De kroeg, twee huizen verderop, organiseerde een piratenfeest om wat centen te verdienen. Het was dus die nacht voor ons huis een vrolijke boel. Maar vrolijkheid slaat om drie uur 's nachts snel om in ruzie en vechten en dat was ook nu het geval. Het was een klassieke vechtpartij, zonder messen of ander wapentuig en niet met de drive om elkaar helemaal verrot te slaan. Nee hier werd keurig het scenario afgewikkeld van dreigen, van een enkele tik, van kameraden die de vechtersbazen van elkaar wegtrekken en van wederzijdse vrouwen die het op een krijsen zetten en aan de vechters plukken. Klassiek was ook de afloop: er is altijd één virtuele verliezer in de ogen van de omstanders en van zichzelf en die is, om de eer nog te redden, het slechtst tot bedaren te brengen.
Met veel 'gotverdegotvers' laat hij zich moeizaam bij zinnen brengen, daarbij de illusie hooghoudend dat hij nog wel door had willen gaan tot het ochtendgloren. De overwinnaar bekijkt dit schouwspel met afkeer en heeft de neiging om hartgrondig op de straat te kwatten.
Klassiek is verder de luidkeels discussiërende aftocht van de gladiatoren en hun helpers. Op weg naar de parkeerplaats en de auto's , die even later met gierende banden vertrekken.
Verder geen blauw op straat.
freek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten