Hogerop.

Sinds kort bivakkeren wij, als wij een wedstrijd van ons cluppie bezoeken, regelmatig in hogere sferen. Wij gaan dan met de lift naar driehoog in het stadion, worden door een hostess vriendelijk ontvangen, doen een gratis bakkie, kijken in fauteuiltjes naar de wedstrijd, nuttigen in de pauze wederom een versnapering en na afloop kunnen we ons ook nog laven aan de drank, als we zouden willen. Dat komt allemaal omdat mijn maat G. een lijntje heeft naar de mevrouw die over de kaarten gaat van dit Walhalla. We hebben wel tegen elkaar gezegd dat we weer terug gaan naar onze vaste plek achter de goal, maar voorlopig zitten we goed met dit koude weer.
De club heeft trouwen veel aan G. te danken, die les geeft aan buitenlandse spelers en rondleidingen verzorgd.

Andersom heeft G. weer veel, misschien wel alles, aan de club te danken.
Jaren geleden kreeg hij, na zijn Nederlandse les voor buitenlandse spelers, een hartstilstand in dit stadion. Clubarts en fysiotherapeut hebben toen weer leven in hem gepompt en nu gaat het al weer jaren goed met hem.

freek