Episch toernooi

Bij de digitale post trof ik vandaag een uitnodiging van de Partij van de Arbeid aan. Samen met GroenLinks en het Amsterdamse stadsdeel Zeeburg, heeft de PvdA in mijn vogelbuurt een kloof onderzocht. De kloof tussen beleid en praktijk. Ik vind het een loffelijk streven die kloof te onderzoeken, ik verstap me er al jaren in, maar de merkwaardige taal waarin de PvdA mij aanspreekt, wijst op een andere - nog nader te bestuderen - kloof. De kloof tussen gewone taal en gezwollen kromtaal. Letters uit de sociaal democratische typmachine bereiken zelden het papier in de goede volgorde. "We hoopten met dit project via een bottum-up benadering die kloof beter in beeld te krijgen. Vanuit ons episch centrum in de Indische buurt namen wij een frisse duik in het stadsdeel Zeeburg".
Een frisse duik in een episch centrum met je bottum up. Ja, dan komt die kloof wel in beeld.
Ik ga natuurlijk gewoon in op de uitnodiging. Vraag me niet waarom maar onderdeel van de bijeenkomst is een tafelvoetbaltoernooi. En daarvoor krijg je mij de deur wel uit.

Metz leest de post

stapelen 11

Een gedeelte van de muur die wij vorige week hebben gestapeld, is door doehetzelvers afgebroken om die stenen te gebruiken voor een eigen bouwsel. We zorgen er nu dus voor dat we onze arbeid van vandaag afdekken met dikke stoeptegels, zodat onze muur niet zo voor het oprapen ligt. Verder scheen de zon gefilterd door bomen op onze bouwplaats en was de stemming goed. Toen ik even aanzette om een trottoirband te verplaatsen, zorgden mijn gespannen buikspieren er voor dat de bovenste knoop van mijn broek er af sprong. Wat een geweld! Dat is me in veertig jaar werken nog niet eerder gebeurd. Johan leende mij zijn riem, want mijn broek zakte en de zijne bleef wel hangen zonder riem.
freek

Minister van Bejaarden Zaken

Verhagen zet een behoorlijke minister van Buitenlandse Zaken neer, dat moet gezegd, maar niveau-Luns zal hij nooit halen. Komt omdat hij in de verkiezingstijd in elke zin drie keer het woord bejaardenbelasting stopte. Dat boert nu op. Als hij met scherp gefronste wenkbrauwen iets van gewicht zegt, hoor ik bejaardenbelasting uit zijn mond komen.

Metz kijkt televisie

leve de natuur 19

De beuken laten hun blaadjes los en die blaadjes leggen met z'n allen een mooi bruinrood tapijt in het bos waar ik loop. De mist trekt door open kieren het bos in; het is er waterkoud. Op een kruispunt van twee bospaden ligt een gevulde vuilniszak, die zorgvuldig is dichtgetaped. Ik kan het dus niet laten. In de zak zit een mintkleurige w.c. fonteinbak inclusief kraan. Het is toch verbazend dat hier midden in het bos en ver van welke bewoonde wereld dan ook, iemand de moeite heeft genomen om hier z'n w.c. fonteinbak te dumpen. En nog netjes verpakt ook.
freek

Kuiken kort (3)

...de Volkskrant, zaterdag 27 oktober...

Deskundigen betogen, op basis van kennis van zaken en gebruik makend van logische redeneringen, dat het korten op de kinderbijslag bij weigerachtige, falende ouders, de kans op wangedrag bij hun kinderen vergroot. Politici houden niet van deskundigen, kennis van zaken en logische redeneringen. Deskundigen zijn dan weer aan de beurt om uit te leggen hoe dat komt.

...idem...

Metz leest de krant

meesters en juffen

'Allochtonen verlaten massaal pabo', kopte de krant deze morgen. Hierbij wordt de laatste strohalm voor het basisonderwijs afgebrand. Was de pabo eerder al restonderwijs voor meisjes geworden, nu trekt ook de laatste, zich emanciperende, groep aan de stutten. En misschien is dat maar goed ook. Ik ben geen marxist, wie nog wel trouwens, maar ik gok op de Verehlendung om het volk in opstand te krijgen tegen de teloorgang van het basisonderwijs. De politiek om genoeg gezichten voor de klas te krijgen, door het instroomnivo steeds te verlagen, heeft geleid tot steeds minder deelname van pientere studenten aan de opleiding en statusverlaging van het beroep. Het erge is dat alle kinderen van Nederland, of ze willen of niet, het basisonderwijs moeten ondergaan. Onderwijs, dat steeds meer de kenmerken krijgt van een dorre instructie- en toetswoestijn, waar cultuuroverdracht schriftelijk tot stand komt. Waar is de onderwijzer, die eigenwijze individualist, gebleven, die bevlogen kon vertellen over wat hem of haar raakte en boeide. Die kinderen niet alleen wat leerde, maar hen ook nieuwsgierig maakte naar de wereld om hen heen, door weet te hebben van die wereld. Ze zijn nog met een lantaarn te vinden, maar velen volgen braaf en uit lijfsbehoud de leermethodes en van zo'n vak kan je ook een 'werkervaringsplek' maken. Dus ouders van Nederland, kom in opstand. Eis dat elke potentiële leerkracht 'De gelukkige klas' van Theo Thijssen leest (nu goedkoop verkrijgbaar). Wie door dit boek wordt getroffen, mag door naar een eliteopleiding die pabo heet. Maak het vak weer speciaal.
freek

leve de natuur 18

Wie één kilometer vanaf Spannenburg langs het stroomkanaal naar het zuidwesten loopt komt bij de Lemster Brekken. Wie hier staat kan rondom kilometers ver kijken. Wie in deze tijd de inmense lucht afspeurt ziet overal groepen ganzen vliegen: solitair, in vijftallen, tientallen, in honderdtallen. Wie dan terugloopt naar Spannenburg en de dijk aftuurt ziet nog verschillende bloeiende planten: Paardenbloem, Boterbloem, Witte Klaver, Paarse Klaver, Witte Dovenetel, Duizendschoon, Reukeloze Kamille, Zevenblad.
Dat is toch wonderlijk, zo eind oktober.
freek voor verwondering

Marcel

De krakende ouwe vechtjas Marcel van Dam was bij Pauw en Witteman. Natuurlijk om z'n boek te promoten en om tussendoor wat vragen te beantwoorden. Ik ken Marcel nog uit de tijd dat als er voor zijn en mijn partij straatgevochten moest worden, je Marcel moest bellen want dan kwam het wel goed. Nu is volgens hem die partij bij hem weggedreven en moet hij dus wat anders stemmen. Hij schamperde bij P. en W. over de aanpak van de prachtwijken. Er ging alleen maar geld in stenen ging zitten, maar hij had al in 1992 het gevaar van segregatie gezien en tot nu toe was daar niks aan gedaan, dus die prachtwijk zou over 10 jaar wel weer miljarden nodig hebben. Misschien heeft van Dam gelijk en is het een beetje flauw dat ik ietwat kriegelig wordt van die 'vangaalse' wijsneuzerigheid over segregatie van iemand als Marcel, die zelf in een villa op de Veluwe woont met een paar hectare privégrond om zijn huis. Ik dacht dan ook: 'ga je mengen Marcel!'
freek

verrassing 2

Eergisteren zag ik die prachtige Grote Zilverreiger opstijgen. (zie verrassing 25-10) Nu besef ik, dat op datzelfde moment Jan Wolkers werd gecremeerd. Ik ben niet gelovig, het bovenaardse is mij vreemd, maar dit wist ik zeker: daar ging je, Jan!
freek

leve de natuur 17

Ik was in De Deelen, een mooi laagveennatuurgebied, in de streek waar vroeger ds. Ferdinand Domela Nieuwenhuis het oproer liet kraaien van de doodarme veenarbeiders, die onderhorig waren aan de veen-winkel-en kroegbaas; al deze disciplines waren in één persoon verenigd. Ik was de enige van mijn soort, maar verder barstte het er van de dieren: veel ganzen, een ree in de verte, een duikende sperwer, aalscholvers die als grote vleermuizen hun vleugels lieten drogen, soorten eenden en veel mezen -en vinkengrut. Plotseling zag ik hem lopen. Hij was wit als versgevallen sneeuw, nee, dat is schraal-wit, hij was vol-wit als slagroomkrullen op een roomtaart en stapte als een bedaarde oude heer, die met opgetrokken broekspijpen de vloedlijn verkent, over de moerassige grond. Toen hij me in de gaten kreeg, vloog hij krijsend op en streek verderop weer neer; argwanend, oplettend.
De Grote Zilverreiger is een sprookjesvogel.
freek voor natuurbeleving

Goedemorgen de mantelzorger (49) - uit coulance

Liefdadigheid heerst. Ook de verzekeringsmaatschappij ziet het vergoeden van kosten als een goede daad. Eerst verzuimt Zilveren Kruis Achmea buurvrouw De Vries naar het ziekenhuis te vervoeren. Vervolgens krijgt ze de taxikosten slechts uit coulance vergoed. Misschien. Want de coulanceprocedure die in werking treedt na een coulanceverzoek, wacht nog op een inhoudelijke reactie van de goedertierenen.

Metz de mantelzorger

stapelen 10

Vandaag ben ik begonnen aan een muur. Na het beklinkeren van de weg omhoog; het maken van een afscheiding en het slingeren van stenen de eco-kathedraal in, begin ik nu aan een echte muur. Een muur die wordt gelegd tussen een nis in een andere muur,het 'filosofenzitje' geheten en de nog te bouwen toegangstoren. Terwijl Siebe het fundament voor de toren bouwt, zijn Johan, Frouk en ik onze muur aan het uitleggen. Het wordt een mooie muur, die gemaakt wordt van trottoirbanden, stoeptegels, klinkers, gele en rode bakstenen. Over een half jaar is dit stukje muur klaar. Dan zien we weer verder.
freek voor http://www.ecokathedraal.nl/

Parijs

...VVD huis-aan-huiskrant...

Oeps, dat worden Parijse toestanden. Laat de hoofdcommissaris het maar niet horen.
Het echte nieuws ontbreekt helaas in de huis-aan-huiskrant. Wij weten dus niet of de lokale VVD-afdeling thuis hoort in het Kamp Verdonk of juist kiest voor het Kamp Kamp. Wel begrijp ik na lezing van het artikel, dat de Indische Buurt helemaal geen probleemwijk is maar reeds als prachtwijk te boek staat. Zo is dat! Roep ik al jaren. Nog even en ik word lid. Want wonen in een metropolitane trendy suburb vol croissantjes en slobberwijn, dat lijkt me wel wat. Garçon!


Metz leest de krant

Koe

Rick Hoogkamp, sportverslaggever, legt in het Radio 1 Journaal uit waarom de Franse minister van sport het dopingvraagstuk aan wil pakken: "Het plan is om de koe bij de horens te vatten want hij heeft lang genoeg door de porseleinkast gedenderd".

Metz luistert radio

niet verliezen

Waarom hoopte ik zondag vurig dat mijn cluppie van A.Z. zou winnen? Eigenlijk alleen maar omdat Van Gaal dan zou verliezen. Ik was doodsbenauwd voor de zelfvoldane nabeschouwing van 'ik heb het altijd al gezegd' Louis; die neerbuigende blik van 'je legt me woorden in de mond' Louis, die wegkijkende arrogante houding van 'moet ik het je nog 's uitleggen' Louis. Mijn cluppie won godzijdank en 'dat zijn de feiten' Louis had het nakijken. Alhoewel, 'ik ben een vakman' Louis vond dat onze goal buitenspel was. Hij had gotverdé nog gelijk ook.
freek tegen Louis

Kuiken kort (2)

...Het Parool, vandaag...

Ik neem aan dat Kuiken bij de ouders van de mannekes links in beeld, de kinderbijslag per direct heeft gekort.

Metz leest de krant

Kuiken kort

...Attje Kuiken...

Wat moet je doen om stoute kinderen op het rechte pad te krijgen? 'Korten', zegt Kuiken want zij zit voor de PvdA in de Tweede Kamer en PvdA-ers zeggen altijd 'korten' als ze mensen willen veranderen. Vanmiddag mocht zij in het programma Stand.nl tien minuten lang uitleggen dat rotkinderen beter worden als je hun dweilen van ouders de kinderbijslag afpakt.

Waarom verzinnen politici zulke maatregelen? Niet om iets nieuws mogelijk te maken. Ouders van minderjarige belhamels kunnen nu ook al beboet en vervolgd worden. Daar hebben we wetten voor, met agenten van politie, officieren van justitie en rechters die zowel kinderen als ouders gepast kunnen straffen.

Waarom komt Kuiken dan op de radio met een pleidooi voor korten? Om op de radio te zijn natuurlijk!

Allemaal heel gewoon, geen nieuws dus, maar gelukkig maakte Kuiken er toch tien mooie radiominuten van. Als u zich vanavond verveelt zou ik u willen aanraden even naar Kuiken te luisteren. De site van Stand.nl heeft haar spreekbeurt voor u bewaard. Inhoudelijk is haar verhaal niet van belang, ze heeft twee loze argumenten die ze achttien keer herhaalt. Nee, het zijn haar manoeuvres met woorden en zinsdelen die pijn doen. De ene kreupele zin struikelt over de andere omgevallen letterkast. Lidwoorden, voorzetsels en werkwoorden verlaten in willekeurige volgorde haar mond.

Metz luistert radio

leve de natuur 16

Ik liep wat te mijmeren en plotseling schoot er een vlam van schaamte door mij heen, toen ik dacht aan een klein voorval van al jaren geleden.
Het voorval speelde zich af in mijn vorige woonplaats, een dorp in de buurt van A'dam en Hilversum en aan de Vecht. Vanwege deze ligging woonden er nogal wat B.N.'rs, heel gewoon. Als t.v. babe X bij de slager kwam werd zij 'heel gewoon' als dorpeling door de slager behandeld met kwinkslagen en vertrouwelijkheden, terwijl hij mij slechts 'wat mag het zijn' en 'verder nog iets', vroeg. Onze B.N.'rs waren eigenlijk gewoner dan gewoon. Henk van der M. (ex gitarist, ex Martine B. en r.i.p) dichtte ons dorpslied met de onsterfelijke regel: 'de boeren en artisten wonen vreedzaam naast elkaar...' In dat dorp wandelde ik eens op een vroege zondagochtend met de hond door ons buurtje. Bij een hoek had ik zicht op zo'n tweehonderd meter weg en toen gebeurde het. Twee eksters vlogen laag en krijsend over de weg in mijn richting. Onder hen rende een klein diertje op de as van de weg ook mijn richting uit. Een rat dacht ik, maar het bleek een jong haasje te zijn, die vlak voor mij onder een fiets schoot. Nat, dus over en in een sloot gesprongen en bloederig, dus aangepikt. Ik ging het haasje redden, maar daarvoor is een snelle doelbewuste greep nodig en ik aarzelde te veel, uit scheiterigheid. Het doodsbange diertje kreeg van mij de gelegenheid om weg te kruipen onder een hek en verdween in een particuliere tuin. De eksters gingen op een lage tak van een boom zitten. Na enige tijd ben ik doorgelopen. Over dit halfhartig optreden, schaam ik me nog steeds bij tijd en wijle.
freek voor ego-ducument

Wolkers

Wolkers is bij aankomst daarboven direct begonnen aan de lucht.

Metz in het land

Djoeke 6

We waren gisteren in It Heidenskip, de omgeving die kleurrijk wordt geschilderd in het boek "De Oerpolder' van Hylke Speerstra (zie 'gedicht' 18-10). It Heidenskip is een lage polder net achter de 'zeedijk' bij Workum tot aan de boorden van de Fluessen. Het is leeg, laag land, waar stelpboerderijen als kathedralen uit oprijzen. De honden Djoeke (de onze) en Sally (Amsterdamse logee) vraten de modder van het asfalt en zigzagden door de bermen. In de lucht zeilden machtige wolkenpartijen. Er woei een frisse wind. Een vlucht ganzen kwam gakkend over. Verder gebeurde er eigenlijk niets. Pas toen we langs een boerderij liepen, zagen we een boer die zijn beesten voerde. Speerstra beschrijft in docudrama-stijl de geschiedenis van deze polder: de 'rise and fall' van boerengeslachten, de trek van Duitse seizoenmaaiers uit Westfalen en de zoektocht van arme sloebers uit het arme zanderige Gaasterland, die hier op twaalfjarige leeftijd naar toe liepen om een baantje als derde knecht of meid te veroveren. Eén van de respondenten van de schrijver meldt, dat haar beppe (oma) als jong meisje en meid de koeien moest melken en zo ging zitten, dat zij heel in de verte, over de Fluessen, de bossen van haar Gaasterland kon zien. Als ik zoiets lees, houd ik het niet meer droog.
freek voor sentiment

rumoer op rechts

Het is me wat met al dat gedoe op rechts. Nu Rita weer. Merkwaardig, iedereen zegt Rita, net als bij Pim maar iedereen zegt dan weer Geert Wilders of Wilders. Waar zou'm dat in zitten?
Er valt nog iets op te merken bij al deze geregisseerde opwinding. Zowel Rita als Wilders piekeren er niet over om een partij te beginnen. Zij kiezen voor een 'beweging'. Een beweging die in beweging wordt gehouden door een sterke 'frontrunner' en donateurs en vrienden die de kas spekken. Maar geen leden. Leden zijn ouderwets, die willen meedenken, meebeslissen en zijn lastig voor de koers van de grote roerganger. Zoals de onroerendgoedhandel Pim sponserde, zullen er nu ook wel weer grote en kleine geldschieters opstaan. Die verlangen op termijn altijd wat terug, maar bij Rita kan dat niet want 'er wordt een contract opgesteld, dat donateurs niet de politieke koers kunnen bepalen'. Goedzo Rita, want anders gaan donateurs wel erg op leden lijken.
freek voor politics

Trots

...nu trots...

...trots in Nederland...

...trots vanuit België...

Metz op internet

gedicht

Om vier uur lag de scheiding tussen een langdurig regenfront en de opklaring messcherp in de ruimte boven ons dorp. In het zuidoosten hingen leiblauwe donkere wolken terwijl in het noordwesten een frisse, heldere blauwe lucht zichtbaar was. Langs de scheiding kon je bijna een lineaal trekken. Jannes stopte met de fiets en we hadden het over het boek 'De Oerpolder ' van Hylke Speerstra. Ik had het in het Nederlands gelezen, Jannes zou het in het Fries lezen. 'Hoor', zei Jannes, 'de wind zit in het noorden'. Ik luisterde scherp en hoorde in de verte het gebrom van auto's op de A-weg naar de Afsluitdijk, noord dus. Verderop in een weiland liep een jongetje in een blauwe overall, waarschijnlijk net zo één als z'n vader ook draagt. Zijn sprieterige blonde haar stond rechtop in de wind. Hij riep naar een kind op het boerenerf verderop: 'Wybe, wisto wer Wytse is?" Het klonk als een klankdicht van Paul van Ostaayen.
freek voor poëzie

Bemoeizucht

...Het Parool, zaterdag 13 oktober, de kop is een citaat van wethouder Buyne...

Waar ken ik dat toch van, die roep van politici en ambtenaren om onderdanen thuis te controleren? Voeden ze hun kinderen goed op? Drinken ze niet te veel? Is de broodtrommel schoon van binnen? Liggen de lakens wel fris gewassen en scherp gevouwen in de linnenkast? Dat in Amsterdam Oud Zuid (de biotoop van bepalende politici en ambtenaren) teveel gezopen wordt en kinderen met 50 euro naar het hockeyveld worden gestuurd met de boodschap niet voor acht uur terug te komen, dat is eigen milieu, dat ontspoort niet. Nee, die eenvoudige gezinnen waar ze niet weten wat opvoeden is, die zullen we tot achter de voordeur lastig vallen. Om de overheid in mijn Vogelwijk een handje te helpen, heeft de woningbouwvereniging mijn voordeur alvast een stukje opgeschoven. Kan de stadsmarinier er straks makkelijker achter komen. Of de wijkmeester, de buurtregisseur of anders wel de straatcoach.
In de jaren twintig van de vorige eeuw had de sociaal-democratie ook zo'n bui. Met een beschavingsoffensief wilde de gegoede burgerij de gewone man manieren leren. En daarvoor moesten ze in de huiskamer zijn. In zijn onvolprezen overzichtswerk met de paradoxale titel "Ik moet omzien naar een kleinere woning want mijn gezin wordt te groot" haalt Egbert Ottens de notulen van de gemeenteraadsvergadering erbij om aan te geven dat die voordeur een wezenlijke grens was.

...uit "Ik moet omzien naar een kleinere woning
want mijn gezin wordt te groot",
Gemeentelijke Dienst Volkshuisvesting (E. Ottens) - 1975...

In 1983 mocht ik een van de eerste woningopzichteresses, van gemeentewege gerechtigd om achter de voordeur in te grijpen, interviewen. Het was de intussen bejaarde dochter van de vooroorlogse wethouder De Miranda. Met de heldere vanzelfsprekendheid die ouderen soms siert, gaf zij tijdens dat gesprek aan het zowel toen als nu ongepast te vinden om achter de voordeur van mensen hun huisje te treden. Je zou wensen dat iedereen die nu achteloos voordeuren intrapt, kennis neemt van haar gedachtes.

... uit "Asterdorp", Gemeentelijk Woningbedrijf Noord-West
(A. Dijk & S. Steinmetz) - 1983...

...idem, citaat van mevrouw Schuil-Rodrigues de Miranda...

Metz leest de krant

Weg met de lol

...de Volkskrant, vandaag...

...idem...

Vrouwen die tevreden zijn met hun leven (een 7,8 geven ze zichzelf!), die deugen niet.
Als een voorman jut Dresselhuys ze op. Zwoegen, zweten, sjouwen zullen ze.

Metz leest de krant

Leve de natuur 14

Weet u nog van het Noarderleech? Die godverlaten plek, die in november bestormd werd door autoriteiten, het leger, de pers en publiek uit heel Nederland en daarbuiten. Omdat tweehonderd paarden op een verhoging in het landschap, dobbe genaamd, stonden te wachten, tot het waddenwater weer zou zakken na een novemberstorm. Boer Piet die voor rijplezier en rookvlees paarden houdt was de kwaaie Pier. Een dierenbeul was het. De eigenaar van het Noarderleech, de natuurorganisatie It Fryske Gea, voelde zich ook enigszins in de zak gescheten, omdat zij lankmoedig met de voorwaarden van het pachtcontract met boer Piet waren omgesprongen. Dit jaar zou het anders gaan, nu moesten op straffe van, wel op 15 oktober alle dieren uit de buitendijkse vlakte verdwijnen. En weer begrijpt boer Piet dat niet, die stommeling, en ook nu grazen zijn paarden nog rustig op de zompige bodem.
Dit is het verhaal op het eerste gezicht.
Je kan ook een tweede gezicht bedenken.
Een banggeworden natuurorganisatie die zich nu tegen alle risico's en negatieve publiciteit indekt door een datum heilig te verklaren versus een natuurman, boer Piet, die denkt dat (ik citeer hem) 'het weer de baas is en die datum nooit meer als een formaliteit is geweest.' Boer Piet die vorig jaar droog opmerkte, na de koene reddingsactie van een aantal struise amazones, dat hij zijn paarden al lang op het droge zou hebben als niet allerlei organisaties en deskundigen zich daar mee hadden bemoeid en er zoveel kijkers waren geweest. Boer Piet gaat om met de natuur, het weer en de omstandigheden en handelt indien nodig en soms met risico's. It Fryske Gea is de organisatie die risicoloos en formeel een datum stelt , zodat men nooit en te nimmer de schuld kan krijgen van iets ongelukkigs, want een wiegend paardenlijk op de golfslag is een schokkend gezicht. Ze horen immers onder de man te lopen of in de koelvitrine te liggen.
freek voor piet

Een beetje in rep

"De wijk is in de war, de politie in alle staten, het hele land is eigenlijk een beetje in rep en roer".
"Een voorbeeld van falende hulpverlening".
U begrijpt het al, de media duiken op de gestoorde man die door het lint ging in een politiebureau.
Van 's ochtends vroeg tot einde middag in de file, zetten de verslaggevers van radio 1, de Robben, de Svennen en de Goverts, de geneesheren-directeur en psychiaters van de Valeriuskliniek klem in de hoek. De schuld! Beken! Wie heeft schuld?
Alles had altijd voorkomen moeten worden; dus is er schuld. En boete natuurlijk want zolang er in dit land meer griffen rondlopen dan muzelmannen, zullen er vingertjes worden opgeheven om vervolgens neer te dalen op zere plekken.

Metz luistert radio

stapelen 9

Het was vandaag mooi stapelweer; zonnig en fris, zodat het zweet niet tappelings over de rug gaat lopen, maar de rug na verloop van tijd prettig klam en vochtig aanvoelt. Zo'n rug die je laat weten dat er toch pittig gewerkt is. Johan en ik hebben vandaag ontdekt dat op de plaats waar wij een muur willen bouwen, onder de humuslaag en bramenstruweel al een fundament ligt van trottoirtegels. We beschouwen deze archeologische vondst als een meevaller en dat is ook wel nodig, want ondanks alle telefoontjes heeft een vrachtauto toch weer stenen en voornamenlijk betonnen platen gestort en dat is lastig te verstouwen. Om 12 uur kwam Mieke uit Almere met vriendin op bezoek. Ze wilde de waarheid achter de stukjes 'stapelen' van deze blog ontdekken. We hebben de dames rondgeleid.
freek voor www.ecokathedraal.nl

Oorlog in de straat

Ik woon in een straatje van niks. Twee keer op de trappers en je bent er al weer uit. Feitelijk gebeurt er weinig bijzonders. De auto's stinken, de woningen om de hoek zijn dichtgetimmerd, de brutale jongetjes voetballen op straat, op het pleintje hangen 's avonds soms wat jongeren rond, sommige buren produceren ongelofelijk veel afval, een verstoten minnaar komt 's nachts op de deur van zijn liefje rammen, dat soort levendigheid. Ik zal niet zeggen dat het de goudkust van Amsterdam is, maar oorlog, nee, dat nu toch ook weer niet. In de ogen van de overheid (van stadsdeel, via gemeente tot het ministerie dat weet van wijken) is het wel degelijk oorlog in mijn straatje.
Althans, er wordt oorlogstaal gesproken wanneer het gaat om projecten die de straat (bedoeld wordt mijn buurvrouw, de buurkinderen en mijzelf) moeten verheffen. Een stadsmarinier rukt uit, een bestuursoffensief wordt aangekondigd, kwartiermakers en wijkmeesters naderen het front waar de slag gewonnen moet worden. Ik verzin die woorden niet. Ze staan in ambtelijke nota's en politieke programma's. Sinds enkele dagen worden er ook straatcoaches ingezet in mijn straatje. Dat klinkt nog redelijk vredelievend maar let op, als de fractievoorzitter van de PvdA in de gemeenteraad van Amsterdam uitlegt wat die straatcoaches gaan doen, ik neem aan gehuld in camouflagepakken, duik ik met mijn handen plat tegen mijn oren de schuilkelder in: "Om de pleinen veilig te maken worden er straatcoaches ingezet. Zij veroveren de pleinen één voor één."
Hopelijk krijgen we straks een kerstbestand.

Metz in de buurt

sparen

"Suffe" spaarder spekt Postbank, kopt de Volkskrant, die ik nog tot 31 december heb, vandaag.
Ze hebben het over mij, want ik krijg mijn geld op de Postgiro en wat ik overhoud gaat maandelijks naar de Kapitaalrekening. Vroeger liet ik alles op de Giro staan, maar ik werd verleid door de naam Kapitaalrekening. Wie wil dat niet, een Kapitaal! Nu blijkt dat de rentevergoedingen op deze rekening steeds zakken en minimaal zijn, terwijl de marktrente omhoog gaat. Ik moet dus wat anders!
freek voor het grote geld.

7 tonner

"In zijn wekelijkse weblog gaat Jim Schuyt, voorzitter directie Onrust & Alliantie, in op zaken die hem raken, op gebeurtenissen die in het nieuws zijn of in het nieuws zullen komen, op wonen en woonbeleving en de menselijke maat."

...Het Parool, zaterdag 13 oktober...

Jim Schuyt verdient elk jaar meer - veel meer - dan vorig jaar en elk jaar heeft dat een aparte reden. Eerdere stijgingen van salarissen kwamen door pensioenachterstanden, zware verantwoordelijkheden en ook benchmarks die wezen op achterstallige beloning. Steeds verder drijft Jim af van de - in zijn eigen woorden - "onzinnige Balkenende-norm". In guldens, ik mag het niet doen van mijn dochter maar voor deze ene keer dan toch: ruim 7 ton! Voor woningbeheer! Huurtje innen, dakgoot vernieuwen, nieuwe huurder sleutel geven, beetje slopen, beetje bouwen, beetje meelullen met Ella, waar hebben we het over? En intussen niet in staat om een voordeur op een fatsoenlijke manier een paar meter te verplaatsen.

Metz in de buurt

50-10

...de Volkskrant, zaterdag 13 oktober...

En anno 1986 was dertig worden zoiets als veertig worden in 1996.

Metz (51) leest de krant

Djoeke 5

Het was op zaterdag 13 oktober, dat de zon moeite had met het wegbranden van de grondmist, maar er toen wel een stralende dag van maakte. Het was de dag dat ik met Djoeke, mijn hond, ergens langs de vaarweg A'dam-Delfzijl liep. Het was de dag dat ongeveer boven Follega, drie buizerds een statige reidans maakten op de thermiek; de dag dat een weiland bij de Brekken was doorspikkeld met een paar duizend spreeuwen; dat onder Tjerkgaast een boer zijn laatste snee gras van het veld haalde; dat in het stroomkanaal mij, onder vol tuig en met een snor voor de kop, een skûtsje achterop kwam en dat bij Spannenburg een boer zijn Friese hengst bij de leidsels vatte en liet hinniken waardoor drie merries, 300 meter verderop, de kalme gang naar de stal inzetten. Het was deze gezegende dag dat om 12.15 in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam, Katharina Penelope werd geboren, mijn kleindochter.

freek

even weg

Ik word vandaag grootvader van een kleindochter, dus mij hoor je even niet
freek

Goedemorgen de mantelzorger (48) - open deur

"In zijn wekelijkse weblog gaat Jim Schuyt, voorzitter directie Onrust & Alliantie, in op zaken die hem raken, op gebeurtenissen die in het nieuws zijn of in het nieuws zullen komen, op wonen en woonbeleving en de menselijke maat."

De operatie verplaatsing portiekdeur nadert zijn afronding. Gisteren zijn twee heren er in geslaagd de deurbel weer te laten rinkelen en ook de halofoon werkt weer. Daar waren drie afspraken en twee ochtenden voor nodig maar soit, het is een kniesoor die daarover klaagt. Rest na negen maanden nog één probleem. De buurvrouwen van 107 en 109, respectievelijk 83 en 76, krijgen de voordeur niet open. Daar hebben ze simpelweg de kracht niet voor. Dat komt door de dubbbele dranger die de Alliantie uiteindelijk op de deur heeft gemonteerd na alle klachten over harde klappen en desondanks niet sluitende voordeuren. Door die dubbele dranger sluit de deur nu zacht en zeker maar open krijgen is wat anders. Slechts getrainde huurders lukt het nog om het pand te betreden. Gelukkig heeft buurvrouw De Vries de nodige instanties ingeschakeld en lijkt het erop dat binnenkort een elektronisch deuropeningsysteem wordt aangelegd waarmee slappe bejaarden toegang kunnen krijgen tot hun huis. Nog even volhouden dames, dan is het weer net als vóór aanvang van de operatie verplaatsing portiekdeur.

Metz de mantelzorger

Ayaan

Ook advocaat Britta Böhler deed het eergisteravond weer bij Pauw en Witteman. Haar cliënt heette Ayaan en niet mevrouw Hirsi Ali. Zelfs de patjepeërige advokaat van W. Holleeder, spreekt niet over Willem, maar over de heer Holleeder. Ayaan zeggen is een reukvlag afscheiden door diegenen die willen laten weten aan het volk dat zij Ayaan mogen zeggen, dat zij bij de kring van intimi horen. Alles goed en wel, maar advocaat Böhler had afstand moeten houden.
freek voor strengheid

weglaten

Voor het tijdperk van een 'tag zetten', graffiti dus, was het populair om bij reclame-uitingen iets toe te voegen of weg te laten zodat er een ander beeld of boodschap ontstond. Veel voorkomend waren de postergezichten die verfraaid werden met snor of anderszins. De mooiste waren ook toentertijd de kleinste toevoeging of wegkrassing. Zo zag ik eens bij de bushalte op de Middenweg een onderbord van de Bond tegen het Vloeken, waar eerder de tekst had gestaan 'God hoort u. Vloek niet'. Door het wegkrassen van twee letters stond er 'God hoort, Loek niet' . Daar kon ik in die tijd zeer om lachen.
Deze zomer vond ik in ons dorpje de beste en simpelste krasexercitie ooit door mij gezien. Bij onze toeristenhaven staat namelijk een keurig bord op een paal: Melden bij de havenmeester. Door uit de l een klein stukje te krassen stond er: Meiden bij de havenmeester.
En weer kwam ik niet bij.
freek voor humor.

Stel

Stel het is oorlog en niemand gaat er naar toe.
Ik meen dat GroenLinks, of anders wel haar voorganger de PSP, ooit een affiche maakte met deze tekst. Ik moest eraan denken toen ik in de Leeuwarder Courant las over de mislukte aanbesteding van het openbaar vervoer op enkele waddeneilanden. Stel je besteedt aan en niemand reageert. Want zo is het nu op Vlieland, Terschelling en Ameland. Geen enkel busbedrijf wil hier ritjes maken, zelfs niet met een klein busje. De overheid kan aanbesteden tot ze een ons weegt maar de markt heeft er geen trek in. Zo gaat het binnenkort ook met de thuiszorg. Helaas, buurvrouw, de markt ziet geen brood in uw steunkousen.
Stel je bent oud en ziek en niemand komt je helpen.
Iets voor een affiche?

Metz leest de krant

stapelen 8

Vandaag hebben we besloten een muur de maken, die over één, twee jaar aansluiting krijgt op een nog te bouwen toegangspoort naar de ecokathedraal. Daarmee maken wij van de nood een deugd, omdat de gestorte stenen (zie stapelen 6 en 7) die de toegang nu min of meer versperren, in deze muur kunnen worden verwerkt. Opgeruimd gooien we wegklinkers zo'n vijftien meter het groen in, om de volgende week de tweede etappe van 15 meter te af te werken. Zo transporteren we de stenen naar hun uiteindelijke bestemming en kan het bouwen aan de muur beginnen. Dat zal nog wel enkele weken duren, maar we hebben de tijd. Johan vertelde nog dat binnenkort een Australische hoogleraar via de webcam college gaat geven aan zijn studenten down under, vanuit de ecokathedraal. De stroom was nog even een probleem zei Johan.
freek voor http://www.ecokathedraal.nl/

laatste keer

Zaterdag gingen we voor de laatste keer met de m.s.Dikkop (13 machtige p.k's.) het water op. Volgende week wordt de Dikkop eruit getakeld, afgespoeld en onder dak opgeborgen; warm en droog de winter in. We waren bijna alleen in de wijde omgeving van water, weilanden en verre kerktorentjes, maar niet helemaal. Er waren meer mensen die deze kans aangrepen. We stalen met z'n allen zomertijd op deze oktoberdag. Koesterend in het zonnetje voeren we naar Sneek; zaten op een terras en waarschuwden daarna een brugwachter, die even later op de fiets aan kwam peddelen en ons voor twee euro de toegang tot Sneek verschafte. We voeren door de stadsgracht naar het oosten, om via het Sneekermeer huiswaarts te keren. De tuin lag er mooi bij in de herfstgloed.
freek voor bokbier

Bruine auto's

Onlangs keerde ik de doos met oude Dinkey Toys om en verdomd daar was-ie, de poepbruine Austin, met nog steeds die aanlopende zwarte bandjes. Een bruine auto, die vind je tegenwoordig alleen nog maar in speelgoedformaat in oude dozen. Of rijden ze nog rond? De afgelopen dagen heb ik goed opgelet in het verkeer maar niks hoor, ik heb niet één bruine gespot.




Ja, autoslopers, die hebben nog bruine auto's in voorraad maar in de showroom van de dealer staan ze niet. De schele Ami, volgens mij was die ook heel bruin. De echte autoliefhebbers discussiëren volop over de come-back van bruine auto's maar het lijkt mij allemaal tevergeefs.
Jammer. Bruin kan zo mooi zijn. In kastanjes bijvoorbeeld. Of bij een eekhoorn.

Metz in het bos

Afonso

Omdat de ruzie tussen mijn cluppie Heerenveen en Afonso Alves op een laag pitje is gezet in afwachting van de tweede transferperiode in december, deed Afonso mee tegen Heracles. Hij scoorde zeven keer en werd meteen recordhouder doelpuntschopper in één wedstrijd. Zoiets gaat meteen de wereld in en door. Omdat mijn maat G. altijd zorgt voor de toegang tot het spelershome, verkeerde ik in de omstandigheid dat ik na de wedstrijd pal naast Afonso stond, die fris gedoucht en onder ademloze belangstelling zijn vriendin opzocht. Terwijl iedereen op de t.v. lof zong over Afonso, keek ik tersluiks terzijde. Hij was verdiept in een sms-bericht en ging daarna uitvoerig, maar zachtjes, met iemand in het Portugees bellen. Wat zich boven zijn hoofd op de t.v. afspeelde ging langs hem heen. Daar stond ik van te kijken.
freek voor verbazing.

Duivendrecht - Duivendrecht

Bert, al jarenlang een huisvriend, wilde op 21 juni van Duivendrecht naar Nijmegen reizen. Met vrienden en collega's had hij daar om 17.15 uur afgesproken in een restaurant. Voor deze reis schakelde hij Valys in, de firma die dankzij de laatste aanbesteding het vervoer van gehandicapten door het hele land regelt. Bert is namelijk blind. De taxi van Valys was om 15.45 uur bij hem voor de deur in Duivendrecht besteld maar arriveerde pas om 16.10 uur. Dat gebeurt vaker.
De rit ging eerst naar een adres in Uithoorn, daar moest een andere reiziger worden opgehaald. Zo'n taxi door het land laten rijden met lege stoelen, da's zonde, dat begrijpt iedereen die hecht aan output-meting. In Uithoorn werd de chauffeur gebeld: rij onmiddellijk naar Schiphol, daar staan twee briesende dames al vanaf 13.00 uur te wachten op vervoer. Na enig gesputter deed de chauffeur dit. De dames bleken naar Amersfoort te moeten. Onderweg vroeg Bert hoe laat de chauffeur in Nijmegen dacht aan te komen. Dat wordt een uur of acht meneer, antwoordde deze. "Is het zo dat u straks weer langs Duivendrecht komt?", vroeg Bert voor de zekerheid.
"Dat klopt", zei de chauffeur.
"Laat u mij er dan thuis maar weer uit", besloot Bert.
Aldus geschiedde. Om 18.05 uur was Bert weer thuis. De kosten voor de rit werden hem gewoon in rekening gebracht. Ook zijn kilometerbudget (750 km per jaar) werd ingekort met een retourtje Nijmegen. Dat pikte Bert niet en na vele brieven en procedures kreeg hij kilometers en euro's terug, met als rente een bos bloemen.
Twee opmerkingen.
Een. De chauffeur vond dit geen leuk werk. Hij reed als tijdelijk afgekeurde vrachtwagenchauffeur nu voor Valys maar wilde zo snel mogelijk weer terug op de vrachtwagen. "Altijd ontevreden klanten en op kantoor kunnen ze geen kaart lezen."
Twee. Voordat het vervoer van gehandicapten werd 'vermarkt' (excuus voor het woord), had Bert een eigen vervoersbudget. Kon dus zelf zijn taxi kiezen. Kwam altijd ter plekke. Those were the days.

Metz in het land

leve de natuur 12

Ik zag een wonderlijk tafereel. Een koppel schapen lag niet ver van de Janesloot in het weiland. Ze werden door kraaien en een paar eksters onder handen genomen. Die vogels zaten parmantig op de schapenruggen en pikten die beesten in de nek, zo tussen de oren. De kraaien vlogen van schaap naar schaap om deze behandeling uit te voeren. De eksters maakten mooie luchtsprongetjes, om neer te dalen op een volgend schaap. Ik vroeg aan Jannes, boer in ruste en fietser van hetzelfde ommetje als ik met de hond maak en dus de man waar dagelijks het weer mee wordt besproken, wat dit te betekenen had. Jannes had het ook wel eens meegemaakt en hij kwam met zijn redenering tot twee oorzaken van dit vogelgedrag. Eén: schapenteken. Twee: maden; als schapen in hun eigen poep gaan liggen, blijft dit hangen in hun wol. Vliegen leggen daar weer eitjes op en uit die eitjes komen maden. Ik kon Jannes wel volgen, maar waarom dan alleen in de nek gepikt?
freek voor natuurobservaties.

Victoriabaars.

De (toch nog wel) onvolprezen VPRO zond in het programma Holland Doc een documentaire uit over het gebied rond het Victoriameer (Afrika) waar een ware industrie is ontstaan rond de Victoriabaars die hier zo'n 60 jaar geleden als vreemdeling is uitgezet. Deze roofvis heeft de soortenrijkdom in het meer gedecimeerd en wordt nu zelf afgeslacht. De fileetjes gaan richting Europa. De prachtig gefilmde documentaire bevatte zoveel voorspelbare en stereotype ellende dat ik er somber van werd. De walmende Russische vrachtvliegtuigen met de dikke cowboypiloten, die met hamer en nijptang hun toestel repareren, wodka zuipen en jonge meisjes uitzoeken. De Indische zakenman die de fileerfabriek in handen heeft en minzaam, maar laconiek over mensonterende toestanden spreekt. De straatkinderen die de plastic verpakking van de vis smelten op een houtvuurtje om zodoende de lijmdampen op te snuiven. Die treurige illusieloze ogen. De mannen die doodgaan aan aids, de vrouwen die doodgaan aan aids. De smeerboel, de uitzichtloosheid.Het was allemaal waar, maar te veel. Het duurde tot diep in de nacht voor ik sliep.
freek voor slapeloosheid

IKEA 2

We hadden dat kleedje nodig en omdat we ons hadden vergist in IKEA, A'dam (zie 'herfst') op zondag, dat een ware trekpleister bleek te zijn voor het jonge gezin, gingen we deze keer naar Groningen op een doordeweekse dag. Niks aan de hand dachten we, in het Noorden is het immers nog lekker verkeersluw. De verkeersregelaars bij de ingang van het industrieterrein waar IKEA Groningen staat, hadden bij ons een belletje moeten doen rinkelen, maar het bleef akelig stil. Pas toen we het parkeerterrein opdraaiden, sloeg de schrik ons wederom om het hart. Na een kwartier rondrijden, dook ik voor een minder alerte oude dame in een net verlaten parkeervak. Binnen werd uitsluitend Duits gesproken, het bleek de Dag van de Duitse Hereniging te zijn, hetgeen alle Duitsers voorbij Boertange tot pak'm beet Emden, hadden doen besluiten dit te vieren in IKEA Groningen. Nadat we ons kleedje hadden gescoord, stonden we een half uur klem in de parkeergarage en nog een uur op de uitrit. Het kleedje paste en stond wel goed. Ik had het trouwens ook niet durven ruilen.
freek voor funshopping

stapelen 7

Gisteren werden Johan en ik geconfronteerd met een volledig dichtgeslibde eco-kathedraal. De laatste vrachtwagen puin heeft de ingang manshoog geblokkeerd, door hier voornamenlijk trottoirbanden te kiepen. Als eenmaal iets fout gaat, gaat het voortdurend fout. Johan en ik besluiten een pad te maken om de puinhoop heen. Met z'n tweeën, zij aan zij, kont aan kont, rug aan rug, duwen en trekken aan trottoirbanden, heeft iets intiems. Het lukt ons een kleine doorgang te forceren. Janos komt kijken. Dat doet hij elk half jaar. Hij is hoogleraar landschapsarchitectuur in Weimar (Goethe en republiek) en fotografeert de ontwikkelingen in de kathedraal. Moe maar voldaan gaan we naar huis.
freek voor http://www.ecokathedraal.nl/

Goedemorgen de mantelzorger (47) - www.wegermee.kpn

...klik op de brief voor een grote beeld...

Dat wil buurvrouw De Vries wel hebben: 30 tot 60 euro. Gratis! Ze zit net krap bij kas door die malle taxifratsen. Wanneer het bij nadere lezing belminuten in plaats van euro's blijkt te betreffen, neemt het enthousiasme snel af. Bovendien, hoe zou zij op het aanbod van manager Puper in kunnen gaan? Zij heeft geen computer en geen internet en zo blijft het. Ze voelt namelijk glasvezelhard aan dat, na aanschaf van dergelijke apparaten en diensten, er nog meer managers geld uit haar portemonnee gaan kloppen. En een telefoonnummer achterlaten, zodat je kan bellen naar manager Puper, daar doet de kpn niet aan.

Metz de mantelzorger

Gekke Fries

Jawel, zelfs de landelijke pers besteedt aandacht aan een dorpsgek. Eén onzer hier in Friesland wil Nederlands staatsburger zijn, maar ook de Friese nationaliteit krijgen, wat volgens Sjoerd een meer emotionele lading heeft: betrokkenheid bij een volk. Maar het lukt niet, dus Sjoerd gaat procederen, desnoods tot aan het Europese Hof. Natuurlijk is hij lid van de FNP (de Fries Nationale Partij, vert.) en is hij 'geboren als Fries, uit Friese ouders en op Friese grond'. Dat zijn nog 's antecedenten. Ikzelf ben half Fries, vanuit Sjoerd geredeneerd en als er vroeger meer gerommeld is, nog minder. Het interesseert mij geen hol. Sibbekunde heette dat voor en in de Tweede Wereldoorlog, Sjoerd, en het ruikt naar 'Blut und Boden', sterker nog: dat is het!
freek voor woede.

Oud nieuws (2)

...de Volkskrant, 27 augustus 1988...

Metz in het archief

Gijs

Ayaan Hirsi Ali is back in town, dus NOVA moest wat doen. Omdat er geen beelden voorhanden waren, noch Ayaan zelf, werd weer een beroep gedaan op de 'vrienden'. Dit keer was het weer Gijs, maar meestal is het Theodoor, die dan prompt een tapijt van opgewonden verontwaardiging uitrolt. Gijs deed het gisteravond weer anders; hij lachte zich een breuk en dat de volle vier minuten die hij in beeld was. Wel zag hij kans om tijdens deze verkneukelpartij nog wat te mompelen in de trant van 'die stomme regering, die domkop Balkenende, die Ayaan toch, tjonge, jonge'. Daarna mocht Gijs weer met de NPS-taxi naar huis. Hij had de maandagavond weer stukgeslagen.
freek voor t.v.

Pauw en Barend en Witteman

Frits Barend, zuurtje in de mond, gedraagt zich bij Pauw en Witteman als de buurman die bij zijn entree op de straatbarbecue een meezinger inzet. Hij regelt gelijk de drank, plus de muziek en de hapjes.
Vraagt nonchalant aan Witteman, nadat Femke Halsema haar statement heeft gemaakt: "Vinjij Paul?".

Metz kijkt even televisie

Oud nieuws

...de Volkskrant, 27 augustus 1988...

Door omstandigheden (een zeker document moest worden overhandigd, maar ja, waar lag dat document? Tijdens de zoektocht kwam alles voorbij behalve dat ene document; te goed opgeborgen, het was immers een belangrijk document) stuitte ik op de krant van 27 augustus 1988. Had ik bewaard om redenen die er nu even niet toe doen. Wat is er eigenlijk zo nieuw, vraag je je af na lezing van deze oude krant. Birma, doping, oude wijken, milieu, vage vacatures, het was er toen allemaal al.

Metz in het archief

leve de natuur 11

Ik was in de stad en beging een vergissing, door bij Ikea binnen te stappen. Binnen gekomen schoof ik in een eindeloze stoet die in processiegang langs de voorgeschreven kronkelweg liep. Ik ben ternauwernood ontsnapt. Even later liep ik met mijn kleinzoon door het Oosterpark, waar Mohammed B ooit nog eens een spurtje heeft getrokken. Het grasveld was bezaaid met kleine groepjes drinkers, die een tijdje geleden zijn verjaagd bij de ingang van de metro, halte Waterlooplein/Wibautstraat. Thuis gekomen hoorde ik een muisje achter een gipswand ritselen en zag ik er in de kelderkast één wegschichten achter het hondenvoer. De muizen komen het huis weer in. Het gaat dus koud worden de komende tijd.
freek voor observatie