Djoeke 36

Vrouw en ik zijn ' in petear', in voortdurend overleg over Djoeke. Haar toestand is nu zorgelijk en vraagt om ingrijpen, maar wij aarzelen om scherprechter over haar leven te zijn. Is dit nu zinloos lijden, of leeft een hond uitsluitend in het hier en nu en geniet ze, naast het eindeloos vertwijfeld hurken, nog van de spaarzame momenten dat ze achter een stok aanhobbelt?

We nemen soms een besluit, dat we halverwege de dag weer herroepen. Nog weet Djoeke de instinctieve discipline op te brengen om niet in huis te piesen, maar de natuur gaat z'n gang, de blaastumor groeit en bloeit en zal zo langzamerhand haar hele blaas vullen, zodat er dan geen houden meer aan is.
Is dat dan het moment, of moeten we dat voor zijn.
We gaan weer ' in petear... .'


freek