Afscheid

Jan lag in de kamer beneden. Daar was hij gekomen met een hijskraan die hem door het bovenraam naar beneden had getakeld. Jan lag in een gesloten kist maar zijn geest zweefde door de kamer. Wij kwamen afscheid van hem nemen: collega's van het eerste uur. Kleinkinderen liepen af en aan. Jan had er een heleboel van: kleinkinderen bedoel ik en die kleinkinderen hadden een kleurige handafdruk in verf op zijn kist achtergelaten. Dat was een vrolijk gezicht.
Wij omhelsden zijn vrouw en klopten op zijn kist.
Dag Jan, dag makker!

freek