Carbid

'Vijf kilo voor €16,00' stond er in de krant: carbid om het Oude Jaar mee weg te schieten.
Wij kregen dat spul vroeger van de dorpssmid als het zo ver was. Wij, dorpsjongetjes die in de weer gingen met een grote lege verfbus. De methode: stukje carbid er in, even erin pissen en afknijpen, carbid gaat sissen en gas ontwikkelen, deksel erop slaan, voet erop om de bus klem te zetten en lucifer bij het geslagen spijkergat aan de onderzijde en met een knal vloog het deksel een tiental meters weg.
Daar waren we een hele oudejaarsmiddag zoet mee. Op het laatst was het nog een crime om het carbid aan het sissen te krijgen want alle jongensblazen raakten leeg. Ik had een truuk bedacht om me populair te maken, want ik behoorde niet bij de haantjes de voorste, de branieschoppers, maar  tot de 'meeloop -en gedoogcategorie'.  In het begin van onze knalsessie wilde elke stoere jongen wel pissen en ik hield me (noodgedwongen)  gedeisd. Pas op het eind kwam ik op de proppen met een nog redelijk gevulde blaas en konden we nog een tijdje doorknallen.

freek