Exit

Marco houdt er bij ons mee op: 'het gevoel was niet goed'. Terug naar het huis aan het Vondelpark, terug naar de stad. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Ons stadion staat in een dorp dat is ontstaan als lintbebouwing langs een vaart, waarlangs vroeger de gegraven turf werd afgevoerd. Ook onze bobo's zijn kleine jongens, vergeleken met die stedelijke maffiose types op de hoofdtribunes in het westen, maar ze glimmen ook van pauwentrots en vertonen autoritaire trekjes.
Als ik Marco was, had ik ook aan mijn stutten getrokken in die entourage van protsige eigenwaan, in een omgeving van eenzame straten, lage luchten, mist en regen.
Maar het kan ook zijn dat het salaris van Marco, dat toch zo'n zes tonnetjes besloeg, omlaag moest vanwege bezuinigingen en dat hij dacht het elders beter te kunnen krijgen.

freek

Rust

Op het platteland heerst rust en vrede, zegt men. Dat geldt ook voor ons dorp, meestal.
Vannacht om 1.30, omhoog gestuiterd in bed.  Bel ging, hond blafte.
Ik weet, na de eerste schrik,  meteen wat het is: belletje trekkers, die vanuit de kroeg de weg naar huis zoeken en mijn voordeur tegenkomen.
Etterbakjes dus, waarbij de drank overmoedig belhamel gedrag heeft geactiveerd.
Het duurt toch wel drie kwartier, voordat we weer wegdommelen.

freek

Stapelen 146

Het is vanochtend fris  in de ecokathedraal en de gevoelstemperatuur van de tegels is min vijf.
Dan valt er maar één ding te doen: hard werken om warm te blijven . Dat doen we dan ook en aan het eind van de ochtend, breekt een zonnetje door.
We zijn 250 tegels verder en 20 cm hoger.

 

(klik op foto voor vergroting)

freek

UWV 2

Nog even over het artikel bij de foto van 24-01
Het doel van deze bijeenkomst was om minimaal vier keer een sollicitatie activiteit per vier  weken te hebben. Maar omdat er bijna geen vacatures op ons platteland zijn adviseert die krachtige jongeman om zijn cursus als activiteit op te schrijven. Het is immers een 'netwerkmoment'.
Cursist Harm heeft daar in het verleden al gedoe meegehad:' Een gesprek met een oud-collega mocht ik naderhand niet opgeven, waardoor ik niet aan mijn sollicitaties kwam'.
Een van de 55-plus cursisten heeft mazzel. Omdat het UVW niet genoeg trainers heeft voor deze verhelderende cursus is hij voorgedragen als kandidaat cursusleider.

freek

Derby

Buiten onze grenzen zal het iedereen zijn ontgaan, maar wij staan hier stijf van de zenuwen voor de komende wedstrijd Cambuur -  Heerenveen, oftewel de stad tegen het platteland. Dat geeft een hoop gedoe hier: we moeten kleur bekennen en dat valt niet mee. Onze hoofdstad is immers gekozen tot Europese Culturele Hoofdstad 2018 en in hun vaandel stond de 'mienskip' geschreven. Niet alleen de geemeenschap van volkeren, maar zeker de gemeenschap, de verbondenheid, tussen onze hoofdstad en ons platteland. Daar is dus deze dagen niks van te merken; rauwe haat is wat ons verbindt.

Trouwens, de stad heeft gewonnen!

freek

Van Veen

Soms kijk je in het verleden, precies op de plaats waar aan de toekomst wordt getimmerd. Archeologie in het platte vlak.
De Javastraat in Amsterdam, zaterdagochtend. De eigenaar van Het Lange Mes (voor al uw vlees, groente, fruit, brood en verdere etenswaren) renoveert zijn oude winkel in de Javastraat. Hij zat daar dik twintig jaar te handelen in het klein voor hij een paar jaar terug zijn succes oogstte in een veel grotere winkel op de hoek Javastraat/Sumatrastraat. Ik koop er elke zaterdag mijn perssinaasappelen (0,99 cent per kilo) en mag hem dus aanspreken. De oude winkel diende de laatste jaren als opslagruimte maar wordt nu herbouwd tot kekke groentezaak. Alles van de oude gevel moet eraf, zelfs zijn eigen spaanplaten bord met de tekst 'Het Lange Mes'. Midden in de tien minuten die zijn neef nodig heeft om drie generaties winkelnamen te verwijderen, verschijnt een glimp van toen: Van Veen's Slagerij. De paardenslager van de Javastraat. Ik heb daar nooit iets gekocht, ik ken die hele Van Veen niet, ik ben er in de jaren zeventig ongetwijfeld menigmaal langs gelopen zonder zijn etalage te bekijken en toch koester ik nu het moment dat die paar houten planken met zijn naam in beeld zijn.  

Metz in de buurt

UWV

Ik kijk naar een foto op de voorpagina van ons provinciaal prachtblad (sinds 1752). In een hoefijzervorm zitten, een  zo'n twintigtal 55-plussers. Ze zijn werkloos. Voor deze rustige meute staat een  krachtige jongeman, de vuisten gebald. De 55-plussers kijken naar een elektronisch bord, waarop de krachtige jongeman allerlei woorden heeft  getoverd met alle lettertypen van de computer en alle kleuren van de regenboog. De werkloze 55-plussers kijken naar het bord en lezen de kreten:

'Bron, Talenten, Passie, Plezier, Fantasie, Kracht, Inspiratie,...'

Dit is een netwerkbijeenkomst van het UWV, maar het zou mij niet verbazen als de krachtige jongeman strak  '' Halleluja'  gaat roepen.

freek

Dement

Is mij gisteren verteld en ik heb het zelf ook gezien.
Dorpsgenoot A. heeft ruzie met B; decennia lang al.
Tientallen jaren hebben ze elkaar niet gegroet als ze elkaar passeerden in het dorp of waar dan ook op ons platteland.
Totdat A ging dementeren. Opeens zwaaide hij weer vrolijk naar B.
En B ?
 Die zwaait weer enthousiast terug.
Dementie kent ook zegeningen.

freek

Stapelen 145

De ochtend na 'blue monday', staan de mannen van steen weer paraat bij de ecokathedraal. Het is donker, koud en nevelig. Weer ruim 200 tegels gestapeld, haaks en waterpas.
Voor wie mocht denken dat deze tegels keurig voor ons klaar liggen, laat ik onze aanvoerroute zien.

Deze bult tegels is door de gemeente Heerenveen gestort langs de weg waaraan de ecokathedraal ligt.

 

Door mist en regen kruien wij deze tegels naar de ingang van de ecokathedraal

 

 





We kruien de ecokathedraal binnen en als we in de verte de bocht nemen....

 

 

 

doemen de contouren van onze Porta Celi op.

 

(klik op foto voor vergroting) 

 

freek

 

 



Beven

Het is me wat met onze Groningse buren. Ze trillen en zakken en dat kost geld en levert zorgen. Het Rijk  had de NAM om één en ander soepel te regelen, maar die keek meer naar de eigen portemonnee.
En nu, na jaren, zijn de Groningers kwaad geworden en dan zijn ze niet meer te houden. Ik heb alleen wat moeite met hun  stelling dat 'Nederland van ons aardgas heeft geprofiteerd en wij met lege handen staan.' Dit soort van crisisituaties voedt altijd het regionaal nationalisme en vooral in de buitengewesten, want die voelen zich toch al de minkukels van de natie.
De stelling is ook niet houdbaar. Moet Rotterdam meer dan de rest van Nederland profiteren van de pecunia die de haven binnensleept. Moet wat in de Randstad wordt verdiend ook in de Randstad worden besteed?  Dan zouden we hier in het noorden nog mooi van de bok dromen.
Gelukkig is Nederland een eenheidsstaat en zo nu en dan lawaai schoppen omdat die staat wat slordig omgaat met zijn inwoners, daar is niks mis mee.
Hop Groningen!

freek

Succes

Twee trainers gaven een persconferentie: Marco van mijn club en Jon Dahl Tomassen van Roda JC
Zo'n persconferentie stelt niks voor. Trainer houden een obligaat praatje vol met 'en dan weet je...', 'als wij geen kansen benutten, doen zij het wel...', enzovoorts.
Jon Dahl, die zijn voetbaljeugd bij Heerenveen doorbracht, kwam met iets nieuw aan het slot van zijn praatje: 'En ik wil Marco en Heerenveen veel succes wensen... . '
Marco, die net zijn automatische piloot wilde aanzetten, keek even verrast op en ja hoor, aan het einde van zijn praatje: 'Ik wens Jon en Roda veel succes toe.'
Voetbal was toch oorlog?

freek

Hondenleven

Wij zijn hondenmensen. Wij houden van banjeren met onze hond; spelen met onze hond en afzien met onze hond. Hieronder het beeldverhaal Djoeke en Bijke.

 

(klik op foto voor vergroting)

We gaan vijf jaar terug. Dit is Djoeke onze Friese Wetterhoun. Djoeke heeft blaaskanker. we zijn voor de laatste keer met haar naar het bos. Wij weten dat Djoeke de volgende dag een spuitje krijgt.

We zouden een tijdje geen hond mee nemen, maar toen stond bij een boer dit bord aan de weg.
Vooruit dan maar, even kijken.

De boer had er nog twee. We hebben één gekozen. Welke van de twee weet ik niet meer.

Dit is Bijke nu; graver naar muizen en mollen, jager op eenden en ander vliegend spul.
Maar vooral vanger van stokken en onvermoeibare makker: kom op baas, rennen!

freek

Stapelen 144

Vrouw en ik waren in G bij W. Er gaat niets boven G en W. is de grote animator van het Le Roy gebied in een wijk van deze stad. De principes van deze eerste stapelaar van de ecokathedraal worden hier nog steeds op grote schaal toegepast: een natuurlijke omgeving met stapelbouwwerken en overal verrassende doorkijkjes. Lewenborg heet de wijk. De bewoners zelf onderhouden het gebied en krijgen daarvoor een bedrag per jaar van de gemeente G. Totdat ook de gemeente moest bezuinigen. Er kwam dus een voorstel om het onderhoud voortaan door de gemeentelijke plantsoendienst te laten doen, met alle kaalslag van dien.  Men wilde dit plan toelichten op een bijeenkomst met wijkbewoners.
W de zachtmoedigheid zelve, maar niet gespeend van strategisch vernuft heeft toen bij alle wijkbewoners, die in het verleden een stukje publieke grond bij de tuin hadden gesmokkeld een brief door de bus gegooid met daarin het voornemen van de gemeente en een oproep om op de vergadering te komen.
De gemeente die rekening had gehouden met een opkomst van een twintigtal ideologisch gedreven bewoners, zag zich nu geconfronteerd met een zaal met 150 mensen, waarvan het merendeel benauwd was voor het eigen hachje, maar dat wijselijk niet lieten blijken.
Kortom, de gemeente was zo onder de indruk van het massale verzet en het grote draagvlak voor het ecologisch beheer in eigen hand, dat men de subsidie aan W zijn club handhaafde.
Wij liepen met W rond en zagen dat het goed was!

Freek

Stapelen 143

We komen aan in het donker en er wacht ons een verrassing. Kinderen hebben in de kerstvakantie de pijlers van onze poort gebruikt om zelf een bouwwerk te maken. We zijn ruim een half bezig met het opruimen van deze bouwsels.
Daarna verwerken we nog 200 stoeptegels in de toegangspoort. Totaal 1050 tegels liggen nu op hun plek
Er begint vorm in te komen en we zijn als jongens, zo opgewonden!



kinderwerk

 

de vordering

 

de vorm

 

de mannen

(klik op foto voor vergroting)

 

 

 

freek

 

Boom

Een natuurgenezer heeft een bank en een zilverlinde geplaatst in het Kuinderbos.  De gift is in dank aanvaard, lees ik in ons provinciaal prachtblad (sinds 1752). Dit boomstel helpt de mens om tot zichzelf te komen, denkt de piskijker.
'Van de bladknoppen kan alcohol worden getrokken, die een rustgevende werking heeft voor geest en buik'.
Boven de achttien jaar, natuurlijk!

freek

Gevoel

In Heerenveen maakt de wijkagent met een collega een rondje. In mijn ervaring zijn dat altijd gemoedelijke wandelingetjes met een praatje hier en een praatje daar. Maar in Heerenveen gaat het die dag anders. Zij treffen twee mannen aan bij een loodsencomplex. Ik volg nu ons provinciaal prachtblad (sinds 1752):
'De twee mannen schrokken en doken schichtig weg. Dat maakte de agenten alert.
En het commentaar van één van de agenten: Dat is 'Fingerspitzengefühl''.
Tja,...!
Trouwens, in de loods stonden een paar kistjes qat.


freek

Nagekomen bericht 5 : Poll

Wat is het belangrijkste nieuwsfeit van het jaar, zo vroeg het plaatselijk suffertje aan ons van dit stukje platteland. Nou, daar werd massaal antwoord op gegeven. Koning Willen Alexander en zijn Maxima waren immers bij ons op bezoek geweest. En dat had er in gehakt volgens de voorlichter van ons gemeentehuis. Dus,'verbrand lijk op parkeerplaats' , kreeg maar een paar procenten, eveneens de 'oktoberstorm'. Maar zie, het faillissement van twee lokale bouwbedrijven kreeg 42% van onze stemmen terwijl W en M bleven steken op 24%.
Het hemd is goddank nader dan de rok.

freek

Nagekomen bericht 4: Stapelen 142

Dit was voor de kleine winterstop:
Het is donker en het miezerregent in de ecokathedraal. Berend, Rob en ik staan kleumerig bij elkaar. Gaan we stapelen, of houden we het voor gezien? We besluiten door te zetten en na een half uur heeft de regen er genoeg van en wordt het zelfs een beetje aangenaam. We stapelen deze ochtend 240 tegels, drinken koffie met appeltaart, want ik ben morgen jarig. Daarna wensen we elkaar goede feestdagen toe en we verdwijnen, ieder naar zijn eigen stee.
In het nieuwe jaar zijn we er weer!

 

uitvlakken met zand

 

Links is klaar voor vandaag

 

 

totaalshot

 

 (klik op foto voor vergroting)

freek





Nagekomen bericht 3

Vrouw deed de laatste boodschappen voor de kerst in de aanpalende stad. Het was gezellig druk op straat. Vrouw kwam in de buurt van een ouder echtpaar waarvan de vrouw somber in een scootmobiel zat. Naast dit echtpaar liep een zwijgend jonger stel.

Vrouw hoorde de oudere man bijna smekend  tegen jong stel zeggen: ' Ja, maar je kan toch eerst komen gourmetten en dan naar de bioscoop?'
Toen kon  vrouw weer doorlopen.

freek

Nagekomen bericht 2

Jawel, het record van Enschede werd gebroken, weliswaar met enkele tonnetjes maar toch. Onze hoofdstad stond eind december bol van het feest voor de diarree. Een Serious Request. Ons provinciaal prachtblad (sinds 1752) publiceerde indrukwekkende cijfers over de massale bierverkoop en over de berg hamburgers, de door de feestgangers werd genuttigd.
Om van aan de schijterij te raken!

freek

nagekomen bericht 1

Ik ben er weer en heb het nodige meegemaakt.
Allereerst was daar de stemmige, romantische Kerstmarkt in ons dorp en mijn straatje.
Een treurige verzameling kramen met veel knutselwerk, in avonduren bij elkaar geprutst.
Voeg daarbij het optreden, buiten, van een 'charme zanger'  zoals de Belgen zeggen die zeer goed uit de voeten kon met het lied 'Marina, Marina, Marina' van Rocco Granata en later,toen de stemming er wat beter in zat,het onovertrefbare prachtlied 'Poes ,poes, lekkere poes...' ten gehore bracht en je weet dat Fellini de werkelijkheid liet zien in zijn films.

freek

Babbels van Benschop (2)

Wat is er eigenlijk mis met iemand die goede babbels heeft, zoals bijvoorbeeld Dick Benschop van de Shell?
Niks, moet ik ruiterlijk toegeven.
Maar waarom erger ik me juist aan zijn gebabbel (oud studiegenoot van de VU) en niet aan het gebabbel van bijvoorbeeld mijn oude klasgenoten Pot (iets hoogs bij KLM) of Nederveen (nu burgemeester)?
Omdat de laatste twee hun babbel nooit hebben aangepast.

Metz vraagt zich af

Babbels van Benschop (1)

Begin jaren negentig was ik voorzitter van een stadsdeel van Amsterdam. Ik was niet de enige; eens per maand zaten we met zijn zestienen bijeen. We deden dan aan politiek, bedachten een standpunt tegen of voor iets en vonden onze eigen rol daarbij van doorslaggevende aard. Maar of ánderen, vooral die vermaledijde centrale stad, zich iets van ons aantrokken, daar maakten we ons zorgen over. Dat kon beter. Om ons te sterken in onze babbels, huurden we een adviseur in. Zo kwam het dat we met zijn zestienen in vergadering bijeen luisterden naar een instructie van Dick Benschop. "Be good en tell it",  zei hij. Ik weet niet wat dit advies gekost heeft. Toen ik vanavond naar Nieuwsuur keek, waar hij de groeipotenties van Shell uitlegde, voelde ik me weer even voorzitter van een stadsdeel.

Metz kijkt televisie