Gelachen

Oeps. Ik maar denken dat ik lid ben van een politieke partij. Blijkt het een gezelligheidsvereniging te zijn. Uitroepteken. Uitroepteken. Uitroepteken.

SAVE THE DATE!

EXCLUSIEF VOOR PVDA LEDEN!

Zondag 10 november vanaf 15.30 uur ben je van harte uitgenodigd voor een exclusieve

'proefuitzending' van de talkshow “Oost Draait Door”.

Een interactieve bijeenkomst, exclusief voor leden van de PvdA afdeling Amsterdam Oost.

Met o.a. diverse prominente politieke gasten, een muzikale gast, een bekende Amsterdamse presentator.

Er gaat gelachen worden en na de show zijn er korte deelsessies over campagnevoeren en is het vooral gezellig.

Wij hopen dat iedereen een beetje campagnekoorts krijgt, maar vooral een leuke middag heeft ter voorbereiding op de verkiezingen in 2014!

Kom kijken en maak het mee!

Na afloop gelegenheid om volop te netwerken, (nieuwe) partijgenoten en de gasten uit de show te leren kennen en gezellig een drankje te drinken.

Indringers

De burgerwacht (die bestaat dus) van het eerder genoemde aanpalende dorp heeft een leuk succesje behaald, volgens ons lokaal kneuterig prachtblad (sinds 1752). Na een paar jaar vruchteloos nachtelijk surveilleren, heeft men nu een verdachte auto het dorp uitgejaagd. De inzittenden waren geen dorpsgenoten, dus ze hadden er 's nachts niks te zoeken, volgens de logica van de burgerwacht. Men heeft de auto tot de rand van het dorp gevolgd en daar gaven de indringers gas en verdwenen in de nacht.
Verder is toch wel opvallend dat het berichtje vermeldt dat een opgevraagde kentekencheck door de politie het bange vermoeden van de wakkere burgerwachtlieden bevestigde: het waren vreemdelingen van buiten de dorpsgrenzen.
Weg er mee!

freek

Fest

Ook in aanpalend dorp wordt het Oktoberfest gehouden, In een grote tent kunnen 1000 mensen plaatsnemen in lederhosen en dirndljurkjes. om pullen bier naar binnen te schuiven en om aan lange tafels ritmisch heen en weer te bewegen. Van links baar rechts van voor naar achter, van links ... enz.
Niks mis met deze ongein, leben und leben lassen, nicht?
Iets somberder word ik van de aankondiging dat een week later ook een Oktoberfest Kids wordt georganiseerd. Dit om waarschijnlijk een  overgang van cola naar halve liters wat soepeler te laten verlopen. Jumbo sponsort en de gemeente die onlangs een dure nota heeft geschreven over het tegengaan van alcohol misbruik op jonge leeftijd, geeft toestemming.
Es lebe die coma-zuipers!

freek

Uitdaging

Er was er eens een tijd dat de mensen een probleem een probleem noemden en een uitdaging een uitdaging. Toen kwamen er mensen die met woorden probeerden de werkelijkheid bij te schaven. Als er problemen waren waar je je met een beetje hulp en geluk onderuit zou kunnen draaien, noemden zij zo'n probleem een uitdaging. Je bent bijvoorbeeld werkloos geworden. Dat is niet langer een probleem dat je passief moet ondergaan maar een uitdaging waar je actief het beste van gaat maken. Ik ben nooit een liefhebber geweest van deze newspeak maar a la: alles went, zelfs een trend.
Maar zoals in het verhaal van de aap en de banaan (voor wie het verhaal niet kent: alle apen in een kooi worden nat gespoten als er eentje probeert een hoog opgehangen banaan te pakken; een onwetende nieuwkomer wordt afgeranseld wanneer hij het toch probeert - ah, niet meer doen, denkt hij dan - en wanneer er na vele wisselingen alleen nog nieuwe, nimmer nat gespoten apen in de kooi zitten, blijven ze elke nieuwe aap in elkaar timmeren wanneer deze de banaan wil pakken, al snapt geen aap waarom) lopen er nu mensen rond die het woord probleem niet meer kennen en elke tegenslag een uitdaging noemen. Zo kon het gebeuren dat vanmorgen een jonge man zonder enige spot of bijbedoeling op Radio 1 als volgt uitlegde waarom hij te laat was: "Ik zat vast in de file dus het was een uitdaging om op tijd te komen."

Metz luistert radio

Teen

Ik kijk op de computer naar de afwikkeling van de storm.  Het lopende tekstbalkje onder de beelden van het NOS journaal geeft breaking news: Prins Harry breekt teen.
Het stond er echt!

freek

Baardjetrek

Omdat in Amerika alles eerder gebeurt kunnen we dit gedrag binnenkort ook in Nederland zien: als teken van goedkeuring trekt de ene man de andere aan zijn baard. Jammer dat Plasterk weer zonder zit.

Metz kijkt de World Series

Bos

Wij struinen door het berenbos, kleinzoon, ik en Bijke. Kleinzoon is 'verkenner' en loopt met Bijke aan de rollijn voorop. Ik ben volger en simuleer, dat ik permanent in de war ben over de juiste route. De verkenner laat de hond dan snuffelen en die wijst dan weer de juiste weg. Zo komen we na drie kwartier bij een weg waar auto's op rijden en nu is de verkenner en zijn hond het spoor bijster en marcheren in de verkeerde richting. Na een kleine correctie mijnerzijds komen we weer op het rechte pad en zien na een poosje opgelucht de auto van opa staan.

freek

Zwart

Kleinkinderen logeren, dus het gesprek komt onherroepelijk op Zwarte Piet. Oma legt uit waarom sommige 'zwarte mensen' de kleur zwart associëren met knecht zijn, slaaf zijn.
Kleindochter gaat flink met dit gegeven op de loop. 'Opa's auto is toch ook zwart. mama is toch ook een beetje zwart, Bijke (hond) is ook zwart, oma... .'
Maar kleinzoon, een tweetal jaartjes ouder, is oplossingsgericht: 'Je kan Zwarte Piet toch wit schminken?'
Dat zal de these van mijn ingezonden stuk in de krant worden.

freek

Barones

Dinsdagavond viel ik in het programma 'Max Monumentaal'  Een programma van de ouderenomroep, waarin monumenten worden gerestaureerd. Het ging nu om kasteel Loenersloot en dat kwam me bekend voor. Ik was daar namelijk 's een keer geweest, op bezoek bij de barones. Dat kwam omdat ik moest verkennen wat deze barones eigenlijk van plan was met het kasteel, dat langzaam maar zeker dreigde scheef te zakken. Toen ik er in de tachtiger jaren van de vorige eeuw was, kierde het dak van het woonhuis een meter van de hoofdtoren, de donjon. De barones sprak mij met verachting aan als 'rooie'  met drie aardappels in de keel en liet mij en mij metgezel een kamer zien, waar het hele stucplafond op een nacht naar beneden was gekomen. De barones dacht dat er die nacht een verkeersongeluk plaatsvond op de Rijksstraatweg, zei, ze, maar het bleek het geluid van neerstortend kalk en gips te zijn. En nu zag ik op de televisie dat MAX en de Bankgiro loterij dit plafond hebben gerestaureerd. Na de dood van de barones, kon men eindelijk gaan restaureren.
Trouwens de barones was gewoon een Amsterdams meisje. Toen haar vader stierf erfde zijn in 1948 dit kasteel, maar had geen kasteelheer. Ze vond op 47 jarige leeftijd een baron, die, naar men zei, een fietsenstalling in Amsterdam uitbaatte, trouwde hem, overleefde hem ruimschoots en ging verder door het leven als 'de barones'. Ze joeg vissende kinderen aan en schaatsende kinderen op de slotgracht weg, mikte met een jachtgeweer op indringers en woonde in de keuken van het kasteel.

freek

Stapelen 135

Gisteren weer danig te keer gegaan in de ecokathedraal . Het fundament voor onze poort is in staat van wording.
Daar onder een foto van de fundamenten in aanleg aan de linkerkant. Het touwtje op de grond dient, als het strak gespannen staat, om dit fundament op dezelfde hoogte op te bouwen als aan de rechterkant.

Linkerfundament vorige week

 

 

 

het linkerfundament van de poort nu, op stevige trottoirbanden en tegels

 



het begin van het rechterfundament

(klik op foto voor vergroting)

 

 

 

freek



Kees

Kees was doodgegaan dus ik toog met vrouw naar het westen om Kees gedag te zeggen. Hij was directeur Gemeente Werken en ik wethouder in die gemeente tussen Angstel en Vecht, dus we hadden vroeger met elkaar te maken. Ik ging vaak met Kees op pad om extra subsidies voor het één en ander bij elkaar te sprokkelen. Zo kwamen we nog 's ergens: op provinciehuizen en ministeries. We vroeger altijd belet bij een ambtenaar met tekenbevoegdheid . Dat was een ambtenaar die zelfstandig mocht beslissen over een uit te venten budget. Zo voorkwamen we dat ons verzoek, bleef zweven in de ambtelijke organisatie van de tegenpartij. We hebben eens bij een vermoeide en tegen zijn pensioen aanleunende  Chef  Rijwielpaden Midden Nederland van het ministerie, viereneenhalve ton losgepeuterd voor het wijzigen van een tracé van een fietspad tussen N en B. De man bekloeg  zich in ons gesprek over de geringe mogelijkheden om met zijn caravan wild in de natuur te kamperen. Kees bood hem toen onmiddellijk een weekendje op een landgoed in onze gemeente aan. Dat landgoed was niet van Kees en weekendje is er nooit van gekomen, maar een week later viel een gunstige beschikking van het ministerie op de gemeentemat.

freek

Trainer

Een trainer geeft na een wedstrijd altijd een persconferentie. De analyse die de trainer van de wedstrijd geeft is één uit de categorie' van achteren kan je een koe goed in de kont kijken'.
Het trainersverhaaltje is dus altijd smakeloos en zouteloos.
Onze trainer Marco zegt ook altijd niks, maar wel zonder gewichtigdoenerij. Dat pleit voor hem. Wel zegt hij bv na de wedstrijd tegen Vitesse: 'En je weet, als je met 2-0 voor staat, moet je compact gaan spelen en fel op de bal zitten en dat doen we dan niet.'
Het rare van zo'n opmerking is dat je coach bent om dat te zeggen, te schreeuwen desnoods, tegen je team.
'Mannen vanaf nu compact spelen en fel in de duels'.
Let maar 's op, elke voetbalcoach beweert eigenlijk in zijn commentaar, dat hij er niet toe doet!

freek

Rumoer

Het rochelde, rommelde, raasde vannacht aan alle horizonnen van ons dorp. Lichtbundels scheerden over het land en tasten soms even de lucht af. Het leek wel of het front naderbij kwam, maar de mais werd slechts van het veld gesneden, gehakseld tot groen gruis en afgevoerd naar boerderijen.
Dat moet in korte tijd gebeuren door loonwerkers en die draaien 24 uurs diensten.

freek

Verliefd.

Een ernstige mededeling in ons prachtblad (sinds 1752): Diaken Zwezerijnen (25) wordt januari a.s. niet tot priester gewijd. Reden: hij is verliefd. Op een meisje staat er met enige nadruk bij. De bisschop laat de diaken nu eerst uitrazen en roept de gelovigen op om voor hem te bidden 'zodat hij een keuze kan maken die hij voor God kan verantwoorden.'  De verliefde jongeling zelf is deemoedig: 'ik hoop dat zij (de gelovigen) mij deze stap willen vergeven', want 'het is een heel moeilijk besluit geweest.'
Gotsamme, je zal dat meisje wezen en tomeloos verliefd zijn, om dan te lezen dat je een onderwerp bent van 'een moeilijk besluit'
Kom op, mijnheer de diaken, gaan met die banaan!

freek

Stapelen 134

Vanaf heden ga ik wekelijks verslag doen van, zoals ik er nu over denk, ons laatste kunstje. Althans mijn laatste kunstje in de ecokathedraal.
Dat kunstje wordt, naar een idee van Berend, een majestueuze toegangspoort tot de ecokathedraal.
Wij zijn daar, denken wij, twee jaar mee bezig.
Vanochtend in het grauwe ochtendgloren heb ik een foto gemaakt van de plek en later enige werkzaamheden gekiekt die we uitvoeren om een fundament te maken. Dat fundament moet stevig en waterpas zijn, dus dat kost tijd en moeite.



dinsdag 15 oktober, 8.00 uur: de plek waar het moet gebeuren

 

 

 

struiken gerooid om fundamenten te bouwen

 

 

 

eerst slopen, dan bouwen

 

 

 

vervoer van zware stukken

 

(klik op foto's voor vergroting)

 

freek



Herfst

De herfst geurt om ons huis. Voor, aan de straatkant, laten de leilindes hun bladeren vallen en met een regenbui ruik je de kruidige rottende lucht van gevallen bladeren.
Achter kleurt de tuin en het wroeten in de aarde en het scheuren van  planten geeft een bouquet van geuren, waar Chanel nr 4 schraal bij afsteekt.
Ik pluk nog wat lampionplantjes en droogbloemen en hang ze in het poortje naar de achterdeur.
Voor later in de winter als we versiering in huis nodig hebben tegen de grauwheid van de dagen.

 

 

 

(klik op foto voor vergroting)

 

 

 

freek

Toeter

IK heb twee jaar gelden iets stoms gedaan. Varend met m.s. Dikkop2 onder de brug van de rijksweg, zag ik een kennis langs de oever zitten. Ik gebruikte jolig mijn machtige scheepshoorn om aandacht te trekken. Dat klonk geweldig onder die brug, maar Bijke de hond kreeg de schrik van haar leven. Een schrik die dus haar hele leven niet meer overgaat.
Zoals zaterdag jongstleden, toen de laatste zeilwedstrijden van het seizoen werden gehouden op ons meer. Ik wandelde met Bijke langs de oever toen de starttoeter over het water klonk. Bijke ging pleite. Ik liep naar huis en pakte de fiets en ging zoeken. Mijn vrouw ging met de auto de landelijke ring rond ons dorp verkennen. Ik wist de vluchtrichting en nam aan dat Bijke van het geluid af was weggevlucht. Ik fietste door singels en langs paden die we altijd lopen rond het dorp, maar niks te zien. Toen belde mijn vrouw die met de auto zes kilometer een boerenstreek was afgereden: ze was gevonden. Bijke kwam van een boerenerf afrennen op het geluid van onze auto af.
Ik voelde me zeer opgelucht.

freek

De apenlogica van Diederik Samsom

Met dezelfde intentie en hetzelfde gevoel voor urgentie sloten deze vijf partijen begin dit jaar het woonakkoord. Met resultaat: de huizenmarkt trekt nu aan en wordt structureel beter. Deze partijen nemen verantwoordelijkheid en dat levert Nederland de duidelijkheid en zekerheid op die nodig zijn. Begin dit jaar op de woningmarkt, met resultaat, nu weer voor de economie, werkgelegenheid en koopkracht. Dat is goed voor Nederland. 
Met vriendelijke groet, Diederik Samsom

Het is niet raar dat de PvdA-leider mij vannacht een mailtje stuurde uit vreugde over het bereiken van een akkoord tussen de coalitie en D66, CU en SGP.
Het is wel raar dat hij de dalende daling van de huizenprijzen claimt als effect van het woonakkoord en uit die misvatting concludeert dat ook dit nieuwe akkoord de beoogde effecten zal sorteren. Het is een staaltje apenlogica waar niet tegenop valt te argumenteren. Je kunt er wel op doorredeneren: toen ik mijn groene trui droeg, won Nederland met 8-1. De volgende wedstrijd zal Nederland ook winnen want dan doe ik mijn groene trui weer aan.

Metz leest partijpost    

Doutzen

Mijn God, je heet Doutzen en je bent mooi. En op een dag ben je weer even in Fryslân en dat komt er een gebraden haan op je af en wil met je op de foto. Leuk voor moeder de vrouw thuis en in het cafë. En je gaat enigszins gegeneerd naast hem staan en je ziet uit de ooghoeken dat de binnenkant van z'n overhemd een Friese vlag versiering heeft, En je denkt, ... .

 

 

 

freek

Gunnen

'Gunfactor'
Kent u dat woord.
Ik kom het steeds vaker tegen.
Het wordt vaak gebruikt voor instellingen bedrijven of clubs, die een welwillende publieke waardering krijgen. Het zijn vaak ondergeschoven  maatschappelijke kindjes, die plotseling de vertedering van het publiek wekken en in de 'mode komen'.
Zo had mijn voetbalclub Heerenveen de gunfactor. Dat clubje met dat frisse plattelands imago en die markante voorzitter, dat het toch maar flikt in de eredivisie.
Inmiddels is die gunfactor verdwenen, door het vele gesodemieter van de afgelopen jaren en heeft concurrent Cambuur de gunfactor overgenomen. Elementen die daar de gunfactor bepalen zijn:  voetballers met opgestroopte mouwen, een kleine clubbegroting en een vervallen stadionnetje. En ondanks dat,...
Een gunfactor komt, een gunfactor gaat.

freek

Stapelen 133

Bij aankomst op de ecokathdraal zien we dat bezoekers een luchtig bouwwerkje hebben gemaakt. Zelf moeten we nog een paar kuub stenen wegkruien bij de ingang. Dan komt de slangenmuur weer tevoorschijn die drie jaar verborgen was.

 

bezoekers bouwen

 

 

de slangenmuur terug

 

slangenmuur verdient een kleine restauratie

(klik op foto's voor vergroting)

 

freek

 



 



zoon

De m.s. Dikkop 2 kliefde door de kabbelende golfjes van de Friese wateren. We moesten een trui kopen in een nabij gelegen dorp.  Het was mooi weer, dus de boot gepakt.  Onder een staalblauwe lucht richting Joure, waar de trui bij Terra klaar lag. Het was zomerweer en het rook herfstig, een aparte combinatie. In Joure meerden we af aan de kade vlak voor het huis waar mijn moeder dement was geworden. Een oude vrouw zat op het stoepje in het zonnetje. We maakten een praatje. ' Oh, dus u bent de zoon van Johan en Rienkje' , zei ze tegen mij. 'Daar heb ik beste buren aan gehad'.
En verdomd, ik was een beetje trots op mijn ouders, die toch al geruime tijd dood zijn.

freek

Epke

De media in ons gewest zijn al dagen bezig met de vraag: 'Haalt ûs Epke goud?'
Iedereen komt bij Epke langs, krant, radio en tv met die vraag.
En Epke, die vrolijke opgewekte kwant, antwoordt steevast in het Fries (en dat tikt bij ons aan) dat het er in kan zitten. Epke heeft een hoge aaibaarheidsfactor; de olijkheid straalt van hem af, de blauwe ogen twinkelen welwillendheid,  zijn blonde lokken suggereren gevoelige artisticiteit en dat zijn hele familie op de tribune zit, geeft hem een knus huiselijk imago.
Gisteren zwaaide en tuimelde Epke als een echte luchtkabouter. Het werd goud. Ons prachtblad (sinds 1752) was er vol van!


freek

Je hebt bloemen en bloemen

houten wigwam in de Marollen

Wanneer je in station Brussel-Zuid (Midi in het Frans, ik weet ook niet waarom) uit de trein stapt, loop je de Marollen in, een achterbuurt. Valt in de praktijk natuurlijk reuze mee (waar halen ze toch die etiketten vandaan?) maar okay, een beetje minder chique dan elders is het wel. Veel steen en weinig groen, dat valt op, en het beetje groen zit verstopt achter een houten wigwammen Op elke wigwam heeft de gemeente een brief geplakt.

...onder begunstiging van de stad...

De schepen (wethouder) van Openbare Reinheid betaalt mee aan een initiatief van de winkeliers om bloemen te zetten bij de bomen. Die bloemen zie je als je door de spijlen van de houten wigwam kijkt. 'Onder begunstiging van de Stad Brussel' staat er voor de duidelijkheid bij. In andere woorden: de overheid betaalt, maar doe vooral mee, net als de winkeliers. 

Aan deze wigwam met brief moest ik de volgende dagen twee keer denken. Eerst toen ik andere wijken van Brussel bezocht met zat gemeentelijke bloemen en planten zonder oproep aan winkeliers en bewoners. Conclusie: arme wijken moeten participeren, rijkere wijken worden standaard bediend.

Na terugkomst in Amsterdam moest ik weer aan die wigwams denken toen ik las dat premier Rutte mijn buurtje had bezocht en vol lof was over de Makkies, een lokaal betaalmiddel. Hij prees een meisje dat het allemaal regelde maar vergat één ding te zeggen: dat meisje regelt niks, het is de overheid die het allemaal regelt en betaalt. We kunnen het Rutte niet kwalijk nemen: het staat nergens te lezen.

Metz op reis

Kruisje

Linksonder het begin van het gedonder

Op het museumbordje naast deze onbegrijpelijke brief staat: "Overeenkomst afgesloten tussen Ne Corado, Ne Luculla en de Onafhankelijke Congostaat voor de overdracht van grondgebieden, Boma, 1888. Om zich de voorouderlijke rechten van de lokale hoofden over de grondgebieden toe te eigenen, sluit de Onafhankelijke Congostaat (zo noemde België toen het privé-bezit van Leopold II, roep ik even tussendoor) verdragen met hen af. Als erfgenamen van orale beschavingen schatten de hoofden de draagwijdte niet in van het document dat ze, meestal met een kruisje, ondertekenen en dat zowel hun gronden als hun heerschappij op het spel zet."

Dat heeft de curator van het Afrika-museum bij de renovatie in 1960 netjes verwoord. 

Maar gênant blijft het: stamhoofden een kruisje laten zetten en woeps, weg zijn ze.

Metz in Brussel

Bruidsshow

Hele oude oudjes komen in een bejaardenhuis terecht, of verzorgingshuis zoals men nu placht te zeggen. Bij ons heeft dat huis een chique naam: Vegelin State. Vegelin was de naam van een adellijk geslacht hiero en een State is een voorname woning, dus onze oudjes zitten goed, sterker nog, ze zitten uitstekend, zoals uit onderstaand bericht blijkt:
'Bijzondere bruidsshow in Vegelin State'
Op de foto bij het artikel zie je de oudjes keurig langs de catwalk zitten, terwijl een bruidspaar passeert. Niet minder dan twintig creaties werden geshowd, meldt het artikel trots.
Tja, zo'n verzorgingshuis is echt een nieuw begin voor pake of, meestal, beppe.

freek

Huichel

Huichel is van alle tijden, een geruststellende gedachte. Soms denk je: al die huichel van politici met hun newspeak, hebben wij dat? Ja, dat hebben wij, maar onze voorouders hadden het ook. Zo wendden de Belgen eind 19e eeuw altruïsme voor waar het om egoïsme draaide. Het veroveren van Congo werd thuis verkocht als een 'veldtocht tegen de slavernij'. Pure jaloezie: zij van boven doen in slaven, wij niet, dus zijn we tegen. Maar het ging zoals altijd natuurlijk om geld. Want nadat de Hollanders waren gestopt met de slavenhandel in Noord-Afrika, handelden de Arabieren onverdroten verder in het midden van dat werelddeel en dat schaadde de kersverse Belgische economische belangen ter plekke. Om niet de hele tijd hetzelfde smoesje op te hangen, legitimeerde Leopold II zijn veldtochten ook door het als een beschavingsoffensief te verkopen. In het Afrika-museum, opgericht in 1910 en gerenoveerd in 1960, kun je het allemaal lezen zonder de morele verkleuring van de actualiteit. Goed beschouwd is het meer een België-museum dan een Afrika-museum. Sterker nog: als je het zo bekijkt valt alle huichel juist weg. Ha, wat een verademing: een museum dat onverbloemd de geschiedenis laat zien.

"...openstellen van Midden-Afrika voor de beschaving."

 Metz in Brussel

Volkert

Volkert van der G gaat binnenkort op proefverlof, tenminste als Teeven dat goed vindt.
Na deze mededeling in het nieuws, liep het scherm weer vol met familieleden van Pim. De publieke omroepen moesten heel wat af coördineren om de 'maatschappelijke onrust'   aan te jagen. Die onrust moet er voor zorgen dat V. nog een tijdje binnen blijft. Zo zagen we in het journaal zus Jet Fortuyn, die slechts voor weinig onrust zorgde naast dat schilderij van Pim, waarvan Jet zei dat ze een groter portret  had verkocht, want 'wij wonen hier en niet Pim'. In het eindshot rookte ze tevreden een sigaretje.  Die kritiekloze houten  jezus van de EO had twee leden, broer en neef, van de familie in zijn programma Debat op 2.
De broer probeerde te beredeneren waarom van der G binnen moest blijven, maar toen iemand zei dat het proefverlof ook gevaar voor van der G, betekende, onsnapte hem toch de zin: 'Als dat zo is mogen ze hem van mij morgen vrijlaten'. De neef mompelde slechts wat onheilspellende bedreigingen richting V.
Bij Pauw en Witteman tenslotte, mocht good old  broer Marten aanschuiven, de staatsman van de familie, die overal een mening over heeft.
Het wordt nog lastig voor V om straks of over een jaar de neus buiten de deur te steken, Daar hebben de publieke omroepen wel voor gezorgd.

Afrika in Kuifje

Het Afrika-museum (lees Congo-museum) in Brussel-Tervuren gaat eind van de maand voor drie jaar dicht. Het museum huist in een voormalig paleis van Leopold II, zeer breed en met heel grote tuinen. Allemaal betaald uit de opbrengsten van de rubberplantages waar de Congolezen dwangarbeid verrichtten. Wie weigerde werd de rechterhand afgehakt. Tja, met zo'n regiem heb je geen slavernij meer nodig.
Bezoekers zijn er nauwelijks in het museum. Ten onrechte want het is een museum van een museum. Nu nog wel. Straks zijn de collecties vlinders en koloniale openhartigheid vervangen door interactieve, politiek verantwoorde audiovisuele programma's. Dan zal die malle pop bij de minikantine ook wel weg zijn. Net als de Chinese dame die nu bedient.

Metz in Brussel

Stapelen 132

Het is gelukt: drie jaar geleden raakte de ingang versperd door steenbergen van drie meter hoogte (zie stapelen 131). Vandaag ruimen we de restjes op. Alle stenen zijn twee keer door onze handen gegaan en verwerkt in bouwwerken all over de ecokathedraal.
Hier een scherp plaatje van de situatie drie jaar geleden en een (wazig) plaatje van de huidige  entree. Komt dat zien!

 

zo was het eerst

 

 

 

zo is het nu

 

(klik op foto voor vergroting)

 

 

freek



Zwanzen

"In vergelijking met de manier waarop er in Parijs of Londen gelachen wordt, is deze vorm van humor pretentieloos, ongegeneerd en luid, opvallend en soms surrealistisch, maar altijd vrolijk en goedgemeend... Spotten met mensen, inderdaad, maar bovenal jezelf nooit teveel au sérieux nemen." Deze uitleg van het begrip zwanzen las ik bij een tentoonstelling met foto's van vrolijke Brusselaars door de tijden heen: straatfeesten in de jaren twintig, de bevrijding, de intocht van de Rode Duivels in 1986, een verjaardag in een café.
De uitzendingen op radio en televisie zouden er enorm van opknappen als er minder gezeurd, gemiept, gezocht, gejend, gezeikt, beschuldigd, geweten, geruziet, gebetweterd, gemokt, gejijbakt, geklaagd, beweerd, gepocht, geschmierd, gelogen, gebluft, besloten, gezwegen en gepraat zou worden en meer gezwansd. Onder leiding van Wim Helsen stel ik voor, winnaar van de cabaretprijs, maar vooral een eerste klas zwanseur.

Metz in Brussel

Groen

Gemeenten hebben het in deze tijd zwaar. Ze moeten meer doen voor minder geld en met dezelfde inefficiënte organisatie, dus alles moet nog een tandje minder. Minder geld naar de bibliotheek, minder geld naar de sport en vooral minder naar het groenonderhoud, want dat is makkelijk te realiseren. Behalve in Bolsward, zo lees ik in ons prachtblad (sinds 1752) Daar klaagt men dat de groenstroken en bermen te netjes door de gemeente worden onderhouden. 'Het is nergens zo steriel als in Bolsward.'   en  'Zelfs  plukken gras rond palen wordt grondig weggemaaid met een bosmaaier.'
Het wordt in Bolsward dus tijd voor een kadernota 'Groen, wat heb je er aan'  Dan heb je kans dat over twee jaar de biodiversiteit wat toe kan nemen in de 1000 hectare groen, dat de gemeente onderhoudt.

freek