28 juni 2013

Leeuwerik

Terloops scan ik in ons prachtblad (sinds 1752)  een artikeltje over het verdwijnen van weidevogels.
Zelf zie ik de teloorgang van de gruttopopulatie met lede ogen aan, maar het kan nog erger.
In de jaren zeventig waren er nog 1,2 miljoen leeuwerik broedparen, nu nog 50.000; een afname van 96 procent.
Net als bij een bericht over een hongersnood in Verweggistan of de mijnramp in Rotpokkeweer, ga ik naadloos over naar een bericht als ' Hennepkweker aangehouden',  Maar toch sluipt de verontwaardiging en woede weer terug in mijn hoofd. Ik besef opeens dat met het verdwijnen van de leeuwerik ook de poëzie ons vlakke weideland heeft verlaten.

freek

Twitter

Ik kwam  terecht op de twitterpagina van onze Commissaris der Koning. In ken hem van vroeger toen hij nog in normale doen en dertiger was met vrouw, twee kinderen, een Golden Retriever en boordevol ambities. Hij heeft nu zijn top bereikt en twittert. Waarschijnlijk op de achterbank van de dienstauto.
Naar aanleiding van een scheepsramp op onze wateren twitterde hij:

Vrouw overleden na vaarongeluk Grou.
Wat een trieste boel.
Oprechte condoleances.

Tjonge, wat een empatisch en troostend twitterbericht. Daar zitten de nabestaanden op te wachten.

freek

27 juni 2013

Carillon

In ons prachtblad (sinds 1752) stond een stuk over het carillon van het stadje Sneek. De naam van beiaardier Flucie van Bergen deed bij mij een luikje open. Ik zag de man, klein, haakneus en stoffig, weer voor me als hij bij mijn vader in de werkplaats de makke van het carillon in Joure besprak, want mijn vader deed het elektrisch gedoe rond dit  carillon en Flucie sloeg naast Sneek met zijn vuisten in Joure om een boterham te verdienen.
In de krant stond ook de anekdote die ik wist, maar vergeten was.
Flucie zat 's een keer opgesloten in de toren van Sneek omdat de stadsuurwerkmaker de deur achter zich in het slot had getrokken. Flucie speelde net zo lang 'In naam van Oranje, doe open de poort', totdat zijn vrouw, die thuis zat te wachten met de aardappelen, in de gaten kreeg waarom Flucie nog niet was aangeschoven.

freek

26 juni 2013

Stapelen 125

Stapelen kost tijd. We stapelen niet om iets af te krijgen, maar om  de tijd te nemen. De tijd is onze bondgenoot. We rekken de tijd op en uit. De tijd is een vormgevingsfactor.
Drie foto's van onze toren in aanbouw.
Traag, traag,... .

freek


 
 
 
(klik op foto voor vergroting)


25 juni 2013

Memento Mori

De dag voor buurman R. overleed, was ook S. dood, zo lees ik nu in de krant. S. volgde mijn ouders op toen zij hun woning en winkel verlieten om in de sanering te gaan en om in het huis naast hun oude winkel te gaan.wonen. S. begon een filiaal van een stomerij in mijn ouderlijk huis en stroopte met een Volkswagenbusje het platteland af op zoek naar een gebloemde jurk met een soepvlek, een zondags pak met een kwak mosterd of gewoon een ensembletje om op te frissen.
Hij was een vrolijke middenstander, die altijd schalks naar mijn avonturen in de grote stad Amsterdam vroeg, als ik bij mijn ouders op bezoek was. Ik had hem weinig te melden, maar suggereerde het één en ander.
S.schafte zich in een dolle bui een heteluchtballon aan.  Vrouw en ik gingen daarmee een vaart maken en hij glunderde toen hij ons na een onverwachte sleeplanding een certificaat uitreikte. Toen ging zijn vrouw plotseling dood en was S. alleen. Ik zag 'm nog bij de crematie van mijn moeder en later bij die van mijn vader. Hij oogde wat flets, maar deed zijn best om vrolijk te zijn.
Nu is hij dood.
Mijn oude buurt is  uitgestorven.

freek

24 juni 2013

Bloemetje

De Commissaris van de Koning in Noord-Holland wuift het weg: het zoontje van gedeputeerde Post en het uitverkoren meisje uit Enkhuizen hebben sámen het bloemetje aan Willem en Maxima gegeven. Klaar. Ook het meisje in kwestie en haar hele schoolklas willen er een punt achter zetten. Het gaat immers maar om een bloemetje. Dat siert die kinderen maar intussen heeft gedeputeerde Post zich lelijk in de kaart laten kijken: als het er op aan komt dringt ze voor. Dat mogen u en ik proberen bij de bakker, maar machtsdragers niet, vanwege het blote feit dat wij erop vertrouwen dat ze hun macht niet misbruiken als het brood op de bon is. Als gedeputeerde Post dit zou begrijpen zou ze achteraf zeggen: niet netjes van mij, had ik niet moeten doen. Maar dat zegt ze niet. Daarvoor in de plaats knipt ze zichzelf in tweeën, in een moeder en een gedeputeerde, en houdt een verhaal over rollen. Ze snapt dus niet dat machtsdragers geen misbruik mogen maken van hun machtspositie voor privézaken. En dat onbegrip is gevaarlijk, reden voor aftreden. Niet dat ze haar zoontje naar voren schoof.

Metz

Rooms

R. is dood en begraven. Hij was heel vroeger mijn buurman, vriendelijk en goed rooms zoals de roomsen in Friesland zijn. Hij had gekuurd vanwege tbc en beheerde een sigarenenwinkel. Zijn vader D. had een imperium opgebouwd waaronder deze winkel, een rondvaartboot en een aardappelhandel. Veel van zijn zonen kregen een plekje in dit conglomeraraat van bedrijfjes en trouwden, via de pastoor, met roomse meisjes uit Limburg. De dochters werden onderwijzeres of deden de huishouding. Ook bij hen was de 'lifeline' naar Limburg zichtbaar.
Mijn vader had een winkel met electrische apparaten en wij hadden dus in de oertijd van de televisie al een toestel in de 'mooie kamer'. Toen via één van de eerste Eurovisie uitzending de witte rook van een pauskeuze zichtbaar zou worden, nodigde mijn vader onze roomse buren uit. Met z'n veertienen zaten ze rond het toestel en zonken bij het zien van de witte rook, met donderend geraas op de knieën. Althans zo kwam dat op mij, schrikachtige kleine heiden, over.
Buurman R heeft bijna vijftig jaar zijn speciaalzaak bestierd. Hij stierf op z'n zesentachtigste.
Ik was even in de roomse kerk van J om afscheid te nemen.
'In paradisum deducant te angeli', stond er geschreven.
Zijn God hebbe zijn ziel.

freek

21 juni 2013

Geluksdag

Ik had mazzel vandaag, toen ik buiten liep. Allereerst liep ik bij 'mijn' buizerdnest (zie blog 3 juni 2013) twee scharrelende mannen tegen het lijf, die bij nadere beschouwing twee mannen van de roofvogelwerkgroep uit A waren Ze wisten dat er vier jongen in het nest zaten en dat het nu tijd was om te ringen. Dat wisten ze aan de poepcirkel op de grond rond het nest. Ze legden mij uit dat jongen buizerds op de rand van het nest gaan zitten om te poepen. Als de witte fledders pal onder het nest liggen zijn ze piepjong, maar naar mate ze ouder worden schieten ze verder weg. Is de ring ongeveer twee meter van het nest af dan zijn de jongen vier weken en gaan binnenkort uitvliegen; vandaar 'ringtime'.
Daarna zag ik bij de bosrand drie reeën, waarvan één jong die zoogde bij zijn rustig grazende moeder. Dat vond ik ook wel bijzonder. Vijf minuten later zag ik een koppeltje hazen in een bloemrijke wei scharrrelen en als klap op de vuurpijl probeerde ik nog een kievitenkoppel te helpen die uit alle macht een buizerd van hun nest met kuikens probeerde te verjagen. De buizerd bleef rustig zitten peuzelen onder de aanvallen van het kievitenpaar en toen ik aan kwam lopen, vloog ze traag op met het laatste kuiken in de snavel.
Leve de natuur!

freek

20 juni 2013

versnipperaar

Boeren verdienen aan melk en aan subsidies. Zo is er een subsidie met als bijlage de onvermijdelijke subsidieverordening die de boeren compensatie geeft als ze laat maaien. Dit om weidevogelkuikens een kans op overleven te bieden. De subsidie bedraagt € 533,- per hectare en in de verordening staat dat het dodelijke maaiwerk uitgesteld moet worden tot maximaal 15 juni. Dat was het dus onlangs, dus de boeren lieten toen de maaibalk zakken en tuften hun grasland in. Omdat het voorjaar lang koud was, hebben veel vogels, met name de grutto laat eieren gelegd en bebroed en scharrelen de kuikens nog door het lange gras.
Dus, alle jonge grut weer in de versnipperaar, maar de subsidie was binnen en de verordening sprak van uiterlijk 15 juni, dus eigenlijk was er niks aan de hand.

freek

19 juni 2013

Bovengesteldheid

"Blik op de weg" mag ik graag zien. Door mensen te reduceren tot automobilisten, geven ze hun ware karakter prijs. In mijn favoriete scène houdt de politie een Gooise heer in een Porsche aan. De man in de rode broek glimlacht de agent weg. Die hele boete interesseert hem niet. Kom op zeg, waar hebben we het over? Aan deze scène moest ik denken toen ik vanmorgen de reactie las van neurochirurg Kees Tulleken op de berisping door het medisch tuchtcollege. U weet nog wel: Tulleken werd door een Oostenrijkse ziekenbroeder iets geruststellends op de mouw gespeld over prins Friso en hup, dat wilde hij het Nederlandse volk wel laten weten. In de marge van het relletje wou hij ook nog kwijt dat zijn patiënt ex-premier Jo Cals ellendig aan zijn einde is gekomen. Toe, dat is al zo lang geleden en trouwens, die berisping raakt hem totaal niet. Kom op zeg, waar hebben we het over? "Ik had geen kwalijke bedoelingen." Met elke zin maakt hij het erger. Maar wat is er dan zo erg aan zijn optreden? Niet dat hij het beroepsgeheim heeft geschonden, dat kan gebeuren. Wel dat hij vindt dat het  beroepsgeheim voor gewone stervelingen is, niet per se voor hem. Hij plaatst zichzelf in een bovengestelde positie. Hij kijkt neer op de regels en gaat zijn eigen gang. Ik betrap me erop dat ik meer sympathie op kan brengen voor een crimineel die bewust regels overtreedt dan voor de Tullekens van deze wereld die zich van geen kwaad bewust zijn als ze regels plat trappen.
Tulleken lijdt aan bovengesteldheid. Ik vind dat iedereen het moet weten. Ik heb immers de beste bedoelingen.

Metz is boos

Stapelen 124

Wij, stapelaars van de oude stempel, stapelen rustig, robuust en niet voor de eeuwigheid, maar toch een eindje die kant op.
Bezoekers stapelen vluchtig, sierlijk en voor een korte tijd, want dan wordt hun werk weer door anderen geslecht.


(klik op foto voor vergroting)
 
 
freek



18 juni 2013

Bezoek 7 (slot)

Terwijl ons platteland nog nagloeit van het bliksembezoek van Het Paar, was ik in Haarlem bij jongste zoon en gezin. Het was in deze plaats waar Het Paar het bezoek aan ons en Noord-Holland had afgesloten. Mijn zoon, die toch in de binnenstad van Haarlem werkt, wist van niks. Mijn kleinkinderen die in Haarlem naar school gaan, hadden geen vlag geknipt, geen lied geleerd en geen mens gezien. Alleen mijn Argentijnse schoondochter (jawel)  wist vaag iets van het bezoek, maar hoe en wat... ?
Wim-Lex en Max zijn Het Paar van en voor het platteland.

freek

17 juni 2013

Bezoek 6

Het was het gesprek van de namiddag in onze buurtsuper: ze is werkelijk een plaatje!. Niet alleen in de bladen of op de buis, maar ook in het echt. De vrouwen bij de kassa kwamen superlatieven te kort om haar schoonheid te benoemen. ik stond er wat sullig bij met mijn treetje belgisch bier in de hand. Trouwens, geen woord over hem, terwijl hij toch.... .
De vrouwen bij de kassa wilden grappenderwijs wel mijn oordeel vernemen. Ik liet mij van mijn beste macho kant kennen en maakte gebaren van "oh,la,la', pico bello en niks mis mee'
Toen spoedde ik me naar huis en legde twee flesje Leffe  in de koelkast.

freek

16 juni 2013

Boink


Nee, deze kleine knollen zijn niet dood. Ze slapen met het rechterachterbeen los van de rest. Dat is knap, vooral als je niet dood bent. Maar daar was ik op het eerste oog niet zeker van, van dat niet dood zijn. Paarden slapen staand, dat soort wijsheden schoten door mijn hoofd. Een dag eerder had ik een stiertje in nood aan zijn lot overgelaten. Misschien moest ik nu handelen, al had ik geen idee hoe. Na minuten gedraal van mijn zijde, had moederknol er genoeg van. Tijd om de kleintjes wakker te maken. Ze tilde haar linkerachterbeen traag omhoog en liet het vervolgens met een doffe dreun neerkomen.



 Boink. 



Metz in de wei

15 juni 2013

Samen voor ieder wat eigens

"Samen Indische Buurtfestival verbindt buurt" schrijft de overheid voor in de overheidsbode. Nu kun je veel zeggen over de rij kraampjes met folders van jan-en-alleman, de optredens, de draaimolen, de barbecue, bijvoorbeeld dat het allemaal best aardig is, maar niet dat het verbindt. Dat geeft ook niet. Aan de overzijde van het plein met de walmende saté, is de bibliotheek gevestigd. Daar speelt een selectie strijkers uit het Nederlands Philharmonisch Orkest werk van Kurt Weill. Zo'n veertig mensen, zonder uitzondering blank en merendeels 50+ (ik was helemaal op mijn plek daar) genieten van Weill en de topmusici. Tegenover de bieb is een blok woningen, speciaal voor studenten van het conservatorium, de toppers van morgen. Zij verzorgen minioptredens in hun minihuisjes. Ik luister met negen anderen (zonder uitzondering blank en merendeels begin 20; je kan niet alles hebben) muisstil naar het krachtige maar ook zo sierlijke pianospel van de Sloveense studente Kaja Draksler. Boven de vleugel hangt een Tomadorekje aan de muur. In de binnentuin van het blok verkopen de studenten bier en hotdogs. En treden de New Amsterdam Voices op.

Wauw, wat is muziek toch mooi. En wat is het toch aangenaam bijzonder dat verschillende mensen uit de buurt zich op verschillende plaatsen thuis voelen. Zonder verbinding. Zonder probleem.

Metz in de buurt

14 juni 2013

Fyra

Even tussendoor: volgens mij heeft de fabriek van die Fyra gelijk en deugt de trein wel degelijk als je er maar normaal mee omgaat. Er zit een luchtje aan het collectief schamperen op de Fyra. "Italianen, niet te vertrouwen. Ze pikken je geld, ze zitten aan je vrouwen" zong Raymond van 't Groenewoud al. Van 't Groenewoud is meester in het blootleggen van nationalistische vooroordelen.
Kanttekeningetje: waar stoelt het vertrouwen op de NS en de polaroids van de Belgische spoorwegen op?

Metz in de trein

Stiertje

De nieuwe trein rijdt van Amsterdam door het nieuwe land naar Zwolle. Ik had, als een kind zo treinblij, een plekje rechts bij het raam gekozen en genoot van het sappige groen en de nieuwe stations. Station Dronten bijvoorbeeld is zeer geslaagd. Tussen Kampen Zuid en Zwolle (even terzijde: Kampen is de enige plaats in de wereld met twee stations die niet met elkaar verbonden zijn. Althans, niet direct. Wie van station Kampen naar station Kampen Zuid wil treinen, moet Kampen verlaten. Eerst met de diesel naar Zwolle, dan overstappen op de elektrieke stoptrein naar Lelystad. Gelukkig blijft het treinbedrijf ons boeien) zag ik een weiland omzoomd met schrikdraad. Er stonden een stuk of zes koeien en zeker tien kalveren, stiertjes. Een van de stiertjes had nu reeds de rand van het leven opgezocht: hij stond, weggezakt tot zijn schoften, verstijfd in de sloot. Vanachter de draad keek de bijbehorende koe naar de trein. Niet angstig of hopeloos, maar als een koe.

Metz in de trein

Afscheid

Soms is de werkelijkheid meer bizar dan fantasie.
Zo vertelde een kennis met de hand op haar hart het volgende:

'Mijn vader was, dertig jaar geleden, ernstig ziek en ik waakte bij zijn ziekbed. Een verpleegster die met vakantie ging kwam mijn vader een hand geven. Het was een vrouw uit ons dorp en we noemden haar 'De nachtuil', omdat zij een voorkeur had voor nachtdiensten in het ziekenhuis. Ze gaf mijn vader een een hand en zei':' Nou dag meneer T, het allerbeste want we zien elkaar niet weer'.  Waarop de vader van mijn zegsvrouw luchtig antwoordde: ' Ja, want dan ben ik allang thuis'.  Waarop de verpleegster weer:' Nou nee, dat bedoel ik niet, u bent dan al overleden'.
Toen ze vertrok bleven we verbijsterd achter, totdat vader zei: ' Lit mem komme!'
( laat moeder komen)
Binnen veertien dagen was mijn vader begraven.'

freek

13 juni 2013

Bezoek 5

Ik was gisteren even in de te bezoeken plaats van Het Paar.
De Dikkop 2 voer mij en passagiers naar de oude dorpshaven en terwijl de rest van het gezelschap vast een lunchcafé opzocht, liet ik de hond Bijke in het park uit. Dat lag er spic en span bij. De oprijlaan van het park was opnieuw bestraat, het gras tot op de millimeter gecoiffeerd, de stuiken bijgeknipt.. Ik besefte dat al deze moeite niet voor mij en de rest van de dorpsbevolking was gedaan, maar voor Het Paar, dat hier welgeteld 3 minuten zal verblijven volgens het draaiboek.
De spin-off effecten van zo'n bezoek zijn dat de bezuinigingen op plantsoenbeheer en vuilnisophaal even in de kast gaan.

freek

12 juni 2013

Bezoek 4

Er is altijd wel een gemeenteraadslid die gaat zeiken en zeuren: 'Hoe duur is zo'n bezoek van een kwartier?' Welnu, de gemeente heeft dit openbaar gemaakt: €20.000
Daarvoor krijgen we een vliegensvlugge tocht per paard en rijtuig door een winkelstraat; wordt door 600 basisschoolleerlingen een speciaal gecomponeerd lied afgeraffeld en zien we een Le Mans start  van het Koninklijk AA-voertuig, dat met gillende banden naar het volgende dorp racet.

In ons dorp wordt een nieuwe school gebouwd. Voor enkele tienduizenden euro's meer had de school ook een ruimte bij kunnen bouwen voor een naschoolse opvang. Te duur, we moeten bezuinigen, zei de gemeente.
Appels en peren?

freek

Stapelen 123

In de ecokathedraal zal alles tot stof vergaan. De abelen (bomen) vallen om (zie stapelen 122) en gestapelde vormen vlakken af en raken overwoekerd. Soms storten gestapelde bouwwerken spontaan in of brokkelen af.
Kijk maar!


 
 
 
(klik op foto's voor vergroting
 
 
freek
 



11 juni 2013

Bezoek 3

De spanning stijgt hier met de dag. Vrijdag is het zo ver. Voort getrokken door Friese paarden rijdt Het Paar door de winkelstraat van het aanpalende dorp. 'Winkels zijn gewoon open', laat de middenstand weten, alleen de rekken met 50% kortingswaar moeten binnen worden gehaald wegens de veilgheid van Het Paar. Mijn gemeente heeft extra dranghekken moeten huren om de route af te zetten en het landvolk binnen de perken te houden. Lintjesdragers krijgen een speciale behandeling: ze mogen vooraan staan bij het gemeentehuis.
Mij is verzocht de vlag uit te steken, maar ik woon zes kilometer van het gebeuren af, dus ik houd me bij mijn gewoonte: alleen de vlag uit op 4 (half) en 5 mei (heel).

freek

10 juni 2013

Bezoek 2

Aan het einde van de voor-vorige eeuw trok koning Willem 3 naar onze contreien. De koning lustte pap van alles en hing bezopen en lodderig in het rijtuig voor een tochtje door Heerenveen.
Bij de straatweg die van Heerenveen via Oudehaske, Haskerhorne, naar mijn geboortplaats Joure slingert, hadden zich koningsgezinde lieden uit mijn geboortedorp opgesteld om de koning een groet te brengen.
Toen de koning dit groepje zwaaiende aanhangers zag liet hij de koets stilhouden en sprak met dubbele tong: 'Wat voor lieden zijn dit?
Waarop het verzamelde volk collectief terugriep: 'Wij binne Jousters, sire'. De vorst trok daarna weer knikkebollend verder.
Kijk, zo kan het ook. Er hoeft geen zak te worden geslagen, geen koek gehapt of geen varken getrokken, om de souverein respect te betonen.

freek

07 juni 2013

Lebberen

Sinds de nieuwe koning heeft gezegd dat hij ook maar een gewone jongen is, die je Lex mag noemen, is de beer los. De koning is niet meer op afstand, wat toch de kracht van een koning is, maar is één van ons. Dat betekent dat veel mensen denken dat hij in is voor een schouderklopje, een hug, ja zelfs voor de vette zoen op de wang. Veteranen die vroeger als een zoutpilaar stonden als Bernard voorbij trok, buigen nu voorover en lebberen de koning. De regionale pers wordt niet moe van het publiceren van deze intieme foto's.
Het wachten is op het ogenblik waarop een aantal stoere mannen van een koninklijk te bezoeken dorp de koning bij binnenkomst, zoals een voetbalelftal de trainer bij een kampioenschap, een paar keer de lucht in jonast. 
En Maxima schateren, want het moet leuk blijven.

freek

06 juni 2013

Bezoek

De Commisaris der Koning en een aantal burgemeesters, hebben met trots een persconferentie gegeven over het bezoek , dat het koninklijk paar binnenkort aan ons buitengewest gaat afleggen. De onvermijdelijke Friese paarden komen opdraven en verder zal het paar met de bekende regionale specialiteiten geconfronteerd worden. Het is duidelijk dat ze veel moet proeven, proberen en openen.
Het  wordt weer helemaal  omtrent 1950.
De lokale pers heeft de bevolking aan het woord gelaten over de stelling: Een bezoek van een kwartier; laat dan maar zitten! 
Van de respondenten zei 68% ja, laat dan maar zitten!

freek

Fietsmores

Het tempo zat er vanmiddag lekker in op de Ronde Hoep. Terug langs de Amstel, met de wind schuin tegen, voelde ik dat ik over had. Voor me zat een renner in een Discovery-shirt, het gat was een metertje of dertig schat ik. Hij trapte ook goed door en hoewel ik iets dichterbij kwam zou ik hem zonder extra inspanning niet inhalen. Als ik zou fietsen alsof hij er niet was zou de afstand stabiel blijven. Maar hij was er wel. En ik naderde. Als ik bij hem zou komen zou ik door moeten trekken, erop en erover roept Mart dan. Maar dat zou kinderachtig zijn, om daar als volwassen man een andere volwassen man per se te willen passeren, alleen omdat-ie er is. Bovendien was het maar de vraag of ik dat hogere tempo dan lang genoeg vol zou kunnen houden. Misschien had hij wel meer over dan ik en me weer terugpakken. Geen prettig vooruitzicht. Het gat werd twintig meter, tien meter. Toen gaf hij gas. Niet plotseling maar heel gluiperig, alsof hij helemaal niet versnelde. Ik zag hem even onder zijn arm door zogenaamd naar de derailleur kijken, alleen maar om te zien waar ik was. Het gat werd weer dertig meter. Vlak voor de botenhuizen hield hij zijn benen stil, ik haalde hem rustig in, met de bidon aan de mond. Denk maar niet dat ik mijn best doe, zei ik daarmee. Hij rommelde aan zijn tellertje waarmee hij zei: denk maar niet dat we hier een spelletje spelen.

Metz op de fiets

05 juni 2013

Stapelen 122

De gemeente Heerenveen heeft officieel besloten dat wij tot het jaar 3000 mogen doorbouwen. Dat zullen de meesten van ons niet meemaken, net als sommige bomen in de ecokathedraal. Met name de populieren die nu zo'n dertig jaar staan, raken aan het einde van hun levenscylus en sneven in een zomerstorm als ze vol in blad staan.
Hierbij een paar foto's van  gesneuvelden, die nu tot taak krijgen om het kruipend gedierte te beschutten en te voeden.
Want ondanks een laatste rustplaats is het nooit volbracht!


vorig jaar gesneuveld
 
dit voorjaar gesneuveld
 
idem.
 
laatste rustplaats in de ecokathedraal
 
(klik op foto's voor vergroting)
 
 
freek

04 juni 2013

Maxima 1

Sinds Maxima koningin is, is er iets veranderd aan haar uiterlijk. De image buildders van het Koninklijk Huis hebben het wijs gevonden om die frivole loshangende en uitwaaierende geblondeerde haren te vangen door een decent haarknotje in de nek. Chique en koninklijk moeten de stilisten en Maxima hebben gedacht, maar ik vind het wel jammer.

freek

03 juni 2013

Nest

In Artis krijg je ze panklaar voorgeschoteld, de exoten uit alle werelddelen, maar niets is mooier dan een kleine ontdekking in de echte natuur. Zo liep ik gisteren langs het  bosje bij het Koevorde meer. Ik had al een tijdje het oog op een slordig gebouwd nest in de vork van een hoge populier en kon maar geen leven ontdekken. Er waren drie opties bedacht ik: een oud verlaten nest van vorig jaar, een kraaiennest of het nest van een buizerd. Gisteren kwam de oplossing. Het silhouet van een kop met haaksnavel kwam boven het nest uit en toen ik dichterbij kwam, verhief zich majestueus een buizerd, die met trage wiekslag het nest verliet, om hoog boven het weiland op de thermiek rondjes te draaien.
Ik floot Bijke en ging voldaan naar huis.

freek

Risk

Na de PvdA, met zijn oproepen om mee te werken aan de verkiezing van de "Amsterdamse Politicus van het Jaar", is GroenLinks nu ook bekeerd tot dit slappe aftreksel van het Songfestival. Een kandidate, die ik op zich heel sympathiek vind, mailt mij met enige gêne (wat klopt met die sympathie).
Natuurlijk zijn dergelijke verkiezingen enigszins dubieus, maar ik merk dat ik nu eigenlijk ook echt wil winnen!! Stemmen kan op de site van het Parool: http://www.parool.nl . Stemming sluit op 4 juni. Ik deel de nominatie met 2 andere stadsdeelbestuurders. Er zijn in totaal drie categorieën politici (ook gemeenteraadsleden en leden van B&W). Help mij winnen zodat het signaal wordt afgegeven dat heel veel mensen helemaal niet zitten te wachten op voortdurend kibbelende en ijdele politici, maar gewoon willen dat hun stad(sdeel) goed bestuurd wordt!
Ik heb met haar te doen. Ze is inderdaad niet ijdel en ze kibbelt alleen met haar man en eerlijk gezegd vind ik het wel jofel dat ze winnen wil. Als ik met kleine kinderen een spelletje doe, betrap ik me erop dat ik - enigszins dubieus - ze wil verpletteren en dat dan ook doe. Maakt me niet uit dat ze gaan huilen, moet je maar geen wedstrijdje willen doen. Maar ook denk ik dan: niet meer doen, eigen niveau zoeken. Dat zouden de lokale politici ook moeten doen. Nee zeggen tegen Het Parool met zijn malle uitverkiezingen van me-dit en me-dat van het jaar. Politici moeten alleen meedoen aan echte verkiezingen. En kranten moeten geen spelletjes organiseren maar rapporteren wat er gebeurt in de wereld. Dat gedoe met winnaars en verliezers hoort thuis bij hardloopwedstrijden en Risk.

Metz in de politieke piepzak