22 november 2012

Jager

Een aantal blogs terug schreef ik over twee buizerds en één haaskadaver, Vandaag iets over een gelukkiger haas. We liepen rond de landijsbaan van ons dorp, Bijke en ik en hoorden twee schoten in de verte. Jagers in het veld. Vlak daarna zag ik een haas over het pad rennen en in de struiken
rond de ijsbaan verdwijnen. Ik liep de bocht van de singel door en zag in het geschoren maisveld een jager met geknakt geweer de diepe voren van het veld afstruinen. Uit de verte maakte hij het gebaar dat hij naar een geschoten haas zocht. Ik stak de duim omhoog om hem succes te wensen. Dat deed ik in de wetenschap dat 'zijn' haas via de diepe voren van de dorsmachine was ontsnapt en nu lag uit te puffen in de bosjes rond onze ijsbaan. Toen ik langs zijn hide away plek  liep,  heb ik ook even de duim omhoog gestoken en Bijke strak aan de riem gehouden.

freek

Geen opmerkingen: