Hij bestaat echt, meneer Pamuk. Zo heette in de jaren tachtig de Turkse klant (Kees van Kooten met muts, snor en grijze winterjas) van de Hollandse groenteboer ('groentenist' Henk Blok, Wim de Bie dus met rode konen en blauwe jas), De groenteboer hield meneer Pamuk voor een ongeletterde sul die hij luid en krom moest aanspreken. Meneer Pamuk sprak perfect boekjes-Nederlands en verbaasde zich over de slordige beheersing van de Nederlandse taal door de groenteboer. Meesterlijke omdraaiing.
Dertig jaar later is de omdraaiing werkelijkheid, zij het met een iets andere rolverdeling. Meneer Pamuk is namelijk de baas van Lale Kasabi, een Turkse winkel in groente, vlees en kruidenierswaren in de Javastraat. En ik ben de klant. "De grote bos bevat inderdaad de platte peterselie, smaakvoller dan de krulpeterselie. De kleine bos is selderie. U wilt vast de peterselie. Daar heb ik gelijk in, hè? Wacht, u vergeet de kassabon mee te nemen. Dan wens ik u verder een prettige middag toe." Ik zeg niks, hoor met open mond aan hoe meneer Pamuk switcht van klant naar klant, van Nederlands naar Turks en weer terug. De toon is aanhoudend vriendelijk, en voor iedere klant heeft hij een klein praatje. Vanmiddag had ik niks nodig. Geen verse salie, geen verse peterselie, geen verse dille, geen verse dragon. Toch ben ik even bij hem langs gegaan. Van peterselie en meneer Pamuk heb je nooit genoeg.
Metz in de buurt
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten