Het is 1978. Terwijl Wijnand Duyvendak om de hoek de koevoet onder het kozijn steekt en zich ter plekke een advocatencollectief installeert, trappen mijn vrienden de deur van de dichtgetimmerde verfwinkel op de Boeroestraat nummer 13 in. Het trappenhuis van nummer 15 gaat er ook aan. Vier verdiepingen worden in no time voorzien van water en elektriciteit, vloeren hersteld, ouders gerust gesteld.
 |
| Op de begane grond wordt de vloer dichtgemaakt. Door het raam kijken de buren toe. |
 |
| De open deur in het midden is van nummer 13. Op het randje van het beeld rechts de deur van nummer 15 een tot drie hoog |
De buurvrouw van drie portieken verderop is er niet gerust op. Geen gordijnen! Je kan gewoon naar binnen kijken. En dan zie je wat ze allemaal uitspoken!
Ik hoorde haar klaagzang aan bij de supermarkt van Molenaar op het Makassarplein. Op weg naar huis fantaseerde ik wat er allemaal uitgespookt wordt achter de gordijnen van háár huis. Gelukkig zijn die elke avond dicht.
Metz in de buurt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten