Gisteren zaten veel stenen en tegels aan elkaar gevroren. Ook al ging je met je hele gewicht aan zo'n tegel hangen, het bleef 'vastgeplakt' aan de rest van de tegelstapel. Ik ging daarom over op de 'even-laten-schrikken-techniek'. Zette daarvoor een beitel tussen twee stenen en gaf een venijnig klapje met een mokerhamer. Promp liet de tegel los uit zijn ijskoude omarming en gaf zich gewonnen voor een muurtje, dat ik aan het bouwen was. Met Johan en Siebe op dat muurtje, een kop koffie gedronken met een stuk oranjekoek ('gebakje voor de armen', zei Johan, die verstand heeft van oude volksgebruiken) vanwege de jubilea deze week.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten