11 januari 2013

Bouwvakken

Ik kijk mijn ogen uit: buurman J sloopt een zijgevel, zet wat stempels hier en daar om de bovenverdieping te schoren, plaatst een glaspui waterpas, zet een binnenmuur op, isoleert en metselt de zaak verder dicht. Dit alles met een gemak en opgeruimdheid waar ik koud van word. Ik ben namelijk al nerveus als ik langs een plintje moet verven. Ik lig 's nachts wakker als ik de volgende dag een stukje rotte plank van het schuurtje zal vervangen. Buurman J kan dus dingen die ik niet kan en dat is niet erg, maar ik ben jaloers op het volkomen ontbreken van spanning, van nerveus gedoe. Buurman overlegt met z'n  maat K en doet dan. En moet het anders, dan gebeurt dat, met een vanzelfsprekendheid die laat zien dat buurman de baas is en niet zijn zijgevel.
Ik kan er met de pet niet bij.

freek

Geen opmerkingen: