Stop

Ik stop: een poosje of definitief, dat weet ik nog niet.

Ik dank nu alvast iedereen, die wel's klikte op metzkijktrond

En ik vraag mijn nicht uit Engeland, om mij te mailen: fj.faber@hetnet.nl

Het ga u allen goed!



freek

Gelijk

Ik ben schor, hees, heb geen stem. Dat komt omdat mijn cluppie gisteravond gelijk speelde tegen PSV en dat vond ik winst. Mijn cluppie, dat het hele seizoen rommelig voetbal speelde, zonder overleg of voetbalgogme, zoals L. van Gaal zou zeggen, dat cluppie stond als een huis en kwam twee keer terug uit achterstand. Wij zaten vergenoegd op de tribune naar zoveel moois te kijken en ik betrapte mij er op, dat ik zachtjes 'boeren..., boeren..., yelde richting het vak van de PSV supporters.
Kinderachtig!

freek

Stapelen 95

Een paar maanden geleden vroeg een voorbijganger belet bij de ecokathedraal. Hij had zijn huis voorzien van nieuwe dakpannen en vond het een aardig idee dat de oude dakpannen een bestemming binnen de streek kregen in plaats van een treurige gang naar de plaatselijke stort. Wij vonden dat een goed idee en voorbijganger heeft met zijn vrouw en een bakkie achter de auto een paar dagen gesleept om de dakpannen keurig in rijen te stapelen bij de ingang van de ecokathedraaal.
Nu ben ik ze aan het wegkruien en sla ze met een moker tot gruis om een een mooie afdeklaag te maken in buurt van het plateau 'Belle Vue'.\De dakpan is van de hoge naar de aarde teruggekeerd.
'Uit stof zijt gij geboren en tot stof zult gij wederkeren!'


freek

Schraal

De Noordenwind is schraal en de lucht is ice-blue. Vroeg voorjaarsweer, zoals het hoort. Ik wandel met Bijke door Sloten, één van de elf Friese steden. Sloten is klein: wallen, twee waterpoorten en een middengracht met leilindes. De straten aan weerzijden van die gracht zijn bevloerd met kinderkopjes. Bijke loopt schrikkerig omdat we onder een viaduct door moesten waar overheen auto's raasden. En daar wordt ze paniekerig van. De hele wandeling hangt ze in de beugels, tong uit de bek. Terug in de veilige kofferbak, hijgt ze nog een tijdje na. Mijn kop is een beetje verbrand, want ik was de hele dag buiten. Eerst dahliaknollen poten, daarna de rest van de tuin bedienen en tussendoor nog drie keer met Bijke op pad.
Ik sloeg weer de tijd aan scherven, deze dag.


freek

Plat

(klik aan voor vergroting)

Ik leef in een streek van Nederland waar het landschap niet spectaculair is, maar de lucht. Om dat ons land plat is zonder veel plukken bomen en huizen, is de 'sky above' imponerend. Het is alsof een grote stolp over dit stukje aarde is geplaatst. Bijgaande foto laat een stukje van 'It Leage (lage) Midden' van Friesland zien. Ik liep op een oude middeleeuwse waterkering en snapshotte het land dat in mijn jeugd elke winter nog onder water liep, zodat ik over de weilanden van Joure naar Akkrum kon schaatsen. Nu zijn de gemalen electrisch en sterker en wordt het land gedraineerd (zie de pijpjes naar de sloot)

Wie hier loopt ziet veel lucht en heeft kans om duizelig te worden.

freek

nacht

De nachten gaan bij ons veranderen; ze worden niet alleen korter, maar ook lawaaieriger. Dat komt omdat recreërend Nederland uit haar winterslaap komt en langzamerhand weer onze Dorpsstraat en kroegen gaat anexeren. De kroegen zijn er voor bedoeld en de Dorpsstraat loopt langs mijn huis. Vannacht werd ik voor de eerste keer in dit seizoen weer wakker van de recreërende medemens. Ze hingen een tijdje tegen mijn gevel te ouwehoeren op dronkemanssterkte.
Het seizoen is begonnen.

freek

Boek

In ons prachtblad (sinds 1752) verschijnen met de regelmaat van de klok, op pagina twee van het regiokatern, verhalen van provinciegenoten die een boek hebben geschreven. Meestal geven ze het zelf nog uit ook of ze hebben hun geesteskind ondergebracht bij één van die uitgeverijen, die met centen van de schrijver het boek uitgeeft.

Uit die artikelen blijkt immer de nooddruft tot schrijven. De verpleegkundige, de koudegrondtuinder, de bejaarde: ze moeten schrijven en ze willen gelezen worden. Opvallend is dat men altijd een onderwerp kiest dat in de eigen werk of leefomgeving speelt: Moord onder narcose, Liefde tussen de aardbeien, of Het geheim van huize Avondrood.

Ze lijken wel wat op weblogschrijvers, die doorgaans dezelfde drive hebben en vanuit dezelfde nabije bron schrijven.

freek

stapelen 94

(klik aan voor vergrotinf)

Jawel, wonderschoon stapelweer, dus hard gewerkt!

Ik laat met een paar foto's zien, hoe we er in slagen, met verschillende materialen toch een redelijk waterpas muur te bouwen die als borstwering gaat dienen voor plateau Belle Vue

freek

Vergadering

We hadden onze jaarlijkse vergadering van de buurtvereniging in de bovenzaal van ons dorpscafé. De opkomst viel een beetje tegen, maar de thuisblijvers hadden ongelijk. Hoogtepunt van de vergadering was, zoals altijd, het hilarisch jaarverslag van de secretaris. Daarna zou een bomendeskundige een praatje houden over de conditie van de oude knotlindes langs onze straat.

De deskundige bleek na een paar seconden van twijfel, een als vrouw verklede dorpsgenoot van een straat verderop te wezen. Dit alles in het kader van 1 april. Om half tien, toen de vergadering bijna ten einde was, zodat wij ons beneden aan de tap konden scharen, kwam J de trap op gestommeld. Ze leefde nog in de wintertijd en kwam een uurtje later.


freek

Weg

De ms Dikkop (13 pk) is weg, verkocht, overgedragen aan de nieuwe eigenaar. Gisteren hebben we haar nog vertroeteld: schoongemaakt in alle kieren en haar flanken gepoetst. Ze heeft ons goed gediend. We hebben haar bedankt bij het afscheid.

freek

Turf

Ik herlas het boek: Imke Klaver, herinneringen van een friese landarbeider'. Het boek was indertijd uitgegeven door SUN, de onvolprezen 'socialistiese' uitgeverij uit Nijmegen. Imke had zijn herinneringen in schriften geschreven en zijn persoonlijk geschiedenis tot 1925 geboekstaafd.
Hij ging als tienjarige jongen werken als eekschiller en kwam later in de turf terecht als 'turftrapper'. En het schoot door me heen: 'turftrappers', zo werden in mijn jeugd grote schoenen genoemd, veelal aflopers van een oudere broer. 'je hebt turftrappers aan'.
Verder werd ik getroffen door een passage waarin Imke verteld, dat de beurtschipper boeken meenam voor Imke uit de Nutsbibliotheek in Heerenveen.
Ik citeer:
'Er kwamen dorre boeken op het lijstje, welke wij vaak maar voor een deel begrepen, zoals van Flamarion, Von Humboldt of Darwin. Die werden uitgeplozen, ook al werd niet alles begrepen.'

Niet gek voor een 'turftrapper'.



freek

Dood

Het was gisteren de dag van de doden. Bij de zandput lag een aan de oever een goudkarper zo groot als een deksel van een vuiniscontainer; ongeschonden, de schubben straalden in het lage zonnetje. Verderop lag een verzameling leeggeslurpte ganzeneieren; waarschijnlijk een vos in actie geweest. In het riet bij het kanaal vond Bijk een dode eend; het nekje geknakt en de snavel in de veren en toen we teruggingen langs het schelpenpaadje kruisten we een bijna leeggepikte haas, zonder oogjes natuurlijk, want die gaan het eerst.
Even een uurtje de natuur in.


freek

Au

Bijke, jonge hond, moet veel leren. Bijvoorbeeld dat er onvermoede gevaren bestaan in het leven en dat niet alles een lolletje is. Zoals gisteren toen Bijke maar niet mee wilde komen, omdat er onder een hek dat het weiland afsluit iets interessants was te ontdekken. Ze bleef haar kop maar onder het hek wurmen, maar schoot plotdseling met een ijzingwekkend gehuil uit die positie en rende zonder zich om mij te bekommeren de hele weg van 500 m lengte af, om daar schuw op mij te wachten.
Ze had verder geen schrammetje, maar wel iets engs meegemaakt.


freek

ei

Gisteren bracht R mij vier kievitseieren. Die ga ik koken en op roggebrood met plakjes radijs en een pietsje tuinkers opeten. Het gaat trouwens slecht met de weidevogels, het is stil in en boven de grazige weiden van mijn omgeving. Een enkel duikelende kievit, maar ik heb nog geen grutto gehoord of gezien in de lucht of op een hekpaal. Ook de scholeksters, die voorheen nog overal in paartjes rondscharrelden, zijn er niet meer, op een enkele solitaire vogel na.
'Silent spring', mag je dit wel noemen. Wat aan kuikens straks tussen het gras nog probeert groot te worden in onze weilanden wordt gepikt door kraaien en vossen en de overblijvers daarvan worden verhakt en vermorzeld door de cyclomaaier, die door een goed mestbeleid en een verlaagde grondwaterstand een paar weekjes eerder maait dan vroeger het geval was.
Ik eet straks mijn kievitseitje, maar een beetje met schaamte en een tikje ongerust.



freek

Terug?

De stabijhond van 9-3-10 die kwijt was, is gezien. Bazin vertelde dat een bevriende jager hem schichtig door een veengebied bij Almelo zag struinen. Bazin is inmiddels naar ons verhuisd en dat is wel 160 km van die vindplek verwijderd. Bazin denkt, omdat ze ook arts is, dat haar hond een epileptische aanval heeft gehad en ze denkt, omdat ze daar een beetje in gelooft, dat, als ze een hier permanent onderkomen hier heeft gevonden, de hond zich weer zal aandienen, op één of andere manier.
Ik help het haar hopen.

freek

Weg

Ik las het in de krant en S. vertelde het mij: O is dood. S. wist dit uit de tweede hand want hij was een collega van S. op de scholengemeenschap in H. Toen dit instituut nog hbs heette zat ik op deze school en was O mijn leraar aardrijkskunde. Ik en mijn klas had hij volledig in zijn macht. O.liep of stond nooit voor de klas, maar zat altijd op een stoel op een verhoginkje en nam ons de maat. Met een slepende toon en een cynisch grijns, kon hij ons, plattelandskinderen uit de dorpen rond H. de maat nemen. Wij trilden letterlijk voor hem.
Mij heeft hij eens goed te grazen genomen, toen hij ontdekte dat op het tafelblad van de bank waarin ik zat, met grote letters ' O. de communist' was gekerfd. Het was tussen vrijdagmiddag en de daaropvolgende maandagmiddag gedaan volgens O. en ik had daar zowel vrijdag als maandag gezeten, dus.... Ik wist echt van niks, maar was niet weerbaar tegen zijn valse beschuldigingen en daarom werd ik twee dagen van schoolgestuurd en moest op vrije middagen gangen schoonmaken.
Ik vertelde zijn collega S. nu van mijn ervaringen en dat in koortsdromen O nog wel's terug komt in mijn leven. S. had het over O als de sneue leraar die toen S. conrector werd van hem taakuren kreeg in de schoolbibliotheek om het leraarschap vol te houden. S. begreep mij ook niet en volhardde in zijn beeld van machteloze collega. Ik nam het maar voor kennis aan: O. cynicus uit onmacht.

freek

Vogels

De hele winter heb ik vetbollen opgehangen, pindasnoeren geregen, voederautomaten opgehangen. Dit om onze gevederde vrienden de winter door te helpen. Velen hebben het daardoor gered en hippen vrolijk rond en fluiten weer de mooiste riedels.
Maar dankbaar... .
Ik dacht het niet.
Vorige week heb ik de schrale plekken in mijn grasveldje doorgezaaid: kleine voren gemaakt, zorgvuldig tussen duim en wijsvinger het zaad laten vallen en de boel weer een beetje aangedrukt. Zoals het hoort. Vanochtend was het een leven van jewelste op mijn gras.
Tortels, mussen, mezen, iedereen was druk in de weer om mijn arbeid te niet te doen. En omdat ze me kennen van de afgelopen winter, vlogen ze niet eens op.

freek

Stapelen 94

Voor het eerst dit jaar : stapelen in de zon. De trui uit en de mouwen van de boezeroen opgestroopt. Met breekijzer, koevoet en schep ga ik een steenberg te lijf om verder de sleuf te hakken waarin het fundament van het plateau 'belle vue' wordt geplaatst. We werken ons een slag in de rondte en hebben zoals Berend zegt: 'het swiet tussen de tieiete'.

freek

vreemd

Ik liep met Bijke langs de weg, die na wat bochten en op -en afritten uiteindelijk, na tien kilometer, bij Heerenveen uitkomt. Het liep al tegen de middag en het verkeer kwam op gang. Er passeerden mij auto's en busjes die vanaf de uitrit van een park met vakantiehuisjes de weg op reden. Die auto's zaten vol met mensen die somber en gelaten naar buiten keken. De één met een oranje klomp op het hoofd, de ander met oranje vlechtjes, de volgende met een vikinghelm of een oranje pruik. Nog even en dan zouden ze, als op commando, weer gaan hossen en zingen.
Thialf, here we come!

freek

Morgen

Ik liet vanochtend vroeg Bijke uit en toen ik terugkwam zei ik tegen de achterblijver:'Goeiemorgen.' Dat doe ik altijd, maar nu dacht ik er meteen achteraan: 'frisse zorgen'. Het was plotseling weer terug: het ochtendritueel van het middenstandsgezin, waarin ik ben opgegroeid. Mijn ouders waren geen vrolijke middenstanders; de dag met zijn onverwachte gebeurtenissen en wendingen was hen onaangenaam. Ze wilden rustig verkopen, zonder korting en klachten. Dus zei iemand van mijn stamgezin 'goeiemorgen' , dan was het standaardantwoord: 'frisse zorgen'.

freek

Later

Mij werd verteld over een echtpaar in ons dorp met vier puberende kinderen. Dat gaf zo nu en dan strijd, maar die werd altijd door het ouderpaar gewonnen. Als de melk dreigde over te koken, riep de vader met enige stemverheffing: ' Je moeder en ik zijn met z'n tweeën begonnen en jullie zijn er pas later bijgekomen, dus houd je gedeisd!
Ik vind dit een staaltje van 'Nieuwe Pedagogiek': het maakt de solidariteit tussen man en vrouw helder en het geeft de gezagsverhouding tussen ouders en kinderen weer.
En het gezin waar ik het over heb is een leuk gezin.

freek

Wakker

Ik word de laatste tijd wakker van een klere herrie buiten en de gemeente doet er niets aan.
Op de nok waaronder ik slaap vechten mannetjeskauwtjes om het beste vrouwtje. Op mijn schoorsteen tortelt een duif monotoon en doordringend en drie meter verderop, in de tuin, kwettert, fluit, schettert een ( verre van close harmony) koor van lijsters, merels, mussen, vinken mezen. En dan nog al die ganzen die terugvliegen. Ze zeggen dat het Lente is.
Brrrr.


freek

Cohen

Met de buurt waren we de feestverlichting uit de knotlindes aan het halen. Die lampjes waren bedoeld voor de feestdagen in december, maar vanwege het winterweer was er nog geen mogelijkheid om deze feeërieke lichtslingers weer te verwijderen. Maar zaterdag was het dus zo ver. Wij jongens van de buurt, bespreken onder het werk de actualieit in dorp en land. Zo kwam ook het optreden van Job Cohen voorbij. De jongens vonden Cohen veel beter dan die Bos en loofden hem ook omdat hij het bestond om tijdens zijn speech waarin hij het lijsttrekkersschap aanvaardde, een journalist het woord 'zitten' toe te bijten. Dat vonden de jongens van de buurt klasse.
In de media wezen de verschillende Ferry Mingeles op het 'autoritaire trekje' van Cohen.


freek

Privé

Wie het vlezige, rijpe gezicht van Camiel Eurlings ziet en dan de vrome plastic zinnen uit zijn mond hoort, kan er niet bij dat deze heer slechts zesendertig jaar is. Maar dat is wel zo, Camiel heeft het zelf gezegd toen hij uitlegde dat politiek straks even ver weg is, omdat zijn privé leven de komende jaren voorrang krijgt. Je zou zeggen dat houd je privé, maar Camiel vond het nodig om ons te vertellen over het overleg met zijn vriendin over deze materie. Dat klinkt allemaal mooi en lief en menselijk en een beetje rooms, maar let op mijn woorden: Camiel is politicus, dus over een jaar is hij burgemeester van Maastricht en is het eerste kind geworpen.

freek

p.s. drie uurtjes nadat bovenstaande tekst getikt was, houdt W. Bos er ook mee op; hij beroept zich, minder larmoyant dan Camiel, ook op zijn thuissituatie.
J.P. Balkenende, kom er maar in !

Vent

Misschien heeft niet iedereen het gezien en daarom dit verslagje.
Rita is in Eindhoven om TON te promoten bij de gemeenteraadsverkiezingen. Een verslaggever interviewt haar op straat, tijdens het canvassen met de Einhovense kandidaten en stelt de standaardvraag over wat zij van de plaatselijke TON lijsttrekker vindt.
Rita opent haar sluis: 'Een geweldige vent, met een heel goed team, dat Eindhoven op z'n kop gaat zetten en dat werd tijd ook... .'
De verslaggever (aarzelend): 'Maar eh, de lijsttrekker is toch een vrouw?'
Rita, met een stevige rechtdoorzee-toon: 'Nee hoor, de lijsttrekker is een man.'
Dan worden er buiten beeld waarschijnlijk allerlei gebaren gemaakt en wordt sissend gefluisterd, want Rita buigt zich met een vragende blik zijwaarts.
Het was een vrouw, die lijsttrekker in Eindhoven.


freek

Beleef

Net als vorig jaar, een aanbeveling:
Zet 'Beleef de Lente' van de Vogelbescherming bij uw favorieten en u bent dit voorjaar verzekerd van spannend gluurgenot in de nesten van verschillenden vogels. De webcam staat voor u klaar.
Zelf houd ik het nest van de Oehoe extra in de gaten. Dit, omdat een Oehoe niet in mijn streken voorkomt en omdat ik dierbare herinneringen aan Oehoeboeroe heb.


freek

Stapelen 93

We zijn weer begonnen; de vorst zit nog diep in de grond, maar de stenen aan de oppervlakte, ontdooien en laten elkaar los. We gaan iets groots beginnen: het plateau ' belle vue'. Vanaf hier creeëren we een uitzicht over de ecokathedraal, wat een touristische aanduiding gaat verdienen. Maar voor het zover is, modderen we aan in de diepte van de kathedraal om een fundament voor de borstwering te leggen. Dat betekent puinruimen, uitvlakken en stoepranden plaatsen. En dat kost kracht en inspanning. Berend is diegene die er vandaag ongeschonden vanaf komt. Rob heeft bijna zijn enkel gebroken, toen een brokje beton begon te glijden en mijn wijsvingerkootje kwam klem te zitten tussen muur en een vallend stuk trottoirband en werd dik, paars en stijf.

Voorzichtig blijven bewegen, die vinger!



freek

Kwijt

We ontmoetten een andere stabijhond met zijn bazin. Een reu, die hond en Bijke aan het einde van haar loopsheid, dus er was enige onrust. Tussendoor vertelde bazin dat ze een andere stabij onlangs was kwijtgeraakt. 'In het veen', zei ze. Waarschijnlijk was haar hond, sporenvolgend door het ijs gezakt en verdronken. Ze had nog overal gezocht en briefjes opgeprikt, voor het geval dat. Die hoop bleek ijdel. Dat je hond dood gaat, verongelukt, is verdrietig, maar 'm 'kwijtraken' is vreselijk, vanwege je gedachtenspinsels over de laatste minuten van zo'n beest.

freek

Zien

Zaterdag jongstleden zagen we elkaar weer's: de familie, althans de eerste graders van die familie. Het was een mooie en warme gebeurtenis met al die broedsels die na ons zijn gekomen. Ze sparen voetbalplaatjes , dreutelen wat door het huis met Bijke in hun spoor of liggen gewoon genotvol te kijken.
Om acht uur was iedereen weer vertrokken; wij wasten af, namen een borreltje en ik ging zonder Studio Sport te kijken naar bed, want ik wist al dat mijn club weer verloren had.


freek

Weg

Ik sla mezelf niet op de borst, maar toen Agnes op de verkiezingsavond zich bij een interview geforceerd richtte naar haar op de achtergrondstaande achterban, met ongeveer de tekst;' We gaan er toch zeker voor' en dat die achterban toen een beetje loom 'Joooohhh', riep, dacht ik in een flits ' dat gaat niet goed met Agnes'. En toen even later Jan in beeld kwam en zijn steun aan Agnes gaf en zich tot diezelfde achterban richtte om bevestiging van zijn woorden te ontlokken, was er weer dat trage 'Joooohhh'.
Dus toen Agnes gisteren weer op de buis verscheen met de hele fractie in slagorde aan haar tafel, wist ik het al. Ze was niet mijn type, met die kippendrift, maar ze had gevoel en vechtlust, dus ik zal haar missen.



freek

Snot

Sven Kramer doet iets, wat ik als jongetje van een jaar of acht ook deed: met het puntje van zijn tong bereikt hij het snotgootje onder zijn neus en likt het snot weg en op. Dat doet Sven niet alleen na een wedstrijd, als het snot rijkelijk heeft gevloeid, maar ook voor de start en zelf bij de huldiging zag ik het puntje van zijn tong richting neus gaan.
Dus hij is niet van,: 'Haal op die wekker, snot is lekker', zoals wij vroeger ook wel riepen, maar hij snoept rechtstreeks van de bron.


freek

Excuses

Gisteren gebruikte ik de naam Teleac om quasi-wetenschappelijke ledigheid te suggereren. Vanavond zag ik op televisie het Teleac-programma Labyrint, waarin wetenschappers een verwijding van de kloof tussen politici en burgers bepleitten. Een te weinig gehoord, o zo verstandig verhaal. De verontschuldigingen gaan dus naar Teleac.

Metz kijkt televisie

Strijd

De verkiezingsstrijd bereikt bij ons op het platteland zijn hoogtepunt in een rondgang van de geluidswagens van diverse partijen door onze gemeente. Ik vind dat mooi, het doet me zo aan vroeger denken. De VVD geluidswagen bleef een halfuurtje jengelen op zo'n dertig meter van ons huis. De crew was een patatje oorlog aan het nuttigen bij de snackbar op de hoek. De lijsttrekker gooide op een bandje haar begeerlijke alt in de strijd door voortdurend te roepen: 'Grijp uw kans, stem VVD!'
Welke kans, werd er niet bij verteld.
Dat vertelt de Postcodeloterij wel.


freek

Schouwtoneel (slot) – blij

Deze avond moet ik toch echt een knoop doorhakken. Op tafel liggen de uitgeprinte voornemens van de politieke partijen. Ik schuif ermee, ik schud ze, ik graai erin, ik zoek houvast in flarden van mist. “Stadsdeel Oost kan zelf de crisis niet oplossen…”, verzucht D66 (dat is in ieder een bescheiden mening, ook wat waard tussen al die hollebolle visies die rechtstreeks uit een Teleac-cursus sociologie afkomstig zijn)… “maar beseft dat een Stadsdeel van dit formaat een beleid nodig heeft zodat alle burgers er prettig en comfortabel kunnen wonen”. Stel je voor dat je ook zonder een beleid prettig zou kunnen wonen.
De SP maakt van de gelegenheid gebruik om vooral over de wereld buiten het stadsdeel een mening te hebben: “Er wordt streng toegezien op de maximumsnelheid op het water.” Eindelijk, ik roep het al jaren…. En Schiphol ligt volgens deze partij ergens tussen de Dapperbuurt en de Weesperzijde: “De luchthaven wordt niet uitgebreid”. Ook de VVD kijkt verder dan het stadsdeel groot is: “De VVD is voorstander van de verbreding van de A1 en A10”. Toch kan ik dergelijke loze zinnen beter pruimen dan aperte onzin. “Een woning huren of kopen is in Amsterdam duurder dan elders”, verzint GroenLinks. Duurder? De helft van alle woningen in Amsterdam bestaat uit gesubsidieerde huurwoningen van corporaties, en die zijn goedkoper dan corporatiewoningen in Almere, Purmerend of Hoofddorp. Maar ja, feiten, daar houden politieke partijen niet van.
Ik schuif de snippers aan de kant en de beslissing voor me uit. Mijn oog valt op de treffende openingszin van het evangelie van D66: “Ik ben blij dat u dit verkiezingsprogramma leest”. Toch nog iemand tevreden gemaakt.

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Merk

Geert Wilders laat onderzoeken of de naam PVV en het logo van de partij bij een merkenbureau kunnen worden geregistreerd. Aldus meldt RTL Nieuws op internet. Wilders hoopt zo te voorkomen, dat lokale partijen meeliften op het succes van de PVV. Diverse lokale 'vrijheidspartijen', die meedoen aan de verkiezingen, hebben het woord 'vrijheid' prominent in de naam staan en een meeuw of een op een meeuw gelijkende vogel in het logo. Het gaat om tientallen partijen, volgens het persbericht.
'Het heeft allemaal niets met de PVV te maken', waarschuwt Wilders.
Wilders wil zich iets toeëigenen (meeuw en het woord 'vrijheid') wat hij zelf heeft gejat.
Al enige tijd geleden meldde de historicus Gjalt Zonderland in het Historisch Nieuwsblad dat het logo van de PVV verdacht veel leek op een afbeelding op een poster, die in 1941 her en der werd geplakt. Inderdaad: er staat slechts een meeuw en het woord vrijheid op de poster, maar de mensen wisten toentertijd wel van wie deze poster was. Juist: de NSB!

freek

Schuld

De 'beste burgemeester' van Nederland is uitgezwaaid op de Markt. Hij stond pralend temidden van zijn onderdanen en pinkte een traan. De burgemeester moest weg omdat hij van één van zijn ambtenaren 'goedkoop' een huis in een ver land had gekocht en toen hij moeilijkheden met wat vergunningen kreeg, had hij zich bij die andere burgemeester van dat kleine plaatsje aan de Zwarte Zee, aangekondigd als de burgemeester van Maastricht ( 'U weet wel, van dat verdrag van Maastricht'); hij had de 'kleine' burgemeester uitgenodigd voor een formeel bezoek aan Maastricht en hij had hem een brandweerauto toegezegd. En de eenvoudige borstelsnor/baardstoppelige/kreukelconfectiepakburgemeester uit Bulgarije was geïmponeerd. Maar het was allemaal niet zoals het hoorde, dus de burgemeester moest foetsie.

Voor het journaal werd hij nog geïnterviewd en werd de vraag gesteld of hij nu wist waarom hij de laan was uitgestuurd. De beste burgemeester van Nederland had de zes weken van reflectie goed gebruikt hij zei: Als je daadkrachtige besluiten neemt, ga je wel's op tenen staan en dat krijg je vroeg of laat terug'.
Jawel, de beste Burgemeester blijft de beste, hij mag zijn positie best uitbaten en de volksvertegenwoordiging deugt niet.

Regent en kruimeldief, die beste burgemeester!


freek

Schouwtoneel (6) – slempen

“Kinderen die bijvoorbeeld te vaak ongeoorloofd van school wegblijven, tekenen van fysieke of emotionele mishandeling vertonen of op een andere manier tegengewerkt worden in hun ontwikkeling. Als dit wordt geconstateerd is het de verantwoordelijkheid van professionele hulpverleners om actie te ondernemen.” Dit schrijft D66 in het verkiezingsprogramma en dat is helemaal niet gek bedacht. Alleen vraag ik mij en u af: wat heeft dat met de deelraad van stadsdeel Oost te maken? Een deelraad die helemaal niet gáát over de verantwoordelijkheid van professionele hulpverleners. Zelfs niet over de financiering van die hulpverleners. Gelukkig maakt D66 het helemaal goed met een andere mooie zin: “Een totaalverbod op alcohol in het park, die het ook voor buurtbewoners onmogelijk maakt om een onschuldig glaasje te drinken op een mooie zomerse dag, gaat echter veel te ver.” Kijk, nu hebben we het over slempen in het mooie Oosterpark en dat valt wèl onder de bevoegdheden van het stadsdeel. Waar de een in de zomer een onschuldig flesje rosé mag wegklokken mag de ander niet zijn schuldig blikje bier in de winter opslurpen. Verschil moet er zijn.
Ook de PvdA-afdeling Oost schrijft van die zwierige zinnen in het verkiezingsprogramma: “Dat betekent voor het welzijnsbeleid dat we ons allereerst richten op het bevorderen van een samenleving waarin alle inwoners oog hebben voor elkaar en samen willen werken aan de leefbaarheid van hun straat of hun buurt.” Vertel in je eigen woorden wat hier bedoeld wordt, zou mijn vroegere leraar Nederlands nu zeggen.
Ja, het is fijn dat de lokale politiek zo dicht bij de burger staat. Dan gaat het eindelijk eens ergens over. Ik stort me weer in de werken van de D66-afdeling Oost: “Het adopteren van elkaars geveltuinen kan een extra verbinding vormen tussen oud en jong, allochtoon en autochtoon, werkende en niet-werkende.” Na lezing van deze zin controleer ik even of mijn stemkaart nog op het prikbord hangt. Misschien ga ik op de verkiezingsdag einde middag wel even het café in en ja, dat kan uitlopen. Dan kom ik mezelf rond sluitingstijd van de stembus tegen bij mijn favoriete stembureau, gevestigd in een Chinees met een volledige vergunning. “Hoe weet ook weer die bartij van die verbindende gevelduinen? W66? DOEN!”

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Stampen

Ruim drie jaar geleden zag het CDA kans om de slogan: 'Met Wouter Bos ben je de klos' in het nationale geheugen te stampen. Nu probeert de VVD haar liberale principes uit te venten door Bos consequent ' de minister met het gat in zijn hand' te noemen. Heer Rutte deed dit zes keer in een NOVA uitzending van vijfentwintig minuten.
Dus voortaan:
'Met Balkenende weer vier jaar ellende!'
en
'Met Mark van de VVD gaat sociaal beleid door de plee!'.

Kwestie van volhouden.

freek

Winkel

Ik ben geboren in een historisch huis. Een weduwe vestigde in dat pand in 1753 een winkeltje in kruideniers -en koloniale waren. Dat zaakje liep goed en haar nageslacht zorgde voor uitbreiding van de nering. Zo was op het laatst bijna de hele arbeidersbevolking van de plaats waar ik als kind woonde in dienst van dat nageslacht, dat in mijn jongenstijd mijnheer Cees werd genoemd.
Toen de zaak tweehonderd jaar bestond hieven tientallen leden van het personeel een luidruchtige aubade aan voor ons huis. Ik stond toen achter een raam te kijken en was een weinig trots op ons huis.
Het was geen spectaculair huis en uit reclameoverweging heeft de firma een rustiek pandje, verderop in de winkelstraat gebombardeerd tot het eerste pand van de firma. Ze maakten het mooi old finish , hingen een houten schild, met een witte os daarop, boven de voordeur en een nieuwe mythe was geboren.
Drink hun koffie en thee, spaar hun punten, rook hun tabak, maar geloof die lui van Douwe Egberts niet.



freek

Schouwtoneel (5) - knorrepot

“Dapper, Duidelijk en Daadkrachtig”, dat is het motto van de PvdA-afdeling Oost in de verkiezingscampagne. Duh-Duh-Duh, mijn gedachten dwalen af naar het motto van Balkenende I. Was dat ook niet iets met duidelijk en daadkracht en wie-weet dapper? Een klein vleugje van mijn gedachtewolk kiest een andere richting en komt uit bij Dappere Dodo en de Vliegende Knorrepot. Jammer dat díé niet meedoet met de deelraadsverkiezingen. Het CDA heeft ook een mooie naam bedacht voor het programma: ”Amsterdam verdient beter”. Als enige heeft het CDA geen eigen programma voor het gebied tussen Weesperzijdestrook en IJburg gemaakt met als reden dat het stedelijk programma volstaat. Het CDA wil zich “hard maken voor” waar de PvdA de hele tijd maar “wil vechten voor”. Ik vind het allebei niks. Waarom slaan politieke partijen altijd zo’n rare nare toon aan? Je kunt toch ook gewoon zeggen wat je wilt?
Over kunst is het CDA wel duidelijk, het moet gezegd. “Architectuur en kunst moeten minder elitair worden, maar meer zorgen voor een gevoel van trots bij de Amsterdammers”. Een tekst waar Stalin zijn snorharen bij zou aflikken.
In de bus lag vandaag een folder van het CDA met op de flipside de vijf punten voor Oost. Toch nog een beetje een eigen programma. Goedkoper wonen voor de gezinnen met kinderen, in een niet al te hoge flat, goedkoop het autootje parkeren, een strand voor de arbeiders om de hoek en heel Oost “is van ons allemaal”. Ik begin nu toch echt te denken dat die C van de CPN geleend is.

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Boek

Eindelijk het boek van de dames historicae Hermans en Hooghiemstra gelezen, getiteld 'Voor de troon wordt men niet ongestraft geboren'. Het boek geeft een onthullend en hilarisch beeld van de historische ontwikkeling van de monarchie in Nederland. Van Koning Willem 1, die eerst smekend aan Napoleon vroeg om in aanmerking te mogen komen voor een stukje territoir in het door Napoleon bezette Duitsland en toen een piepklein stukje grond (Fulda) als vorstendom mocht beheren, maar later, toen Napoleon was verslagen, zich opportunistisch als een door God gezonden soeverein op het strand van Scheveningen liet verwelkomen.
Tot Willem 3, die naar Engeland vluchtte toen zijn vader op het punt van overlijden stond, omdat hij liever het vrije leven dan de troon wilde en die door een delegatie werd overgehaald om toch koning te worden en op zijn tweeënzestigste eerst zijn zuster vroeg om de hand van haar dochtertje, om even later het negentienjarige meisje Emma van Waldeck-Pyrmont te trouwen en te bezwangeren met een troonopvolger. De kinderen van zijn eerste huwelijk waren immers dood en één leefde samen met een stalknecht en had een bastaard.

Wie na dit boek nog gelooft in de band 'God, Nederland en Oranje', is van lotje getikt.
De uitgever heeft op de voorkaft van het boek een promotiesticker geplakt met een uitspraak van konigin Beatrix: 'Dit boek geeft een eenzijdig beeld van mijn voorouders'.


freek

Gemser

Sven Kramer en Gerard Kemkers kon ik zojuist niet goed verstaan maar Henk Gemser kwam luid en duidelijk door: "Dát kan beter..."

Metz kijkt televisie

Zien

Naast lezen, komen wij op het platteland met wandelen de winter door. Het gure gladde weer geeft geen aanleiding om de auto te pakken, dus kuier ik in de omgeving. Daar is van alles te zien. Zo zag ik aan de rand van de singel zeven reeën, die mij hun witte kontjes lieten zien en toen verder doorgingen met grazen op een braakliggend stuk maisland. Even verderop ritselde een troep kramsvogels in de onderwal van een sloot, omdat het nog geen tijd was om naar Scandinavié of Rusland te vertrekken en op die sloot paradeerde weer een grote zilverreiger, die vanuit de Balkan is opgerukt om hier standvogel te worden.
Zo zie je maar weer: een drukte van belang bij ons op het platteland.

freek

Mist

Ik liep in de mist langs het kanaal. In de verte hoorde ik gebeuk, gebots, gebonk en doemde een steven van een ijzeren bak uit Dordrecht op. De ijsschotsen, van tien centimeter dik, bestegen de boeg, braken dof rommelend in stukken en verdwenen onder het schip of werden aan weerskanten daarvan over elkaar heen geduwd. Deze explosie van kracht ebde weg en Bijke hervatte haar speurtocht naar muizen, in de berm.
Verderop zag ik uit door mist een stuk omgeploegd maisland op, dacht ik, maar de donkere vlek in de verte was geen rulle aarde, maar het was een verzameling van zo'n duizend grauwe ganzen, die, toen Bijke een spurtje trok, luid gakkend opstegen en als een grote donkere wolk door de mist zeilden.
Toen was het weer stil.


freek

Rust

We hebben bij ons op het platteland gehoord dat het kabinet is gevallen, maar er nog niets van gemerkt. Wel stiefelde zaterdagochtend een zwerm bejaarde CDA'ers, met gifgroene sjaals om, door de sneeuw van onze dorpsstraat, maar dat was vanwege de gemeenteraadsverkiezingen.

De hamvraag bij de kabinetsclash blijft, waarom Wouter Bos zo vastberaden voor de camera zei dat de PvdA niet langer in Uruzgan wilde blijven, terwijl hij paar dagen daarvoor als vice ministerpresident, namens het kabinet zei dat alle opties besproken zouden worden.

Door mijn opvoeding gedesemd. geloof ik dat die gluipkop van een Maxime Verhagen een vies spelletje heeft gespeeld, maar dat is natuurlijk bevooroordeeld piskijken.



freek

Duo

In de pauze van het freefight gevecht in de Haagse Stolp Arena, kwamen twee sprookjesfiguren aan het woord: de schone prins Asscher met twinkelende oogopslag en zachte, melodieuze stem en de wrattige pad Hillen die opgeblazen en met een mond vol slootwater zijn commentaar lispelde.
De inhoud van hun boodschappen was identiek aan hun verschijning. De schone prins was verwonderd en klaterde dat hij hield van eerlijkheid en oprechtheid. De wrattige pad sproeide dat hij door alle sloten van Nederland had gebaggerd en wel wist hoe de wereld in elkaar zat. Vond de schone prins de vertoning in de Haagse Stolp Arena, naar om te zien, de wrattige pad rook wellustig de 'roofdierengeur' tijdens het gevecht. Vroeg de schone prins zich 'oprecht' iets af, de wrattige pad wist het cynische antwoord al.
Betere typecasting heb ik zelden gezien.

freek

Goedemorgen de mantelzorger (57) - de begrafenis

Vanmiddag hebben familie en buren de buurvrouw begraven. De hulphond, al enkele maanden opgevangen door een buurtbewoonster, hield zich voorbeeldig. Sinds de scheiding draagt de hond een muilkorf. In de verwarring vergat het dier alle lessen over sleutels oprapen en ontpopte zich als een bijtert.
Na afloop, boven de koffie en de cake, was iedereen het erover eens: zo was het beter. Voor de buurvrouw, voor de familie, voor de buren, zelfs voor de hond die van voren dan mag bijten maar van achteren nog altijd kwispelt.

Metz de ex-mantelzorger

Bericht

Ik las een persbericht van TON, dat tegenwoordig TROTS wil heten, maar dat vindt de Tros weer niet leuk. In dit persbericht wordt gewag gemaakt van een op handen zijnde koene daad van Rita die zal plaatsvinden om 19.00 in het Sanquin Hoofdbureau Regio Noord West, Plesmanlaan 125, Amstelveen.
Jawel, Rita gaat bloed geven, zomaar een halve liter.
Dus mensen, verzamelen bij het Olympisch Stadion en dan in rotten van vier de Amstelveense Weg af richting Plesmanlaan. Daar opstellen met erebogen en als Rita dan om 19.00 uur verschijnt, juichen, als ware zij de Koningin Moeder zelve.


freek

List

Volgens ons prachtblad (sinds 1752) heeft de hengstenhouder Romke A. spijt. Door verfijnd DNA onderzoek is gebleken dat hij de boel en zeker de merries geflest heeft de laatste twee jaar. Zijn populaire Friese dekhengst Rypke ( waarvan ons blad ook weet te melden dat hij als enige Friese hengst nog naturel dekte en niet in een kunstschede zijn kwakje deponeerde) was al twee jaar onvruchtbaar, maar Romke liet in zijn naam andere hensten dekken en ving de €600.- dekgeld.
Dat was niet zoals het hoorde en in vier kolommen doet Romke zijn ootmoedig zegje.

Ons prachtblad, nooit vies van een sappige detail, weet over hengst Rypke nog een aardige bijzonderheid te melden. Ik citeer:
Rypke's bijnaam was de hengst met ' in slach yn it pypke'. Tijdens een sprong was hij een aantal jaren geleden flink geraakt en gewond geraakt aan zijn penis: er zat een slag in'

Ikzelf denk dat Rypke sinds die tijd de smaak heeft verloren en tenslotte in ultieme weerzin onvruchtbaarheid heeft gesimuleerd, om onder de daad uit te komen.


freek

Dikkop

De 'Dikkop' is verkocht. Ze heeft ons drie seizoenen over de wateren vervoerd. Over het Tjeukemeer kroop ze bij harde wind langs de hoge wal naar huis en op een zomerse dag voer ze over Luts door de bossen van Gaasterland. Ze is niet zomaar een gevormd stuk polyester, maar heeft voor ons de identiteit van een betrouwbare makker aangenomen. En nu hebben wij haar in handen gesteld van een ander.
Trouweloos is de mens!

freek

Vaag

Van Metz hebben we een mooie bloemlezing van uitspraken uit grootstedelijke verkiezingsprogramma's gekregen. Het maakt de gang naar de stembus zwaar, zo'n overzicht van modische newspeak.
Bij ons op het platteland kunnen we er ook wat van, alhoewel hier nog de oude schema's gelden.
In onze politieke praktijk is de VVD blind voor alles wat ondernemers vrij baan geeft; is de PvdA voor alles wat zweemt naar werkgelegenheid en is het CDA voor alles wat het College wil. En verder weten we het niet zo goed en prevelen over goed luisteren en zo. Op de website van de PvdA lees ik een exposé van wethouder en lijstrekker Walrecht, die mijmert over het recreatiebeleid en dan het volk het volgende laat weten:
'Mijn ideeën zijn echter nog te vaag en zijn vrijwel met niemand besproken.'


freek

Schouwtoneel (4) – daarom

Mooie zinnen kom je tegen in de verkiezingsprogramma’s van de politieke partijen in mijn stadsdeel. “Met vertrouwen, lef en liefde” werpt de PvdA er op pagina 1 zomaar tussendoor. Alsof we iets met elkaar hebben en dat nu gaan bezegelen. Op diezelfde pagina lees ik: “Jonge homoseksuele en lesbische allochtonen ondervinden problemen bij het bespreekbaar maken van hun seksuele identiteit. Zij verdienen onze solidariteit; zodat ook zij kunnen kiezen in vrijheid”. Vind ik een mooie zin. Komt door dat “zodat ook zij…”. Het is de zinswending waar de dominee zijn geld mee verdient. En dus gaat mijn solidariteit, met als toegift alle lef en liefde, naar de homosexuele neger met een bochel. Mits wonende in Amsterdam Oost.
In daarom-zinnen is de PvdA ook bedreven. “De Partij van de Arbeid wil het elan van Oost versterken. Daarom staan we aan de kant van mensen die iets van hun leven en van ons stadsdeel willen maken”. Maar wat dan met de mensen die niets elannerigs met hun leven willen en al zeker niet met het (ons? hun?) stadsdeel. Die gewoon hun biertje willen drinken en het verder wel best vinden. Die met rust willen worden gelaten en niemand tot last zijn. Waarom staat de PvdA niet aan hun kant?
Midden in het PvdA-programma staat nog zo’n daarom-zin waarvan ik denk: waarom? “Om talenten maximaal te ontwikkelen streven we daarom naar brede basisscholen”. Los van het feit dat de zinsconstructie niet deugt, rijst bij mij twijfel omtrent de juistheid van de veronderstelling dat een school, dankzij de aanwezigheid van een voorschool, een koffieochtend voor ouders en een spreekuur van een maatschappelijk werker, talenten van leerlingen tot volle wasdom zal brengen. Inlegkunde, noemde mijn hoogleraar andragologie dergelijke nepwetenschappelijke beweringen ooit. Maar ja, andragologie, wie luistert er nu naar een andragoloog? Heeft er trouwens ooit iemand naar een andragoloog geluisterd?
Ook GroenLinks verstopt raadsels in het verkiezingsprogramma. “GroenLinks is voorstander van gemengde scholen. Het stadsdeel organiseert jaarlijks een scholentoer langs basisscholen waarin scholen zich aan ouders presenteren. Er moet een centraal inschrijvingssysteem komen”. Hallo, nu weet ik het nog niet. Komt er nu een scholentoer, zodat ouders zelf een keuze kunnen maken? Óf komt er een centraal inschrijvingssysteem waarbij ze een school voor hun kind krijgen toegewezen? Vroeger waren die CPN-ers tenminste duidelijk: “Hoge lonen, lage prijzen”.
Het raadsel van de dag komt uit het programma van D66: “D66 wil dat er gecommuniceerd wordt met bijvoorbeeld Hotel Arena, het Tropentheater en Panama”.
Eindelijk een partij die durft te zeggen wat de mensen denken.

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Weer

Wij van het platteland kankeren. We kankeren op het weer en vooral op de sneeuw die steeds weer valt. Met kerst was de sneeuw idyllisch, in januari verrassend licht, maar nu vervelend en hinderlijk. We klagen er dus over in het voorbijgaan: 'Die prakke mag van mij wel weg', want 'prakke' is het woord dat wij voor smurriesneeuw gebruiken en smurrie wordt die maagdelijke laag later op de dag, als het kwik boven nul is. En, verraderlijk, onder die sneeuw liggen nog vastgereden ijsklonten;wij noemen dat 'kwalsters' Intussen leggen de Eerste Hulpartsen van onze regionale ziekenhuizen, met de ogen dicht, gipsmanchetten aan om gebroken polsen.
Dus weg met die 'prakke' en opzouten die 'kwalsters.

freek

Stukske

Carnaval is in ons wingewest een namaakfeest. We hebben het nooit gedaan, maar sinds André van Duin, heeft nu bijna elk dorp zijn eigen carnavalsvereniging. We hebben geen traditie, maar de losbollen van het dorp, proberen wat zuidelijk te feesten en een polonaise. Eigenlijk is het bij ons alleen maar zuipen, alhoewel Prins Carnaval hier ook wel eens op ziekenbezoek gaat met een fruitmand. En als we zingen, zingen we over 'het paard', 'het behang', 'bloemkolen' en een 'feestneus'.
We hebben geen eigen plaatselijke liederen zoals in het zuiden en zoals ik in een interview op de radio hoorde. Een inwoner van Breda vertelde trots over het aloude plaatselijke carnavalsnummer en zong de eerste regel:
'Uit de weg want ik moet weer overgeven
en daar zitten allemaal harde stukskes in... .'
Dat hoor je bij ons niet!

freek

Schouwtoneel (3) – geactiveerde plafonds

Laten we vooral konkrete punten noemen. Zo zullen de programmacommissies van de verschillende partijen zichzelf hebben toegesproken nadat alle gemeenplaatsen waren opgetikt. “Nestkastjes worden gestimuleerd”, opperde iemand van de VVD. Ja, dat is nu een mooi konkreet voorbeeld. Op een verlanglijst vol parkeerzones, parkeerheffingen, parkeernormen, parkeergarages en parkeerplaatsen, verliest de VVD de pimpelmees niet uit het oog. Vermoedelijk zat er een vogelaar in de commissie want benevens de vraag naar “voldoende halteerplekken voor touringcars” mag alles wat vliegt zich verheugen in liberale aandacht: “Nestmogelijkheden voor vogels en vleermuizen worden standaard meegenomen in de aanbestedingen”. En elders in het programma worden ook de bijtjes en de vlinders niet vergeten.
Bij D66 heeft vermoedelijk een geflipte energieprofessor van de TU Delft een deel van het programma mogen schrijven: “D66 wil het gebruik van energetische energiedistributie toepassen, zoals bijvoorbeeld geactiveerde plafonds”. Wel lekker konkreet. Ook over de invloed van bewoners heeft D66 van die precieze zinnen opgeschreven. Het leest als een schema met pijlen en blokjes: “Tot slot, en dit is volgens D66 het belangrijkste onderdeel in dit nieuwe model, wordt een formele overlegstructuur opgebouwd met de (vice)voorzitters van de bewonersgroepen en andere belangrijke stakeholders per buurt. In dit model worden de bestaande buurtbeheergroepen feitelijk een stuk belangrijker. Ook de migrantenorganisaties moeten een plaats krijgen in deze overlegstructuur”. Zo, dat is dan ook weer geregeld. Misschien komen ze hierover tot een vergelijk met de SP, die houden ook wel van schemataal, al koesteren ze een ander eindbeeld: “Deze buurtbeheergroepen moeten zich ontwikkelen tot stevige buurtvertegenwoordigingen die een goede afspiegeling vormen van de buurt en de daar actieve organisaties, met als doel de uiteindelijke afschaffing van het stadsdeel”. Denk trouwens niet dat D66 geen heldere toekomstvisie heeft. De afdeling Oost heeft er zelfs eentje paraat voor het hele land: “Een land dat vraagt om verandering. Om een nieuw perspectief, een stip aan de horizon.”
Het liefst zou ik nu met mijn onderbroek gaan zwaaien.

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Spraak

Als je voetballers interviewt na een wedstrijd krijg je altijd hetzelfde sjabloom gesprek: de uitgewoonde speler heeft geen opvatting over de wedstrijd, maar vat de wedstrijd samen.
' We begonnen onrustig, toen Sjakie in de twaalfde minuut er één voor ons onprikte, moesten zij komen.... ' En dan zo door tot de 93ste minuut toen de scheidsrechter, 'gelukkig voor ons', de wedstrijd afblies.

Voetballer dichtten de bal in deze gesprekken een eigen identiteit toe met een sterk karakter: 'hij wilde er maar niet in. ' in plaats van dat ze meldden, dat ze mis punterden.

En voetballers zijn ook helderziende mensen, die nauwkeurig de ontwikkelingen van, laten we zeggen de tweede helft, kunnen bepalen. : 'Dan weet je, als jij niet scoort de tegenstander het doet'.

Ik mag er graag naar luisteren, naar die speler voor dat bord met sponsornamen. Het klinkt zo vertrouwd.



freek

Verifiwat?

Het is falsificatie en falsificeren dus zeggen we ook verificatie en verificeren. Dat zal de gedachtegang van Erik Akerboom zijn geweest toen hij vanmiddag op Radio 1 uitlegde dat in Den Bosch verzuimd is te verificeren. Hopelijk heeft hij meer verstand van terrorismebestrijding.

Metz luistert radio

Wakker

Ik werd vannacht wakker en dacht opeens aan Harriët S. Ze was al een eindje in de zeventig toen ik bij haar kwam in de Michelangelostraat. Ze was tandarts, als joodse vrouw eind jaren dertig uit Duitsland gevlucht en nu ging ze mijn, door een boerentandarts, verwaarloosde gebit restaureren. Ze zag er uit zoals dametjes uit A'dam Zuid rond de Beethovenstraat er uit horen te zien: Paarse spoeling in het immer verzorgde haar, aangestifte lippen, verzorgde nagellak en ze was klein en kittig en snel geïrriteerd door het soms wat passieve gedrag van haar assistente. Toen ze een verstandskies bij mij moest trekken, nodigde ze me 's morgens vroeg uit. Ze at dan eieren met spek om kracht te verzamelen en hing als het ware aan haar tang. Als ze iets moeilijk vond belde ze een vriend van de universiteitskliniek. Ze ging dan met me mee in mijn Lelijke Eend naar het W.G. en gaf de kaakchirurg, die haar zoon kon zijn, instructies.
Ze is natuurlijk al lang dood, maar was vannacht springlevend.

freek

Schouwtoneel (2) – iedereen

Schrijvers van de verkiezingsprogramma’s voor Stadsdeel Oost zijn meesters in het intrappen van open deuren. Het verkondigen van loze algemeenheden gebeurt op een dermate serieuze toon, dat ik een glimlach niet onderdrukken kan. Een hele reeks glimlachen.
“We willen een tolerant stadsdeel waar mensen vrij kunnen zijn”, verrast de PvdA ons. En: “Iedereen heeft recht op veiligheid”. Je moet er maar opkomen. Hebben andere partijen misschien een onderscheidende gedachte? “D66 Oost wil dat iedereen kan deelnemen aan het leven in het stadsdeel”. Dank u. Als het aan GroenLinks ligt “verdient iedereen kwalitatief goed onderwijs.” En ook: “GroenLinks wil dat iedereen kansen krijgt om zichzelf te ontplooien”.
Iedereen dit, iedereen dat, zo schieten we echt niet op met de politieke profilering in ons stadsdeel. Vol verwachting duik ik in het programma van de lokale partij Meerbelangen, maar helaas, daar ligt dezelfde plaat op de pick-up: “Voor iedereen, nu en in de toekomst”. En wie mogen er van Meerbelangen meedoen, nu en in de toekomst? “Wij vinden dat iedereen moet kunnen meedoen in onze samenleving”. Ook D66 kijkt vooruit: “Naar de toekomst toe kiest D66 er voor om ons stadsdeel verder te ontwikkelen”. Maar, het moet gezegd, ze hebben wel een origineel standpunt over de jeugd: “Kinderen en jongeren kunnen zich beter ontwikkelen als zij zich goed bewust zijn van de verleidingen van de stad.”
Hup, naar de Wallen met de hele klas!

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Dingetje

We zaten na afloop van de wedstrijd, die onze club eindelijk weer 's won, uitbuikend bij elkaar, toen even verderop Gerald S., onze bonkige spits, maar wel met een fluwelen balbehandeling, zich voor de camera opstelde om commentaar te geven. Nu is Gerald geen spraakwonder; het lijkt wel of een meetrillende maagklep eerder zijn geluid voortbrengt dan zijn stembanden, zo ingeslikt praat hij. Wat had de nieuwe trainer bijgedragen aan deze overwinning, luidde zo ongeveer de vraag van de interviewer en enigszins rafelig kwam uit de mond van Gerald: 'Hij heeft wel een dingetje'.
Wij mannen lagen, ook onder invloed van de overwinning, dubbel: 'Ja Gerald, wij hebben ook een dingetje... '
Flauw, maar ja... .
De interviewer liet zich echter niet door het 'dingetje' van Gerald het bos insturen en vroeg door over de invloed van de nieuwe trainer: 'Was dat al op de training te merken?'
En toen zei Gerald ernstig en letterlijk: 'Nou ja, hij stopt er zijn dingetje wel in'.
Ze konden ons opdweilen!


freek

Schouwtoneel (1) - mevrouw en meneer

Op 3 maart mag ik twee keer stemmen: voor de gemeenteraad van Amsterdam en voor de deelraad van Stadsdeel Oost. Nu al zit ik met de handen in het haar. Die gemeenteraad, daar kom ik wel uit, maar wat moet ik met de stadsdeelraad? Oorspronkelijk hadden stadsdeelraden redelijk wat zeggenschap, voorzien van bijbehorende democratische kop, met politieke partijen, verkiezingen en fractieleden die in de loop der jaren via de voorzitter elkaar mevrouw en meneer gingen noemen. Maar op 10 juni 2009 heeft de gemeenteraad, na lezing van het rapport Mertens, de klok weer teruggezet naar het pre-deelraadtijdperk. Alle beleidskeuzen, of het nu om veiligheid, jeugd, onderwijs, tarieven, milieu, zorg of bouwen gaat, liggen weer ouderwets op het bordje van de gemeenteraad. Deelraden rest niets dan uniforme uitvoering van stedelijk vastgesteld beleid. Nu is daar niks mis mee, integendeel, het is zelfs een eerzame taak. Geen reden dus om schamper te doen over stadsdelen. Maar die verkiezingen… waar gaan die eigenlijk nog over?

Buiten hangt al twee dagen een grijze wolk over mijn stadsdeeldeel, een mooi moment om eens in de verkiezingsprogramma’s te duiken van de zes partijen die naar mijn stem dingen. Misschien dat ik daar een aanwijzing vind óm te gaan stemmen en wie weet ook op welke partij. Kom ik er niet uit, dat stem ik maar weer eens op de partij waar ik lid van ben. Alhoewel, die krijgt al contributie van me, misschien moet ik mijn stem dus aan een ander gunnen. We zullen zien.
Als ik zo de programma’s doorblader van PvdA, GroenLinks, VVD, D66, SP en de lokale partij Méérbelangen (het CDA doet wel mee maar heeft zijn verkiezingsprogramma zo goed verstopt op internet dat ik het niet vinden kan), lees ik tussen de regels de worstelingen van commissies met tekstwijzigingen, cultuurbotsingen van fuserende stadsdelen, oude garde, grote idealen, newspeak, oude teksten en gebrek aan houvast. De stadsdeelraad mag nergens over gaan, politieke partijen etaleren van de weeromstuit een mening over alles. Europa, homosexualiteit, Schiphol, werkgelegenheid, de crisis: u roept en de deelraad draait.
Hieronder staat deel 1 van een bloemlezing uit de verkiezingsprogramma’s voor de stadsdeelraad van Amsterdam Oost, waarbij ik alvast verklap dat ik 25 keer duurzaam tegenkwam. Dat viel mee.

“We beseffen ons dat Europa zich in een economische crisis bevindt”, schrijft de afdeling Amsterdam-Oost van de PvdA en dat is een hele geruststelling. Stel je voor dat ze in de rest van de wereld ook last zouden hebben van de crisis, dan moet je je pas echt zorgen gaan maken. Ook de afdeling Amsterdam-Oost van D66 kijkt met een schuin oog naar Europa en lijft dat en passant in: “Wij onderkennen dat Europa steeds meer ons binnenland wordt.”
Waarmee de vraag zich opdringt wáár Stadsdeel Oost eigenlijk ligt. D66 weet ‘t: “Amsterdam Oost vormt in de metropool Amsterdam de verbinding tussen Amsterdam Centrum, Almere, Diemen, Ouder Amstel, Amstelveen, Amsterdam Zuid en Amsterdam Noord.” Zo is dat, en als je de passerpunt in het Muiderpoortstation prikt en een mooie grote cirkel trekt moet je niet verbaasd opkijken als Stadsdeel Oost het middelpunt van de wereld blijkt te zijn.
En zo groot! D66: “Nu de stadsdelen zijn gefuseerd en Stadsdeel Oost veel groter is geworden, moet er meer aandacht worden besteed aan de invloed van de bewoners”. Hoezo nu meer? Dient bij kleinere stadsdelen de invloed van bewoners te verminderen?
GroenLinks hanteert ook een aparte logica: “Een groter stadsdeel biedt ook kansen om bewonersparticipatie te verbeteren”. Een kleiner stadsdeel niet dus, terwijl je andersom zou verwachten. Gelukkig kun je van mening verschillen over grootte. En daarover vergaderen. D66: “De grootte van de buurt is een punt van overleg alsmede de frequentie waarin wordt vergaderd”. Daar zal deze partij vast iets anders mee bedoelen maar wat?
Plotseling schiet me de titel van het rapport Mertens te binnen: “De stad is een schouwtoneel, elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel”.
(wordt vervolgd)

Metz leest verkiezingsprogramma’s

Trainer

De trainer van mijn cluppie, laten we hem Jan noemen, leed aan voetbal. Dat zag je vooral na de wedstrijd. Alhoewel hij zijn gezicht altijd strak in de plooi hield en de wedstrijd in grote sterke mannentaal analyseerde voor persmannen en Barbara Barend, keek hij altijd wat weg van zijn publiek, alsof hij er eigenlijk niet wilde zijn. Jan kookte immers van woede, liep over van vreugde, jankte van verdriet en vloekte verongelijkt. Maar wel allemaal van binnen. Maar zoals elk rossig type (ik kan daar van meepraten) kleurden deze emoties zijn gezicht, bleek of rood. Eergisteren zei Jan dat hij er niet meer tegen kon en nam ontslag en meteen drie weken vakantie. Die gun ik hem van harte, maar ik hoop hem wel weer bij mijn club te zien.

freek

Voetbal

Mijn cluppie is radeloos en bijna reddeloos. Nu VVV -Venlo gemakkelijk won en de tweede trainer van dit seizoen ontslag heeft genomen, wordt het degradatievoetbal. En dat met de vijfde begroting van de Eredivisie. Ik maak grappen in de trant van: 'Is mijn seizoenkaart ook geldig voor de wedstrijden in de nacompetitie', maar eigenlijk heb ik flink de pest in en lig bij het wakkerworden aan mijn ontregelde clubje te denken. Dat had ik vroeger niet; misschien waren er toen meer dingen om je druk over te maken, maar nu kijk ik voor ik Studio Sport aan zet, eerst op teletekst, om de uitslag van de wedstrijd van mijn club te lezen. Hebben ze verloren, dan kijk ik niet meer naar de samenvatting. Ik ga mezelf niet kwellen en onrustig een boek lezen.




freek

Nat

Voor de winter heb ik drie jassen: een jekkertje met voering voor de 'warme' dagen; een waxjas voor de regendagen en een schippers bonkertje voor de koude dagen. En alle drie hangen ze ergens in het huis boven een radiator, omdat ze nat zijn, doorweekt nat. Dat komt omdat ik met Bijke loop, ook als wind en sneeuwregen ons striemen. Wij zijn dus meestal met z'n tweeën in het veld en dan kan het gebeuren dat opeens een koppeltje van zeven reeën voor ons de Legemeerster Singel oversteekt. En dat in een streek waar het land plat en leeg is met alleen hier en daar een hakhoutsingel.


freek

De morsige oude man met een zuurstofslangetje in beide neusgaten was Jan Blokker. Ik heb een tijdje naar de foto gekeken. Blokker was de beste columnist van Nederland met een productie van drie stukjes per week. Altijd in De Volkskrant, tot hij ruzie kreeg en overstapte naar het jongerenblad NRCnext. Hij was toen uit mijn zicht. Karakteristieke fotohouding van Blokker was vroeger: het grote hoofd dat met de kin steunde op de muis van de ene hand terwijl tussen de vingers van de andere hand, waarvan de elleboog op een tafelblad steunde,zich een smeulende sigaret bevond.
De foto van nu toont een vermoeide hondenkop, maar hij is dan ook al een long kwijt door de kanker en lag nu weer te herstellen van aandoening.
Maar in het interview bij de foto was Blokker nog onverzaagd. Of hij niet mentaal last had van al die ziektes vroeg de verslaggever. Blokker vond van niet: 'Ik laat de kanker niet toe tot mijn geest.'
Ik vond het een antwoord van een stoïcijn.



freek

Politiek

Vandaag iets over ons bestuur: de gemeenteraad van Skarsterlân. Vorige week heeft men genereus besloten om €10.000 aan Haïti te geven. Ook onze bestuurders, die anders om het hardst roepen dat er 'geen geld' is lieten hun gevoel spreken en versloegen daarmee verhoudingsgewijs hun collegae van Provinciale Staten van Overijsel, die hun stamelende vertegenwoordiger €500.000 liet overhandigen op de actieavond.

Een uitgetreden PvdA-vertegenwoordiger was tegen en sprak dat dit geld beter aan onze minima kon worden besteed. Trouwens deze ex PvdA-er staat nu op de tweede plaats van de kandidatenlijst van de SP bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Maar ja, nu blijkt dat die lokale SP verlinkt is door het landelijk bestuur van de SP, die vond dat er wel leden maar nog geen afdeling was en dat de kandidaten onvoldoende socialistische scholing hadden om namens de SP op het gemeentepluche te zitten. Toen keek de burgemeester nog eens naar de handtekening van voorzitter Jan Marijnissen en die bleekt vervalst. Dus belegde onze burgemeester een heuse persconferentie en stal de show. "Dit tast de wortels van de democratie aan', riep hij vol overtuiging. Omdat de beoogde SP-lijsttrekker in Limburg verbleef om 'een bevallende dochter bij te staan', zo meldt ons prachtblad (sinds 1752), moest de ex PvdA-er commentaar geven. Hij wist van niks en beloofde zich terug te trekken. Dat terugtrekken trok hij een dag later weer in: 'uit liefde voor het socialisme'.

freek

Zin

Onderstaande drie zinnen werden in ons prachtblad (sinds 1752) geplaatst bij een foto van twee schaatsers in een desolaat landschap:

' Ondanks de inzettende dooi verkenden de broers Fopke en Louw Bijma uit Hijum, hier op de Feinsumer Feart, gisteren een flink deel van de noordelijke route van de Elfstedentocht. Zij constateerden dat onder de sneeuw redelijk tot goed ijs lag. Via Bartlehiem reed het duo over de Dokkumer Ie, met uitstekend ijs, naar Wyns.'

Dit soort zinnen vind je in De Limburger niet!

freek

Stapelen 92

(klik aan voor vergroting)

We zijn al een tijdje uitgestapeld en ik ga het missen.

Deze winter zet ons de voet lelijk dwars. Het Grote Plateau, dat Berend in gedachten had en waarvan wij zeiden, dat dat wel iets was, moet wachten.

Intussen wachten de mannelijke stapelaars norsig thuis op betere tijden. Wij lossen kruiswoorderaadsels op en vervelen onze huisgenoten.

Maar Frouk onze vrouwelijke stapelaar gaat in de Ecokathedraal kijken hoe het er bij staat.

En is er hoop en leven, want Frouk zond ons een foto, waarop dat zichtbaar is.

freek

Eén ding

Mario Been van Feyenoord was zo tevreden na de overwinning op PSV, dat hij nog maar één ding wil: "Europees voetbal halen èn de beker winnen".

Metz kijkt televisie

Dagboek uit een wachtwijk (29) - sterren

Ruim twee jaar geleden legde de lokale overheid het lot van de bestaande kinderclubjes in mijn Vogelaarwijk, in handen van de markt. Die inde het geld en paste verder beleefd. Dat is natuurlijk wat al te schril, zeiden de lokale politici zo kort voor de verkiezingen tegen elkaar. Met sterren, pasjes, witte limousines en openende wethouders (alleen de voetbalkaartjes ontbreken) worden kinderen deze maand verleid naar allerhande leuke clubjes. Ja, het zou wat kunnen worden en daarenboven: liever iets dan niets.
Twee vragen resten.
Waarom moesten eerst alle circa 50 kinderclubjes die prima draaiden worden stopgezet?
Hoe kan het dat primo het welzijnscircus wordt uitbesteed en secundo de overheid zich op eigen kosten ontpopt als wervingsinstituut voor het welzijnscircus?

Metz in de buurt

Koos

Omdat de kachel lekker snorde, las ik het nieuwste boek van Koos van Zoomeren 'Die stad, dat jaar'. Het boek is een mengeling van fictie en nonfictie en gaat over de beginperiode van de Socialistische Partij (SP) in het jaat 1972. Koos schrijft prachtig en lenig en laat zichzelf en zijn alter-ego Bert aan het woord. Wie dit boek leest, ontdekt de historische wortels van de opgewonden, gelijkhebberige verontwaardiging van Agnes Kant.

Koos heeft de partij verlaten en is de natuur ingetrokken met zijn hond. Daar kwam ik hem wel eens tegen toen hij nog in Woerden woonde en ik in Loenen aan de Vecht. We liepen vaak de Hollandsche Kade af, een oeroude waterkering in het veenweide gebied bij Kamerik, met onze honden; vanuit tegenovergestelde richtingen

'Môge... !'
'Môge... !'

freek

erg

Het was vanochtend erg koud, zeg maar steenkoud. Ik schuifel met Bijke door de sneeuw richting Noordoost. Mijn aangezicht wordt strak als een trommelvel en mijn snor bevriest. Voor mij komt de zon bloedrood op. De sneeuwvlaktes zijn roodoranje in de verte
Reve dichtte:

'Uitkijkend op het lege land weet ik, dat alles wat ik zie
en denk en doe en maak, en ben,
vergaat, behalve U.'

Je zou er, inderdaad een godsgevoel van krijgen!

freek

Wit

En opnieuw was het buiten wit toen ik gisterochtend de overgordijnen opentrok. En eigenlijk is er dan niks mooiers om met Bijke als eersten door de gevallen sneeuw te lopen. In de bleke ochtendschemering zijn de contouren van huizen en schuren zacht, lijken bomen sprookjesachtig, de paarden in het land, eenzamer en is het water ijsblauw koud.

Het was zo mooi, dat we later op de dag langs de polderdijk van de Oude Noorderweg (vaarwater) hebben gelopen. Daar was ook nog niemand geweest.

freek

Oetlul

Dick Advocaat, de trainer van AZ, werd naar de tribune gestuurd omdat hij de scheidsrechter een oetlul noemde. Dat zei deze Hagenees na afloop van de wedstrijd tegen Ajax. Hij zat achter zo'n gerokte voetbalpersconferentietafel voor een bord vol sponsornamen. Naast hem zat Martin Jol, ook al geboren in Den Haag (Scheveningen om precies te zijn) en samen met Advocaat getogen bij ADO. Het zijn bonkige mannen. Ze houden niet van abracte terugblikken. Worden ze boos, dan vallen ze zo mooi terug op het plat Haags, na te bootsen door de onderkaak los te laten hangen. Maar ook in de keuze van scheldwoord, verraadt de Hagenees zich.
Oetlul.
Typisch Haags.
En binnen de Haagse rangorde der scheldwoorden tamelijk mild, net zo mild als bijvoorbeeld flapdrol. Een Hagenees die enorm boos is maar zichzelf 100% beheerst, zegt oetlul. Tom Egberts van Studio Sport komt niet uit Den Haag. Hij bladert in de Van Dale en geeft de scheids gelijk want volgens Van Dale & Egberts staat oetlul gelijk aan hufter. Dat mag in Almelo zo zijn maar in Den Haag is een hufter echt een enorme plurk, een gemene kindermepper die zelfs in koffiehuis Spoorzicht (waar je je gestolen tomtom voor halfgeld terug kan kopen) niet meer welkom is.
Nederland snapt Den Haag niet. Oetlul is kindvriendelijk schelden, gelijk aan potjandoppie in Almelo. Gewoon schelden is in Den Haag 'kanker' voor elk zelfstandig naamwoord zetten (buitengemeen onsmakelijk vind ik dat overigens, daar mag je van mij rood voor geven), en echt raak schelden bestaat in de Hofstad uit een eindeloze reeks van ernstige ziektes en minderwaardig geachte beroepen.
Advocaat is dus ten onrechte gestraft.

Metz kijkt televisie

PS. En ADO had moeten winnen.

Alleen

Ik zag een stukje van Help Haïti en ik dacht aan Patrick, een Haïtiaans jongetje, dat tijden geleden soms bij ons logeerde vanwege moeilijke thuisomstandigheden. Later ging hij naar het Burgerweeshuis, achter het Olympisch Stadion. En toen dacht ik aan Frieda, die daar ook woonde. En als ik aan Frieda denk, denk ik aan de gebeurtenis die voor mij een metafoor is voor eenzaamheid.
Ik was in die tijd onderwijzer aan een lomschool en deed met mijn groep mee aan de avondvierdaagse. Elke avond verzamelden wij ons bij de reclamezuil voor de Nieuwe RAI en lieten daarna een spoor van geknakt fluitekruid achter in de bermen langs de Amstel e.o.
De laatste avond werden mijn leerlingen met bloemen onthaald en meegenomen door ouder(s) of anderszins.
Frieda was vergeten, er was niemand van de groepsleiding. Omdat het al schemerde, bracht ik haar naar 'huis' in mijn Lelijke Eend bestel (tijdsbeeld). Het Burgerweeshuis was donker; er brandde spaarzaam nachtverlichting. Frieda liep met mij op de deur af en drukte op de bel. De deur werd zoemend electrisch geopend. Frieda liep zonder om te kijken door de schemerige gang en verdween, richting haar leefgroep.

freek

Zaak

Wilders was voor de rechter en dat gaf commotie. Het ex-Pim Fortuynvolk verzamelde zich voor het gerechtsgebouw. Camera's en microfoons vingen de woedende onvrede. Daar kan ik wel mee leven, want Geert is machtig en vertolkt hun onmacht.
Maar Wilders zelf is natuurlijk een proleet van het zuiverste water.
Deze transcriptie plukte ik van internet:

'Laten we onze straten terugveroveren.
Laten we zorgen dat Nederland er eindelijk weer als Nederland uit gaat zien
Tijd voor de grote schoonmaak van onze straten.'


Wilders zei dat in het parlement en Femke en co. twitterden rustig verder met hun mobiele telefoons, maar zeg nou zelf, dit had Joseph Goebbels in 1935 in één van zijn radiopraatjes kunnen zeggen, als we voor Nederland , Duitschland lezen

freek

Weg

De laatste sneeuw smelt en de tuin is kletsnat. Toch is er hoop in de lucht. De mezen zijn druk in de taxus, de mussen tjilpen in de kieren van de planken van de schutting en een paar merels fluiten hun territorium schoon. Dat laatste is veel te vroeg, want het voorjaar is ver weg, maar niettemin veelbelovend.



freek

blue

Gisteren was het Blue Monday, de treurigste dag van het jaar. De feestdagen zijn achter de rug, de goede voornemens versleten en het voorjaar laat op zicht wachten.
Hoe heb ik deze dag stukgeslagen?
Bij zonsopgang heb ik een wandeling met de hond gemaakt, paarden in de mist geaaid en over een droom gemijmerd. Daarna wat gewerkt en om twaalf uur weer met de hond op pad door het dorp, mensen gezien en gesproken en stokken gegooid. In de middag tot drie uur gelezen en toen met de hond naar het bos. De wetterhoun Murk en baas ontmoet. 's Avonds nog een beetje gelezen en toen aan de buis.
Een welbestede dag dus, die er uit zag als de meeste dagen.



freek

Toneel

Nog even dat debat in de Kamer over Irak en Balkenende. De Kamer heeft twee toneelspelers van formaat.
Daar is op de eerst plaats: Halsema. Alhoewel haar uitspraak (slepend met sisgeluiden en zo nu en dan een slok lucht) beter kan, is haar timing perfect en haar typecasting magistraal. Ze speelt gelaagd, het naïve vrouwtje ('mag ik 's een eenvoudige vraag stellen', 'misschien zie ik het verkeerd'), dat eigenlijk een slim wijf blijkt te zijn.( 'dan zal ik het u uitleggen')
Beste toneelspeler is evenwel Pechtold. Met een stem die zelfs op het schellinkje glashelder is, speelt hij met verve de verontwaardigde intellectueel. Hij doet alsof hij nadenkt (vinger langs de neus), hij goochelt met documenten en uitspraken, zijn stap naar de microfoon is uitgeprobeerd en zijn verbazing is geoefend. Alles lijkt naturel.
Mijn probleem is, dat het het met beide inhoudelijk eens ben, maar hen niet geloof, omdat ze toneelspelen.

freek

Debat

Toch maar even gekeken naar het Kamerdebat over Irak en zo. Met name de oppositie putte zich uit in geweeklaag dat het bij ons weer niet om die 'verschrikkelijke' ,'illegale' oorlog ging, maar weer om benepen Hollandse gestuntel.
Schande!
Toch waren het met name die oppositiepartijen die elke komma afstoften, iedere zin binnenste buiten keerden en Marriët Hamer al interrumpeerden, voordat ze aan haar betoog begonnen was.
Het mag van mij hoor en het moet misschien ook wel, al die slimme vraagjes om enig politiek gewin te halen, maar dan niet zeuren, dat de oorlog ver weg is!


freek

Noord-Korea

Goudlokje Wilders maakte bezwaar tegen zijn op handen zijnde vervolging en moest dus met maatje Moskowitz naar de rechtbank. Dat viel hem niet mee. De officier van Justitie had niet naar hem gekeken en het was twee graden onder nul in de rechtzaal, volgens Wilders, om daarna de voorbedacht uitsmijter te serveren: 'Het rechtssysteem in Noord-Korea is nog beter dan in Nederland... .' Ik denk dat uiterst rechts hier uiterst links raakt en is Geert heimelijk jaloers op dat autoritaire systeem, waar maar één man het voor het zeggen heeft. Hij is niet voor niks de Kim Jong-il van de PVV fractie.

Hans niet

De website van de Amsterdamse afdeling van de PvdA is van deze tijd. Beeldmerken van Twitter, Facebook, Linkedin, YouTube en Hyves sieren het beeld op. Je moet even scrollen voor de eerste tekst verschijnt: een juichend stukje over de Giro d'Italia en dat doet mij als wielerliefhebber natuurlijk goed. Verder vullen foto's en video's van kopman Lodewijk Asscher (Team Asscher) het scherm. Temidden van deze beelden staan portretten van enkele ploeggenoten die een blog onderhouden. Daartussen ook Hans Gerson. Bijna 35 jaar ambtenaar van de gemeente en dan in ene wethouder van die verdoemde Noordzuidlijn. Gerson een blog? Zo'n brave PvdA-blog waarin de eigen bokalen worden opgewreven? Dat kunnen ze die man toch niet aandoen. Kijk, dat Gersons voorganger alsmaar op het partijblog meldde dat hij tijdig zijn contributie had betaald, is tot daaraan toe maar om nu een supersub op jaren te forceren tot tweets en blogs, dat is toch stuitend.
Een muisklik verder was ik gerust gesteld.

Metz kijkt websites

schuw

Eén van de meest schuwe vogels die ik ken, is de roerdomp. Ik heb hem eens vluchtig gezien in het riet van de Koevorder en één keer gehoord in het Schar bij St Johannesga, maar zaterdag overviel ik hem. Ik liep de weg langs Dijken tegen de ijskoude wind op; voor intimi, zo ongeveer bij de boerderij van Ed Nijpels. Opeens kreeg Bijke lucht en dook in de onderwal van de bermsloot. En daar verhief hij zich: een roerdomp en na moeizaam wat hoogte te hebben gewonnen vloog hij traag weg over de besneeuwde velden. Ik had net gelezen in het natuurblad Grasduinen, dat zelfs de schuwe roerdomp zich bij strenge vorst uit zijn rietkraag waagt om dichter bij de mensen nog een kostje op te scharrelen.
En dat is dus waar!





freek

Stilte

De tweede opening van ons prachtblad (sinds 1752) gaat over de nieuwjaarsreceptie, die ons provinciebestuur heeft gegeven. Een 'genante vertoning' volgens de verslaggever. De Commissaris der Koningin moest zelfs om stilte schreeuwen, maar het receptievolk keuvelde ongedwongen door. Ik ken die Commissaris van vroeger, toen hij nog niet van de Koningin was, maar een jonge, ambitieuze en gedreven gemeenteambtenaar, wat kort door de bocht, maar niet te beroerd om hard te werken en vasthoudend in zijn opvattingen. Je kon hem er wel bij hebben.
Maar nu sloeg hij de plank mis, volgens ons blad. Zoals altijd, bij de 'ons kent ons 'clubjes, waartoe ik ook onze provincie met haar gemeentes reken, zijn collega bestuurders immer bereid om, achter de hand, wat zout in de wond te wrijven. Zo tekende ons blad op uit de mond van de, ook aanwezige. burgemeester van de gemeente waar ik woon, dat hij 'het altijd houdt bij een korte, maar krachtige toespraak, want ' dan kan iedereen snel aan de borrel... .'
Hij zei dat 'zo neutraal mogelijk', monkelde ons blad.

Welnu, ik heb twee -of drie keer zo'n toespraak van die burgervader mogen aanhoren en het gerecht, dat hij toen opdiende was langdradig en smaakte zouteloos!

freek

Gevoel

De echte temperatuur hangt met pegeltjes aan mijn snor en de gevoelstemperatuur snijdt me de adem af. Het is hier, op het platteland, Siberisch. Watervogels klonteren bij elkaar in het enige wak van het dorp en reigers vliegen, de uitputting nabij, traag op. De natuur houdt opruiming en elk beest dat niet weldoorvoed de winter is ingegaan, komt nu aan de beurt. Dat is een geluk voor de buizerd, die ik van een eendenkarkas zag opvliegen en even later zag ik een aangereden haas aan de kant van de weg liggen,die van achteren al lekker was opgesmikkeld.


freek

Lezen

Scandinaviërs lezen dikke turven in de winter, want buitenshuis is het bar weer. Ik lees, nu de sneeuw opstuift tegen de gevel van het huis, de biografie van Johnny van Doorn, alias de Selfkicker. Een icoon uit de tijd dat ikzelf zeer naar Amsterdam verlangde. Eén dag en het boek is uit. Het was een feest der herkenning: Johnny was even eerder in Amsterdam dan ik, maar hij heeft de stad en dit ondermaanse ook weer eerder verlaten. Hij dook in de branding van die tijd, ik surfde er voorzichtig over heen. Ik las dat Johnny een zoon had , die de enigszins burleske naam Sindbad droeg. Johnny was geen vader,behalve op vakantie en Sindbad groeide, volgens de biograaf, op tot een ietwat vreemde en teruggetrokken jongen, terwijl Johnny de straten en kroegen afschuimde. Maar toen Johnny doodging in het Boven IJ Ziekenhuis was het laatste woord, dat hij sprak: 'Sindbad.'



freek

Laat

Waarom worden 's avonds laat programma's uitgezonden, die er toe doen en is prime time uitsluitend voorbehouden aan altijd dezelfde BN'ers. Zo stal dinsdagavond de IKON mijn show met het programma LUX, waarin acht denkers en schrijvers hun licht lieten schijnen over onze wereld. De Franse politicoloog Dominique Moïsi had het over de de culturele botsingen in de wereld en verklaarde die aan de hand van emoties. In het Verre Oosten heerst de emotie van de hoop. In de Arabische wereld heerst de emotie van de vernedering en in het Westen de emotie van de angst.
Bij hoop hoort een optimistische kijk op de toekomst, morgen wordt het beter.
Bij vernedering is er geen toekomst en heden, maar wordt het verleden gekoesterd.
En bij angst kijkt men pessimistisch naar de toekomst; morgen wordt het slechter.
Populisten als Wilders maken gebruik van deze angst. Ze wakkeren de angst aan. Het levert meer angst en stemmen op.
Er volgen nog drie uitzendingen met deze visionaire wereldburgers.
Komt dat zien en horen!


freek

Wit

"De wereld was weer 'woest en ledig' , toen ik met Bijke ging lopen. De weilanden, maar ook het meer waren wit door het besneeuwde ijs. En boven dat ijs hing eerst een laag wattige grondmist, voordat de witte lucht te zien was, met hier en daar de silhouetten van ganzen en in de verte bij de zwakke scheidslijn tussen land en lucht, voeren twee kleurige heteluchtballonnen door deze bleke ruimte, die oneindig is.

freek

Brrr...

(klik aan voor vergroting)

Ja mensen, bij ons op het platteland is het bitter koud. Het is -3, maar de gevoelstemperatuur is -12. Dat komt omdat er bij ons bijna geen beschermend struweel is, zodat de noordooster frank en vrij over velden en dorp raast. We waren even buitengaats, hebben een foto gemaakt en zijn toen als de wiedeweerga naar huis gegaan, om achter de centrale verwarming te kruipen en de erwtensoep te laten pruttelen. Het was het laatste blik uit onze voorraad.

'Mayday, mayday!'

freek

Stil

We zijn het nieuwe jaar goed begonnen met een stille week Na Oud en Nieuw zijn de weinige weekendmensen vertrokken en heeft de sneeuw ons toegedekt. We zijn onder ons en onze dorpssuper heeft het druk, want we kunnen de boodschappen nu moeilijk elders doen. Het hele dorp schuifelt dus naar Bauke en die zit genoeglijk achter zijn kassa. Maar hij blijft scherp. Zo vroeg een vrouw naar een voordeelaanbieding, maar toen zei Bauke rustig, maar met iets van triomf in zijn stem: 'Dat is alleen voor de vaste klanten!'

freek