Pannenkoek

We zijn geklassificeerd, vrouw en ik. Eergisteren kwam er een aardig buurmeisje van een paar huizen verderop aan de deur. Die vroeg ons of we zin hadden in een pannenkoek: vrijdag om half één in de overblijfruimte van onze basisschool. Ik ben geen liefhebber van kleffe deegwaren maar kon het meisje niet weigeren. En trouwens, ik was vroeger zelf een lange tijd schoolmeester, ik was de gewezen hulpsinterklaas van onze dorpsschool en had  vorig jaar een actie op touw gezet voor nieuwbouw van dit instituut in dorp. Dus, 'Natuurlijk komen we!'  Adeldom verplicht.
Gisteren liep ik langs de school. Die zette net de sluizen open. Een juf riep vrolijk vanaf het schoolplein: 'Leuk dat u ook op onze pannenkoekmaaltijd voor de oudjes van het dorp komt!'
Ik knikte vanzelfsprekend en ga straks met lood in de schoenen op weg naar een bitter-zoete hap.

freek