Barones

Dinsdagavond viel ik in het programma 'Max Monumentaal'  Een programma van de ouderenomroep, waarin monumenten worden gerestaureerd. Het ging nu om kasteel Loenersloot en dat kwam me bekend voor. Ik was daar namelijk 's een keer geweest, op bezoek bij de barones. Dat kwam omdat ik moest verkennen wat deze barones eigenlijk van plan was met het kasteel, dat langzaam maar zeker dreigde scheef te zakken. Toen ik er in de tachtiger jaren van de vorige eeuw was, kierde het dak van het woonhuis een meter van de hoofdtoren, de donjon. De barones sprak mij met verachting aan als 'rooie'  met drie aardappels in de keel en liet mij en mij metgezel een kamer zien, waar het hele stucplafond op een nacht naar beneden was gekomen. De barones dacht dat er die nacht een verkeersongeluk plaatsvond op de Rijksstraatweg, zei, ze, maar het bleek het geluid van neerstortend kalk en gips te zijn. En nu zag ik op de televisie dat MAX en de Bankgiro loterij dit plafond hebben gerestaureerd. Na de dood van de barones, kon men eindelijk gaan restaureren.
Trouwens de barones was gewoon een Amsterdams meisje. Toen haar vader stierf erfde zijn in 1948 dit kasteel, maar had geen kasteelheer. Ze vond op 47 jarige leeftijd een baron, die, naar men zei, een fietsenstalling in Amsterdam uitbaatte, trouwde hem, overleefde hem ruimschoots en ging verder door het leven als 'de barones'. Ze joeg vissende kinderen aan en schaatsende kinderen op de slotgracht weg, mikte met een jachtgeweer op indringers en woonde in de keuken van het kasteel.

freek