Toeter

IK heb twee jaar gelden iets stoms gedaan. Varend met m.s. Dikkop2 onder de brug van de rijksweg, zag ik een kennis langs de oever zitten. Ik gebruikte jolig mijn machtige scheepshoorn om aandacht te trekken. Dat klonk geweldig onder die brug, maar Bijke de hond kreeg de schrik van haar leven. Een schrik die dus haar hele leven niet meer overgaat.
Zoals zaterdag jongstleden, toen de laatste zeilwedstrijden van het seizoen werden gehouden op ons meer. Ik wandelde met Bijke langs de oever toen de starttoeter over het water klonk. Bijke ging pleite. Ik liep naar huis en pakte de fiets en ging zoeken. Mijn vrouw ging met de auto de landelijke ring rond ons dorp verkennen. Ik wist de vluchtrichting en nam aan dat Bijke van het geluid af was weggevlucht. Ik fietste door singels en langs paden die we altijd lopen rond het dorp, maar niks te zien. Toen belde mijn vrouw die met de auto zes kilometer een boerenstreek was afgereden: ze was gevonden. Bijke kwam van een boerenerf afrennen op het geluid van onze auto af.
Ik voelde me zeer opgelucht.

freek