Het zaaltje zag er ouderwets mooi uit. Toneellichten zetten het podium in een oranjeblanjebleu schijnsel; de rood-wit-blauwe ballonnen langs het middenpad versterkten dit accent en iedereeen in de zaal had een Nederlands vlaggetje in de hand gedouwd gekregen. Een enkeling was reeds gestart met het zwaaien.
Deze zaal was van vreemde smetten vrij.
In het voorprogramma speelde een rammelband 'Let me entertain you' . Daarna werden de mindere artiesten voorgesteld door Fleur, die om de havenklap riep bij een nieuw aankomend artiest, dat ' die de boel op stelten gaat zetten... .'
Toen ze zelf door Martin B werd voorgesteld, riep die over Fleur:' Haar verzameling zwepen wordt groter en groter, Ja, we moeten allemaal wel's wat, mensen.' Ik begreep niet of dit luim was of per ongeluk ging.
Toen kwam de hoofdact onder knetterende klanken het podium op.
Haar opnieuw in de peroxide, het gezicht oker geairbrusht en het gebit gewit.
Maar toen hij begon te spreken. kwam er geen verrassing. Een variéténummer van niks, dus.
freek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten