Ik loop de Legemeerster Singel af. Deze smalle singel van elzen, berken en eikenhakhout, was tot 150 jaar geleden de enige toegangsweg over land naar ons dorp; de andere way out was in die tijd over water. De schoten van de eendenjagers, die in een schuilhut verderop zitten, doen ook honderden grazende ganzen opvliegen. Onder een dreigende hemel van jagende wolken, voltrekt zich een wonderlijk schouwspel. De ganzen splitsen zich op in een viertal groepen, die met sierlijk curves ieder hun eigen weg gaan, elkaar voordurend kruisen, om tenslotte als donkere lage wolk aan de horizon te verdwijnen. Het is net een groteske moderne dans, waarin niet de voorgeschreven passen en posities belangrijk zijn, maar vooral de dynamiek van de beweging. Ik heb ademloos gekeken.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten