOS journaal geeft breaking news: Prins Harry breekt teen.
Het stond er echt!

freek

Baardjetrek

Omdat in Amerika alles eerder gebeurt kunnen we dit gedrag binnenkort ook in Nederland zien: als teken van goedkeuring trekt de ene man de andere aan zijn baard. Jammer dat Plasterk weer zonder zit.

Metz kijkt de World Series

Bos

Wij struinen door het berenbos, kleinzoon, ik en Bijke. Kleinzoon is 'verkenner' en loopt met Bijke aan de rollijn voorop. Ik ben volger en simuleer, dat ik permanent in de war ben over de juiste route. De verkenner laat de hond dan snuffelen en die wijst dan weer de juiste weg. Zo komen we na drie kwartier bij een weg waar auto's op rijden en nu is de verkenner en zijn hond het spoor bijster en marcheren in de verkeerde richting. Na een kleine correctie mijnerzijds komen we weer op het rechte pad en zien na een poosje opgelucht de auto van opa staan.

freek

Zwart

Kleinkinderen logeren, dus het gesprek komt onherroepelijk op Zwarte Piet. Oma legt uit waarom sommige 'zwarte mensen' de kleur zwart associëren met knecht zijn, slaaf zijn.
Kleindochter gaat flink met dit gegeven op de loop. 'Opa's auto is toch ook zwart. mama is toch ook een beetje zwart, Bijke (hond) is ook zwart, oma... .'
Maar kleinzoon, een tweetal jaartjes ouder, is oplossingsgericht: 'Je kan Zwarte Piet toch wit schminken?'
Dat zal de these van mijn ingezonden stuk in de krant worden.

freek

Barones

Dinsdagavond viel ik in het programma 'Max Monumentaal'  Een programma van de ouderenomroep, waarin monumenten worden gerestaureerd. Het ging nu om kasteel Loenersloot en dat kwam me bekend voor. Ik was daar namelijk 's een keer geweest, op bezoek bij de barones. Dat kwam omdat ik moest verkennen wat deze barones eigenlijk van plan was met het kasteel, dat langzaam maar zeker dreigde scheef te zakken. Toen ik er in de tachtiger jaren van de vorige eeuw was, kierde het dak van het woonhuis een meter van de hoofdtoren, de donjon. De barones sprak mij met verachting aan als 'rooie'  met drie aardappels in de keel en liet mij en mij metgezel een kamer zien, waar het hele stucplafond op een nacht naar beneden was gekomen. De barones dacht dat er die nacht een verkeersongeluk plaatsvond op de Rijksstraatweg, zei, ze, maar het bleek het geluid van neerstortend kalk en gips te zijn. En nu zag ik op de televisie dat MAX en de Bankgiro loterij dit plafond hebben gerestaureerd. Na de dood van de barones, kon men eindelijk gaan restaureren.
Trouwens de barones was gewoon een Amsterdams meisje. Toen haar vader stierf erfde zijn in 1948 dit kasteel, maar had geen kasteelheer. Ze vond op 47 jarige leeftijd een baron, die, naar men zei, een fietsenstalling in Amsterdam uitbaatte, trouwde hem, overleefde hem ruimschoots en ging verder door het leven als 'de barones'. Ze joeg vissende kinderen aan en schaatsende kinderen op de slotgracht weg, mikte met een jachtgeweer op indringers en woonde in de keuken van het kasteel.

freek

Stapelen 135

Gisteren weer danig te keer gegaan in de ecokathedraal . Het fundament voor onze poort is in staat van wording.
Daar onder een foto van de fundamenten in aanleg aan de linkerkant. Het touwtje op de grond dient, als het strak gespannen staat, om dit fundament op dezelfde hoogte op te bouwen als aan de rechterkant.

Linkerfundament vorige week

 

 

 

het linkerfundament van de poort nu, op stevige trottoirbanden en tegels

 



het begin van het rechterfundament

(klik op foto voor vergroting)

 

 

 

freek



Kees

Kees was doodgegaan dus ik toog met vrouw naar het westen om Kees gedag te zeggen. Hij was directeur Gemeente Werken en ik wethouder in die gemeente tussen Angstel en Vecht, dus we hadden vroeger met elkaar te maken. Ik ging vaak met Kees op pad om extra subsidies voor het één en ander bij elkaar te sprokkelen. Zo kwamen we nog 's ergens: op provinciehuizen en ministeries. We vroeger altijd belet bij een ambtenaar met tekenbevoegdheid . Dat was een ambtenaar die zelfstandig mocht beslissen over een uit te venten budget. Zo voorkwamen we dat ons verzoek, bleef zweven in de ambtelijke organisatie van de tegenpartij. We hebben eens bij een vermoeide en tegen zijn pensioen aanleunende  Chef  Rijwielpaden Midden Nederland van het ministerie, viereneenhalve ton losgepeuterd voor het wijzigen van een tracé van een fietspad tussen N en B. De man bekloeg  zich in ons gesprek over de geringe mogelijkheden om met zijn caravan wild in de natuur te kamperen. Kees bood hem toen onmiddellijk een weekendje op een landgoed in onze gemeente aan. Dat landgoed was niet van Kees en weekendje is er nooit van gekomen, maar een week later viel een gunstige beschikking van het ministerie op de gemeentemat.

freek

Trainer

Een trainer geeft na een wedstrijd altijd een persconferentie. De analyse die de trainer van de wedstrijd geeft is één uit de categorie' van achteren kan je een koe goed in de kont kijken'.
Het trainersverhaaltje is dus altijd smakeloos en zouteloos.
Onze trainer Marco zegt ook altijd niks, maar wel zonder gewichtigdoenerij. Dat pleit voor hem. Wel zegt hij bv na de wedstrijd tegen Vitesse: 'En je weet, als je met 2-0 voor staat, moet je compact gaan spelen en fel op de bal zitten en dat doen we dan niet.'
Het rare van zo'n opmerking is dat je coach bent om dat te zeggen, te schreeuwen desnoods, tegen je team.
'Mannen vanaf nu compact spelen en fel in de duels'.
Let maar 's op, elke voetbalcoach beweert eigenlijk in zijn commentaar, dat hij er niet toe doet!

freek

Rumoer

Het rochelde, rommelde, raasde vannacht aan alle horizonnen van ons dorp. Lichtbundels scheerden over het land en tasten soms even de lucht af. Het leek wel of het front naderbij kwam, maar de mais werd slechts van het veld gesneden, gehakseld tot groen gruis en afgevoerd naar boerderijen.
Dat moet in korte tijd gebeuren door loonwerkers en die draaien 24 uurs diensten.

freek

Verliefd.

Een ernstige mededeling in ons prachtblad (sinds 1752): Diaken Zwezerijnen (25) wordt januari a.s. niet tot priester gewijd. Reden: hij is verliefd. Op een meisje staat er met enige nadruk bij. De bisschop laat de diaken nu eerst uitrazen en roept de gelovigen op om voor hem te bidden 'zodat hij een keuze kan maken die hij voor God kan verantwoorden.'  De verliefde jongeling zelf is deemoedig: 'ik hoop dat zij (de gelovigen) mij deze stap willen vergeven', want 'het is een heel moeilijk besluit geweest.'
Gotsamme, je zal dat meisje wezen en tomeloos verliefd zijn, om dan te lezen dat je een onderwerp bent van 'een moeilijk besluit'
Kom op, mijnheer de diaken, gaan met die banaan!

freek

Stapelen 134

Vanaf heden ga ik wekelijks verslag doen van, zoals ik er nu over denk, ons laatste kunstje. Althans mijn laatste kunstje in de ecokathedraal.
Dat kunstje wordt, naar een idee van Berend, een majestueuze toegangspoort tot de ecokathedraal.
Wij zijn daar, denken wij, twee jaar mee bezig.
Vanochtend in het grauwe ochtendgloren heb ik een foto gemaakt van de plek en later enige werkzaamheden gekiekt die we uitvoeren om een fundament te maken. Dat fundament moet stevig en waterpas zijn, dus dat kost tijd en moeite.



dinsdag 15 oktober, 8.00 uur: de plek waar het moet gebeuren

 

 

 

struiken gerooid om fundamenten te bouwen

 

 

 

eerst slopen, dan bouwen

 

 

 

vervoer van zware stukken

 

(klik op foto's voor vergroting)

 

freek



Herfst

De herfst geurt om ons huis. Voor, aan de straatkant, laten de leilindes hun bladeren vallen en met een regenbui ruik je de kruidige rottende lucht van gevallen bladeren.
Achter kleurt de tuin en het wroeten in de aarde en het scheuren van  planten geeft een bouquet van geuren, waar Chanel nr 4 schraal bij afsteekt.
Ik pluk nog wat lampionplantjes en droogbloemen en hang ze in het poortje naar de achterdeur.
Voor later in de winter als we versiering in huis nodig hebben tegen de grauwheid van de dagen.

 

 

 

(klik op foto voor vergroting)

 

 

 

freek

Toeter

IK heb twee jaar gelden iets stoms gedaan. Varend met m.s. Dikkop2 onder de brug van de rijksweg, zag ik een kennis langs de oever zitten. Ik gebruikte jolig mijn machtige scheepshoorn om aandacht te trekken. Dat klonk geweldig onder die brug, maar Bijke de hond kreeg de schrik van haar leven. Een schrik die dus haar hele leven niet meer overgaat.
Zoals zaterdag jongstleden, toen de laatste zeilwedstrijden van het seizoen werden gehouden op ons meer. Ik wandelde met Bijke langs de oever toen de starttoeter over het water klonk. Bijke ging pleite. Ik liep naar huis en pakte de fiets en ging zoeken. Mijn vrouw ging met de auto de landelijke ring rond ons dorp verkennen. Ik wist de vluchtrichting en nam aan dat Bijke van het geluid af was weggevlucht. Ik fietste door singels en langs paden die we altijd lopen rond het dorp, maar niks te zien. Toen belde mijn vrouw die met de auto zes kilometer een boerenstreek was afgereden: ze was gevonden. Bijke kwam van een boerenerf afrennen op het geluid van onze auto af.
Ik voelde me zeer opgelucht.

freek

De apenlogica van Diederik Samsom

Met dezelfde intentie en hetzelfde gevoel voor urgentie sloten deze vijf partijen begin dit jaar het woonakkoord. Met resultaat: de huizenmarkt trekt nu aan en wordt structureel beter. Deze partijen nemen verantwoordelijkheid en dat levert Nederland de duidelijkheid en zekerheid op die nodig zijn. Begin dit jaar op de woningmarkt, met resultaat, nu weer voor de economie, werkgelegenheid en koopkracht. Dat is goed voor Nederland. 
Met vriendelijke groet, Diederik Samsom

Het is niet raar dat de PvdA-leider mij vannacht een mailtje stuurde uit vreugde over het bereiken van een akkoord tussen de coalitie en D66, CU en SGP.
Het is wel raar dat hij de dalende daling van de huizenprijzen claimt als effect van het woonakkoord en uit die misvatting concludeert dat ook dit nieuwe akkoord de beoogde effecten zal sorteren. Het is een staaltje apenlogica waar niet tegenop valt te argumenteren. Je kunt er wel op doorredeneren: toen ik mijn groene trui droeg, won Nederland met 8-1. De volgende wedstrijd zal Nederland ook winnen want dan doe ik mijn groene trui weer aan.

Metz leest partijpost    

Doutzen

Mijn God, je heet Doutzen en je bent mooi. En op een dag ben je weer even in Fryslân en dat komt er een gebraden haan op je af en wil met je op de foto. Leuk voor moeder de vrouw thuis en in het cafë. En je gaat enigszins gegeneerd naast hem staan en je ziet uit de ooghoeken dat de binnenkant van z'n overhemd een Friese vlag versiering heeft, En je denkt, ... .

 

 

 

freek

Gunnen

'Gunfactor'
Kent u dat woord.
Ik kom het steeds vaker tegen.
Het wordt vaak gebruikt voor instellingen bedrijven of clubs, die een welwillende publieke waardering krijgen. Het zijn vaak ondergeschoven  maatschappelijke kindjes, die plotseling de vertedering van het publiek wekken en in de 'mode komen'.
Zo had mijn voetbalclub Heerenveen de gunfactor. Dat clubje met dat frisse plattelands imago en die markante voorzitter, dat het toch maar flikt in de eredivisie.
Inmiddels is die gunfactor verdwenen, door het vele gesodemieter van de afgelopen jaren en heeft concurrent Cambuur de gunfactor overgenomen. Elementen die daar de gunfactor bepalen zijn:  voetballers met opgestroopte mouwen, een kleine clubbegroting en een vervallen stadionnetje. En ondanks dat,...
Een gunfactor komt, een gunfactor gaat.

freek

Stapelen 133

Bij aankomst op de ecokathdraal zien we dat bezoekers een luchtig bouwwerkje hebben gemaakt. Zelf moeten we nog een paar kuub stenen wegkruien bij de ingang. Dan komt de slangenmuur weer tevoorschijn die drie jaar verborgen was.

 

bezoekers bouwen

 

 

de slangenmuur terug

 

slangenmuur verdient een kleine restauratie

(klik op foto's voor vergroting)

 

freek

 



 



zoon

De m.s. Dikkop 2 kliefde door de kabbelende golfjes van de Friese wateren. We moesten een trui kopen in een nabij gelegen dorp.  Het was mooi weer, dus de boot gepakt.  Onder een staalblauwe lucht richting Joure, waar de trui bij Terra klaar lag. Het was zomerweer en het rook herfstig, een aparte combinatie. In Joure meerden we af aan de kade vlak voor het huis waar mijn moeder dement was geworden. Een oude vrouw zat op het stoepje in het zonnetje. We maakten een praatje. ' Oh, dus u bent de zoon van Johan en Rienkje' , zei ze tegen mij. 'Daar heb ik beste buren aan gehad'.
En verdomd, ik was een beetje trots op mijn ouders, die toch al geruime tijd dood zijn.

freek

Epke

De media in ons gewest zijn al dagen bezig met de vraag: 'Haalt ûs Epke goud?'
Iedereen komt bij Epke langs, krant, radio en tv met die vraag.
En Epke, die vrolijke opgewekte kwant, antwoordt steevast in het Fries (en dat tikt bij ons aan) dat het er in kan zitten. Epke heeft een hoge aaibaarheidsfactor; de olijkheid straalt van hem af, de blauwe ogen twinkelen welwillendheid,  zijn blonde lokken suggereren gevoelige artisticiteit en dat zijn hele familie op de tribune zit, geeft hem een knus huiselijk imago.
Gisteren zwaaide en tuimelde Epke als een echte luchtkabouter. Het werd goud. Ons prachtblad (sinds 1752) was er vol van!


freek

Je hebt bloemen en bloemen

houten wigwam in de Marollen

Wanneer je in station Brussel-Zuid (Midi in het Frans, ik weet ook niet waarom) uit de trein stapt, loop je de Marollen in, een achterbuurt. Valt in de praktijk natuurlijk reuze mee (waar halen ze toch die etiketten vandaan?) maar okay, een beetje minder chique dan elders is het wel. Veel steen en weinig groen, dat valt op, en het beetje groen zit verstopt achter een houten wigwammen Op elke wigwam heeft de gemeente een brief geplakt.

...onder begunstiging van de stad...

De schepen (wethouder) van Openbare Reinheid betaalt mee aan een initiatief van de winkeliers om bloemen te zetten bij de bomen. Die bloemen zie je als je door de spijlen van de houten wigwam kijkt. 'Onder begunstiging van de Stad Brussel' staat er voor de duidelijkheid bij. In andere woorden: de overheid betaalt, maar doe vooral mee, net als de winkeliers. 

Aan deze wigwam met brief moest ik de volgende dagen twee keer denken. Eerst toen ik andere wijken van Brussel bezocht met zat gemeentelijke bloemen en planten zonder oproep aan winkeliers en bewoners. Conclusie: arme wijken moeten participeren, rijkere wijken worden standaard bediend.

Na terugkomst in Amsterdam moest ik weer aan die wigwams denken toen ik las dat premier Rutte mijn buurtje had bezocht en vol lof was over de Makkies, een lokaal betaalmiddel. Hij prees een meisje dat het allemaal regelde maar vergat één ding te zeggen: dat meisje regelt niks, het is de overheid die het allemaal regelt en betaalt. We kunnen het Rutte niet kwalijk nemen: het staat nergens te lezen.

Metz op reis

Kruisje

Linksonder het begin van het gedonder

Op het museumbordje naast deze onbegrijpelijke brief staat: "Overeenkomst afgesloten tussen Ne Corado, Ne Luculla en de Onafhankelijke Congostaat voor de overdracht van grondgebieden, Boma, 1888. Om zich de voorouderlijke rechten van de lokale hoofden over de grondgebieden toe te eigenen, sluit de Onafhankelijke Congostaat (zo noemde België toen het privé-bezit van Leopold II, roep ik even tussendoor) verdragen met hen af. Als erfgenamen van orale beschavingen schatten de hoofden de draagwijdte niet in van het document dat ze, meestal met een kruisje, ondertekenen en dat zowel hun gronden als hun heerschappij op het spel zet."

Dat heeft de curator van het Afrika-museum bij de renovatie in 1960 netjes verwoord. 

Maar gênant blijft het: stamhoofden een kruisje laten zetten en woeps, weg zijn ze.

Metz in Brussel

Bruidsshow

Hele oude oudjes komen in een bejaardenhuis terecht, of verzorgingshuis zoals men nu placht te zeggen. Bij ons heeft dat huis een chique naam: Vegelin State. Vegelin was de naam van een adellijk geslacht hiero en een State is een voorname woning, dus onze oudjes zitten goed, sterker nog, ze zitten uitstekend, zoals uit onderstaand bericht blijkt:
'Bijzondere bruidsshow in Vegelin State'
Op de foto bij het artikel zie je de oudjes keurig langs de catwalk zitten, terwijl een bruidspaar passeert. Niet minder dan twintig creaties werden geshowd, meldt het artikel trots.
Tja, zo'n verzorgingshuis is echt een nieuw begin voor pake of, meestal, beppe.

freek

Huichel

Huichel is van alle tijden, een geruststellende gedachte. Soms denk je: al die huichel van politici met hun newspeak, hebben wij dat? Ja, dat hebben wij, maar onze voorouders hadden het ook. Zo wendden de Belgen eind 19e eeuw altruïsme voor waar het om egoïsme draaide. Het veroveren van Congo werd thuis verkocht als een 'veldtocht tegen de slavernij'. Pure jaloezie: zij van boven doen in slaven, wij niet, dus zijn we tegen. Maar het ging zoals altijd natuurlijk om geld. Want nadat de Hollanders waren gestopt met de slavenhandel in Noord-Afrika, handelden de Arabieren onverdroten verder in het midden van dat werelddeel en dat schaadde de kersverse Belgische economische belangen ter plekke. Om niet de hele tijd hetzelfde smoesje op te hangen, legitimeerde Leopold II zijn veldtochten ook door het als een beschavingsoffensief te verkopen. In het Afrika-museum, opgericht in 1910 en gerenoveerd in 1960, kun je het allemaal lezen zonder de morele verkleuring van de actualiteit. Goed beschouwd is het meer een België-museum dan een Afrika-museum. Sterker nog: als je het zo bekijkt valt alle huichel juist weg. Ha, wat een verademing: een museum dat onverbloemd de geschiedenis laat zien.

"...openstellen van Midden-Afrika voor de beschaving."

 Metz in Brussel

Volkert

Volkert van der G gaat binnenkort op proefverlof, tenminste als Teeven dat goed vindt.
Na deze mededeling in het nieuws, liep het scherm weer vol met familieleden van Pim. De publieke omroepen moesten heel wat af coördineren om de 'maatschappelijke onrust'   aan te jagen. Die onrust moet er voor zorgen dat V. nog een tijdje binnen blijft. Zo zagen we in het journaal zus Jet Fortuyn, die slechts voor weinig onrust zorgde naast dat schilderij van Pim, waarvan Jet zei dat ze een groter portret  had verkocht, want 'wij wonen hier en niet Pim'. In het eindshot rookte ze tevreden een sigaretje.  Die kritiekloze houten  jezus van de EO had twee leden, broer en neef, van de familie in zijn programma Debat op 2.
De broer probeerde te beredeneren waarom van der G binnen moest blijven, maar toen iemand zei dat het proefverlof ook gevaar voor van der G, betekende, onsnapte hem toch de zin: 'Als dat zo is mogen ze hem van mij morgen vrijlaten'. De neef mompelde slechts wat onheilspellende bedreigingen richting V.
Bij Pauw en Witteman tenslotte, mocht good old  broer Marten aanschuiven, de staatsman van de familie, die overal een mening over heeft.
Het wordt nog lastig voor V om straks of over een jaar de neus buiten de deur te steken, Daar hebben de publieke omroepen wel voor gezorgd.

Afrika in Kuifje

Het Afrika-museum (lees Congo-museum) in Brussel-Tervuren gaat eind van de maand voor drie jaar dicht. Het museum huist in een voormalig paleis van Leopold II, zeer breed en met heel grote tuinen. Allemaal betaald uit de opbrengsten van de rubberplantages waar de Congolezen dwangarbeid verrichtten. Wie weigerde werd de rechterhand afgehakt. Tja, met zo'n regiem heb je geen slavernij meer nodig.
Bezoekers zijn er nauwelijks in het museum. Ten onrechte want het is een museum van een museum. Nu nog wel. Straks zijn de collecties vlinders en koloniale openhartigheid vervangen door interactieve, politiek verantwoorde audiovisuele programma's. Dan zal die malle pop bij de minikantine ook wel weg zijn. Net als de Chinese dame die nu bedient.

Metz in Brussel

Stapelen 132

Het is gelukt: drie jaar geleden raakte de ingang versperd door steenbergen van drie meter hoogte (zie stapelen 131). Vandaag ruimen we de restjes op. Alle stenen zijn twee keer door onze handen gegaan en verwerkt in bouwwerken all over de ecokathedraal.
Hier een scherp plaatje van de situatie drie jaar geleden en een (wazig) plaatje van de huidige  entree. Komt dat zien!

 

zo was het eerst

 

 

 

zo is het nu

 

(klik op foto voor vergroting)

 

 

freek



Zwanzen

"In vergelijking met de manier waarop er in Parijs of Londen gelachen wordt, is deze vorm van humor pretentieloos, ongegeneerd en luid, opvallend en soms surrealistisch, maar altijd vrolijk en goedgemeend... Spotten met mensen, inderdaad, maar bovenal jezelf nooit teveel au sérieux nemen." Deze uitleg van het begrip zwanzen las ik bij een tentoonstelling met foto's van vrolijke Brusselaars door de tijden heen: straatfeesten in de jaren twintig, de bevrijding, de intocht van de Rode Duivels in 1986, een verjaardag in een café.
De uitzendingen op radio en televisie zouden er enorm van opknappen als er minder gezeurd, gemiept, gezocht, gejend, gezeikt, beschuldigd, geweten, geruziet, gebetweterd, gemokt, gejijbakt, geklaagd, beweerd, gepocht, geschmierd, gelogen, gebluft, besloten, gezwegen en gepraat zou worden en meer gezwansd. Onder leiding van Wim Helsen stel ik voor, winnaar van de cabaretprijs, maar vooral een eerste klas zwanseur.

Metz in Brussel

Groen

Gemeenten hebben het in deze tijd zwaar. Ze moeten meer doen voor minder geld en met dezelfde inefficiënte organisatie, dus alles moet nog een tandje minder. Minder geld naar de bibliotheek, minder geld naar de sport en vooral minder naar het groenonderhoud, want dat is makkelijk te realiseren. Behalve in Bolsward, zo lees ik in ons prachtblad (sinds 1752) Daar klaagt men dat de groenstroken en bermen te netjes door de gemeente worden onderhouden. 'Het is nergens zo steriel als in Bolsward.'   en  'Zelfs  plukken gras rond palen wordt grondig weggemaaid met een bosmaaier.'
Het wordt in Bolsward dus tijd voor een kadernota 'Groen, wat heb je er aan'  Dan heb je kans dat over twee jaar de biodiversiteit wat toe kan nemen in de 1000 hectare groen, dat de gemeente onderhoudt.

freek

Ontbijt

Met zijn vieren gingen we het afgelopen weekend op pad, vier mannen die wel of niet nog werken of doen alsof. Ons reisdoel was niet de 50+beurs maar het bijna dichte Afrika-museum te Brussel. Omdat we meer om gemak geven dan om korting, hadden we een reis per eerste klasse geboekt met de Thalys. Het was nog vroeg in de ochtend dus we stapten met onze koffiebekers in de hand de luxe wagon binnen. Al snel gleden we het station uit en deed de purser zijn eerste ronde. Of de heren prijs stelden op een ontbijt. Uh, nee, zeiden we een voor een, denkend aan de kosten en bovendien: we hadden zelf brood meegenomen van huis. Toen we even later de medereizigers trosjes druiven, verse sappen en warme croissants zagen verorberen zonder dat er afgerekend werd, kauwden we in berusting de volkoren boterhammen kaas weg, die we express steeds beter vonden smaken.

Metz op reis

Relatief

Alles is relatief; zien Ajaxsupporters buiten de ring A9 alleen nog boeren op de tribunes van de Nederlandse stadions, ook andere stedelingen mogen graag hun superioriteit ten opzichte van ons plattelanders kenbaar maken. Zo zongen gisteren de Cambuursupporters uit het, met stip, saaiste stadje van Nederland, ons Heerenveensupporters uitdagend toe:
'Wij gaan op boerenjacht, wij gaan op boerenjacht, wij gaan op boerenjacht.'

freek

Kermis 2

Ik sta in de buurt van een kraam met smeerseltjes voor de huid. Het is zo druk op de jaarmarkt die bij de kermis hoort, dat ik niet voor of achteruit kan. Een oude dame staat voor de kraam en wijst zorgelijk naar plekken onder haar oksels.
De marktkoopman neemt het woord:
'Nee mevrouw, de eczeem gaat natuurlijk niet meteen weg. Uw huid moet er even aan wennen. Misschien zegt u huid wel: wat is dit voor spul en gaat zich eerst verzetten, maar als u.... .'
Ik kan weer verder schuifelen en de mevrouw is bijna overtuigd.

freek

kermis

Vandaag ga ik naar mijn oude (geboorte) dorp. De plaatselijke krant heeft  aangegeven dat men wel met de auto mag komen, maar dat die auto op een treurig industrieterreintje buiten het dorp moet worden geparkeerd. Het is namelijk kermis en paardenmarkt in 'mijn' dorp en dan is het dorp mudvol gaan alle remmen los.
Zelf ga ik met vrouw scheep op de m.s. Dikkop 2. Ik kan dan tot aan de paardenmarkt varen en heb niks te maken met verkeersregelaars. Stonden er vroeger wel vierhonderd werkpaarden voor de handel aan lange dwarsbalken; kende de jaren 80 en 90 een kleine opleving met luxe rijpaarden, heden ten dage is de handel weer ingezakt tot een honderdtal paarden en pony's  en staan de veewagens van Italiaanse en Belgische handelaren al klaar om oude beestjes in laden voor, waarschijnlijk, de slachthuizen en worstfabrieken over de grens
Ik mag nog graag even langs die paardenhoofden lopen; hier even kloppen op een hals, daar aaien over een neus of  zo maar een flank strelen, voor dat het lot de paarden verder voert.



(klik op foto voor vergroting)

freek

Stapelen 131

We zijn al een paar weken bezig om de entree van de ecokathedraal 'steenvrij' te krijgen. Drie jaar geleden hebben hier een vrachtwagen vijf ladingen stenen, tegels en trottoirbanden gestort. Inmiddels hebben we de meeste stenen gestapeld en zijn nu bezig om de zandheuvel met daarin stenen van allerlei soort te verwijderen. Zo wordt de ingang weer een echte entree van de ecokathedraal.
Inmiddels hebben we ideeën over een laatste 'masterpiece': een toegangspoort. Het idee kwam van Berend en we hebben ingestemd. Het werk zal wel een paar jaar in beslag nemen en is, zoals ik het nu voel, het laatste bouwwerk van 'mijn generatie'.

freek

Varen

m.s. Dikkop 2, waarvan ik de gezagvoerder ben koos gisteren, ondanks het heiige weer, het ruime sop. Dit sop wordt in deze tijd uitsluitend nog bevaren door senioren, die het breed laten hangen. De Dikkop 2 is een notendop vergeleken bij de kruisers met schotels, zonnecollectoren en verwarming, waarmee deze grijze jongens en meisjes  rondvaren. Mochten in Nederland de dijken breken, dan zitten ze ook nog snor. En toch nog voor de zekerheid op 50PLUS stemmen.
Vrouw en ik varen naar de 'Grutte Griene', een eilandje tussen meer en poel. Daar gaat hond Bijke aan de haal, op jacht naar muizen en ander gedierte. Ze graaft zich diep in de veenbodem, terwijl links en rechts van haar snoet de veldmuizen elders een beter onderdak zoeken.
De lucht is vochtig als we terug varen. Het ruikt naar herfst.

freek

Maandag

Maandag was vroeger een dag waar ik niet naar uit keek. Niet omdat ik te lui was om te werken, maar een volle werkweek, bezwaarde me soms. Mijn werk bracht met zich mee dat ik vaak het volle gewicht van een werkdag op mijn schouders voelde drukken omdat ik veel 'studiedagen' voor schoolteams leidde en die schoolteams waren meestal wat in de war. Het waren veelal scholen uit die grote stad, waarvan de teamleden sinds jaar en dag aan elkaar geklonken waren, men elk lek en gebrek van een ander kende en onverzoenlijke meningsverschillen waren ontstaan. Soms waren het ook schoolteams met een 'kabel ': blank bij blank, zwart bij zwart, vooral in de vrije tijd van zo'n studiedag zag je dat goed.
Eenmaal in mijn rol op de maandag, ging het wel weer met mijn 'bluesgevoel'. Ik confronteerde met een zekere opgewektheid een schoolteam met de lekken onder water en kon met enige humor de goegemeente wijsmaken dat alles weer goed zou komen als men maar een aantal dingen niet meer zou doen. Dat oefende ik tot slot en iedereen ging tevreden naar huis.
Ik meestal uitgeput.
Nu is de maandag altijd voor de tuin: opruimen, snoeien, harken en de herfstlucht insnuiven.
En een zondagavond is gewoon een avond!

freek

Zwaaien

Een file van 120 vrachtwagens zet alles vast in de dorpskern van Heerde: Truckersdag! Traditioneel schuift op de derde zaterdag van september een bonte stoet van Scania Vabissen, brandweerauto’s en versierde diepladers luid toeterend door het dorp. Hup naar Epe, dan weer terug en dan nog een keer want niemand krijgt er genoeg van. Naast elke chauffeur zit een verstandelijk gehandicapte die op de toeter mag drukken zo lang hij maar wil. Ik kan u verzekeren: dat is lang. Intussen zwaaien ze onophoudelijk naar de dorpelingen langs de kant. Moet dat nou, dacht ik, het lijkt hier de participatiesamenleving wel, maar voor ik kon zeuren zwaaide ik al terug.

Metz in Heerde