Het is er gisteren weer niet van gekomen. Om 10.15, schafttijd, werd er 'volluk' aan de achterdeur geroepen. Daar stonden ze, vier stapelaars, gekomen om bij mij feestelijk koffie te drinken. De schoenen met stalen neuzen waren thuis achtergebleven en ze verschenen min of meer casual netjes.
Wij hebben als krasse stapelaars nu bijna allemaal de grens van zeventig jaar overschreden. Zoals Jaap, vroeger ambtenaar in de gemeente waar ik nu woon en sluiter van meer dan 2000 huwelijken. 'Ook die van Falco Zandstra' , vertelt hij er graag bij. Jaap stapelt en bezoekt drie keer per week zo'n enge sportschool om spieren te stalen. En daar is Berend, draagt zelf onder het stapelen een hoed en nu een zondagse. B is onze alleskunner, pietje precies en is vormvast. Dat hebben we soms nodig. Verder onze benjamin Rob (66) voorheen Haarlem en naast stapelaar, kampioen-vrijwilliger in mijn dorp.Tenslotte nog Johan; hij stapelt het langst van ons en is tegenwoordig weer wereldberoemd in mijn provincie, omdat zijn oude tv reportages voor het NTS-programma 'Van gewest tot gewest', weer door onze regionale zender worden uitgezonden. En dan ben ik nog nog; een beetje Friese geinponem, maar toch ook wel een harde werker, want zoals mijn moeder al zei: 'De measte minsken gin dea op bed '. ( de meeste mensen gaan dood in bed)
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten