 |
| Blokhok Soembawastraat/Niasstraat |
Op de hoek van de straat, op het postzegelparkje, heeft de overheid een hokje geplaatst waar binnenkort het blokhoofd plaats zal nemen. Aan de achterzijde is de deur, daardoor betreedt het blokhoofd het hokje. Door het raam aan de voorkant open te klappen ontstaat er een loket. Op drukke dagen kunnen kinderen die gepest worden, zich melden bij het loket. Maar ook ouders met schulden, klachten over lawaai of vragen over een boete. Het is een mooi voorbeeld van cocreatie waar de moderne overheid ruimte voor biedt. Het is tegelijk een inspirerend toonbeeld van sociale burgerkracht want het zijn de burgers zelf die uit hun midden een blokhoofd aanwijzen met gebruik van social media, place-making en trustfunding.
 |
| Toekomstige lokaties blokhokken, blauw gemarkeerd het eerste blokhok |
De overheid heeft nu plannen in de maak om op meerdere straathoeken blokhokken te plaatsen. Zo kan de gemeente goed inspelen op de echte wensen en klachten van de gewone mensen. Voorbij is de tijd dat burgers zich moesten vervoegen bij ambtenaren die het wel eventjes bepaalden. Burgers nemen nu zelf het heft in handen. Voor bewoners die stelselmatig problemen veroorzaken (overlast, drankzucht) zal het blokhok worden ingezet als cooling down-faciliteit. Afhankelijk van de ernst van de problematiek, legt het blokhoofd een cooling down van twee tot vijf nachten blokhok op. Zo krijgen mensen in een schijnbaar uitzichtloze situatie weer perspectief. Zonder nodeloze bureaucratie en ambtelijke bemoeienis zetten burgers zelf elkaar weer in hun kracht.
Metz in de buurt
5 opmerkingen:
Moet natuurlijk zijn: dit bericht komt twee dagen te laat;-)
Klopt. Maar ja, dat hok staat er echt. Het lijkt hier soms het hele jaar van foppenstein.
Toen ik gisteren de hond van mijn buurvrouw uitliet (mantelzorg alom) ben ik maar eens even doorgelopen naar het enigszins troosteloze postzegelparkje. Wat een idioot ding, dat witte kastje en geen blokhoofd te zien. Het woord blokhoofd doet mensen van mijn leeftijd trouwens aan de oorlog denken. Het had toen iets met de luchtbescherming te maken.
Op weg naar het parkje kwam ik over het Makassarplein en constateerde dat daar ter verfraaiing van de buurt bijna alle bomen zijn omgehakt. Leve de plannenmakers
Een reactie posten