Eitje

Vandaag belde R. aan. Bescheiden, een kort belletje. Hij blijft beleefd achter mijn stoepje wachten tot er wordt opengedaan. Dit keer was het mijn vrouw en die wist meteen wat er aan de hand was. Ze nodigde R, royaal uit om er in te komen en riep naar mij dat R. er was. Ik was in de tuin aan het werk maar spoedde mij naar binnen. En in de keuken vond ons jaarlijks ritueel plaats. R, tast in één van de zakken van zijn jack en haalt het eerste kievitsei tevoorschijn. Daarna, uit verschillende zakken komt nog een ei, totdat er vier in een kommetje liggen. Die gaan we eerst een paar dagen te pronk zetten, om ze daarna te koken en op te eten met roggebrood en radijs. Ik ben zo langzamerhand een tegenstander van het rapen van kievitseieren geworden, maar als R. komt, ben ik getroffen en ontroerd.

freek