Zeven jaar lang was ik Sints plaatsvervanger in ons dorpje L, Dit jaar niet; gestopt wegens desinterresse.
Ik kon het niet meer opbrengen. Die tochtige boottocht over ons meer, die opgewonden kinderen bij de haven, die opdringerige ouders die kijken door hun fototelefoon, die bergen tekeningen die regelrecht in de' papiercontainer' terechtkwamen, de gymzaal vol met ouders en kinderen die slecht stil kunnen zitten. Het was me allemaal te veel.
Onlangs stond ik met vrouw bij ons aan de kade, iets achter de ouders en kinderen die op mijn opvolger stonden te wachten.
En verdomd als het niet waar is; er sloeg even een golfje van spijt door mijn lijf, van mijn kordate beslissing.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten