Maandag

Maandag was vroeger een dag waar ik niet naar uit keek. Niet omdat ik te lui was om te werken, maar een volle werkweek, bezwaarde me soms. Mijn werk bracht met zich mee dat ik vaak het volle gewicht van een werkdag op mijn schouders voelde drukken omdat ik veel 'studiedagen' voor schoolteams leidde en die schoolteams waren meestal wat in de war. Het waren veelal scholen uit die grote stad, waarvan de teamleden sinds jaar en dag aan elkaar geklonken waren, men elk lek en gebrek van een ander kende en onverzoenlijke meningsverschillen waren ontstaan. Soms waren het ook schoolteams met een 'kabel ': blank bij blank, zwart bij zwart, vooral in de vrije tijd van zo'n studiedag zag je dat goed.
Eenmaal in mijn rol op de maandag, ging het wel weer met mijn 'bluesgevoel'. Ik confronteerde met een zekere opgewektheid een schoolteam met de lekken onder water en kon met enige humor de goegemeente wijsmaken dat alles weer goed zou komen als men maar een aantal dingen niet meer zou doen. Dat oefende ik tot slot en iedereen ging tevreden naar huis.
Ik meestal uitgeput.
Nu is de maandag altijd voor de tuin: opruimen, snoeien, harken en de herfstlucht insnuiven.
En een zondagavond is gewoon een avond!

freek