De ledenvergadering

Het was aangenaam stil herfstweer deze vrijdagavond en dus dacht ik: kom, ik fiets naar de ledenvergadering van de PvdA in het stadhuis. Ik betaal contributie dus het mag. Net als de vorige en de voorvorige ledenvergadering staat er maar één onderwerp op de agenda: de stadsdeelraden. En hoe het daarmee verder moet. Daar is veel stennis over met moties en commissies, ja zelfs met ruzie, zo las ik in de krant.
In de zaal zie ik mensen zitten die ik van vroeger ken, uit de periode dat ik zelf bestuurder van een stadsdeel was. Ook de kakelverse wethouder Pieter Hilhorst is present. Hij houdt de hele avond zijn mond, een prestatie. Sommige mensen gaan niet zitten. Zij staan langs de kant en wuiven gedag naar bekenden in de zaal. De voorzitter is streng: iedereen die wil spreken moet aansluiten in een rij achter een microfoon. Wat vervolgens allemaal gezegd wordt, kan ik volgen omdat ik acht jaar op dat kantoor gewerkt heb. Maar een verdwaald PvdA-lid waant zich in Oezbekistan. Gelukkig waren er geen leden op de bonnefooi binnengelopen.
Voor de mensen die willen weten hoe zo'n vergadering verloopt heb ik notulen gemaakt.

"Nee, ik ben niet bedreigd, wat in Het Parool staat is niet juist", onthult de fractievoorzitter.
"De centrale vraag is of één stad één opgave een rol speelt in de discussie", zegt een meneer.
"Heel veel mensen wachten op de verkiezingen van de commissies", weet een raadslid uit het zuidelijke deel van de stad.
Een keurige meneer dreigt roet in het eten te gooien: "Het zal de doorsnee Amsterdammer worst zijn of er stadsdelen zijn of niet". Gejouw volgt, en licht boe-geroep.
"Beste mensen", zo spreekt een dunne meneer ons toe, "de VVD wil niets liever dan ons rode Amsterdam dwarsbomen". De dunne man heeft ook zelfkennis: "Ik ben van de slag van besturen, beste mensen".
Dan komt een vriendelijke, net gepensioneerde ambtenaar aan het woord: "Ik heb zelf eens een raadsvoordracht geschreven die unaniem is aangenomen".
"In motie 4 worden conditioneel de meeste voorwaarden gesteld", legt de indiener van de motie uit. 
Dan vraagt Michael van der Vlis, de godfather van de stadsdelen, plotseling het woord! "Nee, Michael, we gaan nu naar de pre-advisering", beslist de voorzitter.
"We gaan het verschil maken", zegt een stadsdeelbestuurder. 
"Ik ben blij dat er een klankbordgroep komt", voegt een andere stadsdeelbestuurder eraan toe. 
De sfeer wordt alsmaar beter. Een meneer roept in de microfoon: "Iedere Amsterdammer heeft recht op eigen bestuurders met ballen".
"Ik ga niet zeggen: wat hebben we het toch goed gedaan met zijn allen", zegt de voorzitter tot slot. 

Metz is van de partij