IJS

Ik liep langs het meer en L, ruime zeventiger, kwam me achterop fietsen. Hij stopte en begon ongevraagd over het aangroeiende ijs. Die vaart lag al dicht en het kanaaal daar groeide mooi aan. En aan ons meer zag hij symptomen van steeds meer stollend water. Weg was hij weer, op naar een volgende lokatie voor zijn diagnose.
L is altijd de eerste schaatsenrijder op buitenwater in ons dorp. Als niemand nog durft zwiert hij al, soms met zijn vrouw, over ons meer. Terwijl de ganzen nog gakken in wakken. Hij heeft een opgerold touw bij zich en een pikhaak, voor het geval dat.
Aan het eind van mijn wandeling kwam ik hem die middag weer tegen. Het liep tegen vieren. 'De zon krijgt al minder macht' riep hij opgetogen.
Ijskoorts!

freek