Leilinde is een mooi woord. Past goed bij zo'n mooie boom. In oktober is-ie niet op zijn best maar in de zomer bloeit en boeit hij. Zeker als hij al vijftien jaar staat, zoals deze leilinde bij de entree van het Flevohuis, een woon- en zorgcentrum voor ouderen. Maar nu moet de leilinde weg want er komt een postzegelpark. Althans, dat vertelt een vriendelijke jongeman op de inloopmiddag die het stadsdeel heeft georganiseerd. "Wilt u ook meedenken over het postzegelpark dat op het Kramatplantsoen komt? Kom dan naar de inloopmiddag!" Meedenken kan ik heel goed dus meld ik me in het zaaltje waar de ontwerptekening op tafel ligt. POSTZEGELPARK staat met duidelijke letters in de rechthoek die de cirkel voor de ingang gaat vervangen. In de brief staat ook uitgelegd wat dat eigenlijk is, een postzegelpark. "Een postzegelpark is een deel van de openbare ruimte dat samen met buurtbewoners wordt omgetoverd tot een groene en prettige ontmoetingsplek". En: "Het wordt bedacht met de buurt."
Waarom moet hier eigenlijk een postzegelpark komen, vraagt een mevrouw die in het Flevohuis woont.
"Dat moet van het convenant", legt de ambtenaar uit. "Ymere knapt het gebouw op en wij verbeteren het openbare groen".
Als het maar niet zo'n rommeltje wordt als op de hoek van de Niasstraat, bromt de mevrouw een beetje zuur, maar de ambtenaar valt haar gelukkig bij: "Zo moet het inderdaad niet. Daar leren we van en dit wordt echt een verbetering".
Maar ja, die leilindes, die zijn nogal bewerkelijk en de ronding past niet in de geprojecteerde rechthoek. Daarom worden ze weggetoverd. "Maar ik kan u gerust stellen", zo vertelt de ambtenaar aan de mevrouw, "de leilindes worden op een andere plaats weer teruggeplant".
Maar ik niet, mompelt de mevrouw en rolt naar de uitgang.
 |
| bij het rode kruisje staan nu nog de leilindes |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten