Goedemorgen de mantelzorger (35) - opendeurbeleid

"In zijn wekelijkse weblog gaat Jim Schuyt, voorzitter directie Onrust & Alliantie, in op zaken die hem raken, op gebeurtenissen die in het nieuws zijn of in het nieuws zullen komen, op wonen en woonbeleving en de menselijke maat."

Week tien van de verplaatsing van de portiekdeur van buurvrouw De Vries is twee dagen op streek en tsjonge jonge, wat is er weer veel gebeurd. Maandagochtend negen uur belde een manager van Onrust & Alliantie om uit te leggen (als iemand iets gaat uitleggen, en het is geen leraar in een klaslokaal, dan is het steevast mis. De uitlegger heeft gefaald en probeert nu quasi, via niet terzake doende anekdotiek, te verklaren waarom het afgesproken taakje niet is volbracht. Hij moet natuurlijk zeggen: sorry, ik heb me verslapen / ik ben het vergeten / ik vond het bij nader aanzien niet belangrijk genoeg, maar dat zegt-ie niet. Zo is-ie niet opgevoed. Dus gaat hij zweven in rationalisaties over het randgebeuren) waarom de klus niet binnen acht weken geklaard was. De aannemer dit en dat, de brievenbussen zus en zo en zijn collega met ouderschapsverlof. Maar nu, zo beloofde de manager zonder ouderschapsverlof, was het glashelder dat deze week, ja DEZE WEEK nog, alles zal worden afgerond.
En verdomd, dinsdag verscheen de aannemer, verwijderde de uitbouw, zaagde het bord met brievenbussen en bellen op maat, hing het provisorisch in het nieuwe kozijn en plaatste de nieuwe voordeur die al weken op zijn kantje lag te popelen in de hal.
Ik was net begonnen aan een dankrijm voor Onrust & Alliantie toen de buurvrouw belde. Niet buurvrouw De Vries maar haar 83-jarige buurvrouw die een gekneusde rib had overgehouden aan een valpartij in het portiek. De deur kan niet meer dicht. Er zit geen slot in en hoe moet dat nu vannacht.



Gewapend met de Agfa Clack ging ik even kijken en inderdaad. Onrust & Alliantie zijn er de afgelopen tien weken lang niet in geslaagd de nieuwe deur van een slot te voorzien. Zodat hij vannacht wagenwijd open staat. "Ik vind dat niet prettig" zegt de buurvrouw van 83.


Metz de mantelzorger

Geheimtaal

“Daarmee stuurt u elk document direct van multifunctional naar bedrijfsapplicatie” zegt een mevrouw in een reclame voor iets. Ik neem aan dat de fabrikant ervan uit gaat dat ik begrijp waar we het over hebben. Multifunctional? Bedrijfsapplicatie? Ik ben al jaren mede-eigenaar van een bedrijf en daar hebben we meerdere multomappen maar of ze dát bedoelen?
Ik ben niet meer aangetakt en dat is een naar gevoel.
Enkele jaren geleden had ik dat gevoel ook. Rijdend langs de grote werkplaats van de NS in Haarlem, las ik het opschrift “Refurbishment and overhaul”. Wat was dat nu weer? Achter dat bord stond nog steeds dezelfde loods vol kapotte treinen dus daar zat het hem niet in.
Troostrijk is de waarneming dat dit bord weer is verwijderd. Nu die multifunctionals nog.

Metz luistert radio

Snelle neef (2) - medaille

...Mexico, 25 maart...

Het zal u niet interesseren - autoracen was tot voor kort ook voor mij een reden tot wegkijken - maar nu neef Ian meedoet zit ik met rugzweet voor de buis. Neef Ian werd derde bij de sprint (hij staat links op de foto) en achtste van de 22 bij de grotemannenwedstrijd. Grote neef dus.

Metz kijkt televisie

Aandacht

...Het Parool, zaterdag 24 maart...

Het weekend begon slecht. Zaterdag was het vroeg in de morgen Wilders voor en Wilders na, nog vóór de eerste koffie. Op pagina 2 meldde de Volkskrant dat Wilders ergens iets van vond en terwijl ik me net afvroeg: "Waarom staat dat in de krant?", hoorde ik Margriet Vroomans op radio 1 aan minister Koenders vragen wat hij vindt van soldaten met twee nationaliteiten, "want Wilders zegt dat je dan ook twee loyaliteiten hebt".
Alweer: waarom?
Het Parool gooit het over een andere boeg en geeft aandacht aan Wilders omdat blijkt dat Wilders' aanhang groeit door aandacht, wat op zich dan weer nieuws is.
Net als die groei... vanwege de aandacht...
Pfff... eerst koffie.

Metz luistert radio

Schoolkrant

...de Volkskrant, vandaag...

Als ex-schoolkrantredacteur, als zodanig verbonden geweest aan meerdere schoolkranten op verschillende scholen over een reeks van vervlogen schooljaren, distantieer ik mij ten volle van bovenstaand persbericht, waarin een totaal verkeerd en eenzijdig beeld wordt gegeven van het vóórkomen van schoolkrantredacteuren en hun methoden van informatie vergaren.

Metz leest de krant

Inspectie

...de Volkskrant, vandaag op pagina 1 ...

Ik zou zeggen: stuur de politie er op af.
Politici denken ruimer. Het mag niet; het waren scholieren; het gebeurde op straat vlakbij school; wij moeten met een krachtig geluid in de media verschijnen. Inspectie! Strenger beleid!

...de Volkskrant, vandaag op pagina 3 ...

Ik neem aan dat op grond van Kamervragen de Onderzoeksraad voor veiligheid wordt ingeschakeld?


Metz leest de krant

Niets zeggen

...Het Parool, vandaag...

Dat moeten de media ook eens doen: niets zeggen. Over Wilders dus. Niet doodzwijgen maar in gepaste mate aandacht aan hem geven. En dus niet (uit angst te worden beschuldigd van het negeren of demoniseren van de man) de middenpagina's vrijmaken voor Wilders, zoals Het Parool dinsdag deed. Of hem pagina's lang aan het woord laten, zoals de Volkskrant onlangs deed. Gewoon net doen of Wilders de voorzitter is van een politiek weinig betekenende negenmansfractie.

Metz leest de krant

No zielewas in Zeeburg

...Het Parool, 21 maart...

Ik ben geen lid van de Zeeburg-tifosi, maar dit keer zet ik de wave in voor het stadsdeel waar ik woon en parkeer. Zo'n wave gaat moeilijk vanuit de auto maar gelukkig beschikken wij automobilisten over de claxon. Wat wil het vreugdevolle geval: Zeeburg doet als enige stadsdeel niet mee met de autoloze zondag. Yeeees. De autoloze zondag is voor de doorsnee automobilist wat de voedselbank is voor de doorsnee restaurantbezoeker.
Zielewas.
En daarmee katholiek-elastiek-hypocriet: relevante feiten worden weggepoetst door reclamepraat. De voedselbank draagt namelijk net zo weinig bij aan armoedebestrijding als de autoloze zondag aan de bestrijding van het smelten der poolkappen. Voedselbanken en autoloze zondagen zijn voor het politieke mooi. Niet voor het echt.

Metz leest de krant

Goedemorgen de mantelzorger (34) - menselijke maat

"In zijn wekelijkse weblog gaat Jim Schuyt, voorzitter directie Onrust & Alliantie, in op zaken die hem raken, op gebeurtenissen die in het nieuws zijn of in het nieuws zullen komen, op wonen en woonbeleving en de menselijke maat."

Nu Onrust & Alliantie een extra drempel hebben aangebracht, en op dinsdagochtend enkele zakken cement in de hal hebben gelegd, worden de hogere echelons wakker. Gealarmeerd door telefoontjes, emails en brieven van meerdere buren van buurvrouw De Vries, stond er vanmorgen een hoge piet van Onrust & Alliantie voor de deur.
"Aj aj aj", riep hij.
En ook zei hij: "Ik zeg niks".

Metz de mantelzorger

Echt helemaal op

...Het Parool, 21 maart...

De laatste keer...
Het is vijf voor twaalf..
Dit maak ik niet meer mee...
Je wilt niet weten hoe weinig...
Ik heb het helemaal gehad...
Nooit meer zal ik...
Het is een minuut voor twaalf..
Jij altijd met je spilzucht...
Dan maar geen vakantie...
De wilde ganzen vliegen voor...
Papa heeft geen centjes meer...
Dit soort geintjes kost ons de kop...
Het is al vijf over twaalf...
Die Asscher is echt op...

Metz leest de krant

Goedemorgen de mantelzorger (33) - drempeltje

"In zijn wekelijkse weblog gaat Jim Schuyt, voorzitter directie Onrust & Alliantie, in op zaken die hem raken, op gebeurtenissen die in het nieuws zijn of in het nieuws zullen komen, op wonen en woonbeleving en de menselijke maat."

...entree portiek sinds maandagochtend...

Bij aanvang van de negende week van het project ter verbetering van de leefbaarheid in de woonomgeving van buurvrouw De Vries, hebben Onrust & Alliantie de entree van het portiek verrijkt met een extra drempeltje. Het is op de foto de vierde drempel van onderen, een houten plank overdwars waarvan de functie vooralsnog onduidelijk is. Kon de scootmobiel er de eerste acht weken nog net doorheen, nu is de passage wel heel lastig geworden.

...scootmobiel kon zondagavond nog het portiek in...

Metz de mantelzorger

Al

"De gloednieuwe Volvo S-80 least u al vanaf 799 euro per maand", hoorde ik vandaag op de radio.
"Al", dat is dus niet veel. Klopt, want het is precies € 73 onder de maandelijkse uitkering van buurvrouw De Vries en dat vindt zij ook niet veel. Voor hetzelfde geld luidt de reclameboodschap dus: "De gloednieuwe Volvo S-80 least u al voor bijna een AOW-uitkering".

Metz luistert radio.

Goedemorgen de mantelzorger (32) - aanbesteed

"In zijn wekelijkse weblog gaat Jim Schuyt, voorzitter directie Onrust & Alliantie, in op zaken die hem raken, op gebeurtenissen die in het nieuws zijn of in het nieuws zullen komen, op wonen en woonbeleving en de menselijke maat."




Acht weken hadden Onrust & Alliantie nodig om de portiekdeur van buurvrouw De Vries twee meter te verplaatsen. Die zijn nu om. Rest een open huishouding met een stapeltje oud glaswol in de hoek, dagelijks een natte krant in een onbereikbare brievenbus en een hink-stap-sprong-circuit voor de buurvrouwen om hun huis te betreden of te verlaten. Vanaf morgen voor de negende week in dit theater.
Dat roept de vraag op waarom een volwassen woningbouwvereniging er niet in slaagt een relatief eenvoudige ingreep als het verschuiven van een voordeur met brievenbussen, te realiseren binnen één pakweg twéé weken?
Antwoord: omdat de woningbouwvereniging aannemers selecteert op timmerkunde en prijs. Het beperken van de overlast voor buurvrouw De Vries speelt geen rol in de aanbesteding. En zo kan een klus waar netto 40 tot 60 manuren werk in zit (tot nu toe komen ééns per week twee mensen tussen 8 en 11 lawaai maken, verder heerst er een angstwekkende stilte) uitgroeien tot een bouwput die over meerdere seizoenen wordt uitgesmeerd. Wanneer ik mijzelf verplaats in de huid van aannemer Onrust, zou ik net zo handelen: "Ze willen het goedkoop, ze krijgen het goedkoop. Dus neem ik aaaaaaaaaaaaaalllllle tijd."
De buurvrouw, gepokt en gemazeld door allerwege maltraiterende instellingen, kijkt er niet meer van op. Ze sluit zich op in haar etagewoning. Haar scootmobiel wacht onder een laagje stof betere tijden af.

Metz de mantelzorger

Snelle neef

... Jan Dijk...

Alle mannen uit mijn schoonfamilie, Dijk geheten, hebben een problematische verhouding met de auto. Ik tel een schoonvader, een overleden opa, een overleden oom, twee zwagers en twee neven, waarvan één woonachtig in Australië. Deze Dijken hebben stuk voor stuk de onhandige neiging om achter het stuur in slaap te dommelen. Zo niet Ian Dyk, zoon van de Australische neef. Zondag 25 maart rijdt hij voor Australië de A1-GP-race in Mexico. Live te volgen op televisie. Daar val je echt niet bij in slaap.

Metz kijkt televisie

Erectie

Een beetje vader fietst niet meer rond met een kinderzitje aan zijn stuur maar met een erectie op wielen. Daarmee blokkeert hij te pas en te onpas rijweg, zebra en fietspad en trekt daarbij een gezicht dat dat mag. Hij is immers een bewuste vader, die met zijn hele dure hippe bakfiets zijn papadag laat zien.

Metz in de stad

Jezus

...klik op de foto voor een vergroting...

Jezus is terug op aarde, ditmaal in de gedaante van buschauffeur.

Metz in de stad

Loyaliteitsverklaring

Een tip voor Geert Wilders (maar ook zeer geschikt voor alle andere tegenstanders van dubbele nationaliteiten zoals Rutte en voor wijfelende politici als Bos): de loyaliteitsverklaring! Gewoon voorleggen aan iedereen. Wie tekent doet mee.

Metz lost het op

Goedemorgen de mantelzorger (31) - oogje

"In zijn wekelijkse weblog gaat Jim Schuyt, voorzitter directie Onrust & Alliantie, in op zaken die hem raken, op gebeurtenissen die in het nieuws zijn of in het nieuws zullen komen, op wonen en woonbeleving en de menselijke maat."

...namaakdicht...

...doorgang voor scootmobiel...

...het oogje...

Terwille van de leefbaarheid heeft De Alliantie (de huisbaas van buurvrouw De Vries) besloten het portiek te verbouwen. Op 22 januari begon aannemer Onrust met het verplaatsen van de voordeur plus brievenbussen plus bellenbord naar de buitengevel. Voor the time being is het hele zwikkie tijdelijk op straat gezet waarbij panelen van waaibomenhout moeten zorgen voor namaakdicht. De hele operatie duurt acht weken, meldden Onrust & Alliantie bij het begin in een brief. Komende vrijdag zijn ze dus klaar. De buurvrouw van buurvrouw De Vries is ook op jaren. Na vier weken Onrust gleed ze uit over de troep en kneusde een rib. Buurvrouw De Vries boft: met zo'n scootmobiel kneus je niet snel een rib. Alleen kan ze niet meer bij haar eigen brievenbus terwijl die altijd kleppert. Bovendien is het nu een hele toer om met scootmobiel haar woning te verlaten en te betreden. Weliswaar heeft concurrent mantelzorger Wally - altijd haantje de voorste - een oogje in het nieuwe kozijn geschroefd zodat de buurvrouw de deur open kan houden tijdens haar passage, maar toch, echt leefbaarder vindt mevrouw De Vries het niet. Nog een paar dagen. Denkt ze. Dat stond in de brief. Toch?

Metz de mantelzorger

Boekenweek

Wat doen we met Kees nu hij vijftig wordt?
Met een laat-op-de-avond televisieprogramma waar niemand naar kijken wil?
Met Johan die al 25 jaar bij de zaak is?
Met Nederlanders om ze bekend te maken?
Met je ouders nu ze veertig jaar getrouwd zijn?
Met bekende Nederlanders?
Met de geschiedenis?
Met de boekenweek?
We maken er een quiz van!

In huiselijke en kantoorkring was het lange tijd gebruik dat de familie, respectievelijk de collega's, bij bijzondere gelegenheden op de melodie van "Het is uit het leven gegrepen" een tekst schreef en deze ten gehore bracht. Dat werd kneuterig en uiteindelijk zelfs stuitend, zodat ergens in de jaren tachtig de quiz de ruimte tussen de schuifdeuren overnam van het lied.
Leuk. Een quiz.
Dat ging goed tot eind jaren negentig iedereen op elk partijtje uitriep: 'niet weer een quiz!'. De laatste jaren heeft de toespraak de ruimte gevuld. Een toespraak die vluchtig en ironisch dient te klinken maar tegelijk serieus van ondertoon. Ouderwets, ok, maar gepast.
De televisiecultuur volgt de huiskamer. Eerst die liedjes, dan die quizjes. Alleen loopt de televisie in zijn vormgeving tien jaar achter. Zodat de boekenweek anno 2007 wordt aangekondigd met een lullige quiz. Met hoog leuke-oom-gehalte.
Laat de boekenweek 2008 starten met een toespraak. Van een schrijver graag. Ik stel voor van Maarten Biesheuvel. Onder het motto: dat waren andere tijden, terug naar de onze.

Metz kijkt televisie

Goedzo & Zodan

Verslaggever Nico heeft de verdwenen groenteboer uit de Molukkenstraat opgespoord. Welke groentebroer het precies is, Goedzo of Zodan, dat heeft Nico - een voormalige klant - nog niet kunnen achterhalen. Misschien moet hij het gewoon aan de groentebroer vragen. Goedzo of Zodan knikt hem in de Diemense binnenstad immers telkens vriendelijk gedag.
Da's mooi zo. Goed dan.

Metz in de buurt

De wát?

De Koudekerker gezelligheid
De Rectumse lekkernijen
De Waspikker poezië-avond
De Krassumse donsbedden
De Moddergatse champagne
De Kuttinger fatsoensnormen
De Zwartsluizer vrolijkheid
De Stompetorense fijnmechanica
De Roggelse fruithap
De Oranjer republikeinen
De Losser regels
De Oener universiteit

Metz in de stad

Quote

"Het quotumloze denken zorgt voor een heel nieuwe dynamiek".

Metz luistert radio

De echte uitslag

Met een meerderheid van bijna 54% heeft Nederland besloten dat dit de laatste verkiezingen voor de Provinciale Staten waren. Ik had - na raadpleging van de chef Stemwijzer - op 92% gerekend. Bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen vroegen namelijk 4,7 miljoen mensen zijn advies (al dan niet voorzien van meerdere nationaliteiten; mag dat trouwens zomaar van Mark en Jacques en Pieter en Geert en Wouter?). De afgelopen weken, tot en met vanavond 21.00 uur, hebben iets minder dan een half miljoen mensen gebruik gemaakt van zijn diensten. Daar zit ik zelf overigens bij: VVD luidde het advies, net als bij concurrent Kieskompas. Dubbel blij dat ik niet ben gaan stemmen.
De interesse in de diverse partijprogramma's is bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten vandaag dus bijna tien keer zo gering als bij de laaste verkiezingen voor de Tweede Kamer. Op grond van dit enorme verschil hield ik rekening met een bijna tien keer zo lage opkomst: 8%. De opkomst is evenwel 46% geworden. Dat komt natuurlijk door de Eerste Kamer die op de achtergrond meespeelt. Achtergrond? Voorgrond! Wiskundig is nu aangetoond dat de provinciale kwesties 8 procentpunten uitmaken van die 46% en het belang van de zetelverdeling in de Eerste Kamer 38 procentpunten.
De conclusie is exact. De verkiezingen voor de Provinciale Staten zijn voor 38/46ste, oftewel 82%, niets anders dan de verkiezingen voor de Eerste Kamer.

Metz stemt niet

De oplossing

...Het Parool vandaag...

Wat te doen met baby's met twee paspoorten? Met dank aan de nijvere cijferaars van Het Parool, bestuderen de politici het probleem. Wordt het aborteren of adopteren?

Metz leest de krant

Verboden

Laten staan dus. En terug met die hond.

Metz in de stad

Wouter de nationalist

...de Volkskrant van maandag 5 maart...

De peilstok is nauwelijks uit de Hollandse middenstanderskont getrokken of Rutte, Bos en Tichelaar zoeken de toonhoogte van Wilders op. Niet dat ze net zo vals zingen maar een beetje meeneuriën om ook wat stemmers binnen te trekken, daar schrikken ze niet van terug.
Dat is verkeerd. En dom bovendien.
Eerst dat domme.
Toen Janmaat in de jaren tachtig met zijn rabiate uitlatingen over buitenlanders enige aanhang verwierf (niet zo gek veel maar dat kwam omdat hij altijd met consumptie interrumpeerde), trachtten VVD-politici hem de wind uit de zeilen te halen door mee te mopperen over Turken en Marokkanen. Het effect was dat Janmaat groeide. Logisch, want nu er ter legitimatie van het gemopper ook fatsoenlijke namaak in de handel kwam, konden twijfelaars net zo goed voor die onfatsoenlijke Janmaat kiezen. Liever echt dan namaak. Wilders zal dus alleen maar groeien nu zijn afkeer van het bezit van meerdere nationaliteiten, door Wouter Bos gedeeltelijk wordt overgenomen.
Nu het verkeerde.
De ouders van mijn godsdienstleraar uit de jaren zeventig, woonden hun leven lang op Marken. Zij hadden Marken nog nooit verlaten. Nooit. En daar waren ze reuze trots op. Zij ervoeren geen nationaliteit, zij waren van Marken. Zij wisten dat Monnickendam bestond en dat daar ook mensen woonden, maar daar wilden ze niets mee te maken hebben. Hun loyaliteit lag op het eiland. Deze - op zich aandoenlijke - aanhankelijkheid aan je eigen stukje wereld, deze uiterste vorm van nationalisme gekoppeld aan het verbreken van banden met andere stukjes van de wereld, is nu ook voor de PvdA leidraad geworden. Terwijl de mondialisering doorzet, de mobiliteit enorm is en steeds meer mensen zich het wel en wee van de wereld - het klimaat, de verborgen oorlogen, de honger en armoe - aantrekken, komt Wouter Bosatlas met een pleidooi tegen meerdere nationaliteiten. Zou je de stelling niet om moeten draaien: hoe méér nationaliteiten iemand heeft, hoe beter? Ik zou graag ook Fransman willen zijn, Australiër en Canadees erbij. Loyaal aan menig medemens. Kan me niet schelen waar die woont. Maar Wouter de nationalist kijkt niet naar dat grote buitenland. Hij let alleen maar op de schijnbewegingen van Wilders. In plaats van Wilders tegen te werpen dat de wereld groter is dan het stukje zand en veen tussen Venlo en Scheveningen, hijst de PvdA de driekleur in de top en heft de Nationale aan, ooit de herkenningstune van de Boerenpartij.

Alle man van Neêrlands stam
Voelen zich der vaad'ren zonen
Willen vrij op 't plekje wonen
Dat hun tot een erfdeel kwam
Eigen meester, niemands knecht
Recht en slecht
Stalen vuist en rappe hand
Zo is 't volk van Nederland

En dicht die islamitische scholen! Weg ook met de democratisering van Marokko! Niks Arib die de positie van vrouwen daar wil verbeteren. We trekken ons terug achter de dijken. Christenen en Nationalisten zullen de vesting Holland Samen verdedigen tegen de rest van de wereld.

Tsja. Wat nu te doen?
Ons rest weinig anders dan Bos te verbannen. Naar Marken stel ik voor.

Metz leest de krant

Rijkste

...de Volkskrant vandaag...

Snelste vliegtuig gaat het hardst.
Grootste boef steelt het meest.
Oudste boom staat er het langst.
Armste inwoner heeft minste geld.
Vetste varken geeft meeste spek.
Overbodigste verkiezingen krijgen laagste opkomst.

Metz leest de krant

Palmenloze zondag

Morgen is het zondag.
Zou het mogelijk zijn? Eén dag zonder Connie Palmen op televisie, radio en in de krant?

Metz leest de krant

De schuldige markt

Marktwerking maakt alles eerlijker. En als het er niet eerlijk aan toe gaat, als je selectief winkelt, de ene partij meer geld geeft dan de ander, en gedupeerden mopperen daarover, dan roep je gewoon: marktwerking. Dit is dan ook precies wat Wubbo Petersen deed, bestuursvoorzitter van de GGZ (Geestelijke Gezondheidszorg) in Westelijk Noord-Brabant, toen hem werd verweten psychiaters uit België weg te kopen terwijl er in België zelf een tekort is aan psychiaters. "Ja, maar wij hebben óók een tekort", maakte Petersen het nog een graadje erger. Het is de logica van een kind dat zijn bord vol lekkers schept en niets voor een ander overlaat onder de uitroep: "Ja, maar ik heb óók honger".
De Belgische psychiaters hoeven in Nederland maar over 70% van hun salaris belasting te betalen. Waarom is de fiscus zo vriendelijk? Omdat we tekort psychiaters hebben. Dus wippen de Belgische psychiaters de grens over. Omkopen, zou je kunnen zeggen. Marktwerking, zeggen ze in Nederland. "Voelt u zich niet schuldig tegenover België?", vroeg de verslaggever van Radio 1. "Nee hoor", zei meneer Petersen. "Dit is gewoon marktwerking".

Metz luistert radio

Volksbelang

Vanmorgen had Radio Bergeijk de zendtijd van Radio Kassa van de VARA overgenomen. Daar knapt zo'n programma gelijk van op. Welk onheil hadden de reporters nu weer opgespoord? Welke burger zou ditmaal worden gered uit de klauwen van het grootkapitaal. Het was mevrouw Vos. Mevrouw Vos heeft namelijk vlekjes op haar gaskookplaat en dus moesten de media handelend optreden. Maar ja, al doet de verslaggever nog zo zijn best: hij ziet de vlekjes niet. "Ik wel", zegt mevrouw Vos, "je moet een beetje schuin kijken. Ach het is toch zo erg. Als ik kook sta ik er gewoon met een doekje bij. Ik ben bedonderd door Volksbelang. Ze willen me geen nieuw gasfornuis geven omdat de garantie afgelopen is. Het is een schandaal." Fluks belt de reporter naar woningcorporatie Volksbelang die - "Nee, de directeur is er niet" - de pers niet te woord wil staan! Het onrecht is nu duidelijk aangetoond. De druk op Volksbelang neemt toe. Zal de corporatie buigen of kan mevrouw Vos barsten? Ha, daar belt de directeur van Volksbelang. Ja, u bent in de uitzending. Wat zegt u, ja, ja, mevrouw Vos krijgt een NIEUW fornuis. En nee, mevrouw Vos heeft niets te betalen. Hiep hiep hoera voor Volksbelang. Lang leve mevrouw Vos.
Vanaf 9 mei elke woensdagavond op televisie, al enige tijd elke zaterdag om 18.30 op radio 1 en nu dus ook op vrijdagochtend in plaats van Radio Kassa.

Metz luistert radio

De zure bakkersvrouw en andere verhalen

...Indische Buurt van Amsterdam, Molukkenstraat hoek Sumatrastraat...

Een vertrouwd beeld uit de stadsvernieuwing, die tussen 1978 en ongeveer 1990 door de Indische Buurt raasde. Dichtgetimmerde, scheef weggezakte rotwoningen gingen met blokken tegelijk tegen de vlakte. En elke ochtend klonk om zeven uur het vrolijke gehamer van de heimachine. Bovenstaand blokje aan de Molukkenstraat waren ze vergeten. Nu moet het er toch aan geloven. Wat gaan we missen?
Tussen 1977 en 1983 woonde ik op het Sumatraplantsoen, dat is vlakbij dit blokje. Op de hoek, rechts van de Electronikadump, was destijds een bakker gevestigd. Ik kwam daar niet graag. De ruim van lipstick voorziene bakkersvrouw gaf namelijk ongevraagd en permanent de buitenlanders de schuld van alles wat mis ging in het land, daarbinnen vooropgesteld de steil dalende omzetcijfers van eigen bakkerij. Volgens mij lag vooral haar zure levenshouding ten grondslag aan de neergang. Bovendien zat op het Sumatraplantsoen, bij de hoek met de Preangerstraat, een áárdige bakker, wat de omzet ook al geen goed zal hebben gedaan. Dat ik regelmatig bij mevrouw lippenstift mijn halfje volkoren ophaalde, was noodzaak. Bij het zien alleen al van het zaterdagmeisje van de aardige bakker, verviel ik namelijk steevast in een hopeloos gestotter en gebloos.
Iets verderop in de Molukkenstraat, twee of drie portieken naar rechts, woonde Wessel. Hij was op de universiteit al politiek actief, zeer apart en zeer links. In 1990 stond hij namens de PvdA kandidaat voor de eerste stadsdeelraad van Zeeburg. Jaren later is hij in zijn woning gestorven als gevolg van koolmonoxydevergiftiging. Rotwoningen waren het, met rotkachels erin.
Weer iets verder naar rechts, pal naast en achter het rode busje, was de bibliotheek Molukkenstraat gevestigd. Ik meen al vanaf 1928. Mijn schoonmoeder werkte daar als jong meisje en heeft in de oorlogsjaren tussen de boeken mijn schoonvader leren kennen die deed alsof hij van lezen hield maar háár zocht. Welbeschouwd pluk ik dus nog altijd de vruchten van het voorbije bibliotheekwezen ter plekke.
Achter de fotograaf, in het hoekpand waar al jarenlang Jongeren Informatie Punt op het vensterglas geschilderd staat, dreven tot ongeveer 1983 twee broers een groentezaak. Zodan en Goedzo werden ze door hun klanten genoemd, naar hun vaste uitroepen bij het overhandigen van appels en prei. Ik weet niet wat er van ze geworden is. Wel weet ik dat in de nieuwbouw tegenover de zure bakker, het echtpaar Zoet is gaan wonen nadat ze in 1979 hun sigarenwinkel op de hoek van de Tidorestraat en de Solostraat, genaamd het Geschenkenhuis, moesten opgeven terwille van de vernieuwing. Misschien wonen ze daar nog wel, met uitzicht op de dichtgetimmerde winkel van de zure bakkersvrouw.

Metz in de buurt

Splitsen

Misschien een idee om ABN AMRO te splitsen in de ABN en de Amro Bank en de ABN dan in de Nederlandse Handel-Maatschappij en de Twentsche Bank en de Amro bank in de Amsterdamsche bank en de Rotterdamsche Bank. Zijn we weer terug in 1964. Kunnen we gelijk nagenieten van de mooiste Elfstedentocht ooit.

Metz de belegger